PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!
Tytuł artykułu

Calibration surfaces in analysis of ternary mixtures

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
PL
Powierzchnie kalibracyjne w analizie mieszanin trójskładnikowych
Konferencja
Polish Conference on Analytical Chemistry / sympozjum [VI; July 2000; Gliwice, Poland]
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
A general method of the ternary mixtures analysis has been presented. This method is based on the dependence between two different macroscopic physical magnitudes (the refractive index n, and the position of the long-wave absorption maximum v(max) of a solvatochromic dye) and the composition of the measured mixture. The presented method consists of: 1) determination of the relations: v(max) = f(1)(X(A),X(B),X(C) and n=f(2)(x(A), X(B),X(C) which are the mathematical expressions of both calibration surfaces; 2) determination of the intersection traces of both calibration surfaces with the planes v(exp) = const and n(exp) are , where v(exp) and the values measured for the analysed ternary mixture; 3) determination of the intersection points coordinates of both traces mentioned above, which represent the searched fractions of the mixture components. The method was verified with a few ternary mixtures from which two are presented here: water-methanol-ethanol and water-ethanol-glucose (the latter component being in the form of a syrup). The calibration surfaces determined earlier gave the mixture component fractions with the absolute error less than 1% during ca 5 min necessary for the measurements and the mathematical calculations.
PL
Przedstawiono ogólną metodę analizy mieszanin trójskładnikowych opierającąsię na zależności dwóch odrębnych makroskopowych wielkości fizycznych (współczynnik załamania światła n i położenie maksimum absorpcji pasmasolwatochromowegoy ) od składu badanej mieszaniny. Metoda polega na: 1) znalezieniu równań v(max) = f(1)(x(A), X(B), X(C) oraz n = f(2)(X(A),X(B),(X(C), które są matematycznym zapisem obu powierzchni kalibracyjnych; 2) znalezieniu śladów przecięcia powierzchni kalibracyjnych płaszczyznami v(exp) = const i n(exp)=const, gdzie v(exp) i n(exp) są wartościami zmierzonymi dla mieszaniny badanej; 3) znalezieniu współrzędnych punktu przecięcia obydwu wymienionych śladów, które są poszukiwanym udziałem składników mieszaniny. Metoda została sprawdzona na wiciu mieszaninach trójskładnikowych, z których tu przedstawiono dwie: woda-metanol-etanol oraz woda-etanol-glukoza (w formie syropu). Wcześniej wyznaczone powierzchnie kali-bracyjne umożliwiają wyznaczenie udziałów składników mieszaniny z błędem bezwzględnym mniejszym od l % w czasie około 5 min, koniecznym dla dokonania pomiarów i obliczeń matematycznych.
Czasopismo
Rocznik
Strony
95--112
Opis fizyczny
Bibliogr. 13 poz.
Twórcy
autor
  • Technological University of Szczecin, Department of Chemical Technology and Engineering, Institute of Chemistry and Environmental Protection, Section of Instrumental Analysis, Al. Piastów 42, PL 71-065 Szczecin, Poland
autor
  • Technological University of Szczecin, Department of Chemical Technology and Engineering, Institute of Chemistry and Environmental Protection, Section of Instrumental Analysis, Al. Piastów 42, PL 71-065 Szczecin, Poland
Bibliografia
  • 1. Nowicka-Jankowska T., Wieteska E., Gorczyńska K. and Michalik A., UV–VIS Spectroscopy in Chemical Analysis, PWN, Warszawa 1988 (in Polish).
  • 2. Baiocchi C., Marengo E. and Roggero A., Annali di Chimica, 7, 1992.
  • 3. Rączewska A., Kozikowska W., Chromik W., Jancewicz A., Korzeniowski A. Jędras H., Kiszka D.M., Soroka K.B. and Soroka J.A., unpublished data.
  • 4. Kościelniak P., Parczewski A. and Walas S., Fresenius Z. Anal. Chem., 297, 156 (1979).
  • 5. Kochana J. and Parczewski A., Chem. Anal. (Warsaw), 37, 673 (1992).
  • 6. Kochana J. and Parczewski A., Chem. Anal. (Warsaw), 42, 411 (1992).
  • 7. Kościelniak P. and Parczewski A., Chem. Anal. (Warsaw), 33, 55 (1988).
  • 8. Soroka K.B. and Soroka J.A., Chemica Scr., 29, 167 (1989).
  • 9. Soroka J.A. and Wróblewska E.K., in preparation.
  • 10. Soroka K.B. and Soroka J.A., Tetrahedron Lett., 21, 4631 (1980).
  • 11. Reichardt C., Solvent Effects in Organic Chemistry, Verlag Chemie, Weinhein-New York, 1979.
  • 12. Soroka J.A. and Soroka K.B., J. Phys. Org. Chem., 4, 592, (1991).
  • 13. Soroka K.B. and Soroka J.A., J. Phys. Org. Chem., 10, 647 (1997).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPP1-0030-0049
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.