The use of Solver in Excel to solve copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization

• Autorzy: Świtała-Żelazkow M.

Warianty tytułu

PL

Użycie programu "Solver" w programie "Excel" do rozwiązania równania opisującego skład kopolimeru w modelach kopolimeryzacji uwzględniających wpływ ostatniego meru lub przedostatniego meru

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The standard Solver in Excel 97 was applied in order to solve the copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization. An unquestionable advantage of this software is easy access standard because Solver is a part of Microsoft Office package. The radical copolymerization of styrene with acrylonitrile in bulk was chosen to prove the usefulness of the calculation procedure of Solver. These monomers system displays a significant penultimate effect. For comparison the classical methods such as curve-fitting, Mayo- Lewis, Fineman-Ross, Kelen-Tidos and Ezrielev-Brokhina-Roskin for the terminal model were also applied. The solutions btained by Solver for penultimate model were compared with hose obtained earlier by non-linear least squares minimizing ethod and Nelder-Mead simplex method. It was found that the recision of Solver is comparable with those obtained by above ethods. The influences of started values, precision and onvergence on the values of minimized function and so on the alues of set of reactivity ratios have been also studied.

PL

Przedstawiono rezultaty zastosowania programu "Solver" - będącego podstawowym narzędziem programu "Excel" - do rozwiązania równania scharakteryzowanego w tytule. Użyteczność tego programu wykazano na przykładzie rodnikowej kopolimeryzacji w masie układu styren/akrylonitryl, stanowiącego system dobrze poznany i wykazujący istotny efekt przedostatniego meru. Uzyskane rezultaty porównywano z wynikami otrzymanymi innymi metodami, mianowicie dopasowania krzywej, Mayo-Lewisa, Finemana-Rossa, Ke-lena-Tiidósa i Ezrieleva-Brokhina-Roskina w przypadku modelu ostatniego meru, a w przypadku modelu przedostatniego meru - z nieliniową metodą najmniejszych kwadratów i metodą sympleksu Neldera-Meada. Stwierdzono, że dokładność programu "Solver" jest porównywalna z dokładnością powyższych metod. Zbadano także wpływ wartośd początkowych, dokładności i zbieżności na wartości funkcji minimalizowanej i współczynników reaktywności.

Słowa kluczowe

EN

reactivity ratios; terminal model; penultimate model; styrene/acrylonitrile system

PL

program "Solver"; współczynniki reaktywności; model ostatniego meru; model przedostatniego meru; układ styren/akrylonitryl

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej
• Czasopismo: Polimery
• Rocznik: 2002
• Tom: T. 47, nr 10
• Strony: 700--705
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., tab.

Twórcy

autor

Świtała-Żelazkow M.

• N. Copernicus University, Faculty of Chemistry, ul. Gagarina 7, 87-100 Toruń, Poland,

Bibliografia

• 1. Mayo F. R., Lewis F. H.: J. Am.Chem. Soc. 1944, 66, 1594.
• 2. Merz E., Alfrey T., Goldfinger G.: J. Polym. Sci. 1946, 1, 75.
• 3. Alfrey T., Bohrer J. J., Mark H.: "Copolymerization", 1st edition, Interscience, New York 1952, p. 12.
• 4. Braun D., Brendlein W., Mott H.: Eur. Polym. J. 1973, 9, 1007.
• 5. Fineman M., Ross S. D.: J. Polym. Sci. 1950, 5, 259.
• 6. Ezrielev A. J., Brokhina E. L., Roskin E. C.: Vysokomol. Soed. 1969, A11, 670.
• 7. Kelen T., Tüdos F.: Reaction Kinetics and Catalysis Letters 1974, 1, 487.
• 8 . Kelen T , Tüdos E: J. Macromol. Sci. 1975, A 9 , 1.
• 9. Kaim A.: J. Macromol. Sci. — Pure Appl. Chem. 1998, A35, 577.
• 10. Hill D. J. T. et ale. Eur. Polym. J. 1989, 25, 911.
• 11. Ha N.-T., Jujimori K.: Acta Polym. 1998, 49, 404.
• 12. Nelder O. A., Mead R.: Comput. J. 1964, 7, 308.
• 13. Pieczątkiewicz J., Czerniawski T.: unpublished data, 1998.
• 14. Świtała-Żeliazkow M.: Eur. Polym.J. 1999, 35, 83.
• 15. Hill D. J. T , Donell J. H. O., O'Sullivan P. W.: Macromolecules 1982, 15, 960.
• 16. Świtała-Żeliazkow M.: Eur. Polym J. 2002, 38, 271.