Wyznaczanie stopnia krystaliczności polimerów semikrystalicznych za pomocą programu komputerowego "OptiFit"

• Autorzy: Rabiej M.

Warianty tytułu

EN

Determination of the degree of crystallinity of semicrystalline polymers by means of the "OptiFit" computer software

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przedstawiono opis programu komputerowego "OptiFit" umożliwiającego rozkład rentgenowskich dyfraktogramów polimerów semikrystalicznych na składowe pochodzące od fazy krystalicznej i amorficznej w celu obliczenia stopnia krys-taliczności (SK) takich polimerów. Program działa na podstawie procedury Hindeleha i Johnsona (również szczegółowo omawianej w artykule) i pozwala na wybór jednej z kilku metod optymalizacyjnych. Zastosowano go w badaniach własnych do obliczenia wartości SK próbek PET, PP i PA6 na podstawie rejestracji ich dyfraktogramów.

EN

A description of the ''OptiFit" software used for resolution of X-ray diffraction patterns of semicrystalline polymers into components coming from crystalline and amorphous phases to calculate their degree of crystallinity (SK) has been given. The software implements the Hindeleh and Johnson procedure (also described in detail) and allows selection of one of four optimization methods. The software was applied to determine SK values of PET, PP and PA6 base don registration of their diffractograms.

Słowa kluczowe

PL

stopień krystaliczności; polimery semikrystaliczne; dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego; metody optymalizacyjne; program komputerowy "OptiFit"; algorytmy genetyczne

EN

degree of crystallinity; semicrystalline polymers; X-ray diffraction; optimization methods; "OptiFit" software; genetic algorithms

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej
• Czasopismo: Polimery
• Rocznik: 2002
• Tom: T. 47, nr 6
• Strony: 423--427
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz., tab., wykr.

Twórcy

autor

Rabiej M.

• Akademia Techniczno- Humanistyczna, Instytut Włókienniczy, ul. Willowa 2, 43-309 Bielsko-Biała, Poland,

Bibliografia

• 1. Hindeleh A. M„ Johnson D. J.: J. Phys. (D) 1971, 4, 259.
• 2. Hindeleh A. M., Johnson D. J.: Polymer 1978, 19, 27.
• 3. Rabiej S., Wlochowicz A.: Angew. Makromol. Chem. 1990, 175, 81.
• 4. Stachurski A., Wierzbicki A. R: „Podstawy optymalizacji", PWN, Warszawa 1999.
• 5. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A.: „Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji", PWN, Warszawa 1977.
• 6. Goldberg D.: „Algorytmy genetyczne i ich zastosowanie", WNT, Warszawa 1995.
• 7. Michalewicz Z.: „Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne", WNT, Warszawa 1999.
• 8. Rutkowska D., Piliński M., Rutkowski L.: „Sieci neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte", PWN, Warszawa — Łodź 1977.
• 9. Kordes E., Giinther E, Biichs L., Golther W.: Kolloid. Z. 1950, B119, 23.
• 10. Gurato G., Fichera A., Zilio Grandi E, Zannetti R., Canal R: Makromol. Chem. 1974, 175, 953.
• 11. Kilian H. G., Halboth H., Jenckel R.: Kolloid. Z. 1969, B172, 166.
• 12. Urbańczyk G. W., Waszkiewicz I.: Polimery 1982, 27, 440.
• 13. Samuels R. J., Yang Yoc R.: J. Polym. Sci. A2 1972, 10, 385.
• 14. Zubov J. U. i in.: Vysokomol. Soed. A 1971, 13, 1078.
• 15. Teixeira S., Pacheco X.: „Delphi 4: vademecum profesjonalisty", 1. 1. i 2., Helion, Gliwice 1999.