Ekofilozofia - nauka XXI wieku

• Autorzy: Dołęga J.

Warianty tytułu

EN

Ecophilosophy – a science for the 21st century

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł zawiera zarys problematyki ekofilozofii, który wymaga dalszych pogłębionych analiz i dyskusji w szerszym środowisku uniwersyteckim i akademickim. Tak wypracowana ekofilozofia moe stac sie dobra podstawa do zaproponowania nowego stylu myslenia filozoficznego w szeroko rozumianej problematyce ekologicznej. Szczególnego namysłu i studiów wymagaja podstawowe pojecia, kategorie, paradygmaty ekofilozofii.

EN

The article includes a broad outline of the ecophilosophical issues that require further analysis and discussion in the wider university and academic environment. Such developed ecophilosophy may offer a good basis upon which to propose a new style of philosophical thinking on what are broadly considered ecological issues. In particular, the basic ideas, categories and paradigms of ecophilosophy should be discussed.

Słowa kluczowe

PL

filozofia środowiskowa; nauka filozoficzna; środowisko; system

EN

environmental philosophy; environment; system

• Wydawca: Lublin University of Technology
• Czasopismo: Problemy Ekorozwoju
• Rocznik: 2006
• Tom: Vol. 1, nr 1
• Strony: 17--22
• Opis fizyczny: Bibliogr. 25 poz.

Twórcy

autor

Dołęga J.

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszynskiego, Instytut Ekologii i Bioetyki

Bibliografia

• 1.A.M. Mannion, Zmiany srodowiska Zirmi. Historia środowiska przyrodniczego i kulturowego, tłum. Joanna Wibig, WN PWN, Warszawa 2001, s. 15-17.
• 2.B. Devall, G. Sessions: Ekologia głęboka. Żyć w przekonaniu, iż Natura cos znaczy, tłum. E. Margielewicz, Pusty Obłok, Warszawa 1994;
• 3.B. Jakubowska, Gaja – wiecznie żywa, w: Studia Ecologiae et Bioethicae 1(2003) s. 593-604.
• 4.B. Zaufal, M. Białecka (red.), Ekorozwój szansa przetrwania cywilizacji. Materiały z konferencji PKE, t. 3, WAG-H, Kraków 1986;
• 5.C. Napiórkowski, W. Koc (red.) Chronic by przetrwac, WOF, Niepokalanów 1992;
• 6.Cichy (red.), Edukacja srodowiskowa. Agenda 21, IBE, Warszawa 1997;
• 7.D. Kiełczewski, Ekologia społeczna, UwB, Białystok 1998.
• 8.Ed Phillips, Crisi in Atmosphere: The greenhause factor, D. B. Clark and Co. Phoenix 1990;
• 9.Edukacja Biologiczna i Srodowiskow 2-3 (10-11) 2004.
• 10.Edukacja ekologiczna wobec współczesnosci i wyzwan przyszłosci, Przyroda i Człowiek, Zeszyt Specjalny, Opole-Pokrzywna 1995;
• 11.Frątczak, Swiadomosc ekologiczna dzieci, młodzieży i dorosłych w aspekcie edukacji szkolnej i nieszkolnej, WSP, Bydgoszcz 1995;
• 12.Fudali, Ekologiczne wyzwania regionalnych programów edukacji srodowiskowej, PKE, Kielce 1997;
• 13.G. J. Klir (red.), Ogólna teoria systemów, tłum. C. Bergman, Warszawa 1976;
• 14.H. Skolimowski i J. K. Górecki, Zielone oko kosmosu. Wokół ekofilozofii w rozmowie i esejach, Atla 2, Wrocław 2003.
• 15.Z. Piątek, Dylematy etyki srodowiskowej, w: Ekofilozofia i bioetyka, s. 43-64.
• 16.H. Skolimowski, Filozofia żyjaca. Ekofilozofia jako drzewo życia, Pusty Obłok, Warszawa 1992;
• 17.M. Ryszkiewicz, Matka Ziemia w przyjaznym kosmosie. Gaja i zasada antropiczna w dziejach mysli przyrodniczej, WN PWN, Warszawa 1994;
• 18.H. Skolimowski, Medytacje, Astrum, Wrocław 1991;
• 19.H. Skolimowski, Wizje Nowego Millenium, Kraków 1999;
• 20.Z. Piątek, Filozoficzne korzenie kryzysu srodowiskowego, w: Człowiek i srodowisko..., s. 43-50.
• 21.Horst, Ekologia człowieka, PWN, Warszawa 1976;
• 22.I. Barnier, Atlas wielkich zagrożen, tłum. M. Jarosiewicz, WN-T, Warszawa 1995, s. 9.
• 23.J. Bocheński, O systemie. Wykład wygłoszonych w ATK 1987-11-05, SPhCh 24/1988, 2/235-248;
• 24.J. Dębowski, Filozoficzne zródła refleksji ekofilozoficznych, WSP, Olsztyn 1996.
• 25.J. Kierzkowski, Elementy informatyki, s. 497-498.
• 26.J. Kuczyński, Udomowienie Ziemi. Interpretacja Leszka Kołakowskiego projektu metanoi, w: J. Kuczyński (red.), Ziemia naszym domem, CU UW, warszawa 1996, s. 155-178;
• 27.J. Kuczyński, Wstep do uniwersalizmu, t. 1: Ogrodnicy swiata, BD, Warszawa 1998; t. 2: Młodosc Europy i wiecznosc Polski, BD, Warszawa 1999.
• 28.J. M. Dołęga i J. W. Czartoszewski (red.), Ochrona srodowiska w filozofii i teologii, WATK, Warszawa 1999. 20.
• 29.J. M. Dołęga, Ekologia w teologii i filozofii chrzescijanskiej, w: A. Papuziński (red.), Wprowadzenie do filozoficznych problemów ekologii, WSP, Bydgoszcz 1999, s. 133-163;
• 30.J. M. Dołęga, J. W. Czartoszewski, A. Skowroński (red.), Ochrona srodowiska społeczno-przyrodniczego w filozofii i teologii, WUKSW, Warszawa 2001;
• 31.J. M. Dołęga, Problematyka ochrony srodowiska społeczno-przyrodniczego w sozologii i ekofilozofii, w: J. M. Dołęga i J. W. Czrtoszewski (red.), Ochrona srodowiska w filozofii i teologii, WATK, Warszawa 1999, s. 10-26.
• 32.J. M. Dołęga, Stosunek ruchu do materii w ujeciu klasycznej filozofii przyrody, ATK, Warszawa 1986, s. 29-30.
• 33.J. M. Dołęga, W kierunku ekofilozofii, w: Ekofilozofia i bioetyka, s. 19-25.
• 34.J. M. Dołęga, Z filozofii nauk ekologicznych, w: Ochrona srodowiska społeczno-przyrodniczego w filozofii i teologii, s. 25-37.
• 35.J. M. Dołęga, Z zagadnien metateoretycznych i merytorycznych ekofilozofii, w: Studia Philosophiae Christianae 32(1996) Nr 1, s. 270-278;
• 36.J. Tokarski (red. Naukowy), Słownik wyrazów obcych, Warszawa 1971, s. 723;
• 37.J. W. Czartoszewski, Zagadnienie swiatopogladu w edukacji ekologicznej, w: Studia Ecologiae et Bioethicae 1(2003) s. 505-518;
• 38.J. W. Czrtoszewski, J. M. Dołęga (red.), Episteme 7(2000): Ekologia rodziny ludzkiej, AUM, Olecko 2000; B. Campbell, Ekologia człowieka. Historia naszego miejsca w przyrodzie od prehistorii do czasów współczesnych, tłum. M. A. Bitner, WN PWN, Warszawa 1995;
• 39.K. Kłoskowski, O naczelnej zasadzie etycznej relacji człowiek – srodowisko, w: Człowiek i srodowisko..., s. 107-112;
• 40.K. Kłósak, Z teorii i metodologii filozofii przyrody, KSW, Poznan 1980, s. 46-49, 105, 113;
• 41.K. Waloszczyk, Kryzys ekologiczny w swietle ekofilozofii, WPŁ, Łódz 1996, s. 228-241.
• 42.A.Kiełczewski, Wybrane nurty filozofii ekologicznej, WFUW, Białystok 1993.
• 43.Kuźnicka (red.), Ekologia człowieka. Historia współczesnosci, IHN PAN, Warszawa 1995;
• 44.L. Michnowski, Czy regres człowieczenstwa? LTN, Warszawa 1999.
• 45.L. Michnowski, Jak życ? Ekorozwój albo..., WEiS, Białystok [brw];
• 46.L. von Bartalanffy, Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania, tłum. E. Waydyłło- Woźniak, Warszawa 1984;
• 47.Lemańska, Praktyczna filozofia przyrody alternatywa klasycznej filozofii przyrody, w: Studia Philosophiae Chistianae” 33(1997) Nr 1, s. 133-138;
• 48.M. Dołęga, Znaczenie sozologii i ekofilozofii w systemie edukacji ekologicznej, w: J. L. Krakowiak, J. M. Dołęga (red.), Hipoteza ekologii ekologicznej, BD, Warszawa 1999, s. 53-65;
• 49.M. Dudzińska, L. Pawłowski (red.), Materiały II Ogólnopolskiej Konferencji Ochrona srodowiska w nauczaniu i wychowaniu, WU PL, Lublin 1993;
• 50.M. Lubański, Informacja – system, w: M. Heller, M. Lubanski, S. W. Slaga (red.), Zagadnienia filozoficzne współczesnej nauki. Wstep do filozofii przyrody, Warszawa 1982.
• 51.N. Wolański (red.), Czynniki rozwoju człowieka. Wstep do ekologii człowieka, PWN, Warszawa 1972;
• 52.N. Wolański, Glossary of terms for human ecology, Warsaw 1990;
• 53.N. Wolański, Nowoczesnosc jako sprawnosc w przystosowaniu człowieka do srodowiska, w: Prakseologia (1992) Nr 1-2, s. 105-127;
• 54.N. Wolański, Rozwój biologiczny człowieka, cz. 1 i 2, wyd. 6, PWN, Warszawa 1986;
• 55.N. Wolański, Rozwój biologiczny człowieka, WN PWN, Warszawa 2005.
• 56.O dwóch sposobach pojmowania i uprawiania filozofii ekologii, Z filozofii nauk ekologicznych, w: J. M. Dołęga, J. W. Czartoszewski, A. Skowroński (red.), Ochrona srodowiska społecznoprzyrodniczego w filozofii i teologii, WUKSW, Warszawa 2001, s. 38-45;
• 57.Papuziński, Metafizyczne dziedzictwo nauki, jako problem filozofii ekologii, w: A. Papuziński (red.), Ekofilozofia i bioetyka, s. 29-42;
• 58.Papuziński, życie – nauka – ekologia. Prolegomena do kulturalistycznej filozofii ekologii, WSP, Bydgoszcz 1998.
• 59.Podsiad, Z. Więckowski, Mały słownik terminów i pojec filozoficznych, Warszawa 1983; s. 380-381;
• 60.Problemy dydaktyki i wychowania w Akademii Rolniczej w Poznaniu, 14: Edukacja i swiadomosc ekologiczna, ARP, Poznan 1997;
• 61.Problemy filozofii ekologii, w: Wprowadzenie do filozoficznych problemów ekologii, WSP, Bydgoszcz 1999, s. 55-96;
• 62.Problemy metodologii badań systemowych, tłum. E. Kaparisi, Warszawa 1973;
• 63.R. Bzdak, Problem możliwosci teoretycznego uzasadniania głebokiej ekologii, w: Człowiek i srodowisko, 91-96;
• 64.S. Jaromi, Ecologia humana – chrzescijanska odpowiedz na kryzys ekologiczny, WOOF, Kraków 2004;
• 65.S. Kowalczyk, Zarys filozofii człowieka, WD, Sandomierz 1990; M. Wójcik (red.), Człowiek – osoba – płeć, ISnR ATK, Warszawa 1998;
• 66.S. Młynarski, Elementy teorii systemów i cybernetyki, Warszawa 1974;
• 67.S. Zięba, Życie w aspekcie ekologicznym, Człowiek i przyroda (1995) Nr 2, s. 5-21;
• 68.Synowiecki, Człowiek – z ziemi wziety, Człowiek i Przyroda (1994) Nr 1, 41-92;
• 69.V. Hosle, Philosophie der okologischen Krise, C. H. Beck, Munchen 1994;
• 70.W. Gasparski, i D. Miller (red.), Nauka – technika – system, Wrocław 1981.
• 71.W. Krajewski (red.), Słownik pojęć filozoficznych, WN Scholar, Warszawa 1996, s. 57-60.
• 72.W. Sadowski, Podstawy ogólnej teorii systemów. Analiza logiczno-metodologiczna, tłum. A. Lewicka, Warszawa 1978;
• 73.W. Sztumski, Enwironmentalizm i cywilizacja życia, US, Katowice 1997.
• 74.W. Tyburski (red.), Ekonomia, ekologia, etyka, IFUMK, Torun 1996;
• 75.W. Tyburski, Etyka srodowiskowa a paradygmat antropocentryzmu, w: Ekofilozofia i bioetyka, s. 65-72;
• 76.Z. Hull, Filozofia ekologii, jako nowa dziedzina filozofowania, w: W. Tyburski (red.) Filozofia i bioetyka. Materiały VI Polskiego Zjazdu Filozoficznego w Toruniu 5-9 wrzesnia 1995 r., Sekcja Bioetyki i ekofilozofii, TOP Kurier, Torun 1996, s. 9-29;
• 77.Z. Łepko, Antropologia kryzysu ekologicznego, WUKSW, 2003.
• 78.Z. Łepko, Ekofilozofia jako praktyczna filozofia przyrody, w: Człowiek i srodowisko..., s. 37-42;
• 79.Z. Łepko, Ku ekofilozofii, w: Studia Philosophiae Chistianae 30(1994) Nr 1, s. 21-34;