Występowanie mikotoksyny deoksyniwalenolu w surowcach i produktach spożywczych

• Autorzy: Kawecka W. , Rachtan-Janicka J. , Wrońska A. , Dymerska K.

Warianty tytułu

EN

Occurrence of deoxyniva lenol in raw materials and food products

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W artykule przedstawiono charakterystykę budowy i działania deoksyniwalenolu będącego wtórnym metabolitem grzybów strzępkowych z rodzaju Fusarium. Najwięcej mikotoksyny produkują komórki grzybów należące do gatunków Fusarium graminearum i Fusarium culmorum. Optymalne podłoże dla rozwoju grzybni z zarodników tych grzybów stanowią ziarna zbóż we wszystkich strefach geograficznych. Deoksyniwalenol (DON) może być produkowany w komórkach grzybni zarówno w okresie przedżniwnym, pożniwnym oraz w czasie przechowywania, transportu i przetwarzania ziarna zbóż. Według wielu autorów opracowań naukowych DON wykazuje silne działanie toksyczne u ludzi i zwierząt.

EN

This paper presents the characteristics of the constitution and operation of deoxynivalenol which is a secondary metabolite of fungi of the genus Fusarium. Fungi of the genus Fusarium graminearum and Fusarium culmorum produce mycotoxins at most. The optimal substrate for mycelial growth of these fungi spores are the grains in all geographical areas. Deoxynivalenol (DON) can be produced in the cells of the mycelium on grains before harvest, after harvest, during storage, transport and processing. According to many authors of scientific papers, DON has a strong toxic effect in humans and animals.

Słowa kluczowe

PL

trichoteceny; zboża; toksyczność

EN

trichothecenes; cereals; toxicity

• Wydawca: Wyższa Szkoła Menadżerska
• Czasopismo: Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
• Rocznik: 2012
• Tom: nr 2
• Strony: 94--97
• Opis fizyczny: Bibliogr. poz. 21, rys.

Twórcy

autor

Kawecka W.

autor

Rachtan-Janicka J.

autor

Wrońska A.

autor

Dymerska K.

• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Bibliografia

• [1] ADEJUMO T. O., HETTWER U., KARLOVSKY P. 2007. Occurrence of Fusarium species and trichothecenes in Nigerian maize. International Journal of Food Microbiology, 116, 3, 350-357.
• [2] B ENSASSI F., ZAIEDCH ., ABID S., HAJLAOUI M. R., BACH A H. 2010. Occurrence of deoxynivalenol in durum wheat in Tunisia. Food Control, 21, 3, 281-285.
• [3] CERVERÓ M. C., CASTILLO M. Ă., MONTES R., HERNÁNDEZ, E. 2007. Determination of trichothecenes, zearalenone and zearalenols in commercially available cornbasedfoods in Spain. Rev. Iberoam. Micol., 24, 1, 52-55.
• [4] DESJARDINS A. E. 2006. Fusarium mycotoxins. Chemistry, Genetics and Biology. APS Press, Saint Paul.
• [5] DÖLL S., DÄNICKE S. 2011. The Fusarium toxins deoxynivalenol (DON) and zearalenone (ZON) in animal feeding. Preventive Veterinary Medicine, 102, 2, 132-145.
• [6] DÖLL S., SCHRICKX J. A., DÄNICKE S., FINKGREMMELS J. 2009. Deoxynivalenol-induced cytotoxicity, cytokines and related genes in unstimulated or lipopolysaccharide stimulated primary porcine macrophages. Toxicology Letters, 184, 2, 97-106.
• [7] DOOHAN F. M., BRENNAN J., COOKE B. M., 2003. Influence of climatic factors on Fusarium species pathogenic to cereals. European Journal of Plant Pathology, 109, 7, 755-768.
• [8] FARAHANY E. M., JINAP S. 2011. Influence of noodle processing (industrial protocol) on deoxynivalenol. Food Control, 22, 11, 1765-1769. 99
• [9] GONZÁL EZ-OSNAYA L., CORTÉS C., SORIANO J. M., MOLTÓ J. C., MAŃES J. 2011. Occurrence of deoxynivalenol and T-2 toxin in bread and pasta commercialized in Spain. Food Chemistry, t. 124, 1, 156-161.
• [10] INSTANES CH ., HETL AND G. 2004. Deoxynivalenol (DON) is toxic to human colonic, lung and monocytic cell lines, but does not increase the IgE response in a mouse model for allergy. Toxicology, t. 204, 1, 13-21.
• [11] KLUCZEK J. P., KOJDER A. 2000. Mikotoksyny w zarysie. Wyd. Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz.
• [12] KÖNIGS M., LENCZYK M., SCHWERDT G., HOLZINGER H., GEKLE M., HU MPF H-U. 2007. Cytotoxicity, metabolism and cellular uptake of the mycotoxin deoxynivalenol in human proximal tubule cellsand lung fibroblasts in primary culture. Toxicology, 240, 1-2, 48-59.
• [13] LATTANZIO V. M. T., PASCALE M., VISCONTI A. 2009. Current analytical methods for trichothecene mycotoxins in cerels. Trends in Analytical Chemistry, 28, 6, 758-768.
• [14] MARTINS M. L., MARTINS H. M. 2002. Influence of water activity, temperature and incubation time on the simultaneous production of deoxynivalenol and zearalenone in corn (Zea mays) by Fusarium graminearum. Food Chemistry, 79, 3, 315-318.
• [15] MENEELY J.P., RICC I F., VAN EGMOND H. P., ELL IOTT CH . T. 2011. Current methods of analysis for the determination of trichothecene mycotoxins in food. Trends in Analytical Chemistry, 30, 2, 193-203.
• [16] PESTKA J. J. 2010. Deoxynivalenol: mechanisms of action, human exposure, and toxicological relevance. Arch. Toxicol, 84, 9, 663-679.
• [17] PINTON P., NOUGAYRÈDE J-P., DELRIO J-C., MORENO C., MARIN D. E., FERRIER L., BRACARENSE A-P., KOLF-CL AUW M., OSWALD I. P. 2009. The food contaminant deoxynivalenol, decreases intestinal barrier permeability and reduces claudin expression. Toxicology and Applied Pharmacology, 237, 1, 41-48.
• [18] RAMIREZ M. L., CHUL ZE S., MAGAN N. 2006. Temperature and water activity effects on growth and temporal deoxynivalenol production by two Argentinean strains of Fusarium graminearum on irradiated wheat grain. International Journal of Food Microbiology, 106, 3, 291-296.
• [19] SETYABUDI F.M.C.S., NURYONO N., WEDHASTRI S., MAYER H.K., RAZZAZI-FAZELI E. 2012. Limited survey of deoxynivalenol occurrence in maize kernels and maize-products collected from Indonesian retail market. Food Control, 24, 1-2, 123-127.
• [20] TURNER P. C., HOPTON R. P., WHITE K. L. M., FISHER J., JANET E. CADE J. E., WILD CH . P. 2011. Assessment of deoxynivalenol metabolite profiles in UK adults. Food and Chemical Toxicology, 49, 1, 132-135.
• [21] WACHÉ Y. J., HBABI-HADDIOUI L., GUZYLACK- PIRIOU L., BELKHELFA H., ROQUES CH ., OSWALD I. P. 2009. The mycotoxin Deoxynivalenol inhibits the cell surface expression of activation markers in human macrophages. Toxicology, 262, 3, 239-244