Disinfective Activity of 8-Hydroxyquinoline Sulfate on Moulds

• Autorzy: Nabrdalik M.

Warianty tytułu

PL

Aktywność dezynfekcyjna siarczanu 8-hydroksychinoliny względem grzybów pleśniowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The aim of conducted research was the estimation of 8-hydroxyquinoline sulfate activity on selected mould strains isolated from the buildings with biodeterioration evidence. In the tests for the fungicidal activity, 6 working concentrations rangeing from 0.01 % to 1.0 % of 8-hydroxyquinoline sulfate were tested in terms of their efficiency. All strains under study were isolated from the building compartments and they were: Cladosporium cladosporioides, Alternaria tenuissima, Stachybotrys chartarum, Aspergillus flavus and Penicillium notatum. The effect of fungicide activity against moulds was assessed by means of diffusion cylinder-plate method. The rate of mycelial growth and the ability to germinate in the presence of the tested chemical was also estimated. In the cylinder-plate method the criterion for assessing fungicidal activity was based on the size of the zone of growth inhibition (measured in mm). The biggest – 85.0 mm zone of growth inhibition was obtained at the concentration of 1.0 % for Aspergillus and additionally for Penicillium at the concentration of 0.75 %. The same sizes of the zones (85.0 mm) were noted for Stachybotrys at 0.5 % concentration, and for Cladosporium and Alternatia at 0.25 % concentration. The increase in concentrations in all cases did not have an effect on the size of the zones of growth inhibition. On the basis of the growth rate of mycelium, it was noted that the most sensitive to 8-hydroxyquinoline sulfate activity are Stachybotrys and Alternaria strains. The lowest inhibitory dose which inhibited the mycelial growth completely was 0.2 %. The effective activity of the examined chemical at following concentrations: 0.25; 0.5; 0.75; and 1 % against the ability to germinate was observed for Cladosporium, Stachybotrys and Alternaria. The results obtained in the research showed that the inhibition of mycelium and spores were effective in case of 1 % of 8-hydroxyquinoline sulfate.

PL

W niniejszej pracy przeprowadzono badania mające na celu ocenę działania siarczanu 8-hydroksychinoliny na wybrane szczepy grzybów strzępkowych wyizolowanych z budynków z oznakami biodeterioracji pleśniowej. W testach aktywności grzybobójczej sprawdzono działanie siarczanu 8-hydroksychinoliny w 6 stężeniach roboczych od 0,01 do 1,0 %. Grzybami testowymi były gatunki wyizolowane z przegród budowlanych, a mianowicie: Cladosporium cladosporioides, Alternaria tenuissima, Stachybotrys chartarum, Aspergillus flavus oraz Penicillium notatum. Efekt biobójczego działania związku na grzyby pleśniowe oceniono metodą dyfuzyjną płytkowo-cylinderkową. Przeprowadzono również ocenę tempa wzrostu grzybni oraz zdolność kiełkowania zarodników grzybów pleśniowych w obecności testowanego związku. W metodzie dyfuzyjnej płytkowo-cylinderkowej podstawą do określenia aktywności biobójczej były rozmiary strefy zahamowania wzrostu [mm]. Największe - 85,0 mm strefy zahamowania wzrostu uzyskano dla stężenia 1,0 % dla Aspergillus oraz dodatkowo dla Penicillium w stężeniu 0,75 %. Takie same wartości stref (85,0 mm) uzyskano dla Stachybotrys przy 0,5 % stężeniu, a dla Cladosporium i Alternaria przy 0,25 %. Wzrost o kolejne stężenia we wszystkich przypadkach nie miał wpływu na wartości stref zahamowania wzrostu. Na podstawie oceny tempa wzrostu grzybni stwierdzono, iż najbardziej wrażliwe na działanie siarczanu 8-hydroksychinoliny są szczepy Stachybotrys oraz Alternaria. Najniższa dawka hamująca całkowicie wzrost grzybni to 0,2 %. Ponadto zaobserwowano skuteczne działanie 0,25; 0,5; 0,75 i 1 % badanego związku na zdolność kiełkowania zarodników Cladosporium, Stachybotrys i Alternaria. Z przeprowadzonych badań wynika, że inhibicję zarówno w stosunku do grzybni, jak i zarodników, wykazał 1 % siarczan 8-hydroksychinoliny.

Słowa kluczowe

EN

8-hydroxyquinoline sulfate; moulds; disinfection

PL

siarczan 8-hydroksychinoliny; pleśnie; dezynfekcja

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Ecological Chemistry and Engineering. A
• Rocznik: 2012
• Tom: Vol. 19, nr 8
• Strony: 905--9146
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Nabrdalik M.

• Department of Biotechnology and Molecular Biology, Opole University, ul. kard. Kominka 4, 45–035 Opole, Poland, phone: [phone],

Bibliografia

• [1] Górny RL. Filamentous microorganisms and their fragments in indoor air – a review. Ann Agric Environ Med. 2004;11:185-197.
• [2] Barabasz W, Jaśkowska M. Aspekty zdrowotno-toksykologiczne występowania grzybów pleśniowych w budynkach mieszkalnych i inwentarskich. II Konferencja Naukowa „Rozkład i korozja mikrobiologiczna materiałów technicznych”. Łódź: Wyd. Politechniki Łódzkiej; 2001: 98-108.
• [3] Nabrdalik M, Latała A. Występowanie grzybów strzępkowych w obiektach budowlanych. Roczn PZH. 2003;54(1):119-128.
• [4] Piontek M. Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym. Zielona Góra: Wyd Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2004.
• [5] Nielsen KF. Mycotoxin production by indoor molds. Fungal Genetics and Biology. 2003;39:103-117. DOI:10.1016/S1087-1845(03)00026-4.
• [6] Straus DC. Molds, mycotoxins, and sick building syndrome. Toxicology and Industrial Health. 2009;25(9-10):617-635. DOI: 10.1177/0748233709348287.
• [7] Nabrdalik M. Grzyby strzępkowe w obiektach budowlanych. Ecol Chem Eng S. 2007;14(4):399-495.
• [8] Burgieł Z. Wpływ niektórych herbicydów na występowanie i rozwój patogenów powodujących choroby podsuszkowe pszenicy ozimej. Acta Agrar et Silvestr Ser Agraria. 1984;23:187-199.
• [9] Burgieł Z, Kończyk D. Reakcja grzyba Fusarium culmorum (w g sm) sacc wyizolowanego z korzeni pszenicy ozimej na wybrane herbicydy. Acta Agrar et Silvestr Ser Agraria. 1989;28:25-31.
• [10] Kowalik R, Krechniak E. Szczegółowa metodyka biologicznych laboratoryjnych badań środków grzybobójczych. Poznań: Inst Ochr Środow; 1961.