Kitchen Wastes as a Source of Nitrogen and Other Macroelements According to Technology of Vermiculture

• Autorzy: Kostecka J. , Pączka G.

Warianty tytułu

PL

Odpady kuchenne jako źródło azotu i innych makropierwiastków zależnie od technologii prowadzenia wermikultury

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The proper utilization of organic wastes has become an important environmental problem (in relation to economic and social aspect of sustainable development). In case of selected organic kitchen wastes, the process of vermicomposting on site where they are produced (in innovative “earthworm ecological box”) could be a successful method of their neutralization. The aim of this work was to specify the fertilizing qualities of vermicompost from kitchen wastes depending on the technology of its production (vermicomposting took place in “the earthworm ecological boxes” by means of a condensed substrate and a population of earthworms technology (Z) or their dividing every 4 weeks (R)). The qualities of the vermicomposts produced this way were determined in a dynamic system (three times). pH was specified potentiometrically, the concentration of salt – by means of the conductometric method, the N-NO3 content in the extract of 0.03 moles of acetic acid – potentiometrically, selected macroelements: assimilable P, K, Mg and calcium Ca were determined in the extract of 0.03 moles of acetic acid CH3COOH. It has been proven that the content of obtained products depended on the way of treatment of the boxes. A significantly bigger growth of nitrate nitrogen content N-NO3, assimilable phosphorus, potassium and magnesium was the result of the application of the (Z) technology – the intense vermicomposting without dividing the substrates and earthworm population. Vermicomposting organic kitchen wastes by a more frequent dividing of the substrates and earthworm population – had a more favourable influence on the reduction of the average concentration of salt in the vermicompost.

PL

Prawidłowe unieszkodliwianie odpadów organicznych stało się ważnym problemem ekologicznym (w powiązaniu z gospodarczym i społecznym aspektem zrównoważonego rozwoju). W odniesieniu do selekcjonowanych organicznych odpadów kuchennych możliwe jest ich wermikompostowanie na miejscu powstawania (w innowacyjnych "dżdżownicowych skrzynkach ekologicznych"). Celem prezentowanej pracy było określenie właściwości nawozowych wermikompostu z odpadów kuchennych zależnie od technologii jego produkcji (wermikompostowanie prowadzono w "dżdżownicowych skrzynkach ekologicznych" w technologii zagęszczonego podłoża i populacji dżdżownic (Z) albo ich rozdzielania co 4 tygodnie (R)). Cechy tak produkowanych wermikompostów określono w układzie dynamicznym przy czym: pH określano metodą potencjometryczną, stężenie soli metodą konduktometryczną, zawartość N-NO3 w wyciągu 0,03 mol kwasu octowego potencjometrycznie, wybrane makroelementy - przyswajalny P, K, Mg i Ca, oznaczano w wyciągu 0,03 mol kwasu octowego CH3COOH. W prowadzonym doświadczeniu uzyskano wermikomposty o składzie zależnym od technologii wermikompostowania. Znacznie większy wzrost zawartości azotu azotanowego N-NO3, przyswajalnego fosforu, potasu, magnezu oraz wapnia zapewniała technologia intensywnego wermikompostowania bez podziału podłoża i populacji dżdżownic. Technologia wermikompostowania kuchennych odpadów organicznych przez częste rozdzielanie podłoża i populacji dżdżownic była korzystniejsza dla obniżenia średniego zasolenia wermikompostu.

Słowa kluczowe

EN

organic kitchen waste; vermicompost; macroelements; pH; salinity

PL

organiczne odpady kuchenne; wermikompost; makropierwiastki; pH; zasolenie

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Ecological Chemistry and Engineering. A
• Rocznik: 2011
• Tom: Vol. 18, nr 12
• Strony: 1683--1690
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz., tab., rys.

Twórcy

autor

Kostecka J.

autor

Pączka G.

• Chair of Natural Theories of Agriculture and Environmental Education, Faculty of Agriculture and Biology, University of Rzeszow, ul. M. Ćwiklińskiej 2, 35–601 Rzeszów, Poland,

Bibliografia

• [1] DeLuca T.H. and DeLuca D.K.: J. Prod. Agric. 1997, 10, 235–241.
• [2] Ndegwa P.M. and Thompson S.A.: Bioresour. Technol. 2001, 76, 107–112.
• [3] Hay C.J.: BioCycle 1996, 6, 67–76.
• [4] Papadimitriou E.K. and Balis C.: Compost. Sci. Utilization 1996, 4, 52–61.
• [5] Winding A., Ronn R. and Hendriksen N.B.: Biol. Fertility Soils 1997, 24, 133–140.
• [6] Atiyeh R.M., Lee Edward C.A., Arancon N.Q. and Metzger J.D.: Bioresour. Technol. 2002, 84, 7–14.
• [7] Chaoui H.I., Zibilske L.M. and Ohno T.: Soil Biol. Biochem. 2003, 35, 295–302.
• [8] Capowiez Y., Cadoux S., Bouchand P., Roger-Estrade J., Richard G. and Boizard H.: Soil Biol. Biochem. 2009, 41, 711–717.
• [9] Bloom A.J., Meyerhoff P.A., Taylor A.R. and Rost T.L.: J. Plant Growth Regul. 2002, 21, 416–431.
• [10] Kopcewicz J. and Lewak S.: Podstawy fizjologii roślin, PWN, Warszawa 2002.
• [11] Kowalska I.: Działkowiec 2002, 7, 50–51.
• [12] Gościński J.: Przegląd Komunalny 2007, 1, 58–60.
• [13] European Strategy for Soil Protection IP/06/1241 22.09.2006r (C282E/139) COM(2006)231.
• [14] Kostecka J.: Zesz. Nauk. AR w Krakowie, Ser. Rozprawy, 2000, pp. 88.
• [15] Nowosielski O.: Zasady opracowywania zaleceń nawozowych w ogrodnictwie. PWRiL, Warszawa 1988.
• [16] Kończak-Konarkowska B.: Podstawy zaleceń nawozowych w ogrodnictwie, Podręcznik dla pracowni ogrodniczych stacji chemiczno-rolniczych. KSCHM w Warszawie, OSCHR w Gorzowie Wielkopolskim, Gorzów Wielkopolski 2009.
• [17] Garczyńska M.: Wpływ wybranych preparatów na populacje dżdżownic Eisenia fetida fetida Sav. w skrzynkach ekologicznych, PhD thesis, University of Rzeszow, Rzeszów 2010.
• [18] Kiepas-Kokot A. and Szczech M.: Roczn. Akad. Roln. w Poznaniu 1998, 27, 137–143.
• [19] Kostecka J., Kaniuczak J. and Nowak M.: Folia Univ. Agric. Stet. 1999, 200(77), 173–178.