Distribution of Diazinon and Selenium in Various Tissues after Single and Common Intraperitoneal Administration

• Autorzy: Šiška B. , Toman R. , Golian J. , Bošiak M. , Kovac S.

Warianty tytułu

PL

Dystrybucja diazinonu i selenu w wybranych tkankach po pojedynczym podaniu dootrzewnowym

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The aim of this study was to evaluate the distribution of diazinon and selenium in various tissues of laboratory rats after single and common intraperitoneal administration. Rats in the age of 135 days were randomly divided into 4 groups. Each group consisted of 10 males. Animals in the first group were administrated with diazinon 20 mg o kg-1 body weight intraperitoneally. Animals in the second group were administrated with selenium (Na2SeO3) 2 mg Se o kg-1 body weight intraperitoneally in physiological solution. Animals in the third group were given a mixture of diazinon 20 mg o kg-1 body weight and selenium 2 mg Se o kg-1 body weight intraperitoneally in physiological solution. The fourth group served as a control group and was administrated only with the physiological solution. 24 hours after the administration of tested substances, animals were sacrificed and samples of livers, kidneys, muscles and fat tissue were taken during the autopsy. The amount of diazinon in tissues was determined using gas chromatography with mass spectrometry. The amount of selenium was determined using atomic absorption spectrometry. We detected significant increase of selenium amount in livers, kidneys and muscles after single selenium administration and also after common administration of both substances. On the other hand we detected significant decrease of selenium amount in muscles and fat tissue after single diazinon administration. We also observed slight accumulation of diazinon amount in samples of kidneys and muscles and significant increase of diazinon in fat tissue after single diazinon administration and also after common administration of both substances.

PL

Celem pracy było określenie dystrybucji dianizonu i selenu w różnych tkankach szczurów laboratoryjnych po pojedynczym dootrzewnowym podaniu. Szczury w wieku 135 dni zostały losowo przyporządkowane do 4 grup. Każda grupa składała się z 10 samców. Zwierzętom z pierwszej grupy podano dootrzewnowo dianizon w dawce 20 mg o kg-1 masy ciała. Zwierzętom drugiej grupy podano dootrzewnowo selen w roztworze fizjologicznym (Na2SeO3) w dawce 2 Se mg o kg-1 masy ciała. Zwierzęta trzeciej grupy otrzymały dootrzewnowo mieszaninę dianizonu (20 mg o kg-1) i selenu (Na2SeO3 - 2 Se mg o kg-1) w roztworze fizjologicznym. Czwartą grupę stanowiły zwierzęta kontrolne, którym podano wyłącznie roztwór fizjologiczny. Po 24 godzinach od podania dianizonu i selenu zwierzęta uśmiercono, po czym pobrano próbki wątroby, nerek, mięśni i tkanki tłuszczowej. Poziom dianizonu w tkankach został zbadany przy użyciu chromatografii gazowej oraz spektrofotometrii masowej. Selen oznaczono metodą spektrofotometrii absorpcji atomowej. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost poziomu selenu w wątrobie, nerkach i mięśniach po jednorazowym podaniu selenu, a także po podaniu mieszaniny selenu i dianizonu. Z drugiej strony odnotowano również istotny statystycznie spadek zawartości selenu w mięśniach i tkance tłuszczowej po jednorazowym podaniu dianizonu. Zaobserwowano także niewielki wzrost poziomu dianizonu w nerkach i mięśniach oraz istotny statystycznie wzrost zawartości tego związku w tkance tłuszczowej zarówno po jednorazowym podaniu dianizonu, jak i po podaniu mieszaniny dianizonu i selenu.

Słowa kluczowe

EN

diazinon; selenium; liver; kidney; muscle; fat; intraperitoneal administration

PL

dianizon; selen; wątroba; nerki; mięśnie; tłuszcz; podanie dootrzewnowe

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Ecological Chemistry and Engineering. A
• Rocznik: 2009
• Tom: Vol. 16, nr 12
• Strony: 1617--1626
• Opis fizyczny: Bibliogr. 27 poz., tab., rys.

Twórcy

autor

Šiška B.

autor

Toman R.

autor

Golian J.

autor

Bošiak M.

autor

Kovac S.

• Department of Food Hygiene and Safety, Faculty of Biotechnology and Food Sciences, Slovak Agri-cultural University in Nitra, Tr. A. Hlinku 2, 949 01 Nitra, Slovak Republic,

Bibliografia

• [1] Uner N., Oruc E.Ó., Sevgiler Y., Sahin N., Durmaz H. and Usta D.: Effect of diazinon on acetylcholinesterase activity and lipid peroxidation in the brain of Oreochromilis niloticus. Environ. Toxicol. Pharmacol. 2006, 21, 241-245.
• [2] Tomlin C.D.S.: The Pesticide Manual: A World Compendium. British Crop Protection Council, Farnham 1997, 1606 pp.
• [3] Kousba A.A., Poet T.S., Timchalk Ch.: Age-Related Brain Cholinesterase Inhibition Kinetics following In Vitro Incubation with Chlorpyrifos-Oxon and Diazinon-Oxon. Toxicol. Sci. 2006, 95, 147-155.
• [4] Galio M.A. and Lawryk N.J.: Organie phosphorus pesticides, [in:] Hayes W.J., Jr. and Laws E.R., Jr. (eds.), Handbook of Pesticide Toxicology. Academic Press, New York 1991, 3-5.
• [5] Fytianos K., Raikos N., Theodoridis G., Velinova Z. and Tsoukali H.: Solid phase microextraction applied to the analysis of organophosphorus insecticides in fruits. Chemosphere 2006, 65(11), 2090-2095.
• [6] United States Public Health Service. Hazardous Substance Data Bank. Washington, DC 1995, 5-9.
• [7] Matthysse J.G., Gutenmann W.H. and Gigger R.: Sheep ectoparasite control: 11. Toxicity to sheep, and residues of diazinon and lindane. J. Econ. Entomol. 1968, 61, 207-209.
• [8] Annual Report on Surveillance for Veterinary Residues in 1999. Veterinary Medicines Directorate, UK 2000, 92.
• [9] Mosnacova J.: Selenium in foods. Food Researche Institute, Bratislava 2003, 36 pp.
• [10] Merian E.: Metals and Their Compounds in the Environment. VCH Verlagsgesellschaft, Weinheim 1991, 1438 pp.
• [11] Barclay M.N.I., MacPherson A. and Dixon J.: Selenium Content of a Range of UK Foods. J. Food Composit. Anal. 1995, 8, 307-318.
• [12] Hegediis O., Hegedusova A., GaSprik J. and Ivicićova A.: Hodnotenie metody stanovenia selenu v zelenine atómovou absorpćnou spektrofotometriom s elektrotermickou atomizaciou a s generovanim hybridov. Chem. Listy 2005, 99, 518-524.
• [13] Robinson F.: Selen z darov mora, Infoservis v potravinarstve 1996, 9(2), 4-9.
• [14] Kadrabova J., Mad'arić A. and Ginter E.: The selenium content of selected food from the Slovak Republic. Food Chem. 1997, 58, 29-32.
• [15] Behne D. and Kyriakopoulus A.: Mammalian selenium-containing proteins. Ann. Rev. Nutrit. 2001, 21, 453-473.
• [16] Yu R., Yang Ch. and Chen X.: DNA Damage, Apoptosis and C-myc, C-fos, and C-jun Overexpression Induced by Selenium in Rat Hepatocytes. Biomed. Environ. Sci. 2006, 19, 197-204.
• [17] Cser M.A., Sziklai L.I., Menzel H. and Lombeck 1.: Selenium and glutathione peroxidase activity in Hungarian children. J. Trace Elements Med. Biol. 1996, 10, 167-173.
• [18] Young Y.R.: Selenium: A Case for its Essentiality. The New England J. Med. 1981, 304, 1228-1230.
• [19] Glover J., Levander O., Parizek J. and Vouk V.: Selenium, [in:] Friberg L., Nordberg G.F. and Vouk V.B. (eds.), Handbook of the toxicology of metals, Elsevier/North Holland Biochemical Press, Amsterdam 1979, 557-577.
• [20] Cabańero A. 1., Madrid Y. and Camara C.: Effect of Animal Feed Enriched with Se and clays on Hg Bioaccumulation in Chickens: In Vivo Experimental Study. J. Agricult. Food Chem. 2005, 53, 2125-2132.
• [21] Johnston D., Walker Ch. and Dawson A.: lnteractive effect between ebi fungicides (prochloraz, propiconazole and penconazole) and op insecticides (dimethoate, chlorpyrifos, diazinon and malathion) in the hybrid red-lagged partridge. Environ. Toxicol. Chem. 1994, 13, 615—620.
• [22] Walker Ch., Johnston G.O. and Dawson A.: Enhancement of toxicity due to the interaction of pollutants at the toxicokinetic level in birds. Sci. Total Environ. 1993, l, 525-531.
• [23] Zachara B.A., Pawluk H., Korenkiewicz J. and Skok Z.: Selenium levels in kidney, liver and heart of newborns and infants. Early Human Develop. 2001, 63(2), 103-111.
• [24] Maehira F., Luyo G.A., Miyagi I., Oshiro M., Yamane M., Kuba M. and Nakazato Y.: Alterations of serum selenium concentrations in the acute phase of pathological conditions. Clin. Chim. Acta 2002, 316, 137-146.
• [25] Cabańero A.I., Madrid Y. and Camara C.: Effect of Animal Feed Enriched with Se and clays on Hg Bioaccumulation in Chickens: In Vivo Experimental Study. J. Agric. Food Chem. 2005,53, 2125-2132.
• [26] Korenekova B., Skalicka M., Nad' P. and Korenek M.: Sledovanie wplywu selenu na eliminaciu kadmia z organizmu Japonskych prepelic. Risk factors of food chain VI. Proc. Book of 6-th Int. Sci. Conf. SPU, Nitra 2006, 171-174.
• [27] Gunn S.A. and Gould T.C.: Cadmium and Other Mineral Elements, [in:] Johnson A.D., Gomes W.R. and Vandemark N.L. (eds.), The testis, vol. 3. Academic Press, New York-London 1970, 377-481.