Wielokryterialny, wieloargumentowy wariant oceny przynależności realizowany przy pomocy strategii rozmytej

• Autorzy: Piech H.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Ocena złożonych kompleksów wymaga uwzględnienia wielu charakterystyk opisanych różnymi parametrami. Stwarzamy zatem zbiór kryteriów, które odnoszą się do różnych charakterystyk. Każde z kryteriów opisane będzie innym parametrem odnoszącym się bądź to do konkretnego stanu lub charakterystyki elementu składowego. Jest to odmienna sytuacja do wariantu jednoargumentowego, który może być opisany bądź jako jednokryterialny bądź także jako zbiór kryteriów odnoszących się do jednego parametru 11]. Opis przystosowania przy dołączaniu kolejnych kryteriów może pociągać za sobą weryfikację (obcięcie) funkcji przystosowania /m(x). Dołączanie kolejnego kryterium można rozpatrywać w kilku aspektach. Jednym z nich jest wpływ dołączanego kryterium na wszystkie pozostałe kryteria i związane z nimi charakterystyki wnioskowania. Kolejnym aspektem jest wpływ na kryterium generalne zależne od wszystkich pozostałych w tym i aktualnie dołączanego. Można też kolejne dołączane kryterium traktować jako finalne, na które wywierają wpływ poprzednio rozpatrywane kryteria. Różne sposoby podejścia do analizy kryterialnej zależą od formy i sposobu sformułowania zadania i oczekiwanych rezultatów.

Słowa kluczowe

PL

funkcja przynależności; rozszerzenie cylindryczne; modele rozmyte; wnioskowanie rozmyte

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
• Czasopismo: Informatyka Teoretyczna i Stosowana
• Rocznik: 2004
• Tom: R. 4, nr 6
• Strony: 177--185
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz., rys. 9

Twórcy

autor

Piech H.

• Instytut Matematyki i Informatyki, Politechnika Częstochowska, 42-200 Częstochowa, ul. Dąbrowskiego 73

Bibliografia

• [1] Czogała E., Perdycz W., Elementy i metody teorii zbiorów rozmytych. PWN, Warszawa, 1985.
• [2] Bryant V., Aspekty kombinatoryki, WNT, Warszawa, 1997.
• [3] De Groot M.H., Optimal statistic decisions, New York, 1970, McGraw - Hill.
• [4] Kacprzyk J., Zbiory rozmyte w analizie systemowej, PWN, Warszawa, 1986.
• [5] Lachwa A., Rozmyty świat zbiorów, liczb, relacji, faktów, reguł i decyzji, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, Warszawa, 2001.
• [6] Piegat A., Modelowanie i sterowanie rozmyte, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, Warszawa, 2003.
• [7] Rutkowska D., Pi1iński M., Rutkowski L., Sieci neuronowe, algorytmy genetyczne i systemy rozmyte, WN PWN, Warszawa, 1997.
• [8] Zadeh L.A., Rachunek ograniczeń rozmytych, Projektowanie i systemy, Zagadnienia metodologiczne, Ossolineum, 1980.