Poprawa efektywności "głębokiej koagulacji" poprzez zmianę rodzaju koagulantu

• Autorzy: Gumińska J.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania nad wpływem występujących w wodach powierzchniowych domieszek i zanieczyszczeń na organizm człowieka oraz idące za nimi zmiany w prawodawstwie wymuszają wzrost efektywności uzdatniania ujmowanych wód w istniejących obiektach oraz uwzględnienia tego faktu przy projektowaniu i budowie nowych stacji uzdatniania. Biorąc pod uwagę wszystkie procesy jednostkowe układu technologicznego uzdatniania wody kluczową rolę odgrywa proces koagulacji, który właściwie prowadzony, zapewnia nie tylko znaczny stopień usunięcia koloidów i zawiesin, ale również usunięcie z wody zasocjowanych z nimi związków organicznych. Gdy podstawowym celem koagulacji jest usunięcie związków organicznych, w tym prekursory ubocznych produktów dezynfekcji, wówczas mówimy o procesie tzw. głębokiej koagulacji. Powstające w trakcie flokulacji tego typu wód agregaty charakteryzują się na ogół bardzo małą gęstością, zbliżoną do gęstości wody. W efekcie tego skuteczność sedymentacji jako procesu klarowania zawiesin pokoagulacyjnych spada, powodując znaczny wzrost obciążenia filtrów ła-dunkiem zawiesiny. Powoduje to pogorszenie wskaźników fizyczno-chemicznych uzdatnionej wody, często do poziomu uniemożliwiającego wykorzystanie jej dla zaopatrzenia ludności oraz wzrost kosztów eksploatacyjnych (większa częstotliwość płukania filtrów). Najczęściej jako środek zaradczy stosowana jest zmiana obciążenia hydraulicznego osadników oraz filtrów, co niestety pociąga za sobą spadek wydajności stacji. Gdy zmniejszenie ilości uzdatnianej wody jest niemożliwe zmienia się rodzaj i dawkę koagulantu oraz stosuje się środki wspomagające proces flokulacji i zwiększające masę powstających agregatów (flo- kulanty). Analiza danych literaturowych potwierdza, że prowadzenie procesu koagulacji dla wód, których podstawowym zanieczyszczeniem są rozpuszczone związki organiczne jest bardzo trudne [1-10].

Słowa kluczowe

PL

koagulacja; uzdatnianie wody

EN

coagulation; water treatment

• Wydawca: Wydawnictwo 2K TECHNOLOGIE s.c.
• Czasopismo: Technologia Wody
• Rocznik: 2011
• Tom: Nr 2 (10)
• Strony: 34--36
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., rys.

Twórcy

autor

Gumińska J.

• Politechnika Śląska, Instytut Inżynierii Wody i Ścieków,

Bibliografia

• [1] Edzwald J., Tobiason J.: Enhanced coagulation: US requirements and a broader view, Water Science and Technology, 40, 63-70 (1999).
• [2] Gallard H., von-Gunten U.: Chlorination of natural organic matter: kinetics of chlorination and of THM formation, Water Research, 2002, 36, 65-74.
• [3] Gang D., Clevenger T., Benerji S.: Relationship of chlorine decay and THMs to NOM size, J. Hazard Mater, A96,1-12 (2003).
• [4] Gumińska J., Kłos M., Pawłowska A.: Disinfection Byproducts Precursors Removal from Dam Reservoir Water. Archives of Environment Protection, 2010, 36, 3, 39 - 50.
• [5] Hundt, T., O’Melia, C.: Aluminum-fulvic acid interactions: Mechanisms and applications, JAWWA, 80, 4,176-186 (1988).
• [6] Liang L., Singer P.: Factors influencing the formation and relative distribution of haloacetic acids and trihalomethanes in drinking waters. Environmental Science and Technology, 37, 2920-2928 (2003).
• [7] Singer P., Obolensky A., Greiner A.: DPDs in chlorinated North Carolina drinking water. JAWWA, 87,10, 83-92 (1995).
• [8] Tang, H., Luan, Z.: Features and mechanism for coagulation-flocculation processes of polyaluminum chloride, J. Environ. Sci., 7, 2, 204-211 (1995).
• [9] Zhao H., Hu C., Liu H., Zhao X., Qu J.: Role of aluminum spéciation in the removal of disinfection byproduct precursors by a coagulation process, Environment Science and Technology, 42,5752-5758 (2008).
• [10] Yu J., Sun D., .Tay J.: Characteristics of coagulation-flocculation of humic acid with effective performance of polymeric floccu- lant and inorganic coagulant, Water Science and Technology, 47,1, 89-95 (2003).