Biofouling statków i sposoby jego zwalczania

• Autorzy: Domański J. , Cieślak J. , Borowski S.

Warianty tytułu

EN

Biofouling of ships and reduction methods

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zjawisko biofoulingu polega na tworzeniu się biofilmu przy udziale mikroorganizmów wydzielających EPS (extracellular polymeric substances) oraz jego późniejszą kolonizacje przez florę i faunę wodną. Gatunki te powodują problemy natury technicznej, ekonomicznej i ekologicznej. W przypadku statków obrastanie powierzchni powoduje wzrost zużycia paliwa, wiąże się to m.in. ze wzrostem chropowatości powierzchni, co powoduje zwiększenie oporu środowiska i spadek mocy silnika. Dodatkowym niebezpieczeństwem jest fakt przenoszenia organizmów żywych do nowych ekosystemów. Inwazyjne gatunki są zagrożeniem dla globalnej różnorodności biologicznej oraz dla lokalnych ekosystemów, gdyż konkurują z miejscowymi gatunkami, m.in. zajmując ich nisze pokarmowe i ekologiczne, nierzadko doprowadzając do ich wyginięcia. Biofouling podobnie jak środowisko wodne prowadzi do korozji materiałów technicznych. Do budowy konstrukcji używanych w środowisku wodnym używa się drewna, betonu, laminatu oraz stopów metalu. Każdy z tych materiałów ma inną podatność na korozję oraz biofouling. Występowanie tego zjawiska jest uzależnione m.in. od rodzaju środowiska wodnego, szybkości poruszania się statku lub rodzaju stosowanych zabezpieczeń. W celu zapobiegania porastaniu stosuje się głównie farby przeciwporostowe, których składnikiem są biocydy zapobiegające rozwojowi organizmów żywych. Początkowo używano tlenków miedzi, niezbyt dawno związków cyny, np. TBT (tributylocyna), jednakże z powodu wysokiej toksyczności zastępowane są one preparatami nowych generacji opartymi na polimerach czy silikonie.

EN

The phenomenon of biofouling is based on the formation of biofilm through the action of microorganisms producing extracellular polymeric substances, and further colonization of the film by aquatic flora and faunaleading to various technical, economical, and ecological problems. The fouling layer which has accumulated on a ship is responsible for higher fuel consumption due to an increase in surface roughness , which results in higher flow resistance and a drop in engine power. The transmission of living organisms to new ecosystems is an additional danger. Invasive species are harmful for global biodiversity as well as for local ecosystems since they compete with autochthonous species, i.e. they occupy their ecological and food niches. Biofouling, like the water environment itself, also leads to biodeterioration of the technical materials used by people. Constructions used in water environments are made of wood, concrete, laminate or metal alloys. Each material mentioned above has different susceptibility to deterioration and biofouling. The intensity of this phenomenon is affected by the kind of aqueous environment, moving speed or the type of chemicals used as preservatives, etc. To avoid fouling by organisms, antifouling coating paints are usually used. They contain biocides that prevent the growth of living organisms. Once copper oxides were used, nowadays TBT (tributyltin) is frequently applied, however due to its high toxicity, new compounds based on polymers or silicone are being introduced.

Słowa kluczowe

PL

biofouling; systemy antyfoulingowe; porastanie; TBT

EN

biofouling; antifouling system; TBT

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Ochrona przed Korozją
• Rocznik: 2011
• Tom: nr 11
• Strony: 622--626
• Opis fizyczny: Bibliogr. 13 poz., il.

Twórcy

autor

Domański J.

autor

Cieślak J.

autor

Borowski S.

• Instytut Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Politechniki Łódzkiej, Łódź,

Bibliografia

• 1. P.L. Bishop, Wat. Sci. Tech. 36 (1997) 287-294
• 2. A.W. Decho, Cont. Shelf Res. 20, (2000), 1257-1273
• 3. J.W. Costerton, P.S. Stewart, E.P. Greenberg, Science 284 (1999) 1318-1322
• 4. L.D. Chambers, K.R. Stokes, F.C. Walsh, R. J. K. Wood, Surf. Coat. Tech. 201 (2006) 3642-3652
• 5. H.C. Fleming, Appl. Microbiol. Biot. 59 (2002) 629-640
• 6. F. Koçak, N. Tekoğul, Journal of Fisheries & Aquatic Sciences 3-4 (2003) 345-350
• 7. M. Löschau, R. Kratke, Environ. Pollut. 138 (2005) 260-267
• 8. H. Kwiatkowska, H. Wichary, Ochr. Kor. 6 (2001) 148-151
• 9. H.A. Videla, Int. Biodeter. Biodegr. 49 (2002) 259-270
• 10. I.B. Beech, J.A. Sunner, K. Hiraoka, Int. Microbiol. 8 (2005) 157-168
• 11. D. Minchin, Note - workshop on Policies and Implementation. Cape Town, South Africa (Feb 2000) 8
• 12. D.M. Yebra, S. Kiil, K. Dam-Johansen, Progr. Org. Coat. 50 (2004) 75-104
• 13. P.N. Lewis, J. Riddle, L. Chad, C. Hewitt, Mar. Polluti. Bull. 49 (2004) 999-1005