Normatyw mieszkaniowy w odniesieniu do zabudowy mieszkaniowej o charakterze uzupełniającym z lat 1945-1968 na przykładzie Poznania

• Autorzy: Nadolny A.

Warianty tytułu

EN

Housing standards reference to complementary architecture based on the examples of city of Poznan 1945-1968

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zapoczątkowane w okresie  przedwojennym poszukiwania  racjonalnych sposobów gospodarowania  przestrzenią mieszkania przełożyły się na stworzenie w wielu krajach, w tym także w Polsce okresu powojennego, standardów mieszkaniowych. Biorąc pod uwagę, że w okresie powojennym sprawy mieszkaniowe traktowane były przez władze państwowe jako zagadnienie polityczne, tworzenie ram formalnych dla rozwoju standaryzacji podporządkowane  było ściśle prawodawstwu tworzonemu przez administrację rządową aż do lat 80. XX wieku. Na początku lat 60. XX wieku pojawiły się głosy mówiące o tym, które z proponowanych w standardach powierzchnie mieszkań będą w przyszłości najbardziej popularne. z prowadzonych badań wyłaniał się obraz, w którym na pierwszy plan wysuwały się mieszkania o standardzie m4 i m5, składające się z 3 pokoi i przeznaczone dla rodzin 3-4, osobowych. W drugiej kolejności postulowano budowanie mieszkań w standardzie m3, dwupokojowych przeznaczonych dla rodzin 2-osobowych. Biorąc pod uwagę specyfikę zabudowy uzupełniającej oraz jej uwarunkowania przestrzenno-kompozycyjne, należy zastanowić się, w jakim stopniu standaryzacja odcisnęła swoje piętno na tej dziedzinie twórczości architektonicznej śródmieścia poznania.

EN

Complementary architecture in poznan after 1945 was profoundly exposed in reference to multi-apartment  housing, but much rarer in reference to public utility buildings. the war operations affected many districts of the city but not to such extent that they lost their historic character. complementary architecture of poznan at the end of  the 1940s and in the middle of the 1950s was, without doubt, connected with the prevailing, at the time, sociorealism. Traditional in content, classical in form, architecture matched the historical context almost perfectly. Duplicating  the traditional building model with visibly exposed and rusticated stub wall around the entrance zone, architecture  reflected the expectations both of the building users and the architects. Seeking context here was mainly connected  with shaping the building block as a certain type of complementary development to the existing spatial structure.  the aim of shaping the block was to introduce possibly the smallest disparity between the facilities. Both the desi- gned architecture and the structure of the facade were simple, almost synthetic. Complementary architecture in poznan of the 1960s was in a way connected with communism, the political system prevailing in poland at the time. contrary to the previous years, the architecture was consistent and uniform, and the period was the time of artistic search and experiments. The architects professionally active at the time, on one  hand, had to conform to the norms and standards imposed upon them by the communist legal regulations, on the  other hand, though, drew inspiration from prime examples of the european architecture. The architecture of the  residential facilities of the time cannot be said to be branded with communism. Many of those buildings give evidence to the artistic search for the form and function of the block. as a result of the time lapsed from the day of their  erection, the ideology connected with them ceased to exist. The quality of the complementary architecture of that  time varies, as in communism as well as in capitalism, the investor is a crucial determinant in this respect. In Poland, in case of this type of architecture, availability of construction materials and technologies was another factor. Sometimes, due to the shortage of the construction and finishing materials, an original design had to be changed.

Słowa kluczowe

PL

zabudowa uzupełniająca; standard mieszkaniowy; mieszkanie

EN

complementary architecture; housing standards; flat

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
• Czasopismo: Architecturae et Artibus
• Rocznik: 2010
• Tom: Vol. 2, no. 2
• Strony: 42--51
• Opis fizyczny: Bibliogr. 13 poz., rys.,

Twórcy

autor

Nadolny A.

• Wydział Architektury, Politechnika Poznańska, Poznań, Polska,

Bibliografia

• 1. Banham R.,  Rewolucja w architekturze, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979.
• 2. Czarnecki Wł.,  Planowanie miast i osiedli,  T.  II, PWN Warszawa 1965.
• 3. Geppert Wł.,  Nowe realizacje w śródmiejskiej zabudowie mieszkaniowej,  „Architektura” nr 11-12/1961.
• 4. Goryński J.,  Na drodze właściwego planu budownictwa mieszkaniowego, „Dom, osiedle, mieszkanie”, nr 3-4/1948.
• 5. Goryński J., Standardymieszkaniowe,„Prace Badawcze Instytutu Budownictwa Mieszkaniowego” nr 2/1951, PWT, Warszawa 1951
• 6. Litterer W.,  Budownictwo mieszkaniowe a człowiek, „Przegląd kulturalny” nr 8/1954.7. 
• 7. Litterer-Marwege W., Programowanie wielkości mieszkań wymaga uelastycznienia, „Gospodarka planowa” nr 5/1964.
• 8. Mizera St., O standardach i normach budowlanych, „Gospodarka planowa” nr 13/1947.
• 9. Piasecki W., Analiza Normatywu Projektowania i wnioski, „Biuletyn instytutu Budownictwa mieszkaniowego” nr 5/1953.
• 10. Syrkus H., Społeczne cele urbanizacji. Człowiek i Środowisko, PWN, Warszawa 1984.
• 11. Szperling J., Wyposażenie małych kuchen,„Biuletyn Instytutu Budownictwa mieszkaniowego”, z. 5/1951.
• 12. Tomaszewski L.,Uwagi o standardzie mieszkania w domach wielorodzinnych, „Dom, Osiedle, Mieszkanie” nr 4-5-7/1947.
• 13. Zarządzenia nr 15 Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 21 lutego 1961 w sprawie głównych wskaźników do projektowania osiedli mieszkaniowych w latach1961-1965, Ośrodek Informacji Technicznej i ekonomicznej w Budownictwie, Warszawa 1961.