Monitoring i diagnostyka budowli hydrotechnicznych. cz. 1

• Autorzy: Kledyński Z.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Monitorowanie i diagnozowanie dostarcza wiedzy na temat stanu technicznego obiektu hydrotechnicznego, tj. jego nośności i użytkowalności. Z tego powodu procesy te stanowią podstawę do formułowania stosownych ocen. Szczególnym rodzajem oceny - zwłaszcza w przypadku piętrzących budowli hydrotechnicznych - jest ocena bezpieczeństwa obiektu. Pojęcie bezpieczeństwa oznacza nie tylko istnienie niezbędnej nadwyżki nośności nad obciążeniami, gwarantującej integralność i stateczność konstrukcji, ale także staje się niezwykle istotnym komponentem ryzyka katastrofy wywołanej przerwaniem zapory, przy czym ryzyko jest tu rozumiane jako iloczyn prawdopodobieństwa przerwania zapory i strat ludzkich oraz materialnych, wywołanych poniżej obiektu z powodu jej nagłego zniszczenia.

Słowa kluczowe

PL

budowle wodne; hydrotechnika; monitorowanie; zapora wodna

EN

dam; hydraulic engineering; monitoring; water structures

• Wydawca: Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
• Czasopismo: Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
• Rocznik: 2011
• Tom: Nr 2
• Strony: 54--61
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., fot., rys.

Twórcy

autor

Kledyński Z.

• Politechnika Warszawska, Zakład Budownictwa Wodnego i Hydrauliki

Bibliografia

• 1. Dam failures. Statistical analysis. „ICOLD Bulletin” 1995, No. 99.
• 2. Jankowski W.: Ogólne wytyczne kontroli bezpieczeństwa budowli piętrzących wodę. IMGW. Warszawa 2008.
• 3. Kledyński Z.: Remonty budowli wodnych, OWPW. Warszawa 2006.
• 4. Kledyński Z.: Stan i perspektywy analizy ryzyka bezpieczeństwa zapór w Polsce. XIII Międzynarodowa Konferencja Technicznej Kontroli Zapór, Stare Jabłonki, 24–27 czerwca 2009. Monografie IMGW. Warszawa 2009, s. 3–11.
• 5. Ocena ryzyka w zarządzaniu bezpieczeństwem zapór. Przegląd korzyści, metod i najnowszych zastosowań. „CIGB-ICOLD Bulletin” 2005, No. 130; POLCOLD, IMGW. 2007.
• 6. Pisarczyk S., Rymsza B.: Badania laboratoryjne i polowe gruntów. OWPW. Warszawa 2003.
• 7. Awarie i katastrofy zapór – zagrożenia, ich przyczyny i skutki oraz działania zapobiegawcze. Red. K. Fiedler. IMGW. Warszawa 2007.
• 8. Radzicki K.: Identyfikacja procesów erozyjnych i filtracyjnych w ziemnych obiektach hydrotechnicznych metodami termo detekcji. HYDROTECHNIKA XII, Ustroń, 18–20 maja 2010. Materiały pokonferencyjne. Ustroń 2010.
• 9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (DzU 2007, nr 86, poz. 579).
• 10. Thiel K. i Kledyński Z. (red.): XXIV Konferencja Naukowo-Techniczna Podkomitetu Mechaniki Skał i Podłoża Polskiego Komitetu Wielkich Zapór „Stabilizacja masywów skalnych w podłożu budowli hydrotechnicznych”, Żywiec, 9–11 października 2002. Materiały pokonferencyjne. IMGW. Warszawa 2003, s. 100.
• 11. Ustawa Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. DzU 2006, nr 156, poz. 1118 z późn. zm.
• 12. Ustawa Prawo wodne z dnia 19 lipca 2001 r. DzU 2001, nr 115, poz. 1229 z późn. zm.
• 13. Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
• 14. Wachowski W.: Zasady wykonywania badań podwodnych dla oceny stanu technicznego budowli piętrzących. IMGW. Warszawa (w przygotowaniu).
• 15. Zaczek-Peplińska J.: Możliwości wykorzystania skanowania laserowego w ocenie stanu technicznego zapory betonowej. Sekcja Konstrukcji Hydrotechnicznych KILiW PAN. Warszawa, 17 listopada 2009 (referat).
• 16. Zapory betonowe. Kontrola i naprawa pęknięć. Przegląd metod i przykłady. Tłumaczenie wyciągu w: Bulletin ICOLD" 1997, No. 107; „POLCOLDIMGW” 1999.