Ruina, destrukcja, nieobecność

• Autorzy: Kozłowski T.

Warianty tytułu

EN

The ruin, destruction, absence

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

"Ruina" została "oswojona" dawno jako kategoria artystyczna lub konwencja twórczości. Być może drogi do tej sytuacji wiodły poprzez docenienie widoków antycznych ruin, które na obszarach śródziemnomorskich były po prostu w sąsiedztwie, i odkrycia wartości rzeźby starożytnej, która wcześnie stała się przedmiotem kolekcjonerstwa. Kategoria estetyczna nazwana tu - ruiną, lub szerzej - destrukcją, a w szczególnych przypadkach - nieobecnością, pozostaje jako ważna część środków wyrazu sztuki architektonicznej.

EN

The "ruin" was "domesticated" as an artistic category or the convention of work long time ago. It is possible that the ways to this situation have led through appreciation of the views of ancient ruins, which there were on Mediterranean areas simply in neighborhood, and the discovery of ancient sculpture value which became an object of collecting early. Today artistic convention named here the as ruin or wider as destruction, and in particular instances as absence, is an important part of architectonic expression.

Słowa kluczowe

PL

architektura; dekompozycja; destrukcja; nieobecność; ruina

EN

absence; architecture; decomposition; destruction; ruin

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
• Czasopismo: Czasopismo Techniczne. Architektura
• Rocznik: 2006
• Tom: R. 103, z. 14-A
• Strony: 69--85
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz.,

Twórcy

autor

Kozłowski T.

• Instytut Projektowania Architektonicznego, Wydział Architektury, Politechnika Krakowska

Bibliografia

• M. Charageat, Sztuka ogrodów, Warszawa 1978, s. 190.
• A. Borzeskowska, Gaikiem nowe ruiny, Między romantyzmem a postmodernizmem, Arteon nr 5, 2002, s. 44-45.
• M. Misiągiewicz, O prezentacji idei architektonicznej, Kraków 1999, s. 55, także: J. S c o 11, Piranesi, Londyn 1975.
• H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, Warszawa 1962, s. 57.
• J. Sherman, Manieryzm, Warszawa 1970, s. 179-180, także: M. Levey, Dojrzały renesans, Warszawa 1980, s. 174.
• Artist postcards [w:] Michael Graves, Buildings and Projects 1966-1981, Nowy Jork 1982, s. 70.
• A. Papadakis, Theory + Eksperimentation an Intellectual Extravaganza, Berlin 1993, s. 25-27: L. Woods, Anarchitecture: Architecture is apolitical act.
• M. Sorkin, Breve new worlds, Architectural Record No. 2, 1988, s. 80-83.
• M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie, wiek XIX i XX, Warszawa 1988, s. 372.
• B. Russel, Jaggered Adge, [w:] Architecture and Design 1970-1990 - New Ideas in America, Nowy Jork 1991, s. 69.
• Ch. Jencks, Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987, s. 139.
• P. Gässel, G. Leuthäuser, Architecture in the Twentieth Century, Kolonia 1991, s. 279.
• D. Kozłowski, Figuratywność i rozpad formy w architekturze doby postfunkcjonalistycznej; Projekty i budynki 1980-1990, Kraków 1992, s. 27.
• T. Barucki [wywiad z Jamesem Winesem], Architektura nr 4, 1987.
• Deconstruction in Architecture, An „Architectural Design" Profil, Londyn 1994, s. 65: J. Wines, SITE, Museum of Modern Art Project, Frankfurt.
• M. Wehdorn, Vienna, A Guide to the UNESCO World Heritage Sitis, Wiedeń-Nowy Jork, s. 180.
• Ph. Jodidio, Architektura dzisiaj, Kolonia 2003, tamże: Massymiliano Fuksas, s. 58.
• P.B. Jones, Erweiterung des Rathauses in Utrecht, Baumeister No. 5, 2001, s. 79-87.
• A. dal Fabbro, Clorindo Testo l'architectura animata, Wenecja 2003.