Jednostki torfu o niepewnej przynależności systematycznej rozpoznane w rozwoju trzech złóż torfowych Puszczy Knyszyńskiej

• Autorzy: Drzymulska D.

Warianty tytułu

EN

Peat units of uncertain systematic position recognized in development of three peat deposits of the Puszcza Knyszyńska Forest

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania prowadzono na trzech torfowiskach położonych w Puszczy Knyszyńskiej (północno-wschodnia Polska): Taboły, Kładkowe Bagno i Borki. Osad torfowy poddano analizom roślinnych szczątków makroskopowych (wegetatywnych i generatywnych). Opisano łącznie 23 jednostki torfu. Reprezentowały one trzy typy torfu: niski, przejściowy i wysoki. Rozpoznano kilka jednostek w randze odmiany, w tym odmiany torfu mszystego oraz torfowcowego wysokiego. Podjęto próbę odniesienia każdej z mniej lub bardziej problematycznych jednostek torfu do jednostek znanych z literatury. Szczególne powiązania stwierdzono z torfami opisanymi na obszarze Rosji.

EN

Studies were carried on three mires of the Puszcza Knyszyńska Forest (NE Poland): Taboły, Kładkowe Bagno and Borki. Peat deposit was analysed for plant macrofossil remains (vegetative and generative). Altogether 23 peat units were described. Recognised units represented three peat types: fen, transition and raised bog. A few varieties were defined, like varieties of brown moss peat and Sphagnum raised bog peat. Systematic position of problematic peat units was discussed, based on literature data. Particular connections with peat units described in Russia were found.

Słowa kluczowe

PL

jednostka torfu; Puszcza Knyszyńska; roślinne szczątki makroskopowe; torf

EN

peat; peat unit; plant macrofossil remains; Puszcza Knyszyńska Forest

• Wydawca: Wydawnictwo ITP
• Czasopismo: Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
• Rocznik: 2009
• Tom: T. 9, z. 4
• Strony: 27--36
• Opis fizyczny: Bibliogr. 26 poz.

Twórcy

autor

Drzymulska D.

• Uniwersytet w Białymstoku, Zakład Botaniki Instytutu Biologii, ul. Świerkowa 20B, 15-950 Białystok tel.: [phone],

Bibliografia

• BOGDANOVSKAJA-GIENEF I.D., 1969. Zakonomernosti formirovanija sfagnovych bolot verchovogo tipa na primere Polistovo-Lovatskovo masssiva. Leningrad: Nauka ss. 166.
• BOTSCH M.S., MASING W.W., 1979. Ekosistemy bolot SSSR. Leningrad: Nauka ss. 187.
• BOTSCH M.S., SMAGIN V.A., 1993. Flora i rastitel’nost’ bolot severo-zapada Rossii i princypi ich ochrany. Sankt-Peterburg: Komarov Bot. Inst. ss. 225.
• CHABROS J., GACKA-GRZESIKIEWICZ E., MIODEK K., 1993. Wiadomości ogólne. W: Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej. Dokumentacja przyrodnicza i kulturowa wraz z zasadami gospodarki przestrzennej. Pr. zbior. Red. E. Gacka-Grzesikiewicz. Warszawa: IOŚ s. 9-13.
• DEMBEK W., 1989. Rodzaje torfowisk soligenicznych i dostępność ich zasobów wodnych dla użytków zielonych. Falenty: IMUZ pr. dokt. maszyn. ss. 134.
• DIERSSEN K., 1982. Die wichtigsten Pflanzengesellschaften der Moore NW-Europas. Genève: Conserv. Jardin Bot. ss. 382.
• Dokumentacja geologiczna torfowiska Dolina Sokołdy. Rozedranka – miejscowość Sokołda, 1960. Biebrza: IMUZ maszyn.
• DRZYMULSKA D., 2005. Późnoglacjalna i holoceńska sukcesja roślinności wybranych torfowisk Puszczy Knyszyńskiej. Białystok: U.Biał. rozpr. dokt. ss. 142.
• DRZYMULSKA D., 2007. From plant finds present in peat to subfossil communities – importance and possibilities of plant macrofossil remains analysis. Nat. J. 40 s. 5-15.
• GROSSE-BRAUCKMANN G., 1986. Analysis of vegetative plant macrofossils. W: Handbook of Holocene palaeoecology and palaeohydrology. Pr. zbior. Red. B. E. Berglund. Chichester: Wiley & Sons Ltd. s. 591-618.
• GROSSE-BRAUCKMANN G., 1990. Ablagerungen der Moore. W: Moor- und Torfkunde. Pr. zbior. Red. K. Göttlich. Stuttgart: E. Schweizerbart’sche Verlagsbuchhandlung s. 175-236.
• JASNOWSKI M., 1959. Czwartorzędowe torfy mszyste, klasyfikacja i geneza. Acta Soc. Bot. Pol. 28 2 s. 319-364.
• JASNOWSKI M., 1962. Budowa i roślinność torfowisk Pomorza Szczecińskiego. Soc. Sci. Stet. 10 ss. 339.
• KLOSS M., 1993. Differentiation and development of peatlands in hollows without run-off on Young glacial terrains. Pol. Ecol. St. 19 30-4 s. 115-219.
• MAREK S., 1965. Biologia i stratygrafia torfowisk olszynowych w Polsce. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 57 ss. 264.
• MATUSZKIEWICZ W., 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN ss. 537.
• OBIDOWICZ A., 1975. Entstehung und Alter einiger Moore im nördlichen Teil der Hohen Tatra. Fragm. Flor. Geobot. 21 3 s. 289-323.
• OBIDOWICZ A., 1976. Geneza i rozwój torfowiska w Wolbromiu. Acta Palaeobot. 17 (1) s. 45-54.
• OBIDOWICZ A., 1990. Eine Pollenanalytische und Moorkundliche Studie zur Vegetationsgeschichte des Podhale-Gebietes (West-Karpaten). Acta Palaeobot. 30 (1, 2) s. 147-219.
• OBIDOWICZ A., SCHOBER H. M., 1985. Moorkundliche und vegetationsgeschichtliche Untersuchungen des Sennalpenmoores im Trauchgauer Flysch (Ammergebirge). Ber. Bayer. Bot. Ges. 56 s. 147-165.
• PACOWSKI R., 1967. Biologia i stratygrafia torfowiska wysokiego Wieliszewo na Pomorzu Zachodnim. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 76 s. 101-196.
• TJUREMNOV S. N., 1976. Torfjanye mestoroždenija. Moskva: Nedra ss. 488.
• TOBOLSKI K., 2000. Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych. Vadem. Geobot. Warszawa: PWN ss. 508.
• TOŁPA S., JASNOWSKI M., PAŁCZYŃSKI A., 1967. System der genetischen Klassifizierung der Torfe Mitteleuropas. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 76 s. 9-99.
• WĄS S., 1965. Geneza, sukcesje i mechanizm rozwoju warstw mszystych torfu. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 57 s. 305-393.
• ŻUREK S., 1992. Stratygrafia, rozwój i kierunki sukcesyjne torfowisk strefy wododziałowej w Puszczy Knyszyńskiej. Zesz. Nauk. PBiał. Inż. Środ. 5 s. 253-317.