Unormowania formalno-prawne zapachowej jakości powietrza atmosferycznego

• Autorzy: Rutkowski J. D.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Miarodajną ocenę zapachowej jakości środowiska wykonuje się, określając oddziaływanie źródeł emisji odorantów na obszary, dla których ustalone zostały stosowne standardy zapachowej jakości powietrza atmosferycznego. Jest ono bowiem tym komponentem środowiska, z którym człowiek jest w stałym kontakcie, a jego dobra jakość zapachowa powinna być prawnie chroniona.

Słowa kluczowe

PL

prawo ochrony środowiska; zapachowa jakość środowiska

• Wydawca: ABRYS Sp. z o.o.
• Czasopismo: Przegląd Komunalny
• Rocznik: 2005
• Tom: nr 10
• Strony: 72--75
• Opis fizyczny: (Z. Kom.), Bibliogr. 18 poz.

Twórcy

autor

Rutkowski J. D.

• Instytut Inżynierii Ochrony Środowiska, Politechnika Wrocławska

Bibliografia

• 1. EN 13725 – Air quality – determination of odour concentration by dynamic olfactometry. European Committee for Standarisation 2003.
• 2. VDI-Richtlinien 3881 Olfactometrie. Geruchsschwellenbestimmung. Beuth Verlag Berlin.
• 3. VDI-Richtlinien 3882: Bl. 1 Olfaktometrie – Bestimmungder Geruchsintensitat, Beuth Verlag Berlin.
• 4. VDI-Richtlinien 3882 Bl. 2 Olfaktometrie – Bestimmung der hedonischer Geruchswirkung, Beuth Verlag Berlin.
• 5. VDI-Richtlinien 3883 Wirkung und Bewertung von Gerüechen, Beuth Verlag Berlin.
• 6. VDI-Richtlinien 3940 (1993) Bestmmung von Geruchsstoffimmissionen durch Begehungen, Beuth Verlag Berlin.
• 7. Erste Allgemeine Verwaltungsvorschrift zum Bundes-Immissionsschutzgesetz-Technische Anleitung zur Reichaltung der Luft –TA (Luft). Federal Ministry for Environment. Nature Conservation and Reactor Safety. Bonn 2002.
• 8. Prinz B.: Odours Regulation in Germany. Mat. Sem. „Odours – Control, Measurement, Regulations”. Świnoujście, czerwiec 1993. Szczecin 1993.
• 9. Both. R., Koch E.: Odour Regulation in Germany – an improved system including odour intensity, hedonic tone and odour annoyance. VDI-Berichte 1856, 2004.
• 10. Knauer W.: Experiences with the odour control policy in Germany. Mat. Sem. „Odour – Control, Measurement, Regulations”. Świnoujście, czerwiec 1993. Szczecin 1993.
• 11. Mahin T.D.: Comparison of different approaches to regulate odours around the world. “Water Science Technology” vol. 44, 9, 2001.
• 12. Dragt A.J.: Regulations in the Netherland and some practical experiences. Mat. Sem. „Odour – Control, Measurement, Regulations”. Świnoujście, czerwiec 1993. Szczecin 1993.
• 13. van Harreveld T.: Overview of Developments in Odour Management. VDI-Berichte, 1850, 2004.
• 14. Fujita H.: Environmental Odour Management in Japan. VDI-Berichte, 1850, 2004.
• 15. Kośmider J., Mazur-Chrzanowska B., Wyszyński B.: Odory. Warszawa 2002.
• 16. Man-Goo K., Sang-Jin P., Sung-Bong Y., Duck-Hyun K.: The Odour Prevention Act and Odour Problems in Korea. VDI-Berichte 1850, 2004.
• 17. Rozporządzenie MŚZNiL z 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji (DzU nr 93, poz. 589).
• 18. Ustawa z 18 maja 2005 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 113, poz. 954).