Właściwości kompozytów polimerowych z udziałem proszków lub płatków miedzi jako napełniaczy

• Autorzy: Łoś P. , Łukomska A. , Kowalska S. , Jeziórska R. , Krupka J.

Warianty tytułu

EN

Properties of polymer composites with copper powders or flakes as fillers

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przedstawiono właściwości mechaniczne, elektromagnetyczne oraz strukturę, wytworzonych metodą mieszania w stanie stopionym kompozytów polimerowych, na osnowie wybranych polimerów [kopolimeru etylen-octan winylu (EVA), polietylenu małej gęstości (PE-LD), liniowego polietylenu małej gęstości (PE-LLD), polipropylenu (PP) i twardego poli(chlorku winylu) (PVC)], z udziałem 0,1—40 % mas. proszków lub płatków miedzi jako napełniaczy. Proszki oraz płatki miedzi otrzymano, odpowiednio, na drodze potencjostatycznej lub galwanostatycznej elektrolizy pulsowej z niektórych ścieków przemysłowych oraz z roztworów elektrolitów syntetycznych. Wymiary oraz kształt powstałych płatków i proszków kontrolowano za pomocą pulsów prądowych lub potencjałowych o określonym czasie trwania i wartości. Analiza danych wyników elektromagnetycznych, otrzymanych w zakresie mikrofalowym metodą rezonatorów wykazała, że otrzymane kompozyty charakteryzują się mniejszą od jedności efektywną przenikalnością magnetyczną oraz względnie dużą efektywną przenikalnością dielektryczną, co jest charakterystyczne dla metamateriałów złożonych z dielektryka i metalu. Okazało się, że dla niektórych zbadanych kompozytów istnieje korelacja między wybranymi właściwościami mechanicznymi i dielektrycznymi. Ocenie poddano także kompozyty wielowarstwowe, o różnej zawartości napełniacza miedziowego w poszczególnych warstwach. Najlepszą miarą efektywności ekranowania promieniowania przez te materiały jest dobroć układu Q. Przedstawione wyniki wykazały, że z punktu widzenia praktycznego najlepsze właściwości ekranujące, odniesione do kosztu materiału, uzyskuje się w przypadku materiałów dwuwarstwowych.

EN

In this paper mechanical and electromagnetic properties as well as the structure of polymer composites based on several polymer matrices, [(ethylene-vinyl acetate (EVA), low-density polyethylene (PE-LD), linear low density polyethylene (PE-LLD), polypropylene (PP) and hard polyvinyl chloride (PVC)], filled with copper powders or flakes are presented. The studied materials were formed by extrusion of small beads of polymer mixed with the copper powders/flakes. The copper filler concentration ranged from 0.1 to 40 wt. %. The copper powders and flakes were obtained by potentiostatic or galvanostatic pulse electrolysis from industrial wastewaters as well as copper sulfate electrolytes. The control of the size and shape of copper flakes and powders was achieved by the application of appropriate time and values of current or potential pulse, respectively. The results of electromagnetic measurements performed using split post dielectric resonator method indicated that studied materials exhibit smaller than unity the effective magnetic permeability and relatively high effective permittivity, which is typical for metamaterials composed of dielectric and a metal. Also, for several polymer composites the correlations between selected mechanical and dielectric properties were found. Multilayered polymer composites with different filler content in particular layers were also studied. In this case the best measure of effectiveness of electromagnetic shielding is described by the quality factor. On the basis of the obtained data it was stated that materials made of two layers of polymer composites are the most promising in EMI applications.

Słowa kluczowe

PL

kompozyty polimerowe; nanomiedź; ekranowanie pola elektromagnetycznego; metamateriały

EN

polymer composites; nanocopper; electromagnetic interference shielding; metamaterials

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Chemii Przemysłowej
• Czasopismo: Polimery
• Rocznik: 2012
• Tom: T. 57, nr 5
• Strony: 338--346
• Opis fizyczny: Bibliogr. 15 poz.

Twórcy

autor

Łoś P.

autor

Łukomska A.

autor

Kowalska S.

autor

Jeziórska R.

autor

Krupka J.

• Instytut Chemii Przemysłowej, Zakład Analizy i Charakterystyki Materiałów, ul. Rydygiera 8, 01-793Warszawa.,

Bibliografia

• 1. Hoffman A. J., Alekseyev L., Howard S. S, Franz K. J., Wasserman D., Podolskiy V. A., Narimanov E. E., Sivco D. L., Gmachl C.: Nature Mater. 2007, 6, 946.
• 2. KoledintsevaM. Y., Drewniak J., DuBro R.: Prog. Electromagnet. Res. B 2009, 15, 197.
• 3. Liu Z., Bai G., Huang Y., Ma Y., Du F., Li F., Guo T., Chen Y.: Carbon 2007, 45, 821.
• 4. Wong K. H., Pickering S. J., Rudd C. D.: Composites Part A: Appl. Sci. Manuf. 2010, 41 (6), 693.
• 5. Gelves G. A., Lin B., Sundararaj U., Haber J. A.: Nanotechnology 2008, 19, 215 712.
• 6. Chung D. D. L.: Carbon 2001, 39, 279.
• 7. Pat. PCT/PL 000 022 (2010).
• 8. £ukomska A., Plewka A., Łoś P.: J. Electroanal. Chem. 2009, 633, 92.
• 9. £ukomska A., Plewka A., £oś P.: J. Electroanal. Chem. 2009, 637, 50.
• 10. Zgłosz. pat. P 3922 82 (2010).
• 11. £oś P., £ukomska A., Kowalska S., Jeziórska R., Krupka J.: Polimery 2011, 56, 324.
• 12. £oś P., £ukomska A., Kowalska S., Jeziórska R., Zaprzalski P., Krupka J.: Mater. Sci. Poland 2011, 29 (1), 35.
• 13. Wang L. L., Tay B. K., See K. K., Sun Z., Tan L. K., Lua D.: Carbon 2009, 47, 1905.
• 14. Krupka J., Derzakowski K., Hartnett J. G.: Meas. Sci. Technol. 2009, 20, 105 702.
• 15. Pande S., Singh B. P., Mathur R. B., Dhami T. L., Saini P., Dhawan S. K.: Nanoscale Res. Lett. 2009, 4, 327.