Metody prezentacji gęstości zjawisk rozproszonych na mapach tematycznych

• Autorzy: Spallek W.

Warianty tytułu

EN

Methods of presenting density of dispersed phenomena on thematic maps

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W artykule zestawiono i porównano metody kartograficzne stosowane do przedstawienia gęstości zjawisk rozproszonych w celu pokazania mnogości i różnorodności sposobów, jakimi mogą dysponować autorzy map prezentujących tylko jedno zagadnienie. Ponadto przedstawiono różnice między mapami opracowanymi poszczególnymi metodami i informacje, jakie można odczytać z takich map. Problem ten ma tym większe znaczenie, że pojawia się coraz więcej map wykonywanych komputerowo przez niekartografów.

EN

The author lists and compares cartographic methods of presenting the density of dispersed phenomena: dot method, choropleth, dasymetric choropleth, isoline method, three-dimensional data models. The aim of the paper is to show the multitude and variety of methods, which can be used for presenting just one topic. It also presents differences between maps prepared with different methods and shows what information can be found in them. Wide availability of computers and software related to Geographic Information Systems (GIS), makes it possible for anyone to prepare a map. For non-cartographers the choice of method depends mainly on what methods are available (usually in the form of instructions) in a software installed in a given computer. These methods are usually choropleth and graduated circle. Often a particular method is chosen because of the lack of knowledge of other presentation methods. Cartographic methods have certain drawbacks and limitations; without knowing them one can not correctly outline the relations between the map and the aspect of reality it presents. Unskillful choice of method leads to methodically incorrect maps, which convey false information. Such often maps do not follow the rules of cartographic presentation. Therefore any software which includes ready applications for preparing thematic maps ahould also provide appropriate description of particular methods, ways of using them in map preparation, and features of resulting maps. The author, especially a non-cartographer, ought to read the description, which would help him to choose a method appropriate for the available data and topic. Cartographers have to take up the task of reducing the number of amateur cartographic presentations in various publications, also scientific, and replace them with professional maps. They should also take part in the preparation of GIS-type programs concerning thematic maps.

Słowa kluczowe

PL

kartografia; mapa; metoda; komputer; komputeryzacja

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Geograficzne. Oddział Kartograficzny
• Czasopismo: Polski Przegląd Kartograficzny
• Rocznik: 2002
• Tom: T. 34, nr 1
• Strony: 11--21
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., rys.

Twórcy

autor

Spallek W.

• Zakład Kartografii Uniwersytetu Wrocławskiego

Bibliografia

• Barwińska L., 1963, Kartogram a mapa gęstości zaludnienia. „Annales UMCS" Sectio B, Vol. 18, s. 179-220.
• Dmochowski M., Pasławski J., 2000, Kartogram w wybranych programach komputerowych. „Polski Przegl. Kartogr." T 32, nr 4, s. 288-300.
• Enequist G., 1960, A Method for mapping population density. „Norsk Geografisk Tidsskrift" Vol. 17, s. 271-277.
• Fawcett C., 1935, Population maps: A Discussion on the aftemoon meeting of the society on 17 December 1934. „Geogr. Journal" Vol. 85, s. 142-159.
• Jenks G., Caspall F., 1971, Error on choropleth maps: definition, measurement. reduction. „Annals Assoc. of Amer. Geogr." Vol. 61, no. 2, s. 217-244.
• Kraak M.-J., Ormeling F., 1996, Cartography: visualization of spatial data. Harlow: Longman.
• Kraak M.-J., Ormeling F., 1998, Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN.
• Muehrcke P., 1980, Map Use. Reading, analysis, and interpretation. Madison: J. P. Publications.
• Pasławski J., 1992a, Kartogram jako forma prezentacji kartograficznej. „Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego" nr 378.
• Pasławski J., 1992b, O wiarygodności kartogramów i map izoliniowych. „Polski Przegl. Kartogr." T. 24, nr 1-2, s. 17-24.
• Ratajski L., 1979, Rozwinięta koncepcja kariologii. „Prace i Studia Geogr." T 1, Teoria kartografii, Warszawa: Wydawn. Uniwersytetu Warszawskiego, s. 23-41.
• Ratajski L., 1989. Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej. Wyd. 2. Warszawa - Wrocław: PPWK.
• Robinson A., Sale R., Morrison J., 1988, Podstawy kartografii. Warszawa: PWN.
• Saliszczew K., 1998, Kartografia ogólna. Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN.
• Spallek W., 2000, Zależność kartograficznego modelu zjawiska od zastosowanej metody prezentacji. W: „Główne problemy współczesnej kartografii. 2000. Złożoność - Modelowanie - Technologia". Pod redakcją W. Pawlaka, Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, Pracownia Atlasu Dolnego Śląska i Zakład Kartografii, s. 126-134.
• Szewczuk J., 1975, Miejsce metody izarytmicznej (izopletowej) wśród metod kartograficznych. „Polski Przegl. Kartogr." T. 7. nr 2, s. 49-54.
• Tobler W., 1973, Choropleth maps without class interwals. „Geogr. Analysis" Vol. 5, no. 3, s. 262-265.
• Wright J. K., 1942, Map makers are human. Comments on the subjective in maps. „Geogr. Review" Vol. 32. no. 4, s. 527-544.