Tytuł artykułu
Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
Ecofeminism
Języki publikacji
Abstrakty
Nazwę ekofeminizm do humanistyki jako pierwsza wprowadziła francuska feministka Françoise d'Eaubonne w 1974 r. w swej książce Le féminisme ou la mort. W pracy tej poddała krytyce współczesną cywilizację, którą obwinia o niepohamowany konsumeryzm i koncentrację wyłącznie na zaspakajaniu potrzeb ludzi. W innych publikacjach zasłynęła zwłaszcza porównaniem opresji natury z pozycją kobiet w patriarchalnym społeczeństwie. Wyzwolenie kobiet byłoby więc równoznaczne z "wyzwoleniem" natury spod jarzma człowieka (mężczyzn). Ekofeminizm nie jest jednak ruchem jednolitym. Autor wyróżnia w nim dwa zasadnicze nurty, z których pierwszy nazywa radykalnym, gdyż postuluje przeprowadzenie rewolucji i odsunięcie mężczyzn od wpływu na losy cywilizacji ludzkiej. W jego ramach łączy się hasło wyzwolenia kobiet z hasłem wyzwolenia natury spod patriarchalnej dominacji. Drugi nurt ekofeminizmu nazwany pacyfistycznym dąży także do podobnych celów lecz zamierza je osiągać na drodze ewolucyjnych przeobrażeń ludzkich społeczeństw. Oba nurty łączy jednak przekonanie, iż dalsze pozostawienie biegu spraw w gestii mężczyzn skończy się zagładą ludzkości i przyrody.
The notion of ecofeminism was first introduced to humanities by a French feminist Francoise d'Eaubonne in 1974 in her book Le feminisme ou la mort. She criticized there present civilization accusing it of unrestrained consumerism and the attention focused entirely on satisfying peoples' needs. In her other publications she made herself famous for the comparison she drew between oppressed nature and the position of women in patriarchal society. Women's liberation would then become equivalent to "liberation" of nature from human [men's] supremacy. Ecofeminism is not however a uniform trend. The author distinguishes two main trends: radical, as it calls for revolution aiming at depriving men of their influence on development of human civilization. Within this radical trend the postulate of women's liberation is combined with the postulate of liberation of nature from patriarchal dominance. The other trend, called pacifistic, pursues similar goals but it is bound to achieve them by evolutionary transformations of human societies. Both the trends share a conviction that allowing the men to control the course of actions will result in extermination of mankind and nature.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
307--312
Opis fizyczny
Bibliogr. 6 poz.
Twórcy
autor
- Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku
Bibliografia
- [1] Nacher A.: Dzikie pomaga przekroczyć granice (o różnicy, przeciwieństwach i hierarchii), w: Ekofeminizm. Wybór tekstów z dziedziny ekofeminizmu. Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot, red. J. Korbel, s. 6-7, Bielsko-Biała 1999.
- [2] McGuire C. i C.: Co to takiego ekofeminizm?, w: Ekofeminizm. Wybór tekstów z dziedziny ekofeminizmu. Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot, red. J. Korbel, s. 8, Bielsko-Biała 1999.
- [3] Braidotti R.: Podmiot w feminizmie, przekład A. Borkowska, Kwartalnik Pedagogiczny, Nr 1-2, s. 9-26, 1995.
- [4] Graff A.: Niebezpieczne związki. O Marsjanach. Wenusjankach oraz o tym czego Alan Bloom nie usłyszał od swoich studentów. Nowa Res Publica, Nr 9, s. 23, 1997.
- [5] Hury N. i B.: Ekologia? Za, a nawet przeciw..., Słowo i Życie. nr 10-12, 1997.
- [6] Kępińska J.: Patriarchat. W: Ekofeminizm. Wybór tekstów z dziedziny ekofeminizmu. Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot. red. J. Korbel, s. 13. Bielsko-Biała 1999.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BAR0-0004-0008