Bioremediacja odpadów wiertniczych zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi ze starych dołów urobkowych

Steliga, T.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Bioremediacja odpadów wiertniczych zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi ze starych dołów urobkowych

Autorzy

Steliga T.

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma

http://bc.inig.pl:8080/publication/974

Identyfikatory

Warianty tytułu

Bioremediation of drill wastes contaminated with petroleum substances from weathered waste pits

Języki publikacji

Abstrakty

W pracy przedstawiono etapowe oczyszczanie odpadów wiertniczych zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi, zdeponowanymi w starych dołach urobkowych. Odpad wiertniczy, na podstawie badań fizyko-chemicznych, analiz chromatograficznych zanieczyszczeń ropopochodnych i analiz mineralogicznych oraz przeglądu archiwalnych danych z wierceń, został zakwalifikowany do grupy odpadów o kodzie ex 17 05 03* "gleba i ziemia zanieczyszczona substancjami ropopochodnymi". Umożliwiło to uzyskanie decyzji zezwalającej na odzysk i unieszkodliwianie zanieczyszczeń ropopochodnych metodą in-situ na danym dole urobkowym. Odpady wiertnicze charakteryzowały się wysoką maksymalną zawartością zanieczyszczeń ropopochodnych - w zakresie od 192 480 do 204 478 mg/kg s.m. Z tego względu wprowadzono etapową realizację kolejnych procesów umożliwiających stopniowe obniżanie poziomu zanieczyszczeń. Pozwala to na sukcesywne wprowadzanie kolejnych metod coraz głębszego oczyszczania skażonego terenu. Przeprowadzenie wstępnej remediacji, polegającej na drenażu melioracyjno-odciekowym, pozwoliło na obniżenie zawartości zanieczyszczeń ropopochodnych o 59,3-72,8%, czyli do poziomu poniżej 50 000 mg/kg s.m. - umożliwiającego realizowanie dalszych etapów oczyszczania odpadów zgromadzonych w dołach urobkowych. Omówiono wyniki prac optymalizacyjnych prowadzonych w skali półtechnicznej w warunkach ex-situ metodą pryzmowania, które obejmowały: modyfikację struktury odpadu - w celu zwiększenia biodostępności mikroorganizmów i substancji odżywczych do węglowodorów ropopochodnych, bioremediację podstawową; stymulowaną poprzez biowentylację i wzbogacanie środowiska odpadu w składniki biogenne, wspomagające rozwój mikroflory autochtonicznej, oraz bioaugmentację - polegającą na inokulacji wstępnie oczyszczonego odpadu biopreparatami sporządzonymi na bazie bakterii autochtonicznych, które w końcowej fazie procesu inokulacji wzbogacano o wyizolowane gatunki grzybów. W badaniach mikrobiologicznych, mających na celu opracowanie profesjonalnego biopreparatu na bazie mikroorganizmów autochtonicznych, rozszerzono zakres klasycznych badań mikrobiologicznych o analizę sekwencjonowania DNA kodującego; 16S rRNA dla bakterii i 18S rRNA dla grzybów, co pozwoliło na zidentyfikowanie gatunków bakterii i grzybów wchodzących w skład biopreparatów. Wprowadzenie w końcowej fazie inokulacji biopreparatu wzbogaconego o wytypowane gatunki grzybów pozwoliło na zwiększenie efektywności oddziaływania biopreparatu - w stosunku do węglowodorów o dłuższych łańcuchach węglowych oraz do śladowych zawartości BTEX i WWA. Cały cykl procesu oczyszczania odpadu wiertniczego z zanieczyszczeń ropopochodnych kontrolowano za pomocą rozbudowanego monitoringu, obejmującego: badania fizyko-chemiczne odpadu, badania mikrobiologiczne (oznaczenie ogólnej liczby bakterii i grzybów, liczby bakterii degradujących węglowodory ropopochodne, aktywności dehydrogenazowej i celulazowej) oraz badania toksykologiczne z wykorzystaniem testów nowej generacji (testy Microtox/R, Ostracodtoxkit FTM, Phytotoxkit FTM, mikropłytkowy test Ames'a). Równie istotnym elementem pozwalającym na szersze spojrzenie na przebieg procesu biodegradacji zanieczyszczeń ropopochodnych i określenie efektywności kolejnych etapów oczyszczania była analiza chromatograficzna - pozwalająca na ilościowe i jakościowe oznaczenie poszczególnych węglowodorów wchodzących w skład zanieczyszczeń ropopochodnych. Umożliwiła ona zaobserwowanie zmian zawartości poszczególnych n-alkanów, BTEX i WWA w trakcie realizowanych etapów oczyszczania. Ponadto wprowadzane wskaźniki stopnia biodegradacji n-alkanów (w postaci stosunków zawartości n-C17/Pr i n-C18/F) dobrze obrazują efektywność realizowanych kolejnych etapów opracowanej technologii oczyszczania odpadów z zanieczyszczeń ropopochodnych. W celu opracowania modelu matematycznego biodegradacji zanieczyszczeń ropopochodnych w odpadach wiertniczych zastosowano normalizację stężenia analitów za pomocą wprowadzonego biomakera - C30-17a(H),21b(H)-hopanu, który umożliwił pełną ocenę stopnia biodegradacji węglowodorów ropopochodnych. Obliczone stałe biodegradacji pierwszego rzędu (k) pozwoliły na prześledzenie i porównanie kinetyki przebiegu biodegradacji poszczególnych grup zanieczyszczeń ropopochodnych (TPH, Suma n-C8-n-C22, Suma n-C23-n-C36, BTEX) w kolejnych etapach oczyszczania odpadów. Na podstawie przedstawionych stałych biodegradacji można również porównać efektywność działania biopreparatów na bazie bakterii autochtonicznych oraz wzbogaconych o wytypowane gatunki grzybów. Przeniesienie wyników badań laboratoryjnych (ex-situ) na warunki przemysłowe stwarza duże trudności, jednakże były one podstawą opracowania wytycznych prowadzenia procesu oczyszczania metodą in-situ. Ponadto pozwoliły one na ustalenie proporcji zmieszania odpadu z "czystą ziemią" w celu modyfikacji jego struktury, doboru optymalnych dawek substancji biogennych oraz zapoznania się z efektywnością opracowanych biopreparatów. Ze względu na sezonowość i zmienność panujących warunków atmosferycznych, opracowana koncepcja oczyszczania odpadów wiertniczych w warunkach przemysłowych (metoda in-situ) wymaga weryfikacji, polegającej na wydłużeniu czasu trwania poszczególnych etapów oczyszczania i zwiększeniu liczby serii inokulacji biopreparatami na bazie bakterii autochtonicznych i grzybów (3 serie inokulacji w ciągu 2 lat prowadzenia procesu bioaugmentacji) oraz zastosowaniu dodatkowo dozowania wgłębnego biopreparatu, z równoczesnym napowietrzaniem głębszych warstw odpadów zdeponowanych w dołach urobkowych. Przedstawiony tok postępowania w prowadzonym procesie oczyszczania silnie skażonych substancjami ropopochodnymi odpadów ze starych dołów urobkowych umożliwił po okresie 3 lat obniżenie zawartości zanieczyszczeń ropopochodnych do poziomu nieprzekraczającego dopuszczalnych wartości, określonych przez obowiązujące standardy jakości gleby i ziemi. Pozwoliło to na zakończenie rekultywacji terenów dołów urobkowych i przekazanie ich do zagospodarowania jako użytek leśny. W trakcie prowadzonego procesu rekultywacji spełniono obowiązujące wymagania administracyjno-prawne w zakresie polskiego ustawodawstwa, co zaowocowało uzyskaniem decyzji o zakończeniu rekultywacji. Przedstawiona technologia należy do nowych, pewnych i bezpiecznych dla środowiska oraz uzasadnionych ekonomicznie do zastosowania w warunkach przemysłowych metod likwidacji zanieczyszczeń ropopochodnych na terenach starych dołów urobkowych.

The aim of this work is to discuss the phase technology of drill wastes purification. The wastes, contaminated with petroleum substances and stored in old waste pits, were the subject of physico-chemical research, chromatographical analyses of petroleum pollutants and mineralogical tests. Then, the archival data was revised. As a result, the wastes were qualified as wastes group ex 17 05 03* "soil and ground contaminated with petroleum substances". Decision to obtain and neutralise petroleum pollutants (with an in-situ method applied in a waste pit) was the next step. The drill wastes included high content of petroleum hydrocarbons in the range from 61 725 to 204 478 mg/kg dry mass. Due to this fact, the phase technology of purification was used. This technology enables effective introduction of consecutive methods of more and more advanced cleaning of the contaminated area. Initial remediation, consisting of drainage, has led to a decrease in pollutants content by 59.3-72.8%, to a level below 50 000 mg/kg dry mass. Owing to this process, the following steps of waste pits purification were possible. Results of optimisation research, done in a semi-industrial scale with an ex-situ prism method, included: modification in waste structure in order to increase microorganisms and nutrients bioaccess to petroleum hydrocarbons; basic bioremediation stimulated by bioaeration, and waste environment enrichment with biogenic substances aiding the growth of autochthonous microflora and bioaugmentation consisting of inoculation of pre-cleaned waste with biopreparations created on the basis of autochthonous bacteria, enriched with isolated fungi during the last phase of inoculation. The aim of microbiological research was to create a professional biopreparation on the basis of autochthonous microorganisms. In addition, microbiological tests included sequential analysis of coding DNA - 16S rRNA for bacteria and 18S rRNA for fungi, which enabled identification of bacteria and fungi species include in biopreparations. During the last phase of inoculation, a biopreparation enriched with selected fungi was applied and the effectiveness of the biopreparation increased, concerning long-chain hydrocarbons and BTEX and WWA trace amounts. The entire process of drill wastes purification was controlled with the use of monitoring, which consisted of: physico-chemical research on waste, microbiological tests (determination of bacteria and fungi total amount, bacteria amount degrading petroleum hydrocarbons, dehydrogenaze and cellulase activeness), and toxicological research with the use of new generation tests (Microtox/R, Ostracodtoxkit FTM, PhytotoxkitTM and microplate Ames tests). One of the most crucial elements, enabling an insight into biodegradation process and determination of purification effectiveness, was a chromatographical analysis. This method leads to quantitative and qualitative determination of hydrocarbons included in petroleum pollutants. Besides, it enables observation of content alternation of n-alkanes, BTEX and WWA during purification phases. Furthermore, introduced indicators of n-alkanes biodegradation degree (as n-C17/Pr and n-C18/F concentration rate) present the effectiveness of the applied wastes purification technology. In order to create a mathematical model of petroleum pollutants biodegradation in drill wastes, normalization of analyte concentration was applied with the use of a C30-17a(H),21b(H)-hopane biomarker, which enabled total estimation of petroleum hydrocarbons biodegradation degree. Calculated first-order biodegradation constants (k) led to observation and comparison in kinetics of biodegradation of consecutive groups of petroleum pollutants (TPH, Suma n-C8-n-C22, Suma n-C23-n-C36, BTEX) in following stages of wastes purification. In addition, owing to the biodegradation constants, comparison in effectiveness of biopreparations, based on autochthonous microorganisms and enriched with fungi, has been possible. Transfer of laboratory research (ex-situ) to industrial conditions causes difficulties. However, they became the main reason to create instructions needed to an in-situ method application. Moreover, proportions of mixing waste with "pure soil" (leading to modification in waste structure), optimisation of doses of biogenic substances and estimation of biopreparations effectiveness were possible. Due to alternation in weather conditions, the conception of drill wastes purification in industrial conditions (in-situ method) needs verification. Time of purification can be lengthened and the number of inoculation series (with biopreparations based on autochthonous microorganisms and fungi) can be increased to 3 series during 2 years of bioaugmentation. Additional deep-seated dosage of a biopreparation and deeper layers aeration of stored wastes in pits should be taken into account. The above presented purification technology, applied to strongly polluted wastes from weathered pits, enabled a decrease in petroleum pollutants content to a satisfactory level in 3 years. Wastes were on the level of accepted soil and ground standards. Recultivation of waste pits area was completed and the area could be re-forested. During recultivation process, all required law and administrative standards concerning Polish law were taken into consideration, that resulted in decision of recultivation completion. The technology can be characterised as new, effective and environmentally friendly. What is more, it is a highly economical method of petroleum hydrocarbons neutralisation in the area of weathered waste pits in industrial conditions.

Słowa kluczowe

odpady wiertnicze dół urobkowy zanieczyszczenia ropopochodne bioremediacja mikroorganizmy autochtoniczne inokulacja chromatografia gazowa ekotoksykologia

bioremediation drill waste waste pit petroleum contaminants autochtonous microorganism inocculation gas chromatography ecotoxycology

Wydawca

Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Prace Instytutu Nafty i Gazu

Rocznik

2009

Tom

nr 163

Strony

1--331

Opis fizyczny

Bibliogr. 312 poz., rys., tab., wykr.

Twórcy

autor

Steliga T.

Instytut Nafty i Gazu

Bibliografia

1. Abalos A., Vinas M., Sabate J., Manresa M.A., Solanas A.M. 2004. Enhanced biodegradation of Casablanca crude oil by a microbial consortium in presence of a rhamnolipid produced by Pseudomonas aeruginosa AT 10. Biodegradation, 15:49-260.
2. Acheson C.M., Qin Z., Yonggui S., Sayles G.D., Kupferle M.2004. Comparing the soil phase and saline extract Microtox assays for two polycyclic hydrocarbon contaminated soil. Environmental toxicology and chemistry, 23:245-251.
3. Adamek M., Koślacz R., Zieliński W. 1995. Wskazówki metodyczne wykonywania rekultywacji gruntów i wód podziemnych zanieczyszczonych produktami naftowymi. MOSZiNL, Warszawa.
4. Addy J.M., Hartley J.P., Tibbetts P.J.C. 1984. Ecological effects of low toxicity oil-based mud drilling in the Beatrice oil field. Marine Pollution Bulletin, 15:429-436.
5. Alexander R.R., Tang J., Alexander M. 2002. Genotoxicity is unrelated to total concentration of priority carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons in soils undergoing biological treatment. Journal of Environmental Quality, 31:150-154.
6. Alexander M. 2000. Aging, bioavailability, and overestimation of risk from environmental pollutants. Environmental Science & Technology, 34:4259-4265.
7. Al-Hadhrami H., Lappin-Scott M., Fisher P.J.1997. Studies on the biodegradation of three groups of pure n-alkanes in the presence of molasses and mineral fertilizer by Pseudomonas aeruginosa. Marine Pollution Bulletin,11:969-974.
8. Alley J.F., and Brown L.R. 2000. Use of sublimation to prepare solid microbial media with water-insoluble substrates. Applied and Environmental Microbiology, 66:439-441.
9. Amakiri J.O., and Onofeghara F.A.1983. Effect of crude oil pollution on the growth of Zea mays, abelmoschus esculentus and Capsicum frutescens. Oil Petrochem. Pollution, 1: 199-205.
10. Araujo C.V, Oliveira C.A., Strotmann U.J., de Silva E.M. 2005. The use Microtox to assess toxicity removal of industrial effluents from the industrial district of Camacari (BA, Brazil). Chemosphere, 58:1277-1281.
11. Arvanitis N., Kitifas E.A., Chalkou K.I., Meintonis Ch.; Karagouni A.D. 2008. A refinery sludge deposition site: presence of nahH and alkJ genes and crude oil biodegradation ability of bacterial isolates. Biotechnology Letters, 30:2105-2110.
12. Atagana H.I. 2004. Bioremediation of creosote-contaminated soil in South Africa by landfarming. Journal of Applied Microbiology, 96:510-520.
13. Atagana H.I., Haynes R.J., Wallis F.M. 2003. The use of surfactants as possible enhancers in bioremediation of creosote contaminated soil. Water, Air, and Soil Pollution, 142: 137-149.
14. Atlas R.M. 1981. Microbial degradation of petroleum hydrocarbons an environmental perspective. Microbiology Reviews, 45:180-209.
15. Atlas R.M.1995. Petroleum biodegradation and oil spill bioremediation. Marine Pollution Bulletin, 31:178-187.
16. Atlas R.M. 2000. Handbook of microbiological media. Second edition. CRC Press Inc., Corporate Blvd., N.W., Boca Raton, Florida, 1-1706.
17. Banks M.K., Govindaraju R.S., Schwab A.P., Kulakow P., Finn J. 2000. Phytoremediation of hydrocarbon contaminated soil. CRC Press., Boca Raton, FL.
18. Baran J.; Lenart J., Kurzaj T. 1999. Organizacja prac wiertniczych prowadzonych przez Poszukiwania Naftowe „Diament” w aspekcie ograniczenia szkodliwego wpływu na środowisko. Materiały konferencyjne X Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej pt. „Nowe Metody i Technologie w Geologii Naftowej, Wiertnictwie, Eksploatacji Otworowej i Gazownictwie”, 97-102.
19. Bhattacharya D.; Sarma P.M., Krishnam S., Mishra S., Lal B. 2003. Evaluation of genetic diversity among Pseudomonas citronellolis Strains isolated from oily sludge-contaminated sites. Applied and Environmental Microbiology, 69:1435-1441.
20. Bogan B., Trbovic W.V., Paterek J.B. 2003. Inclusion of vegetable ols Fenton's chemistry for remediation PAH - contaminated soils. Chemoshpere, 50:15-21.
21. Boopathy R. 2000. Factors limiting bioremediation technologies. Bioresource Technology, 74:63-67.
22. Bordenave S., Goni Urriza M., Caumette P., Duran R. 2007. Effects of heavy fuel oil on the bacterial community structure of a pristine microbial mat. Applied and Environmental Microbiology, 73:6089-6097.
23. Bossert I., and Bartha R. 1984. The fate of petroleum in soil ecosystem. R.M. Atlas (ed). Petroleum Macmillan Co, New York, 435-476.
24. Bragg J. R., Prince R.C., Harner E.J., Atlas RM. 1994. Effectiveness of bioremediation for the Exxon Valdez oil spill. Nature, 368:413-418.
25. Bridges B.A. 1980. The fluctuation test. Archives of Toxicology, 46:41-44.
26. Brown J.L., Syslo J., Lin Y., Getty S., Vemuri R., Nadeua R. 1998. On-site treatment of contaminated soils: An Approach to bioremediation of Weathered petroleum compounds. Journal of Soil Contamination, 6:773-800.
27. Bumpus J.A. 1989. Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons by Phanerochaete chrysosporium. Applied and Environmental Microbiology, 55:145-158.
28. Canet R., Brinstigl J.G., Malcolm D.G., Lopez-Real J.M., Beck A.J. 2001. Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) by native microflora and combinations of white-t-root fungi in a coal tar-contaminated soil. Archives of Toxicology, 76:113-117.
29. Carberry J.B., Wik J. 2001. Comparison of ex situ and in situ bioremediation of unsaturated soils contaminated by petroleum. Journal of Environmental Science and Health, 8:1491-150.
30. Casseils N.P., Lane C.S., Depala M., Saeed M., Craston D.H.2000. Microtox testing of pentachlorophenol in soil extracts and quantification by capillary electrochromatography (CEC) - A rapid screening approach for contaminated land. Chemosphere, 40:609-618.
31. Cebron A., Bedrossy L., Stralis-Pavese N., Singer A.C., Thompson I.P., Prosser J.I., Murrell J.C. 2007. Nutrient amendments in soil DNA stable isotope probing experiments reduce the observed methanotroph diversity. Applied and Environmental Microbiology, 73:798-807.
32. Cernigilia C.E. 1992. Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons. Biodegradation, 3: 351-368.
33. Cernigilia C.E. 1997. Fungal metabolism of polycyclic aromatic hydrocarbons: Past, present and future application in bioremediation. Journal of Industrial Microbiology & Biotechnology , 19: 324-333.
34. Chadhain N., Sinead M., Norman R.S., Pesce K.V., Kukor J.J., Zylstra G.J. 2006. Microbial dioxygenaze gene population shifts during Polyciclic Aromatic Hydrocarbon. Applied and Environmental Microbiology, 72:4078-4087.
35. Chaineau C.H., Morel J.L., Qudot J. 1995. Microbial degradation in soil microcosms of fuel oil hydrocarbons from drilling. Environmental Science & Technology, 29:1615-1621.
36. Chaineau C.H., Morel J.L., Dupont J., Bury E., Qudot J.1999. Comparison of the oil biodegradation potential of hydrocarbon-assimilating microorganisms isolated from a temperature agricultural soil. Science of the Total Environment, 227:237-247.
37. Chaineau C.H., Morel J.L., Qudot J. 2000. Biodegradation of fuel oil hydrocarbons in the rhizosphere of Maize (Zea mays L.). Journal of Environmental Quality, 29:569-578.
38. Chaineau C.H., Yepremian C., Vidalie J.F., Ducreux J., Ballerini D.2003. Bioremediation of a crude oil-polluted soil: biodegradation, leaching and toxicity assessments. Water, Air, and Soil Pollution, 144:419-440.
39. Chang D.Y., Lopez I., Yocklovich S.G. 1992. Determine of kerosene and # diesel in soil by purge and trap vs. extraction procedure. Journal of Soil Contamination,13:239-251.
40. Chang M.K., Voice T.C., Criddle C.S.1993. Kinetics of competitive inhibition and cometabolism in the biodegradation of benzene, toluene, and p-ksylene by two Pseudomonas isolates. Biotechnology and Bioengineering, 53:259-266.
41. Chang Z.Z., Weaver R. W., Rhykerd R.L.1996. Oil bioremediation in a high and low phosphorous soil. Journal of Soil Contamination, 5:215-224.
42. Chial B., and Persoone G. 2003. Cyst-based toxicity tests XV - Application of ostracod solid-phase microbiotest for toxicity monitoring of contaminated soils. Environmental Toxicology, 18: 347-352.
43. Child R., Miller C.D., Liang Y., Sims R.C., Anderson A.J. 2007. Pyrene mineralization by Mycobacterium sp. Strain KMS in a barley rhizosphere. Journal of Environmental Quality, 36:1260-1265.
44. Choi Y.K., Zylstra G.J., Kim E. 2007. Benzoate catabolite repression of the phthalate degradation pathway in Rhodococcus sp. Strain DK17. Applied and Environmental Microbiology,, 73:1730-1374.
45. Chung N., and Alexander M. 1999. Effect of concentration on sequestration and bioavailability of two polycyclic aromatic hydrocarbons. Environmental Science & Technology, 33:3605-3608.
46. Churchill S.A., Harper J.P., Churchill P.F. 1999. Isolation and characterization of a Mycobacterium species capable of degrading three- and four-ring polycyclic aromatic and aliphatic hydrocarbons. Applied and Environmental Microbiology, 65:549-552.
47. Colleran E. 1996. Uses of bacteria in bioremediation: Methods in Biotechnology. 2: Bioremediation Protocols (Sheehan D. red.) Humana Press. Inc., Totowa N.J.
48. Conklin P.J., Drysdale D., Doughtie D., Rao K.R., Kakareka J.P., Gilbert T.R., Shokes R.F.1983. Comparative toxicity of drilling muds: role of chromium and petroleum hydrocarbons. Marine Environmental Research, 10:105-125.
49. Corlon C., Critto A., Marconimi A. 2001. Risk based characterization of contaminated industrial site using multivariate and geostatistical tools. Environmental Pollution, 3:417-427.
50. Cunningham C.J., Jvshana J.B., Lozinsky V.I. 2004. Bioremediation of diesel contaminated soil microorganisms immobilized in polyvinyl alcohol. International Biodeterioration & Biodegradation, 54:167-174.
51. Cunningham S.D., Anderson T.A., Schwab A.P., Hsu F.C. 1996. Phytoremediation of soil contaminated with organic pollutants. Adv. Agron., 56:56-114.
52. Cząstka J. 1975. Wiertnictwo. Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice, 1-358.
53. Czekaj L.; Fijał J., Grzywnowicz I., Jamrozik A. 2005. Wpływ odpadów wiertniczych na wybrane fizykochemiczne właściwości gruntu spoistego. Wiernictwo-Nafta-Gaz, 22/1:111-116.
54. Czerniawska-Kusza I., Ciesielczuk T., Kusza G., Cichoń A. 2006. Comparison of the Phytotoxkit microbiotest and chemical variables for toxicity evaluation of sediments. Environmental Technology, 21:367-372.
55. Czerwińska S. i inni.1985. Kompleksowe metody neutralizacji ścieków wiertniczych oraz neutralizacja płuczki. Praca dokumentacyjna IGNiG, 1-78.
56. Daane L.L., Harjono I., Zylstra G.J., Haggeblom M.M. 2001. Isolatoion and characterization of polycyclic aro-matic hydrocarbon-degrading bacteria associated with the rhizosphere of salt marsh plants. Applied and Environmental Microbiology, 67:2683-2691.
57. De Jonge H., Freijer J.I., Verstraten J.M., Westerveld J.1997. Relation between bioavailability and fuel oil hydrocarbon composition in contaminated soils. Environmental Science & Technology, 31:771-775.
58. Deeb R.A., and Alvarez-Cohen L.1999. Temperature effects and substrate interactions during the aerobic biotransformation of BTEX mixtures by toluene-enriched consortia and Rhodococcus. Biotechnology and Bioengineering, b2:526-536.
59. Delille D., and Coulon F. 2007. Comparative mesocosm study of biostimulation efficiency in two different oil-amended sub-Antarctic soils. Microbial Ecology, 56:243 252.
60. Dickinson S.J., and Rutherford P.M. 2006. Utilization of biosolids during the phytoremediation of hydrocarbon-contaminated soil. Journal of Environmental Quality, 35:982-991.
61. Dulewski J., Madej B., Waksmańska M. 2008. Ustawa o odpadach wydobywczych i jej wpływ na działalność górniczą. Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska w Górnictwie, Miesięcznik WUG, 12:3-8.
62. Eberl D. 2003. User's guide to RockJock - a program for determining quantitative mineralogy from powder x-ray diffraction data. Open-File Report 03-78, U.S. Geological Survey, Boulder, Colorado.
63. Eikelboom R.T. 1985. Sanering van het olic vevontreinigde bodems door sitmulering van de microbiologische activiteit in de diepere ondergrond (biorestauratie in situ). Orgaan voor Post academisch Onderwijs in de Technische Wetenschappen Intersectie Gezondheidtechniek, Pato, Delft.
64. Eriksson M., Dalhammar G., Borg-Karlson A.K. 1999. Aerobic degradation of a hydrocarbon mixture in natural uncontaminated potting soil by indigenous microorganisms at 20 degrees of Celsius and 6degrees of Celsius. Applied Microbiology and Biotechnology, 51:532-535.
65. Evans F., Rosado A.S., Sebastian G.V., Casella R., Machado P.L.O.A., Holmstrom C., Kjelleberg S., Van Elsas J,D., and Seldin L. 2004. Impact of oil contamination and biostimulation on the diversity of indigenous bacterial communities in soil microcosms. FEMS Microbiology Ecology, 66:295-305.
66. Falatko D.M., and Novak J.T. 1992. Effects of biologically produced surfactants on the mobility and biodegradation of petroleum hydrocarbons. Water Environment Research, 64:163-169.
67. Farbiszewska T., Farbiszewska-Bajer J., Szpala K.1996. Optymalizacja warunków i polowa próba biodegradacji substancji ropopochodnych. International Conference Analysis and utilization at oily wastes - Auzo, 292-296.
68. Feitkenhauer M. and Maerki H. 2003. Biodegradation of aliphatic and aromatic hydrocarbons at high temperatures. Water Science Technology. 3rd Water Congress: Industrial Waste Water Treatment, 123-130.
69. Fijał J., Gonet A., Stryczek S., Czekaj L., Macnar K. 2002. Charakterystyka odpadów wiertniczych skażonych węglowodorami ropopochodnymi - ich detoksykacja i zagospodarowanie na przykładzie zbiorczego dołu urobkowego Husów. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 19/1:79-85.
70. Fijał J., Gonet A., Stryczek S., Czekaj L. 2004. Wpływ koloidalnych właściwości osadów wiertniczych na chemiczną aktywność obecnych w nich substancji szkodliwych i toksycznych. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 21/1:95-99.
71. Fismes J., Perrin-Ganier C., Empereuer-Bissonnet P., Morel J.L. 2002. Soil-root transfer and translocation of polycyclic aromatic hydrocarbons by vegetables grown on industrial contaminated soils. Journal of Environmental Quality, 31:1649-1656.
72. Fontes D.E.1991. Physical and chemical factor influencing transport of microorganisms thorough porous media. Applied and Environmental Microbiology, 57:2473-2481.
73. Geroń S. and Uliasz Z.1978. Likwidacja dołów urobkowych. Nafta, 2:58-65.
74. Gibson D.T.1984. Microbial degradation of organic compounds. Marcel Dekker, Inc., New York.
75. Goc A.1998. Zarys historii technologii płuczek wiertniczych w poszukiwaniach naftowych „Diament”. Materiały konferencyjne X Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej pt. „Nowe Metody i Technologie w Geologii Naftowej, Wiertnictwie, Eksploatacji Otworowej i Gazownictwie”, 249-255.
76. Gonet A., Stryczek S., Czekaj L., Fijał J., Czekaj L. 2005. Wybrane problemy ochrony środowiska związane z działalnością górnictwa otworowego. Sbornik vedeckych praci, Vysoke skoly banske - Technicke univerzity Ostrawa, Monograf e, 15:77-81.
77. Gramss G, Voigt K.D., Krische B. 1999. Degradation of polycyclic aromatic hydrocarbons with there to seven aromatic by higher fungi in sterile and unsterile soils. Biodegradation,10:653-659.
78. Greer C.W., Hawari J., Samson R. 1990. Influence of environmental factors on 2,4-dichlorophenoxyacetic acid degradation by Pseudomonas cepacia isolated from peat. Archives of Microbiology,154, 317-322.
79. Hajdus D., Iwasyk Z., Kusina E., Wielowieyska B. 1994. Zestalanie odpadów wiertniczych jako sposób ograniczenia ich toksyczności dla środowiska. Nafta-Gaz, 12:538-545.
80. Hamamura N., Olson S.H., Ward D.M., Inskeep W.P. 2006. Microbial population dynamics associated with crude-oil biodegradation in diverse soils. Appl. Environ. Microbiol., 72:6316-6324.
81. Harky G.A., and Young T.M. 2000. Effect of soil contaminant method determining toxicity using Microtox assay. Environmental toxicology and chemistry,19:276-282.
82. Harmsen J., Rulkens W.H., Sims R.C., Rijtema P.E., Zweers A.J. 2007. Theory and application of landfarming to remediate polycyclic aromatic hydrocarbons and mineral oil-contaminated sediments; beneficial reuse. Journal of Environmental Quality, 36:1112-1122.
83. Hatzinger P.B, and Alexander M.1995. Effect of aging of chemicals on their biodegradability and extractability. Environmental Science & Technology, 29:537-345.
84. Hawle-Ambrosch E., Riepe M., Dornmayr-Pfaffenhuemer M., Radax Ch., Holzinger A., Stan-Lotter H. 2007. Biodegradation of fuel oil hydrocarbons by a mixed bacterial consortium in sandy and loamy soils. Biotechnology Journal, 12:1564-1568.
85. Head I.M. and Swannell R.P.J. 1999. Bioremediation of petroleum hydrocarbon contaminants in marine habitats. Current Opinion Biotechnology, 10:234-239.
86. Hejazi R.F. and Husain T. 2004. Landform performance under arid conditions. 2: Evaluation of parameters. Environmental Science & Technology, 8:2457-2469.
87. Herbold-Paschke K. 1991. Behavior of Pathogenic Bacteria, Phages and Viruses in Groundwater during Transport and Adsorption. Water Science and Technology, 24:301-304.
88. Hestbjerg H., Willumsen P.A., Christensen M., Andersen O., Jacobsen C.S. 2003. Bioaugmentation of tar-contaminated soils under field conditions using Pleurotus ostreatus refuse from commercial mushroom production. Environmental Toxicology and Chemistry, 22:692-698.
89. Holt J.G., Krieg N.R., Sneath P.H.A., Staley J.T., Williams S.T. 1994. Bergey's manual of determinative bacteriology. Ninth edition. Williams & Wilkins 428 East Preston Street Baltimore, Maryland 21202, USA, 1-958.
90. Huddlestone R.L., Bleckman C.A., Wolfe J.R. 1986. Land treatment biological degradation processes. Land treatment: A hazardous waste management alternative, (Loehr R.C., Malina J.E. Jr. red.) University of Texsas, 41-62.
91. Huesemann H.M., Hausmann T.S., Fortman T.J. 2003. Assessement of bioavailability limitations during slurry biodegradation of petroleum hydrocarbons in aged soils. Environ. Toxicology and Chemistry,12:2853-2860.
92. Husaini A., Roslan H.A., Hii K.S.Y., Ang C.H.2008. Biodegradation of aliphatic hydrocarbon by indigenous fungi isolated from used motor oil contaminated sites. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 24:2789-2797.
93. Hutchinson S.L., Banks M.K., Schwab A.P. 2001. Phytoremediation of Aged Petroleum Sluge. Effect of Inorganic Fertlizer. Journal of Environmental Quality, 30:395-403.
94. Hutchinson S.L., Banks M.K., Schwab A.P. 2001a. Phytoremediation of Aged Petroleum Sludge. Effect of Irrigation Techniques and Scheduling. Journal of Environmental Quality, 30:2081-2090.
95. ISO 113480. Water quality - Determination of the inhibitory effects of water samples on the light emission of Vibro fischeri (Liminescentbacteria test).
96. Jackson A.W. and Pardue J.H. 1999. Potential for enhancement of biodegradation crude oil in Louisiana salt marshes using nutrient amendments. Water, Air and Soil Pollution, 109:343-355.
97. Jimenez N., Vinas M., Bayona J.M., Albaiges J., Solanas A.M. 2007. The Prestige oil spill: bacterial community dynamics during a field biostimulation assay. Journal Applied Microbiology and Biotechnology, 77:935-945.
98. Johnsen A.R., Winding A., Karlson U., Roslev P. 2002. Linking of microorganisms to phenanthrene metabolism in soil by analysis of 13C-Labeled cell lipids. Applied and Environmental Microbiology, 68:6106-6113.
99. Johnsen A.R., Schmit S., Hybholt T.K., Henriksem S., Jacobsen C.S., Andersen O. 2007. Strong impact on the polycyclic aromatic hydrocarbon (PAH) - degrading community of PAH polluted soil but marginal effect on PAH degradation when priming with bioremediated soil dominated by Mycobacteria. Applied and Environmental Microbiology, 5:1474-1480.
100. Juhasz A.L., and Naidu R. 2000. Bioremediation of high molecular weight polycyclic aromatic hydrocarbons: a review of the microbial of benzo(a)pyrene. International Biodeterioration & Biodegradation, 10:4205-4211.
101. Juteau P., Bisaillon J.G., Lepine F., Ratheau V., Beaudet R., Villemur R. 2003. Improving the biotreatment of hydrocarbons-contaminated soils by addition of activated sludge taken from the wastewater treatment facilities of an oil refinery. Biodegradation, 14:31-40.
102. Kanaly A.R., and Harayama S. 2000. Biodegradation of high-molecular weight Polycyclic Aromatic Hydrocarbons by bacteria. Journal of Bacteriology, 182:2059-2067.
103. Kanaly A.R., Bartha R., Watanabe K., Harayama S. 2000a. Rapid mineralization of benzo(a)pyrene by a microbial consortium growing on diesel fuel. Applied and Environmental Microbiology, 72:1045-1054.
104. Kaplan C.W. and Kitts C.L. 2004. Bacterial succession in a petroleum land treatment unit. Applied and Environmental Microbiology, 70:1777-1786.
105. Karaskiewicz J.1980. Biologiczne oczyszczanie z fenoli wód z dołów urobkowych. Prace IGNiG, 41:1-65.
106. Katsivela E., Moore E.R.D., Kalogerakis N. 2003. Biodegradation of aliphatic and aromatic hydrocarbons: Specificity among bacteria isolated from refinery waste sludge. Water, Air, and Soil Pollution, 3:103-115.
107. Kim D., Chae J.Ch., Zylstra G.J., Kim Y.S., Kim S.K., Nam M.H., Kim Y.M., Kim E. 2004. Identification of a novel dioxygenase involved in metabolism of o-xylene, toluene, and ethylbenzene by Rhodococcus sp. Strain DK17. Applied and Environmental Microbiology, 73:6089-6097.
108. Kim S.J., Kweon O., Freeman P.J., Jones R.C., Adjei M.D., Jhoo J.W., Edmondson R.D., Cerniglia C.E. 2006. Molecular cloning and expression of genes encoding a novel dioxygenase involved in low- and high-molecular-weight polycyclic aromatic hydrocarbon degradation in Mycobacterium vanbaalenii PYR-1. Applied and Environmental Microbiology, 72:1045-1054.
109. Kim J.S., Crowley D.E. 2007. Microbial diversity in natural asphalts of the Rancho La Brea Tar pits. Applied and Environmental Microbiology, 73:4579-4591.
110. Kim S.J., Kweon O., Freeman P.J., Jones R.C., Edmondson R.D., Cerniglia C.E.2007a. Complete and integrated pyrene degradation Pathway PYR-1 based on systems biology. Applied and Environmental Microbiology,182:464-472.
111. Kolb B. and Ettre L.S. 2006. Static headspace - Gas chromatography. John Wiley & Sons. Inc. Hoboken. New Jersey. 1-342.
112. Kołoczek H. and Kaszycki P. 2006. Boremediacja zanieczyszczeń rafineryjnych w środowisku gruntowo-wodnym. [w] Uczelnianym Wydawnictwie Naukowo-Dydaktycznym. pt.: „Metody usuwania zanieczyszczeń węglowodorowych ze środowiska gruntowo-wodnego” pod redakcją S. Rychlickiego.
113. Kołwzan B. 2005. Bioremediacja gleb skażonych produktami naftowymi wraz z oceną ekotoksykologiczną. Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej, 44:1-186.
114. Korda A.D., Santas A., Tenente R., Santas P.1997. Petroleum hydrocarbon bioremediation: sampling and analytical technique, in situ treatments and commercial microorganisms currently used. Applied Microbiology and Biotechnology, 48:677-686.
115. Kotani T., Kawashima, Y., Yurimoto H., Kato N., Sakai Y. 2006. Gene structure and regulation of alkane mono-oxygenases in propane-utilizing Mycobacterium sp. TY-6 and Pseudonocardia sp. TY-7. Journal of Bioscience and Bioengineering, 102:184-192.
116. Krasińska A., Hajdus D., Iwasyk Z. 1995. Ocena wpływu płuczek wiertniczych na środowisko przyrodnicze. Nafta-Gaz, 11:451-457.
117. Kurek E., Stec A., Staniak D. 1998. Biodegradacja ex situ gleby skażonej produktami ropopochodnymi. Ekonżynieria, 9:5-11.
118. Kurth E.G., Doughty D.M., Bottomley J.P., Arp J.D., Sayavedra-Soto L.A. 2008. Involvement of BmoR and BmoG in n-alkane metabolism in `Pseudomonas butanovora'. Microbiology, 154: 139-147.
119. Kutturi G., Robinson C.W., Inniss W.E. 1991. Phenol degradation by a psychrotrophic strain of Pseudomonas putida. Applied Microbiology and Biotechnology, 34:539-543.
120. Kweon O., Kim S.J., Jones R.C, Freeman J.P., Adejei M.D., Edmondson R.D., Cerniglia C.E. 2007. A polyomic approach to elucidate the fluoranthene-degradative Pathway in Mycobacterium vanbaalenii PYR-1. Journal of Bacteriology, 189:4635-4657.
121. Lalucat J., Bennasar A., Bosch R., Garcia-Valdes E., Palleroni N.J. 2006. Biology of Pseudomonas stutzeri. Microbiology and Molecular Biology Reviews, 70:510-547.
122. Lang E., Nerud F., Zadrazil F. 1998. Production of ligninolytic enzymes by Pleurotus sp. and Dichomitus squalenes in soil and lignocellulose substrate as influenced by soil microorganisms. FEMS Microbiology Letters ,167:97-103. ~
123. Langwaldt J.M. and Puhakka J.A. 2000. On-site biological remediation of contaminated groundwater a review. Environmental Pollution, 107:187-197.
124. Lazar I., Voicu A., Nicolescu C., Mucenica D. 1999. The use of naturally occurring selectively isolated bacteria for inhibiting paraffin deposition. Journal of Petroleum Science and Engineering, 22:161-169.
125. Łebkowska M. 1996. Wykorzystanie mikroorganizmów do biodegradacji produktów naftowych w środowisku glebowym. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, 3:117-119.
126. Lee K. and De Mora A. 1999. In situ bioremediation strategies for oiled shoreline environments. Environ. Technol., 20:783-794.
127. Leuterman A.J., Jones F. V., Candler J.E. 1998. Drilling fluids and reserve pit toxicity. Journal of Petroleum Technology, 40:1441-1444.
128. Li H., Zhang Y., Zhang C.G., Chen G.X. 2005. Effect of petroleum-containing wastewater irrigation on bacterial diversities and enzymatic activities in a Paddy soil irrigation area. Journal of Environmental Quality, 34:1073-1080.
129. Libudzisz Z., Kowal K., Żukowska Z. 2007. Mikrobiologa techniczna. Mikroorganizmy i środowiska ich występowania. PWN, Warszawa, Tom I:1-354.
130. Libudzisz Z., Kowal K.; Żukowska Z. 2008. Mikrobiologa techniczna. Mikroorganizmy w biotechnologii, w ochronie środowiska i produkcji żywności. PWN, Warszawa, Tom II. 1-549.
131. Liebieg E.W. and Cutright T.J. 1999. The investigation of enhanced bioremediation through the addition of macro and micro nutrients in a PAH contaminated soil. International Biodeterioration and Biodegradation, 44:55-64.
132. Lin Q. X. and Mendelssohn I.A. 1998. The combined effects of phytoremediation and biostimulation in enhancing habitat restoration and oil degradation of petroleum contaminated wetlands. Ecological Engineering, 10:263-274.
133. Lyman W.J., Reehl W.F., Rosenblatt D.H. 1982. Handbook of chemical property estimation methods - Environmental Behaviour of Organic Compounds, McGraw-Hill, New Jork.
134. Macnar K., Gonet A., Stryczek S. 2008. Dewatering and neutralization of waste drilling muds. Mineralogia - Special Papers, 33:117-119.
135. Macuda J., Nagy S., Zawisza L.1999. Prognozowanie wpływu odpadów wiertniczych deponowanych w zbiorczym dole urobkowym na wody podziemne. Materiały konferencyjne X Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej pt. „Nowe Metody i Technologie w Geologii Naftowej, Wiertnictwie, Eksploatacji Otworowej i Gazownictwie”, 409-419.
136. Małachowska-Jutsz A., and Miksch K.2000. Rola ryzosfery roślin jedno i dwuliściennych w usuwaniu TPH i WWA oraz frakcji ciężkich ze środowiska. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Inżynieria Środowiska, 45:74-88.
137. Malina G. and Szczepański A. 1994. Likwidacja zanieczyszczeń substancjami ropopochodnymi w środowisku wodno-gruntowym. Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska, Biblioteka Monitoringu Środowiska.
138. Malina G.1996. Biodegradacja węglowodorów ropopochodnych w gruncie w strefie aeracji przez mikroorganizmy autochtoniczne. Gospodarka Surowcami Mineralnymi, PAN, 12:535-536.
139. Malina G.1999. Biowentylacja (SBV) strefy aeracji zanieczyszczeń substancjami ropopochodnymi. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 66:1-169.
140. Malina G. 2007. Likwidacja zagrożenia środowiska gruntowo-wodnego na terenach zanieczyszczonych. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej;132:1-242.
141. Margesin R., Hammerle D., Tscherko D. 2007. Microbial activity and community composition during bioremediation of diesel-oil-contaminated soil: effects of hydrocarbon concentration, fertilizers, and incubation time. Microbial Ecology, 53:259-269.
142. Marmur J. 1961. A procedure for the isolation of deoxyribonucleic acid from microorganisms. Journal of Molecular Biology, 3:208-218.
143. Maron D.M. and Ames B.N.1983. Revised methods for the Salmonella mutagenicity test. Mutation Research,113:173-215.
144. Marquez-Rocha F.J., Hernandez-Rodriguez V., Lamela M.T. 2001. Biodegradation of diesel oil in soil by a microbial consortium. Water, Air, and Soil Pollution, 128:313-320.
145. Matthew M., Obbard J.P., Ting T.P., Gin Y.H., Tan H.M.1999. Bioremediation of oil contaminated beach sediments using indigenous microorganisms in Singapure. Acta Biotechnologica, 19: 225-233.
146. Matthew S., Berg A., Raymond C., Mattew L.A., Webster A.1998. Relase of petroleum hydrocarbons from bioremediated soils. Journal of Soil Contamination, 7:675-695.
147. Milcic-Terlic J., Vidal-Lopez Y., Saval S.2001. Detection of catabolic genes indigenous microbial consortia isolated from a diesel contaminated soil. Bioresource Technology, 78:47-58.
148. Miller R.M., Vogel C.C., Hinchee R.E.1991. A field scale investigation of petroleum hydrocarbon biodegradation in the vadose zone enhanced by soil venting at tyndall AFB. In situ bioremediation: applications and investigations for hydrocarbon and contaminated site remediation, Hinchea R.E., Olfenbuttel R.F. (eds). Boston. Bioremediation, 1:283-302.
149. Mishra S., Jyot J., Ramesh C., Kuhad R., Lal B. 2001. Evaluation of inoculum addition to stimulate in situ bio-remediation of oil-sludge-contaminated soil. Applied and Environmental Microbiology, 67:1675-1681.
150. Mishra S., Jyot J., Kuhad R.C., Lal B. 2001a. In situ bioremediation potential of oily sludge degrading bacterial consortium. Current Microbiology, 43:328-315.
151. Miya K.R. and Firstone M.K. 2001. Enhanced phenanthrene biodegradation in soil by slender oat root exudates and root debris. Journal of Environmental Quality, 36:1911-1918.
152. Molenda J. and Steczko K. 2000. Ochrona środowiska w gazownictwie i wykorzystaniu gazu. [w]: Zagrożenia i ochrona środowiska podczas poszukiwań i eksploatacji złóż gazu ziemnego. WNT, Warszawa, 44-80,
153. Moody J.D., Freeman J.P., Doerge D.R., Cerniglia C.E. 2001. Degradation of phenanthrene and anthracene by cell suspensions of Mycobacterium sp. Strain PYR-1. Applied and Environmental Microbiology, 4:1476-1483.
154. Nadin F., Liu S., Hoag G.E., Chen J., Carlay R.J., Zack P. 2002. A comparison of spectphotometric and gas chromatographic measurements of heavy petroleum products in soil samples. Water, Air, and Soil Pollution,134:97-109.
155. Nałęcz-Jawecki G. 2003. Badanie toksyczności środowiska wodnego metodą bioindykacji. Biuletyn Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Warszawie, 2:1-12.
156. Namkoong W., Hwang E.Y., Choi J.Y. 2002. Bioremediation of diesel-contaminated soil with composting. Environ Pollution, 119:23-3 L
157. Nielson P.H., Berg P.L., Nielson P., Smith P., Christensen T.H. 1996. In situ and laboratory frist-order degradation rate constans of specific organic compounds in an aerobic aquifer. Environmental Science & Technology, 30:31-37.
158. Niqui-Arroyo J.L. and Ortega-Calvo J.J. 2007. Integrating biodegradation and electroosmosis for the enhanced removal of polycyclic aromatic hydrocarbons from nds. creosote-polluted soils. Journal of Environmental Quality, 36:1444-1451.
159. Oh Y.S., Sim D.S., Kim S.J. 2001. Effect of nutrients on crude oil biodegradation in the upper intertidal zone. Marine Pollution Bulletin, 42:1367-1372.
160. Olson P.E., Castro A., Joern M., Teau M.N., Pilon-Smits E.A.H., Kenneth F., Reardon K. F. 2007. Comparison of plant families in a greenhouse phytoremediation study on an aged polycyclic aromatic hydrocarbon-contaminated soil. Journal of Environmental Quality, 36:1461-11469.
161. Olson P.E., Castro A., Joern M., Du Teau N.M., Pilon-Smits E., Reardon K.F. 2008. Effects of agronomic practices on phytoremediation of an aged PAH-contaminated soil. Journal of Environmental Quality, 37:1439-1446.
162. Ooyama J. and Foster J. W. 1985. Bacterial oxidation of cycloparafinic hydrocarbons. Antonic von Leeuwenhook. 31:45-56.
163. Parrish Z.D., Banks M.K., Schwab A.P. 2005. Effect of root death and decay on dissipation of polycyclic aromatic hydrocarbons in the rhizosphere of yellow sweet clover and tall fescue. Journal of Environmental Quality, 34:207-216.
164. Pathak S.P., Gopal K., Srimal R.C. 2001. Safety evaluation of drilling mud toxicity with mysid shrimp bioassy. Journal of Ecophysiology and Occupational Health, 1:73-79.
165. Pazdro Z. 1983. Hydrogeologia Ogólna. PWN, Warszawa, 1-398.
166. Pearson A., Kraunz K.S., Sessions A.L., Dekas A.E., Leavitt W.D., Edwards K.J. 2008. Quantifying microbial utilization petroleum hydrocarbons in salt marsh sediments by using the 13C content of bacterial rRNA. Applied and Environmental Microbiology, 74:1157-1166.
167. Persoone G., Marszalek B., Bilinowa I., Torokone A., Zarina D., Manusadziannas L., Nałęcz-Jawecki G. 2003. A practical and user friendly toxicity classification system with Microbiotests for natural waters und wastewaters. Environmental Toxicology, 18:395-402.
168. Petersen B.W., Andersen B.M., Baggersgard H., Jensen L.H., Lyngso B., Kjaer B.N.1993. Remediation of oil polluted soil by compost, compared to the other additives, Integrated soil and sediment research. A basis for Proper Protection, Kluwer, 684-687.
169. Petersen S.P., Krauze B., Jensen K. 1991. Degradation of low toxicity drilling mud base oil in sediment cores. Marine Pollution Bulletin, 22:452-455.
170. Piontek M. 1999. Grzyby pleśniowe: Atlas. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, 1-113.
171. Płaza G.A. 2006. Bioremediacja gruntów zanieczyszczonych związkami ropopochodnymi z terenu rafinerii metodą biopryzmy. Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej, 47:1-136.
172. Płaza G.A., Zjawiory I., Banat M. 2006a. Use of different methods for detection of thermophilic biosurfactant - producing bacteria from hydrocarbon contaminated and bioremediated soils. Journal of Petroleum Science and Engineering, 50:71-77.
173. Pollard S.J.T., Whittaker M., Risden G.C. 1999. The fate heavy oil wastes in soil microcosms I: A performance assessment of biotrasformation indices. Science of the Total Environment, 226: 1-22.
174. Popp N., Schlomann M., Mau M. 2006. Bacterial diversity in the active stage of a bioremediation system for mineral oil hydrocarbon-contaminated soils. Microbiology,152:3291-3304.
175. Prenafeta-Boldu F.X., Luykx D.M.A., Vervoort J., de Bont J.A.M. 2001. Fungal metabolism of toluene: monitoring of fluorinated analogs by 18F nuclear magnetic resonance spectroscopy. Applied and Environmental Microbiology, 67:1030-1034.
176. Prenafeta-Boldu F.X., Vervoort J., Grotenhuis J.T.C., van Groenestijn J.W. 2002. Substrate interactions during the biodegradation of benzene, toluene, ethylbenzene, and xylene (BTEX) hydocarbons by the fungus Cladophialophora sp. StrainT1.Applied and Environmental Microbiology, 68:2660-2665.
177. Prince R.C., Elmendorf D.L., Lute J.R., Hsu C.S., Haith C.E., Senius J.D., Dechert G.J., Douglas G.S., Butler E.L. 1994. 17-alpha(H),21-beta(H)-Hopane as a conserved internal marker for estimating the biodegradation of crude-oil. Environmental Science & Technology, 28:142-145.
178. Qudot J., and Dutrieux E.1989. Hydrocarbon weathering and biodegradation in tropical estuarine ecosystem. Marine Environmental Research, 27:195-213.
179. Qudot J., Amles A., Bourgeois S., Gatellier C., Sebyera N. 1989a. Hydrocarbon infiltration and biodegradation in a landfarming experiment. Environmental Pollution, 59:17-40.
180. Raczkowski J. 1981. Technologia płuczek wiertniczych. Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice.
181. Raczkowski J., and Steczko K. 1997. Ekologiczna ocena materiałów płuczkowych, płuczek i odpadów wiertniczych. Materiały konferencyjne VIII Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej pt. „Nowe Metody i Technologie w Geologii Naftowej, Wiertnictwie, Eksploatacji Otworowej i Gazownictwie”, 279-300.
182. Raczkowski J. and Półchłopek T. 1998. Materiały i środki chemiczne do sporządzania płuczek wiertniczych. Prace IGNiG, 95:1-317.
183. Raczkowski J. and Steczko K. 2001. Zagrożenia ekologiczne i ochrona środowiska podczas poszukiwań i wydobycia ropy. [w] Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej pt. „Ropa naftowa i środowisko przyrodnicze”, pod redakcją J. Surygały, 48-67.
184. Rahman K.S.M., Thahira-Rahman J., Lakshmanaperumaisamy P., Banat I.M. 2002. Towards efficient crude oil degradation by a mixed bacterial consortuim. Bioresource Technology, 85:257-261.
185. Ramsay M.A., Swannell R.P.J., Shipton W.A., Duke N.C., Hill R.T. 2000. Effect of bioremediation on the microbial community in oiled mangrove sediments. Marine Pollution Bulletin, 41: 413-419.
186. Reardon K.F., Mosteller D.C., Rogers B.D. 2000. Biodegradation kinetics of benzene, toluene, and phenol as single and mixed substrates for Pseudomanas putida F1. Biotechnology and Bioengineering, 69:386-400.
187. Rehm H.J. and Reiff I. 1981. Mechanisms and occurrence of microbial oxidation of long chain alkanes. Advanced in Biochemical Engineering,19:175-215.
188. Rehmann K., Noll H.P., Steinberg C.E.W., Ketttup A.A.1998. Pyrene degradation by Mycobacterium sp. strain KR2. Chemosphere, 39:2977-1930.
189. Rehmann K., Hertkorn N., Kettrup A. 2001. Fluoranthene metabolism inMycobacterium sp. strain KR20: identity of pathway intermediates during degradation and growth. Microbiology, 147: 2783-2794.
190. Reis J.C. 1996. Environmental control in petroleum engineering. Gulf Publishing Company. Huston.
191. Riser-Roberts E.1998. Remediation of Petroleum Contaminated Soil. Lewis Publishing, Washington (USA).
192. Roche A.C. and Miller C.T.1991. Assessment of extraction methodologies for measuring subsurface contamination. Fresenius' Journal of Analytical Chemistry, 339:732-739.
193. Roling W.F.M., Milner M.G., Jones D.M., Lee K., Daniel F., Swannell R.J.P., Head I.M. 2002. Robust hydrocarbon degradation and dynamics of bacterial communities during nutrient-enhanced oil spill bioremediation. Applied and Environmental Microbiology, 68:5537-5548.
194. Roling W.RM., Milner M.G., Jones D.M., Fratepietro F., Swannell R.P.J., Daniel F., Head I.M. 2004. Bacterial community dynamics and hydrocarbon degradation during a field-scale evaluation of bioremediation on a mudflat beach contaminated with Buried oil. Applied and Environmental Microbiology, 70:2603-2613.
195. Roling W.F.M., Couto de Brito I.R., Swannell R.P.J., Head I.M. 2004a. Response of Archaeal communities in beach sediments to spilled oil and bioremediation. Applied and Environmental Microbiology, 70:2614-2620.
196. Rosa A.P. and Triguis J.A. 2007. Bioremediation process on Brazil shoreline. Environmental Science and Pollution Research, 14:470-476.
197. Rosello-Mora R., Amann R. 2001. The species concept for procaryotes. FEMS Microbiology Reviews, 25:39-67.
198. Rosik-Dulewska Cz. 2008. Podstawy gospodarki odpadami. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa, 1-341.
199. Rubin H., Narkis N. 2001. Feasibility on-situ bioremediation of loam soil contaminated by diesel oil. Journal Environmental Science and Health, 8:1549-1588.
200. Sabirova J.S., Ferrer M., Regenhardt D., Timmis K.N., Golyshin P.N. 2006. Proteomic Insights into Metabolic Adaptations in Alcanivorax borkumensis Induced by Alkane Utilization. Journal of Bacteriology,188:3763-3773.
201. Sadiq R., Hasain T., Veitch B., Bose N. 2003. Marine water quality assessment of synthetic-based drilling waste discharges. International Journal of Environmental Studies, b0:313-323.
202. Saito A., Iwaabuchi T., Harayama S. 2000. A novel phenanthrene dioxygenase from Nocardioides sp. strain KP7: expression in Escherichia coli. Journal of Bacteriology, 182:2134-2141.
203. Santas R., Korda A., Tenente A., Buchholz K., Sandas P. 1999. Mesocosm assays of oil spill bioremediation with oleophilic fertilizers: Inopol, F1 or both? Marine Pollution Bulletin, 38: 44-48.
204. Saponaro S., Bonomo L., Petruzzelli G., Romele L., Barbafieri M. 2002. Polycyclic aromatic hydrocarbons slurry phase bioremediation of a manufacturing gas (MGP) aged soil. Water, Air, and Soil Pollution, 135:219-235.
205. Sasek W., Cajthaml T., Bhatt M. 2003. Use of fungal technology in soil remediation: A case study. Water, Air, and Soil Pollution, 3:5-14.
206. Saweyr G.M. 1996. Determination of gasoline range, diesel range organics in soils and water by flame ionization gas chromatography. Journal of Soil Contamination, 3:261-300.
207. Sawicki J., Nałęcz-Jawecki G., Mankiewicz-Boczek J., Sumorok B., Drobniewska A., Kaza M. 2007. Kompleksowa analiza ekotoksylogiczna wód powerzchniowych. Projekt MNiI nr. POF 056 28.
208. Schinner F. and Von Mersi W. 1990. Xylanase-, CM-cellulase- and invertase activity in soil: an improved method. Soil Biology & Biochemistry, 22:511-515.
209. Schlegel H.G. 2008. Mikrobiologia ogólna. PWN, Warszawa, 1-732.
210. Sharma V.K., Hicks S.D., Rivera W., Vazquez F.G. 2002. Characterization and degradation of petroleum hydrocarbons following an oil spill into a coastal environment of south Texas, U.S.A. Water, Air, Soil and Pollution, 134:111-127.
211. Shuttleworth K.L., Sung J.H., Kim E., Cerniglia C.E. 2000. Physiological and genetic comparison of two aromatic hydrocarbon - degrading Sphingomonas strains. Mol. Cells 10. Applied and Environmental Microbiology, 4: 199-205.
212. Sims J.L., Sims R.C., Dupont R.R., Matthews J.E., Russel H.H. 1993. In situ bioremediation of contaminated unsaturated surface soils. USEPA Technical Report. EPA /540/5-93/501. Utah State University.
213. Siuta J. 2001. Podstawy biodegradacji ropopochodnych składników w glebach i odpadach. Inżynieria Ekologiczna, 2:23-35.
214. Siuta J. 2003. Ekologiczne, technologiczne i prawne aspekty rekultywacji gruntów zanieczyszczonych produktami ropopochodnymi. Inżynieria Ekologiczna, 8:7-26.
215. Smith V H., Graham D.W., Cleland D.D. 1998. Application of resource-ratio theory to hydrocarbon biodegradation. Environmental Science & Technology, 32:3386-3395.
216. Sovik A.K., Alfnes E., Breedveld G.D., French H.K., Pedersen T.S., Aagaard P. 2002. Transport and degradation and o-xylene in an unsaturated soil with dipping sedimentary layers. Journal of Environmental Quality, 31:1809-1823.
217. Spriggs T., Banks K., Schwab A.P. 2005. Phytoremediation of polycyclic aromatic hydrocarbons in Manufactured Gas Plant-impacted soil. Journal of Environmental Quality, 34:1755-1762.
218. Stallwood B., Shears J., Williams P.A., Hugles K.A. 2005. Low temperature bioremediation of oil contaminated soil using biostimulation and bioaugmentation Pseudomonas sp. from maritime Antarctica. Journal of Applied Microbiology, 4:794-802.
219. Staps J.M.1990. International evaluation of in situ biorestoration of contaminated soil and groundwater. Final Report National Institute of Public Health and Environmental Protection, Holland.
220. Steczko K. and Pałkowska H. 1991. Badanie odpadów wiertniczych z dołów urobkowych pod kątem zagrożeń dla środowiska. Nafta-Gaz, 10-12:175-179.
221, Steczko K., Hajdus D., Iwasyk Z., Rachwalski J. 1994. Ocena toksyczności odpadów wiertniczych. Nafta-Gaz, 4:154-160.
222. Steczko K., Kusina E., Pałkowska H., Wielowiejska B.1995. Wpływ materiałów płuczkowych na toksyczność płuczek wiertniczych. Nafta-Gaz, 12:497-506.
223. Steczko K., Krasińska A., Hajdus D.1998. Prognozowanie szkodliwego wpływu odpadów wiertniczych na środowisko przyrodnicze. Nafta-Gaz, 3:115-119.
224. Steczko K. and Kadzikiewicz-Schoeneich M. 2008. Dawno powstałe szkody, jako współczesne wyzwanie dla przemysłu naftowego i gazowniczego w dziedzinie ochrony środowiska. Materiały Kongresowe pt.: „Polski przemysł naftowy i gazowniczy w europejskim systemie bezpieczeństwa energetycznego i ekologicznego”, Bóbrka, 197-207.
225. Steliga T. 2003. The effectiveness of soil purification from petroleum hydrocarbons verify by usage ultrasound extraction combined with gas chromatography. The XXVII Symposium: Chromatographic Methods of Investigating the Organic Compounds, Katowice, 34-36.
226. Steliga T., Kluk D., Żak H. 2003a. Zastosowanie autochtonicznej flory bakteryjnej do oczyszczania gruntów zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi. Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna nt.: Zanieczyszczenie środowiska produktami naftowymi, ich monitoring i usuwanie w aspekcie procesu integracji z Unią Europejską” materiały konferencyjne, Poznań, 87-95.
227. Steliga T., Jakubowicz P., Turkiewicz A. 2003 b. Metoda oznaczania substancji ropopochodnych w glebie i ściekach kopalnianych. Inżynieria Ekologiczna, 8:71-79.
228. Steliga T., Kapusta P., Żak H. 2003c. Biodegradacja substancji ropopochodnych w odpadach kopalnianych z zastosowaniem bakterii autochtonicznych. Inżynieria Ekologiczna, 8:34-42.
229. Steliga T. and Jakubowicz P. 2004. Optymalizacja metod oczyszczania gleby zanieczyszczonej substancjami ropopochodnymi. Miesięcznik WUG Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska w górnictwie, 6:6-9.
230. Steliga T. and Jakubowicz P. 2004a. Optymalizacja procesu oczyszczania ścieków eksploatacyjnych na instalacji przepływowej w warunkach przemysłowych. Nafta-Gaz, 6:287-295.
231. Steliga T. and Kluk D. 2004b. The usage of SPE technique and gas chromatography to analyze the process of mine waste purification. XXVIII Symposium: Chromatographic Methods of Investigating the Organic Compounds, Katowice-Szczyrk, 28-30.
232. Steliga T. and Kluk D. 2004c. Analiza przebiegu procesu biodegradacji zanieczyszczeń ropopochodnych w gruncie z wykorzystaniem chromatografii gazowej. Wiertnictwo-Nafla-Gaz, 21: 349-356.
233. Steliga T., Kapusta P., Kluk D., Żak H. 2004d. Badania możliwości wykorzystania mikroorganizmów w procesie oczyszczania ścieków eksploatacyjnych. Prace INiG, 130:913-917.
234. Steliga T. and Jakubowicz P. 2005. Nowe rozwiązania technologiczne w procesach oczyszczania ścieków z kopalń ropy i gazu w przepływowej instalacji. Bezpieczeństwo i pracy i ochrona środowiska w górnictwie, Miesięcznik WUG, 9:29-33.
235. Steliga T. 2005a. New methods of sewage purification in oil plants. Materiały konferencyjne Międzynarodowej Konferencji „Waste Recycling IX - Recyklace Odpadu IX”, Kraków, 32-37.
236. Steliga T. 2005b. Analyses of the water biological purification process with the usage of gas chromatography, Nafta-Gaz,l8rh World Petroleum Cogress, South Africa, 9:23-28.
237. Steliga T. 2005c. Oczyszczanie ścieków w eksploatacji złóż węglowodorów. Prace INiG, 132: 1-78 (praca monograficzna).
238. Steliga T. 2006. Technologia oczyszczania gruntów z zanieczyszczeń ropopochodnych metodą in situ. Prace INiG, 133:1-78.
239. Steliga T. and Jakubowicz P. 2006a. Badania przemysłowe procesu biodegradacji zanieczyszczeń ropopochodnych w odpadach wiertniczych. Miesięcznik WUG, Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska w Górnictwie, 4:15-21.
240. Steliga T., Kapusta P., Jakubowicz P., Turkiewicz A. 2006b. Optymalizacja biodegradacji in situ odpadów wiertniczych zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 23:409-421.
241. Steliga T. 2006c. Complex technique of oil mine sewage purification. [w] wydawnictwie naukowym Instytutu NAUKANAFTOGAZ UKRAINY, 474-488.
242. Steliga T. and Jakubowicz P. 2006d. Technologia oczystki stocznych wod s ispolzowaniem protocznoj ustanowi. Nieftanoje Chazjajstwo, 5:141-144.
243. Steliga T., Kapusta P., Jakubowicz P. 2007. Biodegradacja ex situ gruntu z klasycznych gazowni skażonego węglowodorami ropopochodnymi. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 24:475-486.
244. Steliga T. and Kurowski M. 2007a. Technologia bioremediacji in situ gruntów z zanieczyszczeń ropopochodnych na terenach eksploatacji ropy naftowej. Materiały konferencyjne „Górnicze dziedzictwo kulturowe i rewitalizacja terenów przemysłowych”, IX Konferencja, Mysłowice.
245. Steliga T. and Kluk D. 2007b. Analiza efektywności procesów bioremediacyjnych na terenie dołu urobkowego. Przegląd Górniczy, 12:46-53.
246. Steliga T. and Jakubowicz P. 2007c. Likwidacja zanieczyszczeń ropopochodnych na terenach starych dołów urobkowych. Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska w Górnictwie, Miesięcznik WIIG, 8:15-21.
247. Steliga T. 2008. Optimisation research on biodegradation of hydrocarbon pollutions in weathering soil samples from manufactured gas plant (MGP). Archives of Environmental Protection, 34: 75-94.
248. Steliga T. 2008a. Optymalizacja procesu biodegradacji zanieczyszczeń ropopochodnych w zestarzałych odpadach z dołów urobkowych. Gospodarka Surowcami Mineralnymi, PAN, 24:87-111.
249. Steliga T., Kapusta P., Jakubowicz P., Turkiewicz A. 2008b. Modelowanie procesu biodegradacji węglowodorów ropopochodnych w zastarzałych odpadach wiertniczych z dołów urobkowych. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 25/2:667-677.
250. Steliga T., Kapusta P., 7akubowicz P. 2009. Effectiveness of bioremediation processes of hydrocarbon pollutants in weathered drill wastes. Water, Air, Soil and Pollution, 1-4:211-228, doi: 110.1007/s 11270-008-9971-x.
251. Steliga T., Kapusta P., Jakubowicz P. 2009a. Comparison in Petroleum Hydrocarbons of Drilling Wastes from Weathered Waste Pits. Journal of Energy Resources Technology, w druku 7 kwiecień 2009.
252. St-Germain G. and Summerbell R.1996. Identifying filamentous fungi: a clinical laboratory hand- book. Star Publishing, Belmont Ca., USA, 1-721.
253. Stoch L. 1982. Minerały ilaste. Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa.
254. Stryczek S., Gonet A., Zawiej a R. 2004. Stosowanie geosyntetyków nieprzepuszczalnych w pracach geoinżynierskich. Wiertnictwo-Nafta-Gaz, 21/1:369-379.
255. Surygała J. 2000. Kryteria doboru metod oczyszczania gruntów. [w} Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej pt. „Zanieczyszczenia naftowe w gruncie”, pod redakcją J. Surygały, 189-205.
256. Swannell R.P., Lee K., McDonagh M. 1996. Field evaluations of marine oil spill bioremediation. Microbiology Reviews, 60:342-365.
257. Szyszkowski J. i in.1991. Sposób i urządzenie do zestalania wysokouwodnionych osadów zawartych w dołach urobkowych. Patent Nr. 280935. Biuletyn Urzędu Patentowego, 3:447.
258. Środoń J. 1984. X-ray powder diffraction identification of illitic materials. Clays and Clay Minerals, 32:337-349.
259. Środoń J., Drits V., Miccariy D., Hsieh J., Eberl D. 2001. Quantitative X-ray analysis of clay- bearing rocks from random preparations. Clays and Clay Minerals, 49:514-521.
260. Talley J.W., Ghosh U., Tucker S.G., Luthy R.G. 2002. Particle-scale understanding of the bioavailability of PAHs in sediment. Environmental Science & Technology, 36:477-483.
261. Tang J., and Alexander M.1999. Mild extractactability and bioavailability of polycyclic aromatic hydrocarbons. Environmental Toxicology and Chemistry, 18:2711-1714.
262. Thorsen W.A., Copo W.G., Shea D. 2004. Bioavailability of PAHs : effect of soot carbon and PAH source. Environmental Science & Technology, 38:2029-2037.
263. Tiem A., Stieber M., Wener P., Frimmel F. 1997. Surfactant-enhanced mobilization and biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in manufactured gas plant soil. Environmental Science & Technology, 31:2750-2576.
264. Tsvetnenko Y.B., Black A.J., Evans L.H. 2000. Development of marine sediment reworker test with Western Australian species for toxicity asses mud. Environmental Toxicology, 5:540-548.
265. Uyttebroek M., Spoden A., Ortega-Calvo J.J., Wouters K., Wattiau P., Bastiaens L., Springael D. 2007. Differential responses of eubacterial, Mycobacterium, and Sphingomonas communities in polycyclic aromatic hydrocarbon (PAH)-contaminated soil to Artificially induced changes in PAH profile. Journal of Environmental Quality, 36:1403-1411.
266. Van de Wiele T.R., Verstraete W., Siciliano S.D. 2004. Polycyclic aromatic hydrocarbon release from o soil matrix in the in vitro gastrointestinal tract. Journal of Environmental Quality, 33: 1343-1353.
267. Van Delef R.J., Doverem A.S.M.J., Snijders A.G. 1994. The determination petroleum hydrocarbons in soil using a miniaturized extraction method and gas chromatography. Fresenius' Journal of Analytical Chemistry, 35:638-641.
268. Van Eyk J. 1997. Petroleum Bioventing. A.A. Balkema, Rotterdam.
269. Van Hamme J.D, Singh A., Ward O.P. 2003. Recent Advances in Petroleum Microbiology. Microbiology and Molecular Biology Reviews, 67:503-549.
270. Venosa A.D., Suidan M.T., Wremm B.A., Stromeier K.L., Haines J.R., Eberhart B.L., King D., Holder E.1996. Bioremediation of an experimental oil on the shoreline of Delaware Bay. Environmental Science & Technology, 30:1764-1775.
271. Venosa A.D., Suidan M.T., King D., Wrenn B.A.1997. Use of hopane as a conservative biomarker for monitoring the bioremediation effctiveness of crude oil contaminating a sandy beach. Journal of Industrial Microbiology and Biotechnology, 18:131-139.
272. Vidali M. 2001. Bioremediation. An overwiew. Pure Appl. Chem., 73:1163-1172.
273. Vila J., Lopez Z., Sabate J., Minguillon C., Solanas A.M., Grifoll M. 200L Identification of a novel metabolite in the degradation of pyrene by Mycobacterium sp. Strain AP1: Actions of the isolate on two-and three-ring polycyclic aromatic hydrocarbons. Applied and Environmental Microbiology, 67: 5497-5505.
274. Vinas M., Sabate J., Espuny M.J., Solanas A.M. 2005. Bacterial community dynamics and poly- cyclic aromatic hydrocarbon degradation during bioremediation of heavily creosote-contaminated soil. Applied and Environmental Microbiology, 71:7008-7018.
275. Waksmundzka-Hajnos M. 1998. Properties of florisil and its use in chromatography. Chemical Analysis, (Warsaw) 43:300-324.
276. Walworth J.L. and Reynolds C.M.1995. Bioremediation of a petroleum-contaminated cryic soil: effects of phosphorus, nitrogen, and temperature. Journal of Soil Contamination, 4:299-310.
277. Wang Z., Fingas M., Sergy G. 1994. Study of 22-year old Arrow oil using biomarker compounds by GC/MS. Environmental Science & Technology, 28:1733-1746.
278. Watkinson R.J. and Morgan P.1990. Physiology of aliphatic hydrocarbon-degrading microorganisms. [w:] Biodegradation. Kluwer Academic Publishers,1:79-92.
279. Wattiau P. 2002. Microbial aspects in bioremediation of poluuted by polyaromatic hydrocarbons. Biotechnology for the Environment: Strategy and Fudamentals, Kluwer Academic Publishers, 69-89.
280. Weisburg W.G., Bams S.M., Pelletier D.A., Lane D.J. 1991. 16S Ribosomal DNA amplification for phylogenetia study. Journal of Bacteriology,173:679-681.
281. Wetzel A. and Vesona A.D. 1995. Ecotoxicological evaluation of contaminated soil using legume rootnodule symbiosis as effect parameter. Environmental Toxicology and Water Quality,10:127-133.
282. Whyte L.G., Slagman S.J., Pietrantonio F., Bourbonniere L., Koval S.F., Lawrence J.R., Inniss W E., Greer C. W. 1999. Physiological adaptations involved in alkane assimilation at a low temperature by Rhodococcus sp. Strain Q15. Applied and Environmental Microbiology, 65:2961-2968.
283. Wiesche C., Martens R., Zadrazil F. 2003. The effect of interaction between white-root fungi and indigenous microorganisms on degradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in soil. Water, Air, and Soil Pollution, 3:73-79.
284. Wilcke W., Krauss M., Lilienfein J.; Amelung W. 2004. Polycyclic aromatic hydrocarbon storage in a tipical Cerrado of the Brazilian Savanna. Journal of Environmental Quality; 33:946-955.
285. Williams G.M.; Grimes J.L., Mikkelsen R.L. 1999. The use of poultry litter as co-substrate and source of inorganic nutrients and microorganisms for the ex situ biodegradation of petroleum compounds. Poutry Science, 78:956-964.
286. Wojtanowicz A.K., Field S.D., Krilov Z: 1989. Statistical assessment and sampling of drilling- fluid reserve pits. Drilling Engineering, 3:162-170.
287. Wrenn B.A. and Venosa A.D.1996. Selective enumeration of aromatic and aliphatic hydrocarbon- degrading bacteria by a most-probable-number procedure. Canadian Journal of Microbiology, 42:252-258.
288. Wrenn B.A., Suidan M.T., Strohmeier K.L., Eberhart B.L., Wilson G.J., Vesona A.D. 1997. Nutrient transport during bioremediation of contaminated beaches: Evaluation with lithium as a conservative tracer. Water Research, 31:515-524.
289. Wright A.L., Weaver R.W, Webb J.W. 1997. Oil bioremediation in salt marsh mesocosms as influenced by N and P fertilization, flooding and season. Water, Air, and Soil Pollution, 95: 179-191.
290. Wright A.L. and Weaver R.W. 2004. Fertilization and bioaugmentation for oil biodegradation in salt march Mesocosms. Water, Air, and Soil Pollution, 156:229-240.
291. Xu R. and Obbard J.P. 2003. Effect of nutrient amendments on indigenous hydrocarbon biodegradation in oil contaminated beach sediments. Journal of Environmental Quality, 32:1243-1243.
292. Xu R., Obbard J.P., Tay E.T.C. 2003a. Optimization of slow-release fertilizer dosage for bioremediation of oil-contaminated beach sediment in a tropical environment. World Journal of Microbiology and Biotechnology, 19:719-725.
293. Xu R. and Obbard J.P. 2004. Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in oil-contaminated beach sediments treated with nutrient amendments. Journal of Environmental Quality, 33: 861-867.
294. Xu R., Lau N.L.A., Ng K.L., Obbard 7.P. 2004a. Application of a slow-release fertilizer for oil bioremediation in beach sediment. Journal of Environmental Quality, 33:1210-1216.
295. Yadav J. S., Reddy C.A.1993. Degradation of benzene, toluene, ethylbenzene, and xylenes (BTEX) by the lignin - degrading basidiomycete Phanerochaete chrysosporium. Applied and Environmental Microbiology, 53:756-762.
296. Yang Y., Chen R.F., Shiaris M.P. 1994. Metabolis of naphtahalene, fluorene and phenanthrene: preliminary chracterization of a cloned gene cluster from Pseudomonas putida NICIB 9816. Journal ofBacteriology,178:2158-2164.
297. Yassin AF., Schaal K.P. 2005. Reclassification of Nocardia corynebacterioides Serrano et al., 1972 (Approved Lists 1980) as Rhodococcus corynebacterioides comb. nov. International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, 55:1345-1348.
298. Yerushaimi L., Sarrazin M., Peisajovich A., Leclair G. 2003. Enhanced biodegradation of petroleum hydrocarbons in contaminated soil. Bioremediation Journal, 1:37-51.
399. Yoon J.H., Lee J.S., Shin Y.K., Park Y.H., Lee S.T.1997. Reclassification of Nocardioides simplex ATCC 13260, ATCC 19565, and ATCC 19566 as Rhodococcus eruthropolis. International Journal of Systematic Bacteriology, 47:904-907.
300. Young S.O., Doo S.S., Sang J.K. 2001. Effects of nutrients on crude oil biodegradation in the upper intertidal zone. Marine Pollution Bulletin, 42:1367-1372.
301. Yu S.H., Ke L., Wong Y.S., Tam N.F.Y. 2005. Degradation of polycyclic aromatic hydrocarbons by a bacterial consortium enriched from mangrove sediments. Environment International, 31: 149-154.
302. Zabłocka-Golewska E., Miksch K. 2003. Efekty zastosowania biopreparatów naturalnych i komercyjnych w bioremediacji gruntów zanieczyszczonych substancjami ropopochodnymi. Archiwum Ochrony Środowiska, 29:61-69.
303. Zeiger E., Anderson B.E., Haworth S., Lawlor T., Mortelmans K 1992. Salmonella mutagenicity test. V. Results from the testing of chemicals. Environmental and Molecular Mutagenesis, 19: 2-141.
304. Zheng Z. and Obbard J.P. 2000. Removal of polycyclic aromatic hydrocarbons from soil using surfaetant and the white for fungus Phanerochaete chrysosporium. Journal of Chemical Technology and Biotechnology, 75:1183-1189.
305. Zheng Z. and Obbard J.P. 2001. Effect of on-ionic surfactants on biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in soil by Phanerochaete chrysosporium. Journal of Chemical Technology and Biotechnology, 76:423-429.
306. Zheng Z. and Obbard J.P. 2002. Polycyclic aromatic hydrocarbon removal from soil by surfactant solubilization and Phanerochaete chrysosporiuna oxidation. Journal of Environmental Quality, 31:1842-1847.
307. Zheng Z., and Obbard J.P. 2002a. Sorption of surfactant solubilisation of polycyclic aromatic hydrocarbon (PAH) from contaminated soil. Water Research, 36:2668-2673.
308. Zhou E., and Crawford R.L.1995. Effects of oxygen, nitrogen and temperature on gasoline biodegradation in soil. Biodegradation, 6:127-140.
309. Zieńko J. 1999. Technologie wykorzystujące metody fizyczne oczyszczania środowiska gruntowo-wodnego. Ekologia i Technika, 3:89-94.
310. Zoller U. and Rubin H. 2001. Feasibility of in situ NAPL-contaminated aquifer bioremediation by biodegradable nutrient-surfactant mix. Journal of Environmental Science, 8:365-385.
311. Zucchi M., Angiolini L., Borin S., Brusetti L., Dietrich N., Gigliotti C., Barbieri P., Sorlini C., Daffonchio D. 2003. Response of bacterial community during bioremediation of an oil-polluted soil. Journal of Applied Microbiology, 94:248-257.
312. Zylstra G.J. and Kim E.1997. Aromatic hydrocarbon degradation by Sphingomonas yanoikuyae B 1. Ind. Microbial Biotechnology,19:408-414.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-article-AGHM-0039-0001