Mapa geologiczna fałdu Strachociny. Nowe dane na starej mapie. Część II – Wyniki badań kartograficznych w rejonie fałdu Strachociny

• Autorzy: Miziołek M. , Zamojcin J.

Warianty tytułu

EN

Geological map of the Strachocina fold. New Data on the Existing Map. Part II – The results of mapping works in the Strachocina fold area

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł jest 2 częścią tekstu opublikowanego w miesięczniku „Nafta-Gaz” nr 8/2010 pod tytułem Mapa geologiczna fałdu Strachociny. Nowe dane na starej mapie. Część I, który dotyczył historii badań budowy geologicznej fałdu Strachociny. W tej części przedstawiono wyniki badań kartograficznych, jakie zostały przeprowadzone przez autorów w latach 2009–2010 na obszarze fałdu dzięki prowadzonym tu wykopom pod gazociągi. W efekcie prowadzonych prac kartograficznych skartowano ok. 8 km wykopów, co pozwoliło opracować szczegółową mapę geologiczną fałdu. W połączeniu z najnowszymi danymi geologicznymi z wierceń opracowano również szereg przekroi geologicznych przez fałd. Wykonane prace i analizy pozwoliły na wydzielenie w strefie powierzchniowej fałdu utworów od warstw hieroglifowych dolnych do warstw krośnieńskich dolnych. Łącznie utwory te obejmują wiek: środkowy eocen-oligocen. Ustalono, że wszelkie kontakty warstw menilitowych z warstwami hieroglifowymi mają charakter tektoniczny. Z tego względu łupki menilitowe występują tu jedynie w formie łuski tektonicznej. Prace terenowe dały podstawę do wydzielenia ogółem 4 łusek tektonicznych, przy czym poza łupkami menilitowymi obejmują one również inne utwory. Łuski ciągną się na całej długości fałdu i wykazują wsteczne nasunięcia w kierunku SW. W budowie tektonicznej oprócz 3 dotychczas wydzielanych bloków tektonicznych: bloku Górek, bloku zachodniego i bloku wschodniego zaznaczył się dodatkowy blok, a mianowicie blok Pakoszówki, wydzielony w obrębie wschodniej części dotychczasowego bloku wschodniego. Wyniki prac kartograficznych potwierdziły generalnie przyjęty przez St. Depowskiego i St. Wdowiarza styl budowy geologicznej fałdu Strachociny, ale jednocześnie pozwoliły na wprowadzenie nowych elementów budowy geologicznej fałdu, które wcześniej nie były rozpoznane.

EN

The following article is a continuation of a text, published in 2010, which dealt with the history of geological studies of the Strachocina fold. This part of the study presents the results of mapping studies which were carried out by the authors in the years 2009–2010. The text is a result of cartographic works done in about 8 km length trenches. The trenches were dug during surface works related with the expansion of the working volume of UGS Strachocina. The works allowed us to develop a new, more precise geological map of the fold. Data received during the drilling of nine new storage wells and during surface works were combined to prepare new geological cross-sections of the Strachocina fold. The works carried out allowed for the separation of the layers starting from Hieroglyphic to Krosno geological layers. The age of the layers include middle Eocene-Oligocene. It was found that contact between layers is of a tectonic character. Field works allowed for the separation of 4 thrust slices. The results of mapping confirmed the generally accepted by St. Depowski geological model of the Strachocina fold, but also allowed the introduction of new elements of the Strachocina geological model.

Słowa kluczowe

PL

fałd Strachociny; gaz ziemny; budowa geologiczna; prace kartograficzne

EN

Strachocina fold; natural gas; geological structure; cartographic work

• Wydawca: Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Nafta-Gaz
• Rocznik: 2012
• Tom: R. 68, nr 12
• Strony: 999--1011
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz., il.

Twórcy

autor

Miziołek M.

• Zakład Podziemnego Magazynowania Gazu, Instytut Nafty i Gazu, Oddział Krosno

autor

Zamojcin J.

• Zakład Eksploatacji, Instytut Nafty i Gazu, Oddział Krosno

Bibliografia

• [1] Chytła K.: Aneks do dokumentacji geologicznej złóż gazu ziemnego w Strachocinie i Sanoku. Mat. arch., Sanok 1957.
• [2] Czajkowska J.: Fizyczne własności piaskowców czarnorzeckich złoża gazowego w Strachocinie. Mat. arch., Instytut Naftowy Krosno, 1957.
• [3] Depowski St.: Dokumentacja geologiczna złóż gazów ziemnych Strachocina–Zabłotce. Mat. arch., Sanok 1954.
• [4] Dudek J.: Dokumentacja geologiczna złóż gazu ziemnego Strachocina i Sanok–Zabłotce. Mat. arch., IGNiG Krosno, 1995.
• [5] Dudek J.: Szczegółowa analiza warunków geologiczno-złożowych i stanu technicznego istniejących odwiertów złoża gazu ziemnego Strachocina. Mat. arch., IGNiG Kraków, 1987.
• [6] Dudek J.: Założenia geologiczno-złożowe budowy podziemnego magazynu gazu ziemnego Strachocina. Mat. arch., IGNiG Krosno, 1987.
• [7] Dusza R., Miziołek M.: Opracowanie cyfrowego modelu geologicznego PMG Strachocina na bazie doświadczeń PMG Husów, pod kątem zwiększenia pojemności czynnej magazynów. Arch. INiG, INiG Krosno, 2002.
• [8] Dusza R.: Budowa geologiczna i warunki złożowe PMG Strachocina w świetle wyników 6 odwiertów rozpoznawczych. Mat. arch., IGNiG Krosno, 1992.
• [9] Filar B.: Ocena aktualnego stanu geologiczno-złożowego i technologicznego PMG Strachocina pod kątem etapowej jego rozbudowy. Mat. arch., IGNiG Krosno, 2000.
• [10] Lenk T.: Charakterystyka facjalno-strukturalna serii zbiornikowej fliszu karpackiego w aspekcie poszukiwań naftowych. Mat. arch., IGNiG Kraków, 1980.
• [11] Mijal B.: Analiza mikrofaunistyczna próbek z otworu Strachocina-H5. Petrogeo, mat. arch. INiG Oddz. Krosno, Jasło 2009.
• [12] Miziołek M. i zespół.: Uszczegółowienie mapy geologicznej fałdu Strachociny. Mat. arch. INiG, Krosno 2010.
• [13] Miziołek M.: Analiza warunków techniczno-petrograficznych PMG Strachocina pod katem przeprowadzenia zabiegów intensyfikacji wydobycia na odwiertach eksploatacyjnych. Mat. arch., IGNiG Krosno, 2002.
• [14] Neścieruk P., Paul Z., Ryłko W. Szymakowska F., Wójcik A., Żytko K.: Mapa Geologiczna Polski. Arkusz Jasło. 1:200 000. PIG, Wydawnictwo Kartograficzne Polskiej Agencji Ekologicznej, 1992.
• [15] Wagner R. (red. nauk.): Tabela stratygraficzna Polski, Karpaty. Warszawa, PIG, 2008.
• [16] Żytko K., Gucik S., Paul Z., Ślączka A.: Mapa Geologiczna Polski. Arkusz Przemyśl, Kalników. 1:200 000. Warszawa, Wyd. Geologiczne, 1980.