Tytuł artykułu
Treść / Zawartość
Pełne teksty:
Identyfikatory
Warianty tytułu
Wpływ zielonego zarządzania zasobami ludzkimi na zysk zrównoważonego przedsiębiorstwa
Języki publikacji
Abstrakty
The prime objective of the present study is to examine the role of Green HRM, training and development and Eco-Friendly policies on Environmental Sustainability. Moreover the mediating role of green behavior of employees and moderating role of individual green values is examined as well. The data is collected from the employees who are associated with the mining sector of Indonesia. For analysis, PLS-SEM 3.0 is used because this is latest software helps in graphical path modeling of unobserved constructs in a simultaneous way. The total useable questionnaires are 385 and the response rate is 70.90. The findings of the study revealed that Green training and development are not important predictor of environmental sustainability. Rest of the all hypothesis are proved significant. The findings of the study bridge the limited knowledge of environmental sustainability.
Głównym celem niniejszego badania jest zbadanie roli Zielonego HRM, szkoleń i rozwoju oraz ekologicznych polityk w zakresie zrównoważonego rozwoju środowiska. Ponadto badana jest także mediacyjna rola zielonych zachowań pracowników i moderująca rola poszczególnych zielonych wartości. Dane są gromadzone od pracowników związanych z sektorem wydobywczym Indonezji. Do analizy wykorzystywany jest PLS-SEM 3.0, ponieważ jest to najnowsze oprogramowanie, które pomaga w graficznym modelowaniu ścieżki nieobserwowanych konstrukcji równoczesnie. Całkowita liczba ankiet wynosi 385, a wskaźnik odpowiedzi wynosi 70,90%. Wyniki badania wykazały, że zielone szkolenia i rozwój nie są ważnym predykatorem zrównoważonego rozwoju środowiska. Reszta wszystkich hipotez okazała się znacząca. Wyniki badania wypełniają ograniczoną wiedzę na temat zrównoważonego rozwoju środowiska.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
93--103
Opis fizyczny
Bibliogr. 14 poz., rys., tab.
Twórcy
autor
- Fakultas Ekonomi, Universitas 17 Agustus 1945, Surabaya, Indonesia
autor
- Fakultas Ekonomi, Universitas 17 Agustus 1945, Surabaya, Indonesia
autor
- Sekolah Tinggi Ilmu Ekonomi Panca Setia, Banjarmasin, Indonesia
autor
- Department of Earth Resources, Faculty BERG, Technical University of Kosice, Slovakia
autor
- Faculty of Applied Sciences, Department of Management, WSB University, Dąbrowa Górnicza, Poland
Bibliografia
- 1. Boudreau, J. W., & Ramstad, P. M. (2005). Talentship, talent segmentation, and sustainability: A new HR decision science paradigm for a new strategy definition. Human Resource Management: Published in Cooperation with the School of Business Administration, The University of Michigan and in alliance with the Society of Human Resources Management, 44(2), 129-136.
- 2. Davidov, E., Schmidt, P., & Schwartz, S. H. (2008). Bringing values back in: The adequacy of the European Social Survey to measure values in 20 countries. Public opinion quarterly, 72(3), 420-445.
- 3. Dilchert, S., & Ones, D. S. (2012). Environmental sustainability in and of organizations. Industrial and Organizational Psychology, 5(4), 503-511.
- 4. Dumont, J., Shen, J., & Deng, X. (2017). Effects of green HRM practices on employee workplace green behavior: The role of psychological green climate and employee green values. Human resource management, 56(4), 613-627.
- 5. F. Hair Jr, J., Sarstedt, M., Hopkins, L., & G. Kuppelwieser, V. (2014). Partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM) An emerging tool in business research. European Business Review, 26(2), 106-121.
- 6. Hair, J. F., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2013). Partial least squares structural equation modeling: Rigorous applications, better results and higher acceptance. Long range planning, 46(1-2), 1-12.
- 7. Harvey, G., Williams, K., & Probert, J. (2013). Greening the airline pilot: HRM and the green performance of airlines in the UK. The international journal of human resource management, 24(1), 152-166.
- 8. Mandip, G. (2012). Green HRM: People management commitment to environmental sustainability. Research Journal of Recent Sciences, ISSN, 2277, 2502.
- 9. Moldan, B., Janoušková, S., & Hák, T. (2012). How to understand and measure environmental sustainability: Indicators and targets. Ecological Indicators, 17, 4-13.
- 10. O’Donohue, W., & Torugsa, N. (2016). The moderating effect of ‘green’ HRM on the association between proactive environmental management and financial performance in small firms. The international journal of human resource management, 27(2), 239-261.
- 11. Prakash, A. (2002). Green marketing, public policy and managerial strategies. Business strategy and the environment, 11(5), 285-297.
- 12. Renwick, D. W., Redman, T., & Maguire, S. (2013). Green Human Resource Management: A Review and Research Agenda International Journal of Management Reviews.
- 13. Wright, T. S. (2002). Definitions and frameworks for environmental sustainability in higher education. Higher Education Policy, 15(2), 105-120.
- 14. Yang, M. G. M., Hong, P., & Modi, S. B. (2011). Impact of lean manufacturing and environmental management on business performance: An empirical study of manufacturing firms. International Journal of Production Economics, 129(2), 251-261.
Uwagi
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-a93ad055-fa33-4ba7-b70e-2f918bb29efe