Koncepcja rozwiązań technicznych systemu powietrznego wykrywania skażeń wykorzystującego statki bezzałogowe

• Autorzy: Harmata W. , Witczak M. , Pietrzak G.

Identyfikatory

DOI

10.12845/bitp.48.4.2017.1

Warianty tytułu

EN

The Concept of Technical Solutions for an Air Contamination Detection System Using Unmanned Vessels

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Cel: Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji rozwiązań technicznych systemu rozpoznawania skażeń wykorzystujących platformy bezpilotowe. Wprowadzenie: Obecnie rozpoznawaniem skażeń w strefie skażenia najczęściej zajmują się patrole piesze, które są zaopatrzone w odpowiednie przyrządy i postępują zgodnie z określonymi procedurami. Ich działania wymagają odpowiedniego wyposażenia w środki ochrony indywidualnej i likwidacji skażeń. Głównymi czynnikami pośrednio lub bezpośrednio powodującymi uwolnienie materiałów niebezpiecznych i powstanie skażeń na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (RP) mogą być: działania militarne, katastrofy, awarie techniczne zakładów przemysłowych oraz terroryzm. Strategia bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej[1], zbieżna z Europejską strategią bezpieczeństwa[2], jako główne zagrożenia dla bezpieczeństwa RP w XXI wieku wymienia m.in.: terroryzm, proliferację broni masowego rażenia (BMR), przestępczość zorganizowaną, awarie przemysłowe, klęski żywiołowe i katastrofy. Zagrożenia te uwzględniono na powyższej liście m.in. dlatego, że pod ich wpływem (pośrednio lub bezpośrednio) może dojść do chemicznego, biologicznego lub promieniotwórczego skażenia ludzi i środowiska. Współcześnie rozpoznanie skażeń powinno przebiegać automatycznie, obejmować duże odległości i odbywać się najlepiej bez udziału ludzi – tak jak to preferuje się w systemach rozpoznania skażeń np. w siłach zbrojnych USA. W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP) system rozpoznania skażeń oparty jest na procedurach i wyposażeniu technicznym pochodzących z połowy ubiegłego wieku. Jedną z możliwości praktycznego rozwiązania tego problemu jest zastosowanie bezzałogowych statków powietrznych (BSP). W niniejszym artykule skupiono się na koncepcji rozwiązań technicznych wykorzystujących mini-BSP. Wnioski: Zagrożenie skażeniami na terytorium RP nadal istnieje i ma tendencję zwyżkową. System wykrywania skażeń w SZ RP jest technicznie przestarzały i nie spełnia współczesnych wymagań. Wykorzystanie bezzałogowych statków powietrznych podczas powietrznego rozpoznania i wstępnej identyfikacji skażeń w znacznym stopniu mogłoby zwiększyć efektywność działania podsystemu rozpoznania skażeń w SZ RP, który funkcjonalnie wchodzi w skład Krajowego Systemu Wykrywania Skażeń i Alarmowania (KSWSiA). Do głównych zalet wykorzystania BSP w systemie rozpoznania powietrznego można zaliczyć m.in. brak konieczności narażania personelu na skażenie, ich dużą mobilność i manewrowość, a także możliwość prowadzenia działań w trudnych warunkach terenowych i nad zbiornikami. W skład BSP przeznaczonych do rozpoznania skażeń powinny wchodzić pododdziały rozpoznania skażeń Wojsk Chemicznych i Centralnego Ośrodka Analizy Skażeń.

EN

Aim: The aim of the paper is to present the concept of technical solutions for contamination reconnaissance based on pilotless devices. Introduction: Nowadays, contamination detection in contaminated zones is mostly performed by foot patrols, which are equipped with devices and follow specific procedures. They need appropriate personal protective equipment as well as decontamination devices. The main factors which can directly or indirectly cause the release of hazardous materials and lead to the contamination at the territory of the Republic of Poland (RP) are military actions, disasters, plant failures as well as terrorism. The National Security Strategy of the Republic of Poland convergent with the European Security Strategy lists the following among the main threats for Poland’s security in the second half of the 21st century: terrorism, proliferation of weapons of mass destruction, organized crime, industrial failures, natural tragedies and disasters. One of the reasons why these threats are present in this list is the possibility of their leading, directly or indirectly, to the chemical, biological and radioactive contamination of people and environment. Nowadays, contamination detection should be performed automatically, at large distances, if possible without the involvement of people, e.g. such as in the contamination detection systems of the US Armed Forces. In the Armed Forces of the Republic of Poland, the contamination detection system is based on procedures and technical equipment dating back to the 1950s. One practical solution to this problem is the application of Unmanned Aerial Vehicles (UAV). In this article, the main focus is on the technical solutions incorporating mini-UAVs. Conclusions: The threat of contamination of the territory of Poland still exists and its risk is increasing. The contamination detection system of the Polish Armed Forces is obsolete and does not meet contemporary requirements. The use of Unmanned Aerial Vehicles for the aerial reconnaissance and initial identification of contaminants can significantly increase the efficiency of the operation of the Polish Armed Forces contamination detection sub-system which is functionally included in the National System for Contaminants Detection and Alerting. The main advantages of the UAV use in aerial reconnaissance are: no need for human presence, high mobility and maneuverability and the possibility of operation in difficult terrain conditions as well as over water bodies. UAVs in their contamination detection versions should be incorporated into contamination detection subdivisions of the Chemical Forces and the Central Station of Contamination Analysis.

Słowa kluczowe

PL

rozpoznanie skażeń; bezzałogowe statki powietrzne

EN

contamination reconnaissance; unmanned aircraft

• Wydawca: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
• Rocznik: 2017
• Tom: Vol. 48, iss. 4
• Strony: 14--32
• Opis fizyczny: Bibliogr. 28 poz., ryc., tab.

Twórcy

autor

Harmata W.

• Wojskowa Akademia Techniczna

autor

Witczak M.

• Wojskowa Akademia Techniczna

autor

Pietrzak G.

• Wojskowa Akademia Techniczna

Bibliografia

• [1] Strategia bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2014.
• [2] Europejska strategia bezpieczeństwa. Bezpieczna Europa w lepszym świecie, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg 2009.
• [3] Czaputowicz J., System czy nieład? Bezpieczeństwo europejskie u progu XXI wieku, PWN, Warszawa 1998, 23.
• [4] Informacja o wynikach kontroli „Wykonywanie zadań przez administrację publiczną w zakresie bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych”, Najwyższa Izba Kontroli, Departament Infrastruktury, Warszawa 2012.
• [5] www.chemiaibiznes.com.pl/aktualnosc/rynek-transportu-substancji-chemicznych-wykazuje-istotny-potencjal-wzrostu [dostęp: 01.06.2016].
• [6] Transport. Wyniki działalności w 2010 r., Główny Urząd Statystyczny, Warszawa 2011.
• [7] http://www.gios.gov.pl/images/dokumenty/powazne_awarie/raport [dostęp:1.02.2017].
• [8] Harmata W., Ochrona przed skażeniami. Cz. I. Współczesne zagrożenia. Podstawy teoretyczne indywidualnej ochrony przed skażeniami, Wydawnictwo WAT, Warszawa 2013.
• [9] https://www.darlowo.pl/pl/?page=wiadomosci&wiadomosc=2897 [dostęp: 1.02.2017].
• [10] Harmata W., Problemy indywidualnego odkażania umundurowania, „Biuletyn Informacyjny WIChiR” 1988, 1(15)/88.
• [11] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach (Dz. U. Nr 191, poz.1415).
• [12] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2013 r. w spra wie systemów wykrywania skażeń i powiadamiania o ich wystąpieniu oraz właściwości organów w tych sprawach (Dz. U., poz. 96).
• [13] http://rcb.gov.pl/wp-content/uploads/2011/02/kswsia.pdf [dostęp: 01.06.2017].
• [14] Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym Dz.U. 2007 nr 89 poz. 590
• [15] http://lotniczapolska.pl/Mi-2-i-Mi-8-w-cwiczeniu-BLYSK-11,22080 [dostęp: 1.06.2017].
• [16] Latoszewski P., Powietrzne rozpoznanie skażeń – przyszłość czy relikt?, „Przegląd Wojsk Lądowych” 2009, 1, 37–39.
• [17] Witczak M., Systemy rozpoznania skażeń oparte na zaawansowanych systemach detekcyjnych i bezzałogowych platformach. Zdalna detekcja, Nałęczów 2016.
• [18] www.military-today.com/helicopters/oh6_cayuse.htm; www.sikorsky.com/Pages/Products/Military/BlackHawk/UH60M.aspx [dostęp:1.05.2016].
• [19] Austin R., Unmanned Aircraft Systems. UAVS Design, Development and Deployment, A Joh Wiley and Sons, Ltd., Publication, Chippenham 2010.
• [20] Bączyk N., W oczekiwaniu na start, „Polska Zbrojna” 2014, 10.
• [21] http://militarium.net/klasyfikacje-i-wymagania-dla-bezzalogowych-statkow-powietrznych -uav-w-polsce/ [dostęp: 1.07.2016].
• [22] Pietrzak G., Koncepcja systemu powietrznego wykrywania skażeń z wykorzystaniem środków bezpilotowych,praca dyplomowa, WAT, Warszawa 2016.
• [23] Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych, www.itwl.pl [dostęp: 1.06.2016].
• [24] http://ilot.edu.pl/ilx-27/ [dostęp: 1.06.2016].
• [25] Harmata W., Kłosowicz, S., Chałupczak M., Witczak M., Pirszel J., Problemy likwidacji skażeń powierzchni „wrażliwych”, komunikat naukowy na Konferencję naukową Ochrona człowieka i środowiska naturalnego przed skażeniami, WIChiR, Warszawa 2014.
• [26] http://www.phoenix-aerial.com/products/lidar-systems/scout-series/ [dostęp: 1.06.2016].
• [27] Instrukcja o powietrznym rozpoznaniu skażeń, MON, Chem. 306/82, Warszawa1982.
• [28] http://fakty.interia.pl/galerie/kraj/zdjecie,iId,2174003,iAId,218218 [dostęp: 1.02.2017].