The architecture of absence. The phenomenon that became a standard

• Autorzy: Głowacki Tomasz

Identyfikatory

DOI

10.37190/arc230105

Warianty tytułu

PL

Architektura nieobecności – fenomen, który staje się standardem

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The phenomenon of the architecture of absence refers to a growing trend in designing buildings/objects/space, involving minimal visual interference with the surroundings or even its complete absence. Based on the analysis of examples mainly from the contemporary realizations, the work distinguishes and describes various ways (categories) of creating the architecture of absence, which ultimately define its typology. It includes the following categories: 1) translocation, 2) artificial topography, 3) camouflage and illusion, 4) temporariness and mobility, 5) super-transparency, 6) dematerialization. The architecture of absence is a way of seeking balance in an increasingly overcrowded and built-up world, in which green and artifact-free areas are radically shrinking. With its withdrawal and disappearance, it pays respect to nature and heritage, the natural and cultural environment in which it is created. By freeing the horizon, it is a visually non-invasive response to the declining urban space and architectural disorder.

PL

Fenomen architektury nieobecności dotyczy coraz powszechniejszej tendencji w projektowaniu budynków/obiektów/przestrzeni, polegającej na minimalnej ingerencji wizualnej w otoczenie czy nawet całkowitej jej nieobecności. W oparciu o analizę przykładów, głównie z realizacji współczesnych, w pracy wyróżniono i opisano różnorodne sposoby (kategorie) kreacji architektury nieobecności, które ostatecznie określają jej typologię. Obejmuje ona następujące kategorie: 1) translokację, 2) sztuczną topografię, 3) kamuflaż i iluzję, 4) tymczasowość i mobilność, 5) supertransparentność, 6) dematerializację. Artykuł ma charakter pionierski – opisuje i definiuje fenomen architektury nieobecności. Ukazuje, iż jest ona sposobem szukania równowagi w świecie coraz bardziej przepełnionym i zabudowanym, w którym radykalnemu skurczeniu ulegają obszary zielone i wolne od artefaktów. Swoim wycofaniem i zniknięciem oddaje szacunek przyrodzie i dziedzictwu, środowisku naturalnemu i kulturowemu, w którym powstaje. Uwalniając horyzont, jest nieinwazyjną wizualnie odpowiedzią na zmniejszającą się ilość przestrzeni w miastach i architektoniczny nieład.

Słowa kluczowe

EN

architecture; absence; disappearance; invisibility; dematerialization

PL

architektura; nieobecność; zanikanie; niewidoczność; dematerializacja

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2023
• Tom: Nr 1 (73)
• Strony: 51--62
• Opis fizyczny: Bibliogr. 34 poz., il.

Twórcy

autor

Głowacki Tomasz

• Faculty of Architecture, Wrocław University of Science and Technology, Poland

• https://orcid.org/0000-0002-2520-6035

Bibliografia

• [1] Ellmann R., James Joyce, Oxford University Press, New York 1982 [Letter to Lucia Joyce (May 29, 1935)].
• [2] Znikanie. Instrukcja obsługi, K. Chmielewska, M. Kwaterko, K. Szreder, B. Świątkowska (red.), Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2009.
• [3] Kuczyńska A., Nieobecność jako forma obecności, “Sztuka i Filozofia / Art and Philosophy” 1990, t. 2, 45–56.
• [4] Derrida J., Różnia, J. Skoczylas (przekł.), [in:] M.J. Siemek (red.), Drogi współczesnej filozofii, Czytelnik, Warszawa 1978, 374–411.
• [5] Air Architecture. Yves Klein, P. Noever, F. Perrin (eds.), Hatje Cantz, Los Angeles 2004.
• [6] Betsky A., Landscraper. Building with the Land, Thames & Hudson, London 2002.
• [7] Wines J., Zielona architektura, Taschen, Kolonia 2008.
• [8] Sudjic D., Norman Foster, Richard Rogers, James Stirling. New directions in British architecture, Thames & Hudson, London 1988.
• [9] Lewis H., Fox S., The Architecture of Philip Johnson, Bulfinch, Boston 2002.
• [10] Cecilia F.M., Levene R., El Croquis 104. Dominique Perrault (1990–2001). The Violence of Neutral, El Croquis, Madrid 2001.
• [11] Stefan Müller. Wynurzenia, czyli nic, J. Gromadzka (red.), Muzeum Architektury, Wrocław 2009.
• [12] Głowacki T., Amor vacui. Kilka uwag o architekturze współczesnej, “Autoportret. Pismo o Dobrej Przestrzeni” 2007, nr 1 (18), 12–15.
• [13] Landform Building: Architecture’s New Terrain, S. Allen, M. McQuade (eds.), Lars Müller, Baden 2011.
• [14] Ruby I., Ruby A., Groundscapes, Gustavo Gili, Barcelona 2006.
• [15] Blasi I., European Union Prize for Contemporary Architecture: Mies van der Rohe Award 2015, Fundació Mies van der Rohe, Barcelona 2015.
• [16] Cecilia F.M., Levene R., El Croquis 115/116. Foreign Office Architects (1996–2003). Complexity and Consistency, El Croquis, Madrid 2003.
• [17] Folding in Architecture, G. Lynn (ed.), “Ad Profile 102” 1993, Vol. 63, No. 3–4.
• [18] Głowacki T., Szkło w architekturze, „Architektura-Murator” 2014, nr 02, 94–98.
• [19] Translucent Materials. Glass, Plastic, Metals, F. Kaltenbach (ed.), DETAIL, Munich 2004.
• [20] Sarniewicz M., Quantum Glass, czyli szyby produkujące prąd. Polska firma uruchomiła ich produkcję, “MuratorPlus” 2021, December 20, https://www.muratorplus.pl/technika/instalacje-elektryczne/quantum-glass-czyli-szyby-produkujace-prad-od-polskiej-firmy-ml-system-aa-mdSG-iXA7-Fxwp.html [accessed: 22.06.2022].
• [21] Bell M., Kim J., Engineered Transparency – The Technical, Visual, and Spatial Effects of Glass, Princeton Architectural Press, New York 2009.
• [22] Buck P., Pojęcie zmienności w architekturze, PhD Thesis, Wydział Architektury, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2011.
• [23] Galindo M., Klanten R., Ehmann S., The New Nomads: Temporary Spaces and a Life on the Move, Die Gestalten Verlag, EU 2015.
• [24] Topham S., Blowup. Inflantable Art, Architecture and Design, Prestel, London 2002.
• [25] Ruby A., Dusty Relief, [in:] I. Hwang (ed.), Verb Natures, ACTAR, Barcelona 2006, 148–153.
• [26] Rahm P., Philippe Rahm Architectes: Architectural Climates, Lars Müller, Baden 2019.
• [27] Fuery P., The Theory of Absence: Subjectivity, Signification, and Desire, Greenwood Press, Westport 1995.
• [28] Białoszewski M., Rozkurz, PIW, Warszawa 1980.
• [29] Baudrillard J., Why Hasn’t Everything Already Disappeared?, Seagul Books, London 2009.
• [30] Baudrillard J., Towards the Vanishing Point of Art, [in:] S. Lotringer (ed.), The Conspiracy of Art. Jean Baudrillard, Manifestos, Interviews, Essays, Semiotexte, New York 2005, 98–110.
• [31] Kitaro N., Last Writings: Nothingness and the Religious Worldview, University of Hawaii Press, Honolulu 1993.
• [32] Kozyra A., Filozofia nicości Nishidy Kitaro, NOZOMI, Warszawa 2007.
• [33] Boyarsky N., Metropolis: Institute of Contemporary Arts, London; 4 August–1 October 1988, “AA Files” 1989, No. 18, 80–87.
• [34] Szmidt B., Ład przestrzeni, PIW, Warszawa 1981.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).