Tytuł artykułu
Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W poprzedniej części artykułu przedstawiono zagospodarowanie części przestrzeni publicznych przekształconego koryta rzeki Turii w Walencji w „zielone płuca” miasta tzw. Ogród Turii [1. W Walencji panuje ciepły klimat śródziemnomorski, który charakteryzuje się znaczną liczbą dni i godzin słonecznych. Prawie cały rok w nocy nie odnotowuje się temperatury niższej niż 15°C, a dni słonecznych jest wiele. Prawdopodobieństwo wystąpienia opadów deszczu ogranicza się tylko do 40 dni w roku. Każdego roku na jesieni w Walencji występuje zjawisko meteorologiczne o nazwie „Gota fría”, które powoduje silne deszcze i wiatry. Deszcze, choć w Walencji są niezwykle rzadkie, to są bardzo obfite. Pomimo tak ciepłej rocznej aury i małej liczby dni deszczowych, Walencję nawiedziło w ciągu wieków kilkanaście powodzi. Do ostatniej katastrofalnej powodzi doszło w 1957 r. Wały i kamienne nabrzeża rzeki Turii niestety nie wytrzymały naporu podniesionego stanu wody i fala wysokości ok. 2-4 m zalała przybrzeżne okolice rzeki. Zginęło wówczas ponad 80 osób. Władze miasta po ogromnych stratach powodziowych podjęły heroiczną decyzję uregulowania koryta rzeki i skierowania jej głównego nurtu na południowe dzielnice, poza centrum (ryc. 2 w części pierwszej artykułu). A w starym korycie rzeki generał Franco planował wybudowanie drogi szybkiego ruchu, prowadzącej prosto do bardzo szybko rozwijającego się portu. Lokalne władze oraz mieszkańcy sprzeciwili się temu pomysłowi motoryzacyjnemu i zaproponowali przekształcenie starego koryta rzeki w ogromne „zielone” przestrzenie publiczne dostępne dla mieszkańców i turystów w ciągu całego roku. Zagadnienia utworzenia oraz zagospodarowania przestrzeni publicznych w zachodniej części i fragmencie środkowej części Ogrodów Turii opisane zostały w pierwszej części artykułu [1], Druga część artykułu dotyczy sposobów zagospodarowania przestrzeni publicznej w dalszej części środkowej i wschodniej starego koryta rzeki Turii, czyli inspirowanego połączenia ogrodów z najbliższym otoczeniem.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
31--43
Opis fizyczny
Bibliogr. 1 poz., ryc.
Twórcy
autor
- Katedra Dróg i Mostów, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Bibliografia
- 1. Sołowczuk A.: Przestrzenie publiczne w korycie rzeki Turii (część 2), Drogi-Budownictwo infrastrukturalne 2017 nr 10, s.34-45.
Uwagi
Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-a4faa36f-7f40-42ee-9ae4-334a7c9c1056
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.