Przygotowanie modeli kół zębatych przekładni stożkowych do obliczeń MES

• Autorzy: Pacana J. , Fudali P.

Identyfikatory

DOI

http://dx.doi.org/10.17814/mechanik.2016.5-6.99

Warianty tytułu

EN

Preparation of bevel gear models for FEM analysis procedure

• Konferencja: XIII Forum Inżynierskie ProCAx 2015
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przedstawiono proces przygotowywania modeli bryłowych do obliczeń wytrzymałościowych w programie Abaqus. Analizowany przypadek dotyczył kół zębatych przekładni stożkowej. Zaproponowano wykorzystanie modeli uproszczonych z precyzyjnie określonym rozmieszczeniem elementów skończonych.

EN

The article presents the procedure of preparation of bevel gear solid models for strength analysis in Abaqus program. The case study concerns bevel gears transmission. Simplified models are suggested for application which offer precisely defined arrangement of the finite elements.

Słowa kluczowe

PL

MES; Abaqus; przekładnia stożkowa; koło zębate; ślad współpracy

EN

FEM; Abaqus; bevel gears; gears; tooth contact

• Wydawca: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
• Czasopismo: Mechanik
• Rocznik: 2016
• Tom: R. 89, nr 5-6
• Strony: 484--485
• Opis fizyczny: Bibliogr. 5 poz., rys.

Twórcy

autor

Pacana J.

• Katedra Konstrukcji Maszyn, Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej

autor

Fudali P.

• Katedra Konstrukcji Maszyn, Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej

Bibliografia

• 1. Marciniec A. „Synteza i analiza zazębień przekładni stożkowych o kołowo-łukowej linii zęba”. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2002.
• 2. Marciniec A., Pisula J., Płocica M. „Analiza współpracy przekładni walcowych o modyfikowanych powierzchniach zębów”. Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów: Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, 2006.
• 3. Rakowski G., Kacprzak Z. „Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2005.
• 4. Rao S.S. “The Finite Element Method i Engineering”. Exeter: BPCC Wheatons Ltd., 1989.
• 5. Rusiński E., Czmochowski J., Smolnicki T. „Zaawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych”. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2000.

Uwagi

PL

Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę (zadania 2017).