Ideological identity of New Urbanism

• Autorzy: Domińczak Michał

Identyfikatory

DOI

10.37190/arc210206

Warianty tytułu

PL

Identyfikacja ideowa Nowego Urbanizmu

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article is devoted to the issues of ideological identity of New Urbanism and it is an attempt to expand the general knowledge about this particular phenomenon of contemporary urbanism and a complete idea of social life. It also undertakes, to a lesser extent, a polemic with some of the theses of its critics. The article adopts a method of deduction. First of all, the official declarations of the Congress for the New Urbanism (CNU), including, in particular, the Charter of the New Urbanism were analyzed. Then, the writings and publications of the precursors and founders of New Urbanism were examined. A mention was also made of the theories presented by various groups, which are now the point of reference for New Urbanists as their mentors. The conducted analyses allowed us to lay out the thesis that research conclusions are sufficient to identify New Urbanism as a conservative, or more precisely – a traditionalist movement, which aims for creative improvement of the good habits in town planning and restoration of the continuity of cultural and spatial development of local communities. New Urbanism is a defined, comprehensive philosophy of a city, understood as an idea of a diverse and family-based living community set in specific spatial conditions. This idea of local “urbanity” – a concept of social life represented in New Urbanism, fits in with the ideal, Aristotelian republican system (politeia). New Urbanism represents at least five out of six fundamental attributes of a conservative mindset: realism in the judgment of reality; affection for the proliferating variety and mystery of traditional life; faith that man must take control of his anarchic impulses; conviction that a civilized society requires order and classes; and acceptance of the apparent principle that change and progress are not identical. Striving for an equilibrium between the freedom of choice and the social responsibility is fully in line with a conservative mindset, too. Thereby, New Urbanism became a counterbalance to both the neoliberal, consumer-driven exaggerated individualism and neo-Marxist collectivism.

PL

Artykuł poświęcony jest zagadnieniom identyfikacji ideowej Nowego Urbanizmu (New Urbanism) i stanowi próbę rozszerzenia wiedzy na temat tego szczególnego fenomenu współczesnej urbanistyki. Podejmuje także, w niewielkim zakresie, polemikę z niektórymi tezami jego krytyków. W pracy przyjęto metodę dedukcji, analizując w pierwszej kolejności oficjalne deklaracje Congress for the New Urbanism, w tym przede wszystkim Kartę Nowej Urbanistyki. Następnie zbadano pisma i publikacje prekursorów oraz twórców Nowego Urbanizmu. Odniesiono się także do teorii prezentowanych przez osoby i środowiska, do których jako do swoich mentorów i wzorców ideowych odwołują się współcześnie zwolennicy tego ruchu. Przeprowadzone analizy pozwoliły na przyjęcie wniosków badawczych, wystarczających do identyfikacji Nowego Urbanizmu jako ruchu konserwatywnego, a właściwie – precyzyjnie rzecz ujmując – tradycjonalistycznego, który za cel stawia sobie twórczą kontynuację dobrych zwyczajów planowania miast, służących razem przywróceniu ciągłości rozwoju kulturowego i przestrzennego lokalnych społeczności. Nowy Urbanizm reprezentuje co najmniej pięć z sześciu głównych cech postawy konserwatywnej: realizm w osądzie rzeczywistości; przywiązanie do różnorodności tradycyjnych form życia społecznego; przekonanie, że człowiek – skłonny do kierowania się bardziej emocjami niż rozumem – wymaga reguł i zasad postępowania pozwalających na okiełznanie anarchicznych impulsów jego natury; uznanie, że cywilizowane społeczeństwo może rozwijać się wyłącznie według przyjętego porządku oraz akceptację zasady, że pojęcia zmiany i postępu nie są tożsame. Nowy Urbanizm to zdefiniowana, całościowa idea miasta, rozumianego jako koncepcja wspólnoty żyjącej w określonych warunkach przestrzennych. Jest to wspólnota zróżnicowana, oparta na rodzinie jako podstawowej komórce społecznej. Idea lokalnej „miejskości”, którą reprezentuje Nowy Urbanizm, jako koncepcja życia społecznego wpisuje się w postawę republikańską w rozumieniu idealnej, arystotelesowskiej formy ustrojowej (politeia). Dążenie do równowagi między swobodą indywidualnego wyboru a wymogami społecznej odpowiedzialności w pełni wpisuje się w postawę konserwatywną. W ten sposób Nowy Urbanizm stanowi przeciwwagę zarówno dla neoliberalnego, opartego na konsumpcji wybujałego indywidualizmu, jak i dla neomarksistowskiego kolektywizmu.

Słowa kluczowe

EN

New Urbanism; conservatism; traditionalism; communitarianism

PL

Nowy Urbanizm; Nowa Urbanistyka; konserwatyzm; tradycjonalizm; wspólnotowość

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2021
• Tom: Nr 2 (66)
• Strony: 59--66
• Opis fizyczny: Bibliogr. 31 poz.

Twórcy

autor

Domińczak Michał

• Institute of Architecture and Urban Planning, Lodz University of Technology

• https://orcid.org/0000-0001-9599-0972

Bibliografia

• [1] New Urbanism. Michigan Debates on Urbanism, Vol. 2, Peter Calthrope vs. Lars Lerup, R. Fishman (ed.), University of Michigan, New York 2005.
• [2] Charter of the New Urbanism, https://www.cnu.org/sites/default/files/charter_english.pdf [accessed: 24.05.2021].
• [3] The Lexicon of New Urbanism, Duany Plater-Zyberk & Co, [n.p.], [n.d.], https://www.dpz.com/wp-content/uploads/2017/06/Lexicon2014.pdf [accessed: 24.05.2021].
• [4] Harvey D., The New Urbanism and the communitarian trap, “Harvard Design Magazine” 1997, No. 1, 68–69.
• [5] Al-Hindi F.K., The New Urbanism: Where and for Whom? Investigation of an Emergent Paradigm, “Urban Geography” 2001, Vol. 21, Iss. 3, 202–219, doi: 10.2747/0272-3638.22.3.202.
• [6] Bess Ph., Till We Have Built Jerusalem: Architecture, Urbanism, and the Sacred, Intercollegiate Studies Institute, Wilmington 2006.
• [7] Zaguła A., Arystotelesowskie i religijne źródła nowego klasycyzmu w architekturze współczesnej, Wydawnictwo PŁ, Łódź 2014.
• [8] The Seaside Debates: A Critique of the New Urbanism, T. Bressi (ed.), Rizzoli, New York–London 2002.
• [9] Calthorpe P., The Next American Metropolis: Ecology, Community and the American, Princeton Architectural Press, New York 1993.
• [10] Andres Duany and Elizabeth Plater Zyberk. Towns and Town-making Principles,A. Krieger, W. Lennertz (ed.), Rizzoli, Harvard 1991.
• [11] Talen E., Beyond the Front Porch: Regionalist Ideals in the New Urbanist Movement, “Journal of Planning History” 2008, Vol. 7, Iss. 1, 20–47, doi: 10.1177/1538513207307427.
• [12] Grant J., Planning the Good Community: New Urbanism in Theory and Practice, Routledge, London–New York 2006.
• [13] Plater-Zyberk E., Traditional Urbanism: Design, Policy and Case Studies, [in:] T. Jeleński, S. Juchnowicz, E. Woźniak-Szpakiewicz (eds.), Tradition and Heritage in the Contemporary Image of the City, Vol. 1, Fundamentals, Wydawnictwo PK, Kraków 2015, 159–172.
• [14] Scruton R., The Meaning of Conservatism, Palgrave, London 2001.
• [15] Kirk R., The Conservative Mind. From Burke to Eliot, Gateway, New Jersey 2016.
• [16] New Urbanism and Beyond. Designing Cities for the Future, T. Haas (ed.), Rizzoli, New York 2008.
• [17] Pradera V., El Estado Nuevo, Cultura Española, Madrid 1941.
• [18] Codón Fernández J.M., Tradiciòn y Monarquia, Montejurra, Palencia 1961.
• [19] Bartyzel J., Tradycjonalizm, sensy terminu i kręgi odniesienia, “Sensus Historiae” 2018, vol. 33, nr 4, 17–31.
• [20] Krier L., The Architecture of Community, Island Press, Washington 2011.
• [21] MacKaye B., Regional Planning and Ecology, “Ecological Monographs” 1940, Vol. 10, Iss. 3, 349–353, doi: 10.2307/1948509.
• [22] Alexander Ch., Ishikawa S., Jacobson M. et al., A Pattern Language. Towns – Buildings – Construction, Oxford University Press, New York 1977.
• [23] Rybczynski W., Looking Around. A Journey Through Architecture, Penguin Books, New York 1993.
• [24] Plater-Zyberk E., An Optimistic Moment, [in:] D.G. Parolek, K. Parolek, P.C. Crawford (eds.), Form-Based Codes. A Guide for Planners, Urban Designers, Municipalities and Developers, John Wiley & Sons, New Jersey 2008, ix-xii.
• [25] Welter M.V., Biopolis. Patrick Geddes and the City of Life, The MIT Press, Cambridge MA–London 2002.
• [26] Chesterton G.K., What’s Wrong with the World?, CreateSpace Independent Publishing Platform 2016.
• [27] Jacobs J., Cities and the Wealth of Nations. Principles of Economic Life, Vintage House, New York 1984.
• [28] Branford V., Geddes P., The Coming Polity. A Study In Reconstruction, Wiliams and Norgate, London 1917.
• [29] Vanderbeek M., Irázabal C., New Urbanism as a New Modernist Movement: A Comparative Look at Modernism and New Urbanism, “Traditional Dwellings and Settlements Review” 2007, Vol. 19, No. 1, 41–57.
• [30] Calthorpe P., Fulton W., The Regional City, Island Press, Washington 2001.
• [31] Rose J.F.P., The Well-Tempered City: What Modern Science, Ancient Civilizations, and Human Nature Teach Us About the Future of Urban Life, Harper Wave, New York 2016.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2021).