Cechy strukturalno - teksturalne osadów budujących terasy w dolinie Lubszy

• Autorzy: Tomczyk C.
• Języki publikacji: PL

Słowa kluczowe

PL

cechy strukturalno-teksturalne osadów; terasy; dolina Lubszy

• Wydawca: Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
• Czasopismo: Landform Analysis
• Rocznik: 2008
• Tom: Vol. 9
• Strony: 104--108
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz., rys.

Twórcy

autor

Tomczyk C.

• Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Instytut Paleogeografii i Geoekologii, ul. Dzięgielowa 27, 61-680 Poznań

Bibliografia

• Dylikowa A. 1952. O metodzie badań strukturalnych w morfologii glacjalnej. Acta Geographica Lodziensia, 3: 1–74.
• Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
• Kozarski S. 1995. Deglacjacja północno-zachodniej Polski: warunki środowiska i transformacja geoekosystemu (–20 KA®10 KA BP). PAN Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Dokumentacja, Geograficzna, 1: 1–83.
• Krygowski B. 1961. Geografia fizyczna Niziny Wielkopolskiej. Cz. I. Geomorfologia. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Komisja Fizjograficzna.
• Nowaczyk B. 1995. Warunki rozwoju stożków napływowych w Pradolinie Głogowsko-Baruckiej. [W:] Poligeneza rzeźby w Polsce. Konferencja z okazji pięćdziesięciolecia pracy naukowej prof. dr hab. Haliny Klatkowej, 4–5 maja 1995. Streszczenia referatów i komunikatów, Łódź, s. 27–28.
• Nowaczyk B. 1996. Wydmy i eoliczne piaski pokrywowe okolic Guzowa i Jasienia. [W:] B. Nowaczyk (red.), Warsztaty terenowe „Późnovistuliańskie zjawiska eoliczne”, Boszkowo–Rogi, 9–12 września 1996, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Poznań, s. 53–65.
• Zieliński T. 1995. Kod litofacjalny i litogenetyczny – konstrukcja i zastosowanie. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło, J. Rutkowski (red.), Badania osadów czwartorzędowych. Wybrane metody i interpretacja wyników. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, UW, Warszawa, s. 220–235.
• Zieliński T. 1998. Litofacjalna identyfikacja osadów rzecznych. [W:] E. Mycielska-Dowgiałło (red.), Struktury sedymentacyjne i postsedymentacyjne w osadach czwartorzędowych i ich wartość interpretacyjna. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Warszawa, s. 195–257.