Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Autorzy przedstawiają sposób rozumienia pojęcia „narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu” przez pryzmat literatury prawniczej i orzecznictwa. Podane zostały szczegółowe interpretacje określeń „narażać” oraz „bezpośredniość niebezpieczeństwa”, co pozwala na wyciagnięcie wniosku, że ostateczne ustalenie występowania stanu „narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo” leży po stronie organu procesowego, który jednak powinien w tym względzie ściśle współpracować z biegłym. Biegły powinien w sposób opisowy przedstawić możliwe konsekwencje postepowania sprawcy. Biegły samodzielnie nie powinien wskazywać kwalifikacji prawnej czynu.
The paper is research limit of the way of comprehend notion „exposure to direct danger or grave detriment to health” arise from judicial verdicts and comments of lawyers. Presented above in article interpretations of „exposure” and „directness” enable drawing a conclusion that final settlement of occurrence state „exposure to direct danger” is within the competence of courts and public prosecutor. Assess of legal qualification should be joint action for lawyers and experts however experts, however experts should only help in assessment by using their master hand’s knowledge.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
115--123
Opis fizyczny
Bibliogr. 14 poz.
Twórcy
autor
- Zakład-Laboratorium Badań Chemicznych i Pożarowych, CNBOP
autor
- Biuro Rozpoznawania Zagrożeń, KG PSP
Bibliografia
- 1. Buchała K., Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji drogowej, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 1974,
- 2. Daszkiewicz K.: Przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu, Rozdział XIX Kodeksu Karnego, Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2000,
- 3. Marek, A.: Prawo karne w pytaniach i odpowiedziach, TNOiK „Dom Organizatora”, Toruń, 2007,
- 4. Uniwersalny słownik języka polskiego PWN, Publikacja multimedialna, Wydawnictwo Naukowe PWN i pwn.pl sp. z o.o., Wydanie drugie, 2006,
- 5. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.),
- 6. Wąsek A (red).: Kodeks karny. Część szczególna. Tom I. Komentarz do artykułów 117-221, C.H. Beck, Warszawa 2006,
- 7. Wyrok SA w Katowicach z dnia 20.03.2003 (II AKa 18/03, KZS 2003/7-8/69),
- 8. Wyrok SN z dnia 03.07.1987 (III KR 235/87, OSNKW 1988/1-2/12),
- 9. Wyrok SN z dnia 03.10.1973 (IV KR 256/73, LEX nr 21578),
- 10. Wyrok SN z dnia 09.04.2001 (II KKN 430/98, LEX nr 51379),
- 11. Wyrok SN z dnia 21.03.1978 (IV KR 62/78, OSNPG 1979/2/21),
- 12. Wyrok SN z dnia 29.11.1973 (Rw. 902/73, OSNPG 1974/2/24),
- 13. Wyrok SN z dnia 27.10.1983 (II KR 219/83 OSNKW 1984/5-6/54),
- 14. Zoll A. (red.): Kodeks Karny – Komentarz, tom II, wydanie II, Zakamycze, Kraków 2006.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-99e50022-4db1-443e-aacf-e00a02461f3c