Assessment of the quality of sward from the grasslands of selected organic farms

• Autorzy: Zielińska K.J. , Fabiszewska A. U. , Wróbel B.

Warianty tytułu

PL

Ocena jakości runi łąkowej z użytków zielonych w wybranych gospodarstwach ekologicznych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Sward, both in its raw form and processed into silage, can be a valuable form of fodder for beef and dairy cattle throughout the year. Existing research data clearly indicate that in Poland neither sward nor hay provide adequate levels of calcium, phosphorus, magnesium, zinc or provitamin A (beta-Carotene) to meet the needs of cattle. To assess the quality and mineral content of sward, six organic farms were selected, all of which utilise fodder from permanent grassland as the principal feed for their dairy cattle: green fodder from pasture in the summer months and silage during winter. In accordance with the principles of organic farming the surveyed farms did not use inorganic fertilizers to fertilize their grasslands while two of the six farms also did not use any form of fertiliser during the research period. In order to assess the quality of the sward set aside for fermentation, random samples of green fodder from the second crop were collected for chemical and microbiological analysis. The analysis determined the levels of basic nutritional elements, Carotenoid components and macro- and microelement content in the sward, including the following elements: calcium, phosphorus, magnesium, manganese and zinc. For each pasture grass sample the survey also assessed the number of colony forming units (CFU) of bacteria potentially pathogenic for animals and the number of fungi. The tests indicated very wide fluctuations in the total protein content of green fodder - from 120 to 200g kg-1 DM - correlated to the farm, the method by which grassland was fertilized and the presence of leguminous plants in the sward, especially red clover and white clover. The dry matter calcium content of the green fodder averaged 10.0 g kg-1 DM and was therefore higher than the published average for sward and silage in Poland (up to 7.2g kg-1). Significantly lower values were found for phosphorus and zinc (3.2 g kg-1 and up to 100 mg kg-1 s. m. of sward) compared to published data: 2.4 g kg-1 DM. and 28.8 mg kg-1 DM respectively. The sward also contained inadequate quantities of Carotenoid components, including provitamin A, for the needs of dairy cows. Additionally, Salmonella and Escherichia coli faecal bacteria were found in sward from grassland fertilized with manure in two out of four farms.

PL

Ruń łąkowa i sporządzane z niej kiszonki mogą być wartościowymi paszami objętościowym stosowanymi w całorocznym żywieniu bydła mięsnego i mlecznego. Na podstawie danych literaturowych wiadomo, że w Polsce w stosunku do zapotrzebowania zwierząt, zarówno ruń łąkowa jak i siano łąkowe, zawierają zbyt mało wapnia, fosforu, magnezu i cynku oraz prowitaminy A czyli beta-karotenu. Do badań dotyczących oceny jakości i zawartości składników mineralnych w runi łąkowej wybrano sześć gospodarstwach ekologicznych, w których pasze z trwałych użytków zielonych są podstawą żywienia krów mlecznych, w okresie letnim jest to zielonka pastwiskowa, a w okresie zimowym - kiszonka. Do nawożenia użytków zielonych w gospodarstwach ekologicznych obligatoryjnie nie stosuje się nawozów mineralnych, a w dwóch z sześciu gospodarstw doświadczalnych, w latach, w których prowadzono badania, nie stosowano również nawozów naturalnych. W celu oceny jakości runi łąkowej przeznaczonej do zakiszania losowo pobrano próbki zielonki łąkowej z II pokosu, które następnie poddano analizie chemicznej i mikrobiologicznej. W runi oznaczono zawartość podstawowych składników pokarmowych, związków karotenoidowych, oraz zawartość makro- i mikroelementów, z uwzględnieniem następujących pierwiastków: wapnia, fosforu, magnezu, manganu i cynku. W próbach zielonki oznaczono również liczbę j.t.k. bakterii potencjalnie patogennych dla zwierząt oraz liczbę pleśni. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zawartość białka ogólnego w zielonce wahała się w bardzo szerokich granicach od 120 do 200 g kg-1 s.m. i zależała od gospodarstwa, sposobu nawożenia użytków zielonych oraz udziału w runi roślin bobowatych, a zwłaszcza koniczyny łąkowej i koniczyny białej. Zawartość wapnia w suchej masie zielonki wynosiła średnio 10,0 g kg-1 s.m., czyli była wyższa od podanej w literaturze wartości średniej dla runi i siana w Polsce (do 7,2 g kg-1). Zdecydowanie niższe wartości uzyskano dla fosforu i cynku (3,2 g kg-1 i do 100 mg kg-1 s. m. runi) w porównaniu z danymi literaturowymi, które wynosiły odpowiednio 2.4 g kg-1 s.m. oraz 28,8 mg kg-1 s.m. Niewystarczająca była również w runi zawartość związków karotenoidowych (13 mg kg-1 s. m.), w skład których wchodzi prowitamina A, w stosunku do zapotrzebowania krów mlecznych. Ponadto w runi łąkowej pochodzącej z użytków zielonych nawożonych obornikiem, w dwóch gospodarstwach na cztery, wykryto obecność bakterii fekalnych z rodzaju Salmonella oraz z gatunku Escherichia coli.

Słowa kluczowe

EN

sward; fertilization; nutritional value; hygiene level

PL

ruń łąkowa; nawożenie; wartość pokarmowa; stan higieny

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny
• Czasopismo: Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
• Rocznik: 2014
• Tom: Vol. 59, nr 4
• Strony: 131--136
• Opis fizyczny: Bibliogr. 19 poz., tab.

Twórcy

autor

Zielińska K.J.

• Prof. Wacław Dąbrowski Institute of Agricultural and Food Biotechnology

autor

Fabiszewska A. U.

• Warsaw University of Life Sciences, Poland

autor

Wróbel B.

• Institute of Technology and Life Sciences, Poland

Bibliografia

• [1] Wróbel B.: Jakość pasz objętościowych z użytków zielonych i ich rola w żywieniu przeżuwaczy. Wieś Jutra 2008, Vol. 3 (116), 15-17.
• [2] Falkowski M., Kukułka I., Kozłowski S.: Właściwości chemiczne roślin łąkowych. Poznań AR, skrypty AR, 1990, 111.
• [3] Ruszczyc Z.: Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Warszawa, PWRiL, 1985.
• [4] Karaś J.: Zielonki i ich konserwowanie. In: Pasze, Praca zbiorowa. Wyd. Rozwój SGGW, 1997.
• [5] Zaleski K. J., Josephson K. L., Gerba C. P., Pepper I. L.: Survival, growth and regrowth of enteric indicator and pathogenic bacteria in biosolids, compost, soil and land applied biosolids. J. Res. Sci. Technol. 2005, Vol. 2, 49-63.
• [6] Kwiatek K. (red.): Bezpieczeństwo pasz dla bezpieczeństwa żywności. Monografia. Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, Puławy, 2007.
• [7] Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność.
• [8] Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu. Dziennik Ustaw z 2004 r. nr 236, poz. 2369.
• [9] Jankowska Huflejt H., Niczyporuk A.: Plonowanie, skład botaniczny i chemiczny runi oraz bilans potasu na łące nawożonej obornikiem i nawozami mineralnymi. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 2001, Vol. 480, 233-243.
• [10] Jankowska Huflejt H., Wróbel B.: Ocena przydatności pasz z użytków zielonych do produkcji zwierzęcej w badanych gospodarstwach ekologicznych. J. Res. Appl. Agric. Eng., 2008, Vol 53(3), 103-108.
• [11] Moraczewski R., Jankowska Huflejt H.: Niektóre problemy w wykorzystaniu trwałych użytków zielonych (TUZ) w produkcji zwierzęcej w gospodarstwach ekologicznych. Wiad. Melior., 2007, Vol.2, 88-89.
• [12] Brzóska F.: Jakość pasz objętościowych i ich wykorzystanie w żywieniu zwierząt. W: Produkcja pasz objętościowych dla przeżuwaczy, Konferencja Naukowa 8-9 maja 2007 Puławy: IUNG, PTA O/Puławy, 2007, 63-70.
• [13] Nazaruk M., Jankowska-Huflejt H., Wróbel B.: Ocena wartości pokarmowej pasz z trwałych użytków zielonych w badanych gospodarstwach ekologicznych. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, 2009 Vol. 1(25), 61-76.
• [14] Wasilewski Z.: Bilans pasz oraz podstawy letniego i zimowego żywienia bydła. W: Produkcja pasz objętościowych w gospodarstwach specjalizujących się w integrowanym chowie bydła. Poradnik dla producenta. Wyd. IMUZ, 1997, 83-88.
• [15] Davies D.R., Merry R.J., Bakewell E.L.: The effect of timing of slurry application on the microflora of grass, and changes occurring during silage fermentation; Grass Forage Sci., 1996, Vol. 51, 42-51.
• [16] Holley R. A., Arrus K. M., Omiński K. H., Tenuta M. Blank G.: Salmonella survival in manure-treated soils during simulated seasonal temperature exposure. J. Environ. Qual., 2006, Vol. 35, 1170-1180.
• [17] You Y., Rankin S. C., Aceto H. W., Benson C. E., Toth J. D., Dou Z.: Survival of Salmonella enterica serovar Newport in manure and manure-amended soils. Appl. Environ. Microbiol., 2006, Vol. 72, 5777-5783.
• [18] Zielińska K., Stecka K. M., Suterska A., Miecznikowski A.: Wpływ ekologicznej technologii kiszenia runi łąkowej na hamowanie rozwoju pleśni wytwarzających mikotoksyny., Problemy Inżynierii Rolniczej, Wydawnictwo IBMiER, Warszawa, 2007, Vol. 1(55), 61-70.
• [19] Zielińska K. J., Stecka K., M., Kupryś M. P., Kapturowska A U., Miecznikowski A. H.: Ocena stopnia skażenia bakteriami potencjalnie patogennymi runi łąkowej i gleb nawożonych płynnymi nawozami organicznymi, J. Res. Appl. Agric. Eng., 2011, Vol. 56(4), 212-215.