1,2,3-Trichloropropan. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Kucharska, Małgorzata

doi:10.54215/PiMOSP/2.123.2025

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

1,2,3-Trichloropropan. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Autorzy

Kucharska Małgorzata

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

DOI

10.54215/PiMOSP/2.123.2025

Warianty tytułu

1,2,3-Trichloropropane Documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)

Języki publikacji

Abstrakty

1,2,3-Trichloropropan (TCP) to bezbarwna lub jasnożółta ciecz, słabo rozpuszczalna w wodzie, o słodkim, wyraźnym zapachu. Substancja wytwarzana jest głównie jako produkt uboczny lub pośredni przy produkcji innych związków chloroorganicznych i nie występuje naturalnie w środowisku. Obecnie TCP jest stosowany jako surowiec lub półprodukt w syntezie innych substancji chemicznych. W warunkach narażenia zawodowego kontakt z 1,2,3-trichloropropanem może nastąpić poprzez układ oddechowy i skórę. Dane dotyczące ostrej toksyczności TCP u ludzi po narażeniu drogą pokarmową i inhalacyjną wskazują na hepato- i neurotoksyczne działanie substancji. Substancja działa też drażniąco na oczy, górne drogi oddechowe i skórę. Badania na zwierzętach wskazały na zwiększenie liczby zachorowań na raka o różnym umiejscowieniu, a także upośledzenie płodności samic. 1,2,3-Trichloropropan prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego i szybko jest rozprowadzany po całym organizmie. Związek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany w postaci metabolitów głównie z moczem, częściowo z wydychanym powietrzem i w kale. Za skutek krytyczny działania 1,2,3-trichloropropanu przyjęto przerost dróg żółciowych, który można uznać za wczesny objaw rakotwórczości. Wyliczenia wartości NDS oparto na wynikach dwuletniego badania toksyczności przewlekłej i rakotwórczości prowadzonym na szczurach narażanych drogą pokarmową. Przyjęta wartość NDS na poziomie 0,16 mg/m³ powinna zabezpieczyć pracownika przed działaniem układowym, a jednocześnie ryzyko pojawienia się nowotworu jamy ustnej pozostaje na tolerowanym poziomie 1,3×10-3. Brak było podstaw do przyjęcia najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) i wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB). Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.

1,2,3-Trichloropropane (TCP) is a colourless or light yellow liquid, slightly soluble in water, with a sweet, distinct odor. The substance is mainly produced as a by-product or intermediate in the production of other organochlorine compounds and does not occur naturally in the environment. Currently, TCP is used as a raw material or intermediate in the synthesis of other chemicals. Under occupational exposure conditions, contact with 1,2,3-trichloropropane may occur through the respiratory system and skin. Data on the acute toxicity of TCP in humans after oral and inhalation exposure indicate hepatoand neurotoxic effects of the substance. The substance is also irritating to the eyes, upper respiratory tract and skin. Animal studies have shown an increase in cancers of various locations, as well as impaired female fertility. 1,2,3-Trichloropropane is almost completely absorbed from the gastrointestinal tract and is quickly distributed throughout the body. The compound is metabolized in the liver and excreted as metabolites mainly in urine, partly in exhaled air and feces. The critical effect of 1,2,3-trichloropropane was considered to be hypertrophy of the bile ducts, which can be considered as an early sign of carcinogenicity. The calculations MAC value was based on a 2-year chronic toxicity and carcinogenicity study conducted on rats exposed via oral route. The adopted MAC-TWA value of 0.16 mg/m3³ should protect the employee from systemic effects, while the risk of oral cancer remains at a tolerable level of 1.3×10-3. There was no basis for adopting the maximum permissible instantaneous concentration (MAC-STEL) or the Biological Exposure Index (BEI). This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.

Słowa kluczowe

1,2,3-trichloropropan TCP toksyczność rakotwórczość narażenie zawodowe najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)

1,2,3-trichloropropane TCP toxicity carcinogenicity occupational exposure MAC-value

Wydawca

Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

Rocznik

2025

Tom

Nr 1 (123)

Strony

27--65

Opis fizyczny

Bibliogr. 82 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Kucharska Małgorzata

malgorzata.kucharska@umed.lodz.pl

Małgorzata Kucharska, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Katedra i Zakład Toksykologii, ul. J. Muszyńskiego 1, 90-151 Łódź

https://orcid.org/0000-0001-6885-123x

Bibliografia

1. Albert J.R. (1982). Acute toxicity studies with 1,2,3-trichloropropane. Shell Oil Company. Submitted to the U.S. Environmental Protection Agency under TSCA Section 8D. OTS0515726 [cyt. za: ASTDR 2021].
2. ATSDR, Agency for Toxic Substances and Disease Registry (2021). Toxicological profile for 1,2,3-trichloropropane. Agency for Toxic Substances and Disease Registry, Atlanta, GA: U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service.
3. Baier J.H., Lykins Jr. B.W., Fronk C.A. i in. (1987). Using reverse osmosis to remove agricultural chemicals from groundwater. J. Am. Water Works Assoc. 79, 55–60. doi: 10.1002/j.1551- 8833.1987.tb02894.x
4. Bio/Dynamics Inc. (1985). Acute oral toxicity study in rats. NTIS/OTS 0000815. U.S. Department of Commerce, Springfield, VA [cyt. za: DFG 1993].
5. Brender J.D., Shinde M.U., Zhan F.B. i in. (2014). Maternal residential proximity to chlorinated solvent emissions and birth defects in offspring: a case-control study. Environ. Health. 13, 96. doi: 10.1186/ 1476-069X-13-96.
6. Brender J.D., Shinde M.U., Zhan F.B. i in. (2014). Maternal residential proximity to chlorinated solvent emissions and birth defects in offspring: a case-control study. Environ. Health. 13, 96. doi: 10.1186/ 1476-069X-13-96.
7. Brock M., Carroll J. (1985). 1984 industrial hygiene monitoring for 1,2,3-trichloropropane, 2,3-dichloropropene, 1,3-dichloropropene, and isopropyl chloride at glycerine I, Dow Chemical USA. Freeport, TX, Dow Chemical USA, 1–10 (NTIS/PB86-870002354) [cyt. za: WHO 2003].
8. Carpenter C.P. (1958). Range finding tests on 1,2,3-trichloropropane. NTIS/PB 86-870001423. U.S. Department of Commerce, Springfield, VA [cyt. za: DFG 199
9. Clark D.G. (1977). Acute toxicity, skin and eye irritancy and skin sensitizing potential of 1,2,3-trichloropropane. NTIS/PB 86-870001655. U.S. Department of Commerce, Springfield, VA [cyt. za: DFG 1993].
10. Crebelli R., Carere A., Leopardi P. i in. (1999). Evaluation of 10 aliphatic halogenated hydrocarbons in the mouse bone marrow micronucleus test. Mutagenesis 14, 207–215. doi: 10.1093/mutage/14.2.207
11. DFG, Deutsche Forschungsgemeinschaft (1993). 1,2,3-Trichloropropane [MAK Value Documentation, 1998]. The MAK‐Collection for Occupational Health and Safety. doi: 10.1002/3527600418.mb9618e0009.
12. Doherty A.T., Ellard S., Parry E.M. i in. (1996). An investigation into the activation and deactivation of chlorinated hydrocarbons to genotoxins in metabolically competent human cells. Mutagenesis 11, 247-274.
13. Dow Chemical U.S.A. (1984). Gushow T.S., Quast J.F. 1,2,3-Trichloropropane: acute inhalation toxicity evaluation in male rats and mice. Project No OTS0510175; doc. I.D. 868600023. Mammalian and Environmental Toxicology Research Laboratory, Health and Environmental Sciences U.S.A.; Dow Chemical U.S.A.; Midland, MI 48640 [cyt. za: OECD 2004].
14. Drew R.T., Patel J.M., Lin F.-N. (1978). Changes in serum enzymes in rats after inhalation of organic solvents singly and in combination. Toxicol. Appl. Pharmacol. 45, 809-819. doi: 10.1016/0041-008X(78)90172-2.
15. ECHA, European Chemicals Agency (2022). ECHA Scientific report for evaluation of limit values for 1,2,3-trichloropropane at the workplace. 19 October 2022. on-line: https://echa.europa.eu/documents/10162/ 08affa3f-14bc-a7ea-e9fb-a4ced8d4738f [dostęp: 4.07.2023].
16. ECHA, European Chemicals Agency (2023a). 1,2,3-trichloropropane: Substance Infocard /Registration dossier / Brief Profile / Candidate list of substances of very high concern awaiting authorization. on-line: https://echa.europa.eu/pl/information-on-chemicals [dostęp: 4.07.2023].
17. ECHA, European Chemicals Agency (2023b). Committee for Risk Assessment RAC. Opinion on scientific evaluation of occupational exposure limits for 1,2,3-trichloropropane. ECHA/ RAC/OEL-O-0000007251-82-01/F. 16 March 2023. on-line: https://www.echa.europa.eu/documents/10162/4e13293d
18. GESTIS ILV (2023). https://limitvalue.ifa.dguv.de/WebForm_ ueliste2.aspx [dostęp: 11.09.2023].
19. Han H. (2010). Acute 1,2,3-trichloropane poisoning: a case report and literature review. Basic Clin. Pharmacol. Toxicol. 107, 988-990.
20. Hardin B.D., Bond G.P., Sikov M.R. i in. (1981). Testing of selected workplace chemicals for teratogenic potential. Scand. J. Work. Environ. Health. 7(Suppl. 4),66-75.
21. Haworth S., Lawlor T., Mortelmans K. i in. (1983). Salmonella mutagenicity test results for 250 chemicals. Environ. Mutagen. 5(Suppl. 1), 1-142.
22. Holme J.A., Søderlund E.J., Brunborg G. i in. (1991). DNA damage and cell death induced by 1,2-dibromo-3- chloropropane (DBCP) and structural analogs in monolayer culture of rat hepatocytes: 3-aminobenzamide inhibits the toxicity of DBCP. Cell Biol. Toxicol. 7, 413-432.
23. IARC, International Agency for Research on Cancer (1995). Dry cleaning, some chlorinated solvents and other industrial chemicals. Monographs on the evaluation of carcinogenic risks to humans, vol. 63, 223–244.
24. IMP, Instytut Medycyny Pracy (2023a). Centralny rejestr danych o narażeniu na substancje chemiczne, ich mieszaniny, czynniki lub procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym lub mutagennym [dane niepublikowane].
25. IMP, Instytut Medycyny Pracy (2023b). Centralny rejestr chorób zawodowych w Polsce [dane niepublikowane].
26. IUPAC, International Union of Pure and Applied Chemistry (2023). 1,2,3-trichloropropane (Ref: NSC 35403). http://sitem. herts.ac.uk/aeru/iupac/Reports/1635.htm [dostęp: 4.07.2023]
27. Johannsen F.R., Levinskas G.J., Rusch G.M. i in. (1988). Evaluation of the subchronic and reproductive effects of a series of chlorinated propanes in the rat: I. Toxicity of 1,2,3-trichloropropane. J. Toxicol. Environ. Health 25(3), 299- 315. doi: 10.1080/15287398809531211.
28. Kier L.D. (1982). Ames/Salmonella mutagenicity assays of 1,2,3-trichloropropane, 1,2,2,3-tetra-chloropropane and 1,1,2,2,3-pentachloropropane. NTIS/OTS 0000815. U.S. Department of Commerce, Springfield, VA.
29. Komisja Europejska (2022). Dokument roboczy służb Komisji: Wykaz substancji, które mają zostać poddane ocenie naukowej do celów art. 18a akapit trzeci dyrektywy (UE) 2004/37/WE w sprawie przedstawienia planu działania w celu osiągnięcia nowych lub zmienionych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego dla co najmniej 25 substancji, grup substancji lub substancji wytwarzanych w procesie produkcyjnym.
30. Kubo T., Urano K., Utsumi H. (2002). Mutagenicity characteristics of 255 environmental chemicals. J. Health Sci. 48, 545–554. doi: 10.1248/jhs.48.545.
31. La D.K., Lilly P.D., Anderegg R.J. i in. (1995). DNA adduct formation in B6C3F1 mice and Fischer-344 rats exposed to 1,2,3-trichloropropane. Carcinogenesis 16, 1419–1424. doi: 10.1093/carcin/16.6.1419.
32. La D.K., Schoonhoven R., Ito N. i in. (1996). The effects of exposure route on DNA adduct formation and cellular proliferation by 1,2,3-trichloropropane. Toxicol. Appl. Pharmacol. 140, 108-114.
33. Låg M., Søderlund E.J., Omichinski J.G. i in. (1991). Effect of bromine and chlorine positioning in the induction of renal and testicular toxicity by halogenated propanes. Chem. Res. Toxicol. 4, 528-534.
34. Låg M., Omichinski J.G., Dybing E. i in. (1994). Mutagenic activity of halogenated propanes and propenes: effect of bromine and chlorine positioning. Chem. Biol. Interact. 93, 73–84
35. Lewis R.J. (2007). 1,2,3-Trichloropropane. [W:] Hawley’s condensed chemical dictionary. 15th ed. New York, NY: John Wiley & Sons, 1268 [cyt. za: ATSDR 2021].
36. Li C., Hu J., Su H. (2023). Two cases reports: severe liver injury caused by 1,2,3-trichloropropane poisoning. Front. Public Health 11, 1171071. doi: 10.3389/fpubh.2023.1171071.
37. Liu P., Liang Y.-G., Meng Q.-Y. i in. (2012a). Successful therapy with hemoperfusion and plasma exchange in acute 1,2,3-trichloropropane poisoning. Hum. Exp. Toxicol. 31(5), 523–527. doi: 10.1177/0960327111426586.
38. Liu X., Qiu Z.W., Shen W. i in. (2012b). [The clinical analysis of 18 cases with acute trichloropropane poisoning]. Zhonghua Lao Dong Wei Sheng Zhi Ye Bing Za Zhi 30(4), 307-309 [cyt. za: Li i in. 2023].
39. McOmie W.A., Barnes T.R. (1949). Acute and subacute toxicity of 1,2,3-trichloropropane in mice and rabbits. Fed. Proc. 8, 319 [cyt. za: ASTDR 2021].
40. Merrick B.A., Robinson M., Condie L.W. (1991). Cardiopathic effect of 1,2,3-trichloropropane after subacute and subchronic exposure in rats. J. Appl. Toxicol. 11, 179-187. doi: 10.1002/ jat.2550110305.
41. Mi T., Han C., Wang Y. i in. (2013). Acute toxic leukoencephalopathy in migrant workers exposed to organic solvents in construction materials. Occup. Environ. Med. 70(6), 435- 436. doi: 10.1136/oemed-2012-101302.
42. Miller R.R., Quast J.F., Gushow T.S. (1986a). 1,2,3- -Trichloropropane: 2-week vapor inhalation study in rats and mice. Dow Chemical Corporation. Submitted to the U.S. Environmental Protection Agency under TSCA Section 8D. OTS0517050. 85870002250 [cyt. za: ASTDR 2021].
43. Miller R.R., Quast J.F., Momany-Pfruender J.J. (1986b). 1,2,3-Trichloropropane: 2-week vapor inhalation study to determine the no-adverse-effect level in rats and mice. Dow Chemical Company. Submitted to the U.S. Environmental Protection Agency under TSCA Section 8D. OTS0517055. 86870002265 [cyt. za: ASTDR 2021].
44. Mimaki S., Totsuka Y., Suzuki Y. i in. (2016). Hypermutation and unique mutational signatures of occupational cholangiocarcinoma in printing workers exposed to haloalkanes. Carcinogenesis 37, 817–826. doi: 10.1093/carcin/ bgw066.
45. Mimaki S., Totsuka Y., Suzuki Y. i in. (2016). Hypermutation and unique mutational signatures of occupational cholangiocarcinoma in printing workers exposed to haloalkanes. Carcinogenesis 37, 817–826. doi: 10.1093/carcin/bgw066.
46. Monsanto Company (1983). Bio/Dynamics Inc., A 13-week inhalation toxicity study of 1,2,3-trichloropropane in the rat, Report No. BD-82-026; Monsanto Company, St. Louis, MO; Monsanto No. Project No. 81-7554; August 17, 1983 [cyt. za: OECD 2004].
47. Monsanto Company (1985a). Bio/Dynamics Inc., Acute oral toxicity study in rats, Project No. 5558-85; Monsanto Company, St. Louis, MO; Monsanto No. BD-85-011; June 12, 1985 [cyt. za: OECD 2004].
48. Monsanto Company (1985b). Bio/Dynamics Inc., Acute dermal toxicity study in rabbits, Project No. 5559-85; Monsanto Company, St. Louis, MO; Monsanto No. BD-85-011; June 12, 1985 [cyt. za: OECD 2004]
49. Monsanto Company (1987). Bio/Dynamics Inc., Acute inhalation study of trichloropropane, Project No. 86049; Monsanto Company, St. Louis, MO; Monsanto No. ML-86-94; June 12, 1985 [cyt. za: OECD 2004].
50. Moorman W.J., Ahlers H.W., Chapin R.E. i in. (2000). Prioritization of NTP reproductive toxicants for field studies. Reprod. Toxicol. 14(4), 293-301. doi: 10.1016/s0890- 6238(00)00089-7.
51. NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (1981). Trichloropropanes. Report 4. PB83 112870. https:// ntrl.ntis.gov/NTRL/dashboard/searchResults/titleDetail/ PB83112870.xhtml [dostęp: 28.08.2023].
52. NTP, National Toxicology Program (1983a). Ulland B.M., Rutter D.V.M., Rutter H.A. 120-Day toxicity gavage study in Fischer 344 rats. Hazleton Laboratories America, Inc., Vienna, VA, Study No HL-83-185 [cyt. za: OECD 2004].
53. NTP, National Toxicology Program (1983b). Ulland B.M., Rutter D.V.M., Rutter H.A. 120-Day gavage toxicity study in B6C3F1 mice. Hazleton Laboratories America, Inc., Vienna, VA, Study No HL-83-184 [cyt. za: OECD 2004].
54. NTP, National Toxicology Program (1990). 1,2,3-Trichloropropane reproduction and fertility assessment in Swiss CD-1 mice when administered via gavage. Final report. PB129676 [cyt. za: ASTDR 2021].
55. NTP, National Toxicology Program (1993). NTP Toxicology and carcinogenesis of 1,2,3-trichloropropane (CAS No. 96- 18-4) in F344/N rats and B6C3F1 mice (gavage studies). Natl. Toxicol. Program Tech. Rep. Ser. 384, 1–348. https://ntp.niehs.nih.gov/publications/reports/tr/300s/tr384/index.html?utm_source=direct&utm_medium=prod&utm_campaign=ntpgolinks&utm_term=tr384abs [dostęp: 28.08.2023].
56. OECD, Organisation for Economic Co-operation and Development (2004). 1,2,3-Trichloropropane. SIDS initial assessment report for SIAM 18, Paris, 20-23 April 2004.
57. PubChem (2023). 1,2,3-Trichloropropane. Compound summary. https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/1_2_3- Trichloropropane [dostęp: 28.08.2023].
58. Pullin T.G., Schwebel R.L. (1975). Acute toxicological properties and industrial handling hazards of1,2,3trichloropropane (crude), with cover letter dated 04.10.86, NTIS/PB 86-8600022, US Department of Commerce, Springfield, VA [cyt. za: DFG 1993].
59. Ratpan F., Plaumann H. (1988). Mutagenicity of halogenated propanes and their methylated derivatives. Environ. Mol. Mutagen. 12, 253–259. doi: 10.1002/em.2860120211.
60. Riva L., Pandiri A.R., Li Y.R. i in. (2020). The mutational signature profile of known and suspected human carcinogens in mice. Nat. Genet. 52, 1189–1197. doi: 10.1038/s41588-020- 0692-4.
61. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. DzU 2018, poz. 1286 ze zm.
62. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006. Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, s. 1–1389 ze zm.
63. Ruth J.H. (1986). Odor thresholds and irritation levels of several chemical substances: a review. Am. Ind. Hyg. Assoc. J. 47(3), A142-A151. doi: 10.1080/15298668691389595.
64. Saito-Suzuki R., Teramoto S., Shirasu Y. (1982). Dominant lethal studies in rats with 1,2-dibromo-3-chloropropane and its structurally related compounds. Mutat. Res. 101, 321-327
65. SCOEL, Scientific Committee on Occupational Exposure Limits (2011). Recommendation from the Scientific Committee on Occupational Exposure Limits for 1,2,3-trichloropropane. SCOEL/SUM/170.
66. Shcherban N.G., Pitenko N.N. (1976). Effect of trichloropropane and pentachloropropane on the body of warm blooded animals. Tr. Khar’k Med. Inst. 124, 27-29 [cyt. za: Skowroń 2009].
67. Shell Development Company (1980a). Rat acute oral toxicity. Stillmeadow, Inc., Biological Testing Laboratory, 9525 Town Park Drive, Houston, TX 77036. Project No. 1896-80. Shell Development Company, a Division of Shell Oil Co., Houston, TX. Nov. 1980 [cyt. za: OECD 2004].
68. Shell Development Company (1980b). Rabbit acute dermal toxicity. Stillmeadow, Inc., Biological Testing Laboratory, 9525 Town Park Drive, Houston, TX 77036. Project 1897-80. Shell Development Company, a Division of Shell Oil Co., Houston, TX. November 7, 1980 [cyt. za: OECD 2004].
69. Shell Development Company (1982), Cagen S.Z. Acute one and four hour inhalation toxicity of WRC 14200-85- 104A (1,2,3-Trichloropropane) in the rat. Project 67108; OTS0515725. Shell Development Company, a Division of Shell Oil Co., Houston, TX. July 26, 1982 [cyt. za: OECD 2004].
70. Sidorenko G.I., Tsulaya V.R., Bonashevskaya T.I. i in. (1979). Study of the combined action of a group of chlorine derivatives of hydrocarbons entering the organism by inhalation. Environ. Health Perspect. 30, 13-18. doi: 10.2307/3429096.
71. Silverman L., Schulte H.F., First M.W. (1946). Further studies on sensory response to certain industrial solvent vapors. J. Ind. Hyg. Toxicol. 28(6), 262-266 [cyt. za: ECHA 2022].
72. Skowroń J. (2009). 1,2,3-Trichloropropan. Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego. Podst. Met. Oceny Srodow. Pr. 1(59), 69-104.
73. Smyth H.F. Jr, Carpenter C.P., Weil C.S. i in. (1962). Rangefinding toxicity data: List VI. Am. Ind. Hyg. Assoc. J. 23, 95– 107. doi: 10.1080/00028896209343211.
74. Stolzenberg S.J., Hine C.H. (1980). Mutagenicity of 2- and 3-carbon halogenated compounds in the Salmonella/ mammalian-microsome test. Environ. Mutagen. 2, 59-66.
75. Tafazoli M., Kirsch-Volders M. (1996). In vitro mutagenicity and genotoxicity study of 1,2-dichloroethylene, 1,1,2-trichloroethane, 1,3-dichloropropane, 1,2,3-trichloropropane and 1,1,3-trichloropropene, using the micronucleus test and the alkaline single cell gel electrophoresis technique (comet assay) in human lymphocytes. Mutat. Res. 371, 185-202.
76. Tafazoli M., Baeten A., Geerlings P. i in. (1998). In vitro mutagenicity and genotoxicity study of a number of shortchain chlorinated hydrocarbons using the micronucleus test and the alkaline single cell gel electrophoresis technique (Comet assay) in human lymphocytes: a structure-activity relationship (QSAR) analysis of the genotoxic and cytotoxic potential. Mutagenesis 13, 115-126.
77. Villeneuve D.C., Chu I., Secours V.E. i in. (1985). Results of a 90-day toxicity study on 1,2,3- and 1,1,2-trichloropropane administered via the drinking water. Sci. Total Environ. 47, 421-426.
78. Volp R.F., Sipes I.G., Falcoz C. i in. (1984). Disposition of 1,2,3-trichloropropane in the Fischer 344 rat: conventional and physiological pharmacokinetics. Toxicol. Appl. Pharmacol. 75, 8-17. doi: 10.1016/0041-008x(84)90070-x.
79. von der Hude W., Scheutwinkel M., Gramlich U. i in. (1987). Genotoxicity of three-carbon compounds evaluated in the SCE test in vitro. Environ. Mutagen. 9, 401-410.
80. von der Hude W., Behm C., Gürtler R. i in. (1988). Evaluation of the SOS chromotest. Mutat. Res. 203, 81-94.
81. Weber G.L., Sipes I.G. (1990). Covalent interactions of 1,2,3-trichloropropane with hepatic macromolecules: studies in the male F-344 rat. Toxicol. Appl. Pharmacol. 104, 395-402.
82. Weber G.L., Sipes I.G. (1991). Rat hepatic DNA damage induced by 1,2,3-trichloropropane. Adv. Exp. Med. Biol. 283, 853-855.
83. Weber G.L., Sipes I.G. (1992). In vitro metabolism and bioactivation of 1,2,3-trichloropropane. Toxicol. Appl. Pharmacol. 113, 152-158. doi: 10.1016/0041-008x(92)90020-s
84. WHO, World Health Organisation (2003). 1,2,3-trichloropropane. Concise International Chemical Assessment Document 56. Published under the joint sponsorship of the United Nations Environment Programme, the International Labour Organization, and the World Health Organization, and produced within the framework of the Inter-Organization Programme for the Sound Management of Chemicals. World Health Organization, Geneva.
85. Williams P.H. (1949). Chlorine compounds, organic. [W:] Kirk Othmer encyclopedia of chemical technology. [Red.] R.E. Kirk, D.F. Othmer. 1st ed. New York, NY: Interscience Encyclopedia, Inc., 775-776, 838 [cyt. za: ATSDR 2021].
86. Williams G.M., Mori H., McQueen C.A. (1989). Structure activity relationships in the rat hepatocyte DNA-repair test for 300 chemicals. Mutat. Res. 221, 263-286.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr POPUL/SP/0154/2024/02 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki II" - moduł: Popularyzacja nauki (2025).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-977d2c7d-81e5-45e9-91cf-2c33e8f32e92