1,2- Dichloroetan. Dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

• Autorzy: Soćko R.

Warianty tytułu

EN

1,2- Dichloroethane. Documentation of proposed values of an occupational exposure limit (OEL)

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

1,2-Dichloroetan (1,2-DCE) jest bezbarwną cieczą stosowaną m.in. do syntezy: chlorku winylidenu, 1,1,1-trichloroetanu, trichloroetylenu, rozpuszczalników chlorowanych, a także ekstrakcji tłuszczów i olejów oraz jako zmywacz, rozpuszczalnik m.in. żywic, asfaltu i kauczuku. Ponadto 1,2-dichloroetan jest składnikiem farb i pestycydów stosowanych do zwalczania szkodników zbóż oraz gleby. W Unii Europejskiej stosowanie 1,2-dichloroetanu jako pestycydu jest zabronione. W Polsce 1,2-dichloroetan jest produkowany przez firmę ANWIL S.A. z Włocławka. Dostarczone przez ten zakład dane dotyczące stężeń 1,2-dichloroetanu w powietrzu środowiska pracy w poszczególnych jednostkach produkcyjnych w latach 2010-2013 wskazują na brak przekroczeń obowiązującej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (ND) 1,2-dichloroetanu wynoszącej 50 mg/m³. Według Centralnego Rejestru Danych o Narażeniu na Substancje, Preparaty, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, prowadzonego w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi, w latach 2005-20012 narażenie zawodowe w Polsce na 1,2-dichloroetanu miało miejsce w kilkudziesięciu zakładach pracy. Na posiedzeniu Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa i Zdrowia w Miejscu Pracy (ACSH, Advisory Committee on Safety and Health at Work) w listopadzie 2013 r. dyskutowano propozycję wartości wiążącej(BOELV) dla 1,2-dichloroetanu na poziomie 8,14 mg/m³ (2 ppm). Wyniki obserwacji klinicznych osób narażonych na 1,2-dichloroetan wskazują na działanie drażniące związku na: błony śluzowe, układ nerwowy i układ sercowo-naczyniowy. Przyjęcie dużych dawek/stężeń 1,2-dichloroetanu powoduje rozwój nasilonych objawów toksyczności ostrej, kończącej się często śmiercią z powodu arytmii serca. Najczęściej zgłaszanymi objawami są: bóle i zawroty głowy, ogólne osłabienie, nudności, wymioty krwią i żółcią, rozszerzone źrenice, ostry ból w podbrzuszu i uczucie duszności w klatce piersiowej. W badaniach w warunkach in vitro i in vivo stwierdzono aktywność mutagenną 1,2-dichloroetanu. Na podstawie wyników badań na gryzoniach wykazano dużą różnorodność nowotworów po narażeniu drogą pokarmową i inhalacyjną na 1,2-dichloroetan. U szczurów notowano wzrost przypadków mięsaka naczyniowego różnych narządów (śledziony, wątroby, trzustki i nadnerczy), wzrost przypadków raka płaskonabłonkowego przedżołądka, gruczolakoraka i włókniakomięsaka sutka. U myszy występował wzrost częstotliwości występowania: raka wątrobowo-komórkowego, gruczolaka i raka płuc, gruczolakoraka i włókniakomięsaka sutka oraz gruczolakoraka macicy, a także chłoniaków złośliwych. Krytycznym skutkiem działania 1,2-dichloroetanu jest działanie układowe: zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego, upośledzenie funkcji wątroby i nerek, dolegliwości ze strony układu pokarmowego. W celu ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 1,2-dichloroetanu zrezygnowano z wyników badań na zwierzętach narażanych na związek drogą inhalacyjną, gdyż były one przeprowadzone w latach 50. i nie spełniają przyjętych obecnie wymagań w procedurach badawczych. Do wyznaczenia wartości NDS 1,2-dichloroetanu uwzględniono dane pochodzące z wyników badania przeprowadzonego na szczurach, którym podawano związek w oleju kukurydzianym przez 90 dni. Na podstawie ustalonej w tym doświadczeniu wartości NOAEL dla działania układowego, zaproponowano przyjęcie wartości NDS na poziomie 10 mg/m³. Zaproponowano również ustalenie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) 1,2-dichloroetanu na poziomie 20 mg/m3. Zaproponowane wartości normatywów higienicznych powinny zabezpieczyć pracowników przed działaniem drażniącym związku oraz przed potencjalnym jego działaniem układowym. Ze względu na stosunkowo dużą szybkość przenikania 1,2-dichloroetanu przez skórę, wynoszącą 2,8 mg/cm2/h,a także na udowodnione wchłanianie przez skórę u ludzi, proponuje się także wprowadzenie oznakowania skóra, a ze względu na działanie drażniące związku oznakowanie literą I. 1,2-Dichloroetan należy również oznakować ze względu na zaklasyfikowanie go do grupy rakotwórczości Carc. 1B – substancja rakotwórcza kategorii 1.B.

EN

1,2- Dichloroethane is a colorless liquid with an odor typical of chlorinated hydrocarbons. 1,2- Dichloroethane has been used as an intermediate in the manufacture of vinyl chloride; as a scavenger in leaded gasoline; and a solvent. It is also used in paint removers, wetting and penetrating agents, ore flotation, and soaps and scouring compounds. Animal studies have uniformly indicated liver and kidney injury from exposure to 1,2-dichloroethane. 1,2-Dichloroethane vapor is irritating to the eyes, nose, throat (mucous membranes) and skin. Human exposure to 1,2- dichloroethane results in CNS depression. This paper reports symptoms such as nausea, vomiting, and dizziness. 1,2-Dichloroethane has been classified by the International Agency for Research on Cancer as possibly carcinogenic to humans based on limited human epidemiological data and sufficient animal toxicity (IARC category 2b). Under the classification and labelling legislation in Europe it is classified as a carcinogen Cat IB. Information about the hazard from 1,2- dichloroethane is limited. Animal toxicity studies have shown a range of tumors induced from ingested 1,2-dichloroethane. Howrever, human epidemiological evidence for occupational exposure causing cancer is w^eak. There is no basis to identify a suitable risk estimate. To determine MAC value for 1,2-dichloroethane systemic effect was adopted as a critical effect. The Expert Group for Chemical Agents has recommended TWA of 10 mg/m3 and STEL of 20 mg/m3. It has been also proposed to label the substance with "I" (irritant), Skin (substance can penetrate skin) and a carcinogen Cat. IB.

Słowa kluczowe

PL

1,2-dichloroetan; NDS; narażenie zawodowe

EN

1,2-dichloroethane; MAK; occupational exposure

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2014
• Tom: Nr 4 (82)
• Strony: 23--65
• Opis fizyczny: Bibliogr. 93 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Soćko R.

• Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8

Bibliografia

• 1.ACGIH (2001) Documentation of the threshold limit values for chemical substances and biological exposure indices. Dichlorpethane. Cincinnati, Ohio.
• 2.Anonymous (1998) Chemical profile. Ethylene dichloride. Chem. Mark Rep. February 16. [za: Toxicological Profile 2001],
• 3.Alumot E., Nachtomi E., Mandel E. i in. (1976) Tolerance and acceptable daily intake of chlorinated fumigants in the rat diet. Food Cosmet. Toxicol. 14.105-110.
• 4.Archer W.L (1979) Chlorocarbons,-hydrocarbons! ocher). [W:] Kirk-Othmer encyclopedia of chemical technology. New York. John Wiley & Sons. Inc.. 724—725 [za: Toxicological Profile 2001].
• 5.Austin S.G.. Schnatter A.R. (1983a) A casecontrol stućy of chemical exposures and brain tumors in petrochemical workers. J. Occup. Med. 25, 313— 320.
• 6.Austin S.G., Schnatter A.R. (1983b) A cohort mortality study of petrochemical workers. J. Occup. Med. 25, 304-312.
• 7.Banerjee S. (1988) DNA damage in rodent liver by 1,2dichloroethane, a hepatocarcinogen. Cancer Biochem. Biophys 10, 165-173.
• 8.Benson L.O., Teta M.J. (1993) Mortality due to pancreatic and lymphopoietic cancers in chlorohydrin production workers. Br. J. Ind. Med. 50, 710- 716.
• 9.Bove F.J., Fulcome M.C., Klotz J.B., Esmart J., Dufficy E.M., Savrin J.E. (1995) Public drinking water contaminat and birth outcomes. Am. J. Epidemiol. 141,850-862.
• 10.Brzozowski J., Czajka J., Dutkiewicz T., Kesy I, Wójcik J. (1954) Higiena pracy i stan zdrowia zatrudnionych przy zwalczaniu stonki ziemniaczanej heksachlorocykloheksanem, dwuchloroetanem. Medycyna Pracy 5(2) 89-98.
• 11.Budavari S., O'Neil M.J., Heckelman P.E. i in. (1996) The Merck index. 12th ed. Whitehouse Station, NJ, Merck and Co.. Inc. 646 [ za: Toxicological Profile 2001].
• 12.Casciola L.A.F., Ivanetich K.M. (1984) Metabolism of chloroethanes by rat liver nuclear cytochrome P-450. Carcinogenesis (London) 5, 543- 548.
• 13.Centralny Rejestr Danych o Narażeniu na Substancje, Preparaty, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym (2012) Łódź, Instytut Medycyny Pracy.
• 14.1Cheng T.J., Chou P.Y., Huang M.L., Du Ch.L., Wong R.H.. Chen P.Ch. (2000) Increased sister chromatid exchange frequencies in workers with exposure to low lever of ethylene dichloride. Mu- tat. Res. 470, 109-114 [za: OECD 2002],
• 15.CMA, Chemical Manufacturers Association (1989) Written communication. Public comment on toxicological profile for 1,2-dichloroethane. Washington, DC. June [za: Toxicological Profile 2001],
• 16.Cheever K.L., Cholakis J.M., el-Hawari A.M. i in.Ethylene dichloride. The influence of disul- firam or ethanol on oncogenicity, metabolism, and DNA covalent binding in rats. Fundam. Appl. Toxicol. 14, 243-261.
• 17.Crespi C.L., Seixas G.M., Turner T.R. i in. (1985) Mutagenicity of 1,2-dichloroethane and 1,2-di- bromoethane in two human lymphoblastoid cell lines. Mutat. Res. 142, 133-140.
• 18.D'Souza R.W., Francis W.R., Andersen ME. (1988) Physiological model for tissue glutathione depletion and increased resynthesis after ethylene dichioride exposure. J. Pharm. Exp. Therap. 245, 563-568.
• 19.Daniel F.B., Robinson M., Olson G.R. i in. (1994) Ten and ninety-day toxicity studies of 1,2-di- chloroethane in Sprague-Dawley rats. Drug. Chem. Toxicol. 17,463^177.
• 20.Dow Chemical Company (1989) Written commu¬nication. Public comment on toxicological profile for 1,2-dichloroethane. Dow Chemical Company, Midland, MI. June [za: Toxicolosical Profile 2001],
• 21.Doherty A. T., EllardS., Parry E.M. i in. (1996) An investigation into the activation and deactivation of chlorinated hydrocarbons to genotoxins in meta- bolically competent human cells. Mutagenesis 11(3), 247-74.
• 22.EPA, Environmental Protection Agency (1985) Health assessment document for 1,2-dichloroethane. Final report. Washington, DC. U.S. Environmental Protection Agency Office of Health and Environmental Assessment 600/8-84-006F [za: Toxicological Profile 2001].
• 23.Fabricant J.D., Chalmers Jr J.H. (1980) Evidence of the mutagenicity of ethylene dichloride and structurally related compounds. [W:] Ethylene dichloride. A potential health risk? Banbury report nr 5. Cold Spring Harbor, New York,, Cold Spring Harbor Laboratory 309-329.
• 24.Garrison S.C., Leadingham R.S. (1954) A fatal case of ethylene chloride poisoning in an occupational therapy department of a neurophychiatric hospital. Am. J. Phys. Med., 33, 230-237.
• 25.GESTIS (2013) Dichloroethane. GESTIS International Limit Values.
• 26.GIS, Główny Inspektor Sanitarny (2012-2013) Dane Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Główny Inspektor Sanitarny [materiał niepublikowany].
• 27.Goldberg M.S., Al-Homsi /V., Goulet L. i in. (1995) Incidence of cancer among persons living near a municipal solid waste landfill site in Montreal, Quebec. Arch. Environ. Health 50, 416-424.
• 28.Grunt H„ Czerczak S., Szadkowska-Stańczyk /., Szymczak W. (2002) 1,2-Dichloroetan. Wytyczne Szacowania Ryzyka Zdrowotnego dla Czynników Rakotwórczych 14, 21-13.
• 29.Guengerich F.P.. Crawford W.M., Domoradzki J.Y. i in. (1980) In vitro activation of 1,2-di- chloroethane by microsomal and cytosolic enzyme. Toxicol. Appl. Pharmacol. 55, 303-317.
• 30.Guengerich F.P., Kim D.H., Iwasaki M. (1991) Role of human cytochrome P-450 IIEI in the oxidation of many low molecular weight cancer suspects. Chem. Res Toxicol. 4, 168-179.
• 31.Heppel L.A., Neal P.A., Perrin T.L. i in. (1945) The toxicology of 1,2 dichloroethane (ethylene). III. Its acute toxicity and the effect of protective agents. J. Pharmacol. Exp. Ther. 84, 53-63.
• 32.Heppel L.A., Neeal P.A., Perrin T.L. (1946) Toxicology of 1,2-dichloroethane. III. Its acute toxicity and the effect of protective agents. J. Pharmacol. Exp. Ther. 83, 53-63 [za: U.S. EPA 1984],
• 33.Plogstedt C., Rohlen O., Berndetsson B.S., Axelson O. (1979) A cohort study of mortality and cancer incidence in ethylene oxide production workers. British J. Industrial Med. 36, 276-280.
• 34.Hotchkiss J.A., Andrus K.A., Johnson K.A., Krieg- er S.M., Woolhiser M.R., Maurissen J.P. (2010) Acute toxicologic and neurotoxic effects of inhaled 1.2-dichloroethane in adult Fischer 344 rats. Food and Chemical Toxicology 48, 470-481.
• 35.HSDB, Hazardous Substances Data Bank (2014) Bethseda, National Library' of Medicine.
• 36.Hubbs R.S., Prusmack J.J. (1955) Ethylene dichloride poisoning. JAMA 159(7), 673-675.
• 37.Hueper W.C., Smith C. (1935) Fatal ethylene dichloride poisoning. Am. J. Med. Sci. 189, 778- 784.
• 38.IARC, International Agency for Research on Cancer (2001) Monograph on the evaluation of carcinogenic risks to humans. International Agency for Research on Cancer [http://www.iarc.fr].
• 39.IARC, International Agency for Research on Cancer (1979) Monographs on the evaluation of carcinogenic risks to humans. 1,2-Dichloroethane. Vol. 20. Lyon, France World Health Organization. IARC 249-448.
• 40.Igwe O.J.. Que Hee S.S., Wagner W.D. (1986a) Interaction between 1,2-dichloroethane and disulfi- ram: I. Toxicological effects. Fund. Appl. Toxicol. 6, 733-746.
• 41.IOM. Research Project: P937/17, may 2011 Health, socio-economic and environmental aspects of possible amendments to the EU Directive on the protection of workers from the risks related to exposure to carcinogens and mutagens at work. 1.2-Dichloroethane.
• 42.IPCS, International Programme on Chemical Safety (2013) 1,2-Dichloroethane. ICSC 0250.
• 43.Isacson P., Bean J.A., Splinter R. i in. (1985) Drinking water and cancer incidence in Iowa: III. Association of cancer with indices of contamination. Am J. Epidemiol. 121, 856-869.
• 44.Jean P.A., Reed D.J. (1989) In vitro dipeptide, nucleoside, and glutathione alkylation by ,S-(2-chlo- roethyl)gIutathione and 5-(2-chloroethyl)-L-cysteine. Chem. Res Toxicol. 2,455-460.
• 45.Klaunig J.E., Ruch R.J., Pereira M.A. (1986) Carcinogenicity of chlorinated methane and ethane compounds administered in drinking water to mice. Environ. Health Perspect 69, 89-95.
• 46.Kozik I. (1957) Problems of occupational hygiene in the use of dichloroethane in the aviation industry. Gig. Tr. Prof. Zabol. 1,31-38.
• 47.Lane R.W., Riddle B.L., Borzelleca J.F. (1982) Effects of 1,2-dichloroethane and 1,1.1 -trichlo- roethane in drinking water on reproduction and development in mice. Toxicol. Appl. Pharmacol. 63, 409—421.
• 48.Lochhead H.B., Close H.P. (1951) Ethylene dichloride plastic cement. A case of fatal poisoning. J. Am. Med. Assoc. 146 1323 [za: U.S. DHHS 1999],
• 49.Maltoni C., Valgimigli L., Scarnato C. (1980) Long-term carcinogenic bioassays on ethylene dichloride administered by inhalation to rats and mice. [W:] Ethylene dichloride. A potential health risk? Banbury report nr 5. Cold Spring Harbor, New York, Cold Spring Harbor Laboratory 3-33.
• 50.Martin G., Knorpp K., Huth K., Heinrich F., Mit- termayer C. (1969) Clinical features, pathogenesis and management of dichloroethane poisoning. Germ. Med. Mth. XIV, 62-67.
• 51.McCollister D.D., Hollingsworth R.L., Oy’en F. i in. (1956) Comparative inhalation toxicity of fumigant mixtures: Individual and joint effect of ethylene dichloride, carbon tetrachloride, and ethylene dibromide. Arch. Ind. Health 13, 1-7.
• 52.Mitoma C., Steeger T., Jackson S.E. i in. (1985) Metabolic disposition study of chlorinated hydrocarbons in rats and mice. Drug. Chem. Toxicol. 8, 183-194.
• 53.Munson A.E., Sanders V.M., Douglas K.A. i in. (1982) In vivo assessment of immunotoxicity. Environ. Health Perspect. 43. 41-52.
• 54.Sagano K. i in. (1998) Inhalation carcinogenesis studies of six halogenated hydrocarbons in rats and mice. [W:] Advances in the prevention of occupa-tional respiratory diseases. Amsterdam Elsevier 741-746.
• 55.NCI, National Cancer Institute (1978) Bioassay of technical grade 1,2-dichloroethane for possible carcinogenicity. Bethesda, MD: Division of cancer cause and prevention. Carcinogenesis Testing Program. NCI-CG-TR 55.
• 56.NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (1976) Occupational Exposure to ethylene dichloride (1,2-dichloroethane). U.S. Department of Health, Education, and Welfare. Washington, D.C. 157 [za: U.S. EPA 1979].
• 57.Nouchi 71, Miura H., Kanayama M., Mizuguchi O., Takano T. (1984) Fatal intoxication by 72 1,2-di- chloroethane-a case report. Int. Arch. Occup. Environ. Health 54, 111-113.
• 58.NTP, National Toxicology Program (1991) NTP Report on the toxicity studies of 1.2-dichIoroethane in F344/N rats, Sprague-Dawley rats, Osbome- Mendel rats and B6C3F mice (Drinking Water and Gavage Studies). Washington, DC., U.S. Department of Health and Human Services.
• 59.Ott M.G., Teta Greenberg H.L. (1989) Lymphatic and hematopoietic tissue cancer in a chemical manufacturing environment. Am. J. Ind. Med. 16.631-644.
• 60.Parkinson A. (1996) Biotransformation of xenobi- otics [W:] Casarett and Doull's toxicology. The basic science of poisons. New York, McGraw-Hill Companies, Inc., 113-114,172-175.
• 61.PayanJ.P., Saillenfait A.M., Bonnet P. i in. (1995) Assessment of the developmental toxicity and placental transfer of 1,2-dichloroethane in rats. Fundam. Appl. Toxicol. 28,187-198.
• 62.Peterson L.A., Harris T.M., Guengerich F.P. (1988) Evidence for an episulfonium ion intermediate in the formation of S-[2-(N7-guanyl)ethyl] glutathione in DNA. J. Am. Chem. Soc. 110, 3284-3291.
• 63.Prezdziak J., Bakula S. (1975) Acute poisoning with 1,2-dichloroethane. Wiad. Lek. 28 (11) 983- 987 [za: U.S. EPA 1982],
• 64.Rannug U., Sundvall A., Ramel C. (1978) The mutagenic effect of 1,2-dichloroethane on Salmo¬nella Typhimurium: I. Activation through conjugation with glutathione in vitro. Chem. Biol. Interact. 20, 1-16.
• 65.Rao K.S., Murray’ J.S., Deacon M.M. (1980) Teratogenicity and reproduction studies in animals inhaling ethylene dichloride. [W:] Ethylene dichloride. A potential health risk? Banbury report nr 5. New York, Cold Spring Harbor Laboratory 149-166.
• 66.Rao K.S., Murray J.S., Deacon M.M. i in. (1987) Teratogenicity and reproduction studies in animals inhaling ethylene dichloride. Dow Chemical Company. Toxicology Research Laboratory, Health and Environmental Sciences, Midland MI. OPTS Public Files 86-870002338, OTS 0515862.
• 67.Reitz R.H., Fox T.R., Domoradzki J.Y. (1980) Pharmacokinetics and macromolecular interactions of ethylene dichloride. Comparison of oral and inhalation exposures. [W:] Ethylene dichloride. A potential health risk? New York, Cold Spring Harbor 135-148.
• 68.Reitz R.H., Fox T.R., Ramsey J.C., Quast J.F., Langvardt P.W., Watanabe P.G. (1982) Pharmacokinetics and micromolecular Interactions of ethylene dichloride in rats after inhalation or gavage. Toxicol. Appl. Pharmacol. 62, 190-204 [za: U.S. EPA 1984],
• 69.Reeve G.R., Bond G.G., Lloyd J.W. i in. (1983) An investigation of brain tumors among chemical plant employees using a sample-based cohort method. J. Occup. Med. 25, 387-393.
• 70.Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 6.06. 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szko¬dliwych dla zdrowia w środowisku pracy. DzU. 2014, poz. 1817.
• 71.RTECS (2014) [komputerowa baza danych].
• 72.Salovsky P., Shopova V, Dancheva V., Jordanov Y, Marinov E. (2002) Early pneumotoxic effects after oral administration of 1,2-dichloroethane. JOEM 44(5). Sano M, Tappel A.L. (1990) Halogenated hydrocarbon and hydroperoxide induced lipid peroxidation in rat tissue slices. J. Agric. Food Chem. 38. 437—441.
• 73.Sato A., Nakajima T. (1979) A structure-activity relationship of some chlorinated hydrocarbons. Arch. Environ. Health 34(2), 69-75.
• 74.Sayers R.R., Yant W.P.. Waite C.P. and Patty F.A. (1930) Acute Responces of quinea pigs to vapors of some new commercial organic compounds: I. Ethylene dichloride. Public Health Rep. 45, 225- 239.
• 75.Schönborn H., Prellwitz W., Baum P. (1970) Consumption coagulation pathology of 1,2-dichlo- roethane poisoning. Klin Wochenschr 48822824 (German) [za: U.SrEPA 1979],
• 76.Schlacter M.M., Crawford A.A., John J.A. i in. (1979) Effects of inhaled ethylene dichloride on embryonal and fetal development in rats and rabbits. Dow Chemical Co. Midland, MI. OTSO- -515988.
• 77.Smyth Jr. H.F., Carpenter C.P., Weil C.S. i in. (1969) Range-finding toxicity data. List VII. Am. Ind. Hyg. Assoc. J. 30, 470-476.
• 78.Spencer H.C., Rowe V.K., Adams E.M. (1951) Vapor toxicity of ethylene dichloride determined by experiments on laboratory animals. Arch. Ind. Hyg. Occup. Med. 4, 482^493.
• 79.Spreafico F., Zuccato E., Murcurci F. i in. (1978) Metabolism of 1,2-dichloroethane in experimental animals. Report nr. 1 and 2 to Chemical Manufacturers Association. New York [za: U.S. EPA 1984],
• 80.Spreafico F.. Zuccato E. Murcurci F. i in. (1979) Distribution and metabolismof 1,2-dichloroethane (EDC) in experimental animals. Report Nos. 3 and 4 to Chemical Manufacturers Association. New York [za: U.S. EPA 1984],
• 81.Spreafico F., Zuccato E., Murcurci F. i in. (1980) Pharmacokinetics of ethylene dichloride in rats treated by different routes and its long-term inhala- tory toxicity. [W:] Banbury Report No. 5. Ethylene dichloride. A potential health risk? Cold Spring Harbor Laboratory 107-133 (za: U.S. EPA 1984].
• 82.Tela M.J., Ott M.G., Schnatter A.R. (1989) An update of mortality due to brain neoplasms and other causes among employees of petrochemical facility. Union Carbide Corporation. Danbury, CT: OTS 0000743.
• 83.Tse S.Y.H., Mak IT., Weglicki W.B. i in. (1990) Chlorinated aliphatic hydrocarbons promote lipid peroxidation in vascular cells. J. Toxicol. Environ. Health 31, 217-226.
• 84.Toxicological Profile for 1,2-dichloroethane (2001) U.S. Department of Health and Human Services Public Health Service Agency for Toxic Substances and Disease Registry. September 2001. Toxicological Profile.
• 85.Urusova T.P. (1953) [The possible presence of dichloroethane in human milk with exposure in industrial conditions.] Gig. Sanit. 18. 36-37 (Russian).
• 86.Yllner S. (1971a) Metabolism of chloroacetate-l-14C in the mouse. Acta Pharmacol. Toxicol. 30, 69-80.
• 87.Yllner S. (1971b) Metabolism of 1,2-dichlo- roethane-14C in the mouse. Acta Pharmacol. Toxicol. 30, 257-265.
• 88.Yodaiken R.E., Babcock J.R. (1973) 1,2-Di- chloroethane poisoning. Arch. Environ. Health 26, 281-284.
• 89.Waxweiler R.J., Alexander V., Leffmgwell S.S. i in. (1983) Mortality' from brain tumor and other causes in a cohort of petrochemical workers. J. Natl. Cancer Inst. 70( 1), 75-81.
• 90.van Duuren B.L., Goldschmidt B.M., Loewengart G.. (1979) Carcinogenicity of halogenated olefin- ic and aliphatic hydrocarbons in mice. J. Natl. Cancer Inst. 63, 1433-1439.
• 91.van Esch G.J., Kroes R., Logten M.J. i in. (1977) Ninety-day toxicity study with 1,2-dichloroethane (1,2-DCE) in rats. Report 195/77 Al. Tox. National Institute of Public Health and Environmental Hy-giene Bilthoven, The Netherlands.
• 92.Withey J.R., Collins B.T, Collins P.G. (1982) Effect of vehicle on the pharmacokinetics and uptake of four halogenated hydrocarbons from the gastrointestinal tract of the rat. Preprint paper submitted to J. Appl. Toxicol., December [za: U.S. EPA 1984],
• 93.Zhao S.F., ZhangX.C., Bao Y.S. (1989) The study on the effects of 1,2-dichloroethane on reproductive function. Chinese J Prevent. Med. 23, 199-202.