PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Izofluran

Treść / Zawartość
Identyfikatory
Warianty tytułu
EN
Isoflurane
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Izofluran w temperaturze pokojowej jest bezbarwną, przezroczystą, lotną cieczą o delikatnym zapachu eteru. Jest anestetykiem wziewnym z grupy węglowodorów halogenowych wprowadzonym do praktyki klinicznej w 1981 r. Uważa się, że w porównaniu z innymi anestetykami jest on obciążony mniejszą liczbą działań ubocznych niż enfluran i większym od halotanu współczynnikiem terapeutycznym, a wśród halogenowych anestetyków izofluran jest uważany za związek o dużym marginesie bezpieczeństwa. Wielkość narażenia na izofluran w salach operacyjnych zależy od wyposażenia sal w kontrolowaną klimatyzację i wentylację, a także od metod podawania anestetyku. Średnie stężenie izofluranu dla 8-godzinnego czasu zmiany roboczej wynosiło w salach operacyjnych w województwie łódzkim około 2,7 mg/m3, a maksymalne stężenie – około 20,7 mg/m3. Skutki niepożądanego działania izofluranu obserwowano u ludzi poddawanych narkozie tym anestetykiem. Dotyczą one przede wszystkim narażenia na ten związek o bardzo dużych stężeniach, tzn. anestetycznych lub subanestetycznych. Izofluran powoduje u ludzi zależną od wielkości stężenia depresję ośrodkowego układu nerwowego, wykazuje działanie na układ sercowo-naczyniowy i oddechowy, a ponadto działa drażniąco na oczy, błony śluzowe dróg oddechowych i skórę. Wsród personelu medycznego bloków operacyjnych narażonego na działanie różnych anestetyków stwierdzono takie subiektywne objawy narażenia na izofluran, jak: odczucie zmęczenia, bóle głowy i rozdrażnienie. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono informacji dotyczacych skutków zawodowego narażenia na izofluran. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono także danych na temat działania rakotwórczego, embriotoksycznego oraz wpływu na rozrodczość izofluranu. Na podstawie wyników badań doświadczalnych nie stwierdzono również działania teratogennego i mutagennego izofluranu. Główną drogą usuwania izofluranu z organizmu wchłoniętego przez drogi oddechowe są płuca. Tą drogą jest on wydalany w postaci niezmienionej, a tylko niewielka jego część ulega u ludzi biotransformacji. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych pozwalających na ocenę zależności skutków działania izofluranu od wielkości narażenia wśród personelu medycznego. Wartość normatywu higienicznego izofluranu w poszczególnych państwach mieści się w przedziale 15,2 ÷ 375 mg/m3 (2 ÷ 50 ppm). Przyjmując, że układem krytycznym działania izofluranu jest OUN i zakładając taki sam mechanizm działania jak w wypadku innych związków z tej grupy, zaproponowano przyjęcie dla izofuranu wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) równej 32 mg/m3 (4 ppm). Proponuje się nieustalanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) izofluranu, ponieważ związek ten o stężeniach nawet 1000 razy większych od zaproponowanej wartości NDS nie powodował podrażnienia błon śluzowych dróg oddechowych.
EN
Isoflurane is polyfluorinated anaesthetic used during surgical treatment in adult and child patients. It is usually applied as a mixture with oxygen or dinitrogen monoxide. An assessment of health risk from exposure to this inhalant anaesthetic poses a serious problem for employers, mostly due to the fact that this compound belongs to the category for which no Maximum Admissible Concentration (MAC) has been established. Consequently, there is no obligation to measure its air concentration in the workplace. However, the employer is responsible for determining whether or not a given hazardous agent is present in the working environment. The setting of a MAC value for isoflurane has recently been the objective of the activity of the Expert Group for Chemical Agents that has proposed accepting the MAC values of 32 mg/m3 (= 4 ppm) for isoflurane in assessment of workplace hazards. This exposure level is to protect surgical staff from adverse neurological, cardiovascular, respiratory and irritant effects.
Rocznik
Tom
Strony
83--100
Opis fizyczny
Bibliogr. 49 poz., tab.
Twórcy
autor
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8
  • Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 91-348 Łódź ul. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 8
Bibliografia
  • 1.Anesthetic gases (1999) Guidelines for workplace exposures. OSHA.
  • 2.Bernard J.M. i in. (1992) Effects of sevoflurane and isoflurane on hepatic circulation in the chronically instrumentem dog. Anesthesiology 77, 541-545.
  • 3.Bielnicka B. (1994) Halotan. Dokumentacja proponowanej wartości dopuszczalnego poziomu narażenia zawodowego. Biuletyn Międzyresortowej Komisji ds. Aktualizacji Wykazu NDS i NDN Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy 10, 5-45.
  • 4.Boban M. i in. (1992) Direct comparative effects of isoflurane and desflurane in isolated quinea pig hearts. Anesthesiology 76, 775-780.
  • 5.Bruce D.L., Bach M.J., Arbit J. (1974) Trace anaesthetic effects on perceptual, cognitive, and motor skills. Anesthesiology 40, 453-458.
  • 6.Bruce D.L., Bach M.J. (1976) Effects of trace anaesthetic gases on behavioral performance of volunteers. Br. J. Anesth. 48, 871-876.
  • 7.Byhahn C. i in. (1998) Occupational exposure during mask induction and use of different types of endotracheal tubes. Anaesth. Intensivmed. 39, 627-32.
  • 8.Byhahn C. i in. (2001) Occupational exposure to volatile anaesthetics. CNS Drugs 15(3) 197-215.
  • 9.Campbell i in. (1996) A phase III, multicenter, open-label, randomized, comparative study evaluating the effects of sevoflurane versus isoflurane on the maintenance of anesthesia in adult ASA class I, II, and III inpatients. Journal of Clinical Anesthesia 8, 557-563.
  • 10.Cope K.A. (2002) Phase II collaborative pilot study: preliminary analysis of central neural effects from exposure to volatile anesthetics in the PACU. (eng; includes abstract) J. Perianesth Nurs 17(4), 240-50, PMID, 12173155.
  • 11.Criteria for a recmmended standard occupational exposure to waste anesthetic gases and vapors (1977) NIOSH.
  • 12.Data Sheet, isoflurane (2005) [http://www.medsafe.govt.nz/Profs/datasheet/i/Isofluraneliqgas.htm].
  • 13.Drugs in Japan (1990) 591 [cyt. za RTECS 2004]. Duncan A. i in. (1975) Resistance of isoflurane to biotransformation in man. Anesthesiology 43(3), 325-332.
  • 14.Eger E. (2004) Characteristics of anesthetic agents used for induction and maintenance of general anesthesia. Am. J. Health Syst. Pharm. 61(4), S3-S10.
  • 15.Fang Z. i in. (1997) Anesthetic potencies of n-alkanols. Results of additivity and solubility studies suggest a mechanism of action similar to that for conventional inhaled anesthetics. Anesth. Analg. 84, 1042-1048.
  • 16.Fujinaga M. i in. (1987) Reproductive and teratogenic effects of nitrous oxide, isoflurane, and their combination in Sprague-Dawley rats. Anesthesiology 67, 960-4.
  • 17.Golembiewski J. (2004) Considerations in selecting an inhaled anesthetic agent. Case studies. Am. J. Health Syst. Pharm. 61(4), 10-17.
  • 18.Haufroid V. i in. (2000) Biological monitoring of exposure to sevoflurane in operating room personnel by the measurement of hexafluoroisopropanol and fluoride in urine. Biomarkers 5(2), 141-151.
  • 19.Hobbhahn i in. (1998) Waste gas exposure during desflurane and isoflurane anesthesia. Acta Anaesthesiol. Scand. 42, 864-7 [cyt. za Byhahn i in. 2001].
  • 20.Horeauf K. i in. (1996a) Occupational exposure to waste anesthetic gases during ENT surgery [in German]. HNO, 44, 567-71 [cyt. za Byhahn i in. 2001].
  • 21.Horeauf K. i in. (1996b) Isoflurane waste gas exposure during general anesthesia: the laryngeal mask compared with tracheal intubation. Br. J. Anaesth. 77, 189-93 [cyt. za Byhahn i in. 2001].
  • 22.Horeauf K. i in. (1999) Sister chromatid exchange in human lymphocytes exposed to isoflurane and nitrous oxide in vitro. Br. J. Anaesth. 82, 268-70.
  • 23.ICSC, International Chemical Safety Cards (2002) WHO/IPCS/ILO, 1435.
  • 24.Kharasch E.D. (1995) Biotransformation of sevoflurane. Anesth. Analg. 81, 27-38.
  • 25.Kiso to Rinscho (1987) Clinical report. Yubunsha Co., Ltd., 1-5, Kanada Suda-Cho, Chiyoda-ku, KS Bldg., Tokyo 101, Japan, 21, 5497 [cyt. za RTECS 2004].
  • 26.Koblin D. i in. (1989) Metabolism of I-653 and isoflurane in swine. Anesth. Analg. 68, 147-149.
  • 27.Krajewski W. i in. (2003) Occupational exposure to anaesthetics. Monitoring of airborne concentrations of nitrous oxide and halogenated anaesthetics in operating rooms. Pol. J. Environ. Studies. 12, Suppl. I, 115-119.
  • 28.Larach D.R., Schuler H.G. (1991) Direct vasodilation by sevoflurane, isoflurane, and halothane alters coronary flow reserve in the isolated rat heart. Anesthesiology 75, 268-278.
  • 29.Malan i in. (1995) Cardiovascular effects of sevoflurane compared with those of isoflurane in volunteers. Anesthesiology 83, 918-928.
  • 30.Mapleson W.W. (1996) Effect of age on MAC in humans: a meta-analysis. Brit. J. Anaesthesia 76, 179-185.
  • 31.Mazze R.I. i in. (1986) Reproductive and teratogenic effects of nitrous oxide, halothane, isoflurane, and enflurane in Sprague-Dawley rats. Anesthesiology 64, 339-44.
  • 32.McCammon i in. (1997) Health hazard evaluation. Report 97-0062-2662. New Alaska Native Medical Center, Anchorage, NIOSH.
  • 33.Newberg L.A. i in. (1983) The cerebral metabolic effects of isoflurane at and above concentrations that suppress cortical electrical activity. Anesthesiology 59, 23-28.
  • 34.OSHA Chemical Sampling Information (2004) [www.osha.gov/dts/chemicalsampling/data/CH_266605.html].
  • 35.Pharmindex (2002).
  • 36.Podlewski J.K, Chwalibogowska-Podlewska A. (1998) Leki współczesnej terapii. Wyd. XIII. Warszawa, Split Trading Sp. z o.o. Wydawnictwa Fundacji Buchnera.
  • 37.Rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 28 września 2005 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. DzU nr 201, poz. 1674.
  • 38.RTECS, Registry of Toxic Effects of Chemical Substances (2004) [komputerowa baza danych].
  • 39.RxMed: Pharmaceutical information – FORANE [http://www.rxmed.com/b.main/b2.pharmaceutical/ b2.1.monographs/CPS-%20Monog...].
  • 40.Safety (MSDS) data for isoflurane 2005. [http://physchem.ox.ac.uk/MSDS/IS/isoflurane.html].
  • 41.Scheller M.S. i in. (1990) Cerebral effects of sevoflurane in the dog: comparison with isoflurane and enflurane. British Journal of Anaesthesia 65, 388-392.
  • 42.Sitarek K. i in. (2000) Concentrations of anaesthetic gases in hospital operating theatres. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health 13(1), 61-66.
  • 43.Smiley R.M. i in. (1991) Metabolizm of desflurane and isoflurane to fluoride ion in surgical patients. Can. J. Anaesth. 38(8) 965-8.
  • 44.Yasuda N. i in. (1991) Comparison of kinetics of sevoflurane and isoflurane in humans. Anesth. Analg. 72, 316-24.
  • 45.Young C.J., Apfelbaum J.L. (1995) Inhalational anesthetics. Desflurane and sevoflurane. J. Clin. Anesthesia 7, 564-577.
  • 46.Waskell L. (1978) A study of the mutagenicity of anesthetics and their metabolities. Mutat. Res. 57, 141-53.
  • 47.Weiskopf R.B. i in. (1994) Rapie increase In desflurane concentration is associated with greater transient cardiovascular stimulation than with rapie increase in isoflurane concentration in humans. Anesthesiology 80 (5), 1035-1045.
  • 48.Westphal K. i in. (1997) Exposure of the pediatric surgeon to inhalation anesthetic during pediatric bronchoscopy procedures. Pneumologie 51, 1123-1126.
  • 49.Wilkes A.R. i in. (2003) Adverse airway events during brief nasal inhalations of volatile anesthetics: the effect of humidity and repeated exposure on incidence in volunteers preselected by response to desflurane. Anesthesia 58, 207-216.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-93fb9b79-e259-4bfa-a137-57effe80e00e
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.