Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Synthetic camphor
Języki publikacji
Abstrakty
Dimetyloanilina (ksylidyna) jest surowcem wyjściowym stosowanym w syntezie barwników i leków. Znajduje zastosowanie przy produkcji utwardzaczy, przeciwutleniaczy, antyozonantów oraz polimerów. Jest też stosowana w syntezie takich związków organicznych, jak: impregnaty drewna, środki zwilżające włókna, specjalne lakiery, środki pianotwórcze stosowane przy przetwarzaniu rud metali oraz związki kompleksujące metale. Jest też dodawana do benzyn lotniczych. Według kryteriów przyjętych w państwach Wspólnoty Europejskiej, dimetyloanilina należy do klasy związków szkodliwych. Na podstawie wyników 2-letnich badań na samcach i samicach szczurów wykazano, że dimetyloanilina jest związkiem o działaniu rakotwórczym. Brak jest natomiast dostatecznych dowodów na działanie rakotwórcze tego związku na człowieka. Nie wykazano działania mutagennego dimetyloaniliny w szerokim zakresie stosowanych dawek w warunkach in vitro zarówno w obecności frakcji S9 z wątroby szczurów lub chomików, jak i bez jej dodatku. W 1995 r. ACGIH zmieniła klasyfikację dimetyloaniliny i umieściła ją w grupie A3, tj. związków o udowodnionym działaniu rakotwórczym na zwierzęta doświadczalne. Za podstawę ustalenia wartości NDS autorzy dokumentacji przyjęli działanie rakotwórcze dimetyloaniliny, wykazane w wynikach 2-letnich badaniach na szczurach i myszach. Uznano, że występuje tutaj zależność typu dawka- odpowiedź, co może mieć miejsce w przypadku innego mechanizmu działania kancerogennego niż działanie genotoksyczne. Stężenie 250 mg/kg paszy przyjęto za wartość LOAEL. Przyjmując dobowe spożycie paszy przez dorosłego szczura o masie 350 g równe 1/20 jego masy, należy przyjąć, że spożycie wynosiło około 17,5 g paszy, co odpowiada 4,375 mg/szczura, czyli 12,5 mg/kg masy szczura.
Synthetic camphor belongs to terpenes. It is a crystal, solid, transparent substance, with sharp smell. It is used as a raw material in organic synthesis, and as a plasticizer in production of lacquers as well as explosives, including nitroceluloses. It is also used in manufacturing insecticides, anti-mosh and anti-mould substances, tooth powder and some medicines for external use. According to European Community classification, camphor is regarded as a noxious compound. In literature, data concerning subchronic effects of camphor in experimental animals are not available, whereas research concerning acute toxicity are scarce and poorly documented. In experiments on animals embryotoxic or carcinogenic effects of camphor have not been confirmed. Similarly, there is no evidence of carcinogenic effect of camphor on humans. The values of MAC and STEL for camphor have been estimated on the basis of the results obtained by Gronka et al. (1969). The research of these authors became the basis for MAC and STEL in 1986. The authors conducted research on humans employed at manufacturing and packing of synthetic camphor for 2 to 10 months. The research proved that exposure to camphor vapour at concentration of 24 to 43 mg/m3 for 8 hours a day, 5 days a week causes eyes irritation, as well as rhinolaryngitis. In changed conditions, where camphor concentration in the air did not exceed 12.4 mg/m3 (2ppm), only slight irritation of the eyes was observed, which disappeared when the exposure to the compound ceased. Thus, due to lack of other data, we suggest accepting 12 mg/m3 - as MAC value and 18 mg/m3 - as the value of STEL.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
69--81
Opis fizyczny
Bibliogr. 15 poz., tab.
Twórcy
autor
- Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
autor
- Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-9370c8a1-1565-4ad6-a869-a3dd4cd5e607
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.