ICOMOS International Cultural Tourism Charters 1976-2021: evolution, contributions and trends in cultural heritage protection

• Autorzy: Martínez Yáñez Celia

Identyfikatory

DOI

10.35784/odk.2825

Warianty tytułu

PL

Międzynarodowe Karty Turystyki Kulturowej ICOMOS 1976-2021: Ewolucja, wkład i trendy w ochronie dziedzictwa kulturowego

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Since its establishment in the 1965, the standard setting texts produced by ICOMOS have become the most reputed, influential and distributed documents concerning cultural heritage protection worldwide. An examination of all ICOMOS charters and recommendations makes clear the indispensable role of this organisation to disseminating best conservation, restoration and management practices during the last sixty years. These recommendations also show the persistence of ICOMOS in tackling the numerous pressures that challenge heritage preservation around the world. Tourism is undoubtedly one of the most important and global of these pressures due to its considerable influence at all levels of cultural heritage management and decision-making. This paper analyses the early pioneering role of ICOMOS to promote responsible tourism. It does so through an evaluation of its international cultural tourism charters from 1976, when the first was adopted, up to 2021, when the ICOMOS has adopted the ICOMOS Draft International Charter for Cultural Heritage Tourism (2021): Reinforcing cultural heritage protection and community resilience through responsible and sustainable tourism management for its adoption at the ICOMOS General Assembly in Bangkok. The long process for drafting and approving this Charter and as well as its new conceptual approaches show the emerging trends that affect cultural heritage globally and faciliate broader reflection on the future of standard setting texts on this area.

PL

Od momentu powstania w 1965 roku teksty ustanawiające standardy opracowane przez ICOMOS stały się najbardziej renomowanymi, wpływowymi i rozpowszechnionymi dokumentami dotyczącymi ochrony dziedzictwa kulturowego na świecie. Analiza wszystkich kart i zaleceń ICOMOS uwidacznia niezastąpioną rolę tej organizacji w rozpowszechnianiu najlepszych praktyk konserwatorskich, restauratorskich i zarządczych w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat. Zalecenia te pokazują również wytrwałość ICOMOS w stawianiu czoła licznym nacisków, które stanowią wyzwanie dla ochrony dziedzictwa na całym świecie. Turystyka jest niewątpliwie jedną z najważniejszych i najbardziej globalnych z tych nacisków ze względu na jej znaczący wpływ na wszystkie obszary zarządzania dziedzictwem kulturowym i podejmowania decyzji. Niniejszy artykuł analizuje wczesną pionierską rolę ICOMOS w promowaniu odpowiedzialnej turystyki. Czyni to poprzez ocenę jego międzynarodowych kart turystyki kulturowej od 1976 r., kiedy przyjęto pierwszą, do 2021 r., kiedy ICOMOS przyjął projekt Międzynarodowej Karty Turystyki Dziedzictwa Kulturowego (2021): Wzmocnienie ochrony dziedzictwa kulturowego i odporności społeczności poprzez odpowiedzialne i zrównoważone zarządzanie turystyką w celu jej przyjęcia podczas Zgromadzenia Ogólnego ICOMOS w Bangkoku. Długi proces opracowywania i zatwierdzania tej Karty, jak również jej nowe koncepcyjne podejścia pokazują pojawiające się trendy, które wpływają na dziedzictwo kulturowe w skali globalnej i ułatwiają głębszą refleksję nad przyszłością tekstów ustanawiających standardy w tej dziedzinie.

Słowa kluczowe

EN

ICOMOS ICTC; cultural heritage; responsible tourism; International Cultural Tourism Charter; standard setting

PL

ICOMOS ICTC; dziedzictwo kulturowe; odpowiedzialna turystyka; wyznaczanie standardów; Międzynarodowa Karta Turystyki Dziedzictwa Kulturowego

• Wydawca: Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS ; Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
• Czasopismo: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
• Rocznik: 2022
• Tom: Nr 14
• Strony: 33--46
• Opis fizyczny: Bibliogr. 23 poz.

Twórcy

autor

Martínez Yáñez Celia

• Art History Department of the University of Granada, Spain
• ICOMOS International Scientific Committee on Cultural Tourism

• https://orcid.org/0000-0003-2795-8051

Bibliografia

• 1. Boyer, M. (1997). Il turismo: dal grand tour ai viaggi organizzati. Trieste: Electa Gallimard.
• 2. Duvert, J. (1964). Le rôle des collectivités locales en face des vestiges du passé européen. In ICOMOS (ed.) The monument for the man. Records of the II International Congress of Restoration ICOMOS, Venezia, 25-31 maggio 1964. https://www.icomos.org/en/157-articles-en-francais/ressources/publications/411-the-monument-for-the-man-records-of-the-ii-international-congress-of-restoration.
• 3. Feifer, M. (1986). Tourism in History. New Cork: Stein and Day.
• 4. Feilden, B. M. & Jokilehto, J. (1998). Guide to the management of World Heritage Cultural Sites. Rome: ICCROM.
• 5. García Hernández, M. & De La Calle Vaquero, M. (2012). “Capacidad de carga en grandes recursos turístico-monumentales”. Anales de geografía de la Universidad Complutense, 32 (2), 253-274.
• 6. Hernández Hernández, F. (2002). El Patrimonio Cultural: la memoria recuperada. Gijón: Ediciones Trea.
• 7. ICOMOS (s.d). ICOMOS 50th Anniversary https://www.icomos.org/en/about-icomos/2016-11-17-13-14-08/1965-2015-icomos-50th-anniversary.
• 8. ICOMOS (1976). Charter of Cultural Tourism. International Seminar on Contemporary Tourism and Humanism, ICOMOS, Brussels, 8-9 Nov. 1976. https://www.icomosictc.org/.
• 9. ICOMOS (1999). ICOMOS International Cultural Tourism Charter (Managing Tourism at Places of Heritage Significance). Adopted by ICOMOS at the 12th General Assembly in Mexico, October 1999. http://www.icomos.org/charters/tourism_e.pdf.
• 10. ICOMOS (2017). Resolution 19GA 2017/20 - “The Florence Declaration on Cultural Heritage Conservation and Sustainable Tourism for Development”. https://www.icomos.org/images/DOCUMENTS/General_Assemblies/19th_Delhi_2017/19th_GAOutcomes/GA2017_Resolutions_EN_20180206finalcirc.pdf.
• 11. ICOMOS (2021). ICOMOS International Charter for Cultural Heritage Tourism (2021): Reinforcing cultural heritage protection and community resilience through responsible and sustainable tourism management. https://www.icomosictc.org/.
• 12. James, P.C. & Barrister, LLB (1993). The Role of the ICOMOS in Cultural Tourism at World Heritage Sites. www.icomos.org/publications/93sy_tou10.pdf.
• 13. Jokilehto, J. (1999). A history of architectural conservation. Oxford: Elsevier.
• 14. Martínez Yáñez, C (2006). El Patrimonio Cultural: los nuevos valores, tipos, finalidades y formas de organización. Granada: Universidad de Granada
• 15. Martinez Yáñez, C (2019). Carta Internacional de Turismo Cultural do Icomos de 1999: primeira aproximação para sua revisão e atualização. Revista do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional do Instituto do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional – Iphan- (Brasil), 2019, 39, 71-87.
• 16. OMT (1978). Acuerdos de la Organización Mundial del Turismo con órganos y organismos especializados del sistema de las Naciones Unidas. https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/unwtoecd.1978.7.h323043x243j5n86.
• 17. Pedersen, A. (2002). Managing Tourism at World Heritage Sites: a Practical Manual for World Heritage Site Managers. Paris: UNESCO World Heritage Centre.
• 18. UNESCO & PNUD (1967). Final Report of the Meeting on the Preservation and Utilization of Monuments and Sites of Artistic and historical Value held in Quito, Ecuador, from November 29 to December 2, 1967. https://www.icomos.org/en/resources/charters-and-texts/179-articles-en-francais/ressources/charters-and-standards/168-the-norms-of-quito.
• 19. UNESCO (1972). Convention concerning the protection of the World Cultural and Natural Heritage, Adopted by the General Conference at its seventeenth session, Paris, 16 November 1972. https://whc.unesco.org/en/conventiontext.
• 20. UNESCO (2019). Operational Guidelines for the implementation of the World Heritage Convention. Paris: UNESCO. https://whc.unesco.org/en/guidelines/.
• 21. UNWTO (1980). Manila Declaration on World Tourism. Madrid: World Tourism Organisation https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/unwtodeclarations.1980.01.01.
• 22. UNWTO (2004). Tourism Congestion Management at Natural and Cultural Sites. Madrid: UNWTO.
• 23. Whitbourn, Philip (1969). “Report of the 2nd General Assembly “The Value for Tourism of the Conservation and Presentation of Monuments and Sites with Special Reference to Experience and Practice in Great Britain”. Oxford: United-Kingdom, 1969, ICOMOS Scientific Journal, 5, 11-16. https://www.icomos.org/publications/JS5_2.pdf.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).