Większy udział prywatnego sektora ochronnego w bezpieczeństwie Polski

• Autorzy: Pacek Bogusław , Pacek Piotr

Identyfikatory

DOI

10.34752/2022-g281

Warianty tytułu

EN

Stronger involvement of the private security sector in the security of Poland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Polska wzorem innych państw włączyła prywatny sektor ochronny do systemu bezpieczeństwa pod koniec XX wieku. Prawie od początku prywatne firmy zajmujące się ochroną osób i mienia rozwijały się w szybkim tempie. Początek istotnego udziału sektora niepaństwowego w zapewnieniu bezpieczeństwa w Polsce po II wojnie światowej dała Ustawa o Straży Przemysłowej z 31 stycznia 1961, która ograniczała działalność do obiektów państwowych, ale już kilka lat później Ustawa o ochronie osób i mienia z 22 sierpnia 1997 r. - pierwsze specjalne, odrębne uregulowanie prawne na poziomie ustawy w zakresie ochrony mienia i osób w Polsce - dokonała rewolucji w udziale prywatnego sektora w bezpieczeństwie. Wraz z upływem lat rosła w Polsce liczba firm ochroniarskich, rozszerzał się też zakres ich działań ochronnych a także rosło znaczenie ochrony osób i mienia w państwie. Prywatyzacja zadań dotyczących ochrony wynikała głównie z faktu, iż organy i instytucje państwa nie były w stanie same zabezpieczyć wszystkich zadań dotyczących bezpieczeństwa. Wraz z rozwojem firm ochroniarskich pojawiały się wyzwania dot. zakresu zadań oraz uprawnień pracowników ochrony. Wzrastał też udział technologii w działalności ochronnej. Jednym z istotnych wyzwań stawały się regulacje prawne, stanowiące podstawę do działalności prywatnych firm ochroniarskich i dające określone uprawnienia ich pracownikom. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie tych rozwiązań prawnych oraz zaproponowanie nowych uregulowań, które pozwoliłyby na szersze wykorzystanie firm ochroniarskich w Polsce oraz zapewnienie, by już działające firmy i sami pracownicy ochrony mogli bardziej efektywnie działać na rzecz bezpieczeństwa Polski.

EN

At the end of the 20th century Poland, following the example of other countries, included the private security sector in the security system. Almost from the very beginning, private companies dealing with personal and property protection developed at a rapid pace. Obtaining the substantial involvement of non-state sector in security after World War II was triggered by the Act on the protection of persons and property of August 22, 1997 - the first special, separate legal regulation at the level of the act on the protection of property and persons in Poland. It has introduced revolutionary changes into the private sector participation in state security. As the years passed, the number of security companies grew, and the scope of their protective measures in Poland also expanded. The importance of protecting people and property in the state grew. The privatization of securityrelated tasks resulted mainly from the fact that state authorities and institutions were not able to secure all security-related tasks on their own. Along with the development of security companies, there were challenges regarding the scope of tasks and rights of security staff. The share of technology in protective activities has also increased. One of the major challenges was the legal regulations constituting the basis for the activities of private security companies and giving specific rights to their employees. The purpose of this article is to trace these legal solutions and propose new regulations that would allow wider use of security companies in Poland and to ensure that already operating companies and security guards themselves could act more effectively for the security of Poland.

Słowa kluczowe

PL

prywatny sektor ochrony; bezpieczeństwo Polski; uprawnienia ochroniarza; ochrona osób; ochrona mienia; środki ochrony fizycznej

EN

private security sector; security of Poland; rights of security guard; protection of persons; protection of property; physical protection measures

• Wydawca: Towarzystwo Wiedzy Obronnej
• Czasopismo: Wiedza Obronna
• Rocznik: 2022
• Tom: nr 4
• Strony: 113--126
• Opis fizyczny: Bibliogr. 12 poz.

Twórcy

autor

Pacek Bogusław

• Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Polska

• https://orcid.org/0000-0001-8111-1682

autor

Pacek Piotr

• Dowództwo Wojsk Obrony Terytorialnej, Warszawa, Polska

• https://orcid.org/0000-0002-2182-2316

Bibliografia

• Cisowski Z., Organizacja i funkcjonowanie służb ochrony osób i mienia, Szczytno 2008.
• Czop A., Jakie zmiany w funkcjonowaniu i organizacji prywatnego sektora ochrony mogą wpłynąć na podniesienie bezpieczeństwa narodowego Polski – wnioski z przeprowadzonych badań, Kultura Bezpieczeństwa, Nauka – Praktyka - Refleksje 2015, nr 19.
• Czop A., Nowe uregulowania płacowe jako ważny element poprawy poziomu świadczonych usług w prywatnym sektorze ochrony traktowanym jako element systemu bezpieczeństwa publicznego, Security, Economy &Law Nr 4/2016 (XIII), (18-37).
• Czop A., Proponowane zmiany w regulacjach prawnych zmierzające do podniesienia efektywności działania firm ochronnych osób i mienia, Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje 2015, nr 20.
• Gozdór G., Prywatyzacja bezpieczeństwa. Rola i miejsce prywatnego sektora ochrony w systemie bezpieczeństwa i porządku publicznego, Lublin 2012.
• Góraj J., Prywatyzacja ochrony – doktrynalne i empiryczne podstawy, Wiedza Prawnicza” 2014, nr 1.
• Kitler w., Bezpieczeństwo narodowe. Teoria i praktyka, Warszawa 2020.
• Kotowska O. , Prawno-karne aspekty działania prywatnego sektora ochrony jako elementu systemu ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego ( rozprawa doktorska), Warszawa 2017.
• Kręgulec R., Pajorski P., Ustawa o ochronie osób i mienia. Komentarz, Warszawa 2015.
• Kubiński P., Działalność gospodarcza w zakresie ochrony osób i mienia i jej koncesjonowanie, Warszawa 2008.
• Netczuk R., (red) Prywatyzacja zadań policyjnych. Korzyści i niebezpieczeństwa, Katowice 2016.
• Wiśniewski B., System bezpieczeństwa państwa. Konteksty teoretyczne i praktyczne, Szczytno 2013.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).