Ekologiczny kampus uniwersytetem przyszłości

• Autorzy: Zych Magdalena

Identyfikatory

DOI

10.24427/aea-2019-vol11-no3-06

Warianty tytułu

EN

Ecological campus – university of the future

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Odkąd powstały pierwsze szkoły przypominające współczesne uniwersytety, obserwujemy stały wzrost znaczenia szkolnictwa wyższego. Uczelnie, aby sprostać ciągle rosnącym wymaganiom, dokonują wielu zmian w poszukiwaniu optymalnych rozwiązań funkcjonowania. Ważne jest myślenie o przyszłości nie tylko w kontekście tego w jaki sposób, ale także w jakich obiektach będzie funkcjonował uniwersytet przyszłości. Ponieważ szkoły wyższe mają realny wpływ na stan i jakość kapitału ludzkiego oraz mogą stymulować rozwój miast, powinny być wspierane na każdym etapie i w każdym aspekcie działalności. Stale pogarszający się stan środowiska naturalnego oraz rosnąca potrzeba kontaktu człowieka z naturą wpływają bezpośrednio na coraz powszechniejsze stosowanie rozwiązań ekologicznych. Część miast decyduje się na mniej lub bardziej nowatorskie metody i projekty, np. szwedzkie osiedle Hammarby Sjöstad czy eko miasta – Masdar City w Abu Dhabi i Logroño Montecorvo w Hiszpanii. Koncepcja zielonej architektury powinna obejmować nie tylko funkcję mieszkaniową, ale także obiekty użyteczności publicznej, w tym budynki akademickie. Dla prawidłowego funkcjonowania uczelni, oprócz bazy dydaktycznej, istotny jest kontekst urbanistyczny oraz architektoniczny. Kampusy dobrze prosperujących szkół wyższych posiadają właściwości „wspólnototwórcze” – wpływają na utożsamianie się z miejscem i tworzeniem mikrospołeczności studentów i pracowników naukowych. Poczucie przynależności do społeczeństwa wpływa pozytywnie na wyniki pracy oraz wizerunek uczelni i regionu. Koncepcja połączenia miasta i szkół wyższych widoczna jest np. w amerykańskiej strategii COL (City of Learning), która zakłada ich ścisłą współpracę. Jak zatem będzie wyglądać uniwersytet przyszłości? Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w opracowywanych raportach (grupa Arup), projektach nowych budynków oraz adaptacjach już istniejących obiektów akademickich. Zarówno europejskie, jak i polskie uczelnie coraz częściej postanawiają zmienić status quo i podejmują działania mające na celu dostosowanie się do nowych wymagań dydaktycznych, technologicznych i ekologicznych. W pracy wykorzystano literaturę przedmiotu oraz istniejące przykłady projektów obiektów i zespołów urbanistycznych, realizujące zasady zrównoważonego rozwoju.

EN

Since the first school, similar to modern universities, were established, we have seen a steady increase in the importance of higher education. To meet the ever-increasing demands, universities make many changes in search of optimal solutions. It is important to think about the future not only in the context of how, but also in what buildings the university of the future will function. Because universities have a real impact on the condition and quality of human capital and can stimulate urban development, they should be supported at every stage and in every aspect of their activity. Constantly deteriorating condition of the natural environment and the growing need for human contact with nature, directly affects the increasing use of ecological solutions. Some cities decide on more or less innovative methods and projects, e.g. the Swedish Hammarby Sjöstad estate, or the eco cities - Masdar City in Abu Dhabi and Logroño Montecorvo in Spain. The concept of green architecture should cover not only the residential function but also public facilities, including academic campuses. For the proper functioning of the university, in addition to the didactic base, the urban and architectural context are important. Campuses of prosperous universities have “community-creating” possibilities - they influence the identification with the place and creation of micro-community of students and researchers. The sense of belonging to society has a positive effect on the results of work and the image of the university and the region. The concept of connecting the city and universities is visible, for example, in the American strategy COL (City of Learning), which assumes their close cooperation. So what will the university of the future look like? The answer to this question should be sought in the reports being developed (the Arup group), designs for new buildings and adaptations of existing academic facilities. Both European and Polish universities more and more often decide to change the status quo and take actions to adapt to new didactic, technological and ecological requirements. The article uses literature and existing examples of projects of urban objects and complexes, which implement the principles of sustainable development.

Słowa kluczowe

PL

ekologia; kampus; szkolnictwo wyższe; uniwersytet; uniwersytet przyszłości

EN

ecology; campus; higher education; university; university of the future

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
• Czasopismo: Architecturae et Artibus
• Rocznik: 2019
• Tom: Vol. 11, no. 3
• Strony: 67--76
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz., il.

Twórcy

autor

Zych Magdalena

• Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, Wydział Budownictwa i Architektury, ul. Żołnierska 50, 71-210 Szczecin

Bibliografia

• 1. Boguski J. (2009), Od uniwersytetu tradycyjnego do uniwersytetu przyszłości, „Nauka i Szkolnictwo Wyższe”, nr 1/33/2009.
• 2. Magnini E. i inni (2018), Campus of the future, ARUP.
• 3. Denek K. (2013), Uniwersytet. Między tradycją a wyzwaniami współczesności i przyszłości, „Edukacja Humanistyczna” nr 1 (28).
• 4. Kamiński J. (2014), Idea osiedla ekologicznego, „Czasopismo Techniczne. Architektura” 107 (7-A/2).
• 5. Gerigk M. (2014), Modelowanie budynków wielofunkcyjnych stanowiących elementy systemu logistycznego miasta, „Logistyka”, 3820.
• 6. Worłowska M., Marko-Worłowska M. (2011), Problemy ekologiczne w zielonej architekturze miasta, Proceeding of ECOpole, vol.5, no. 1.
• 7. Wdowiaż-Bilska M. (2012), Od miasta naukowego do smart city, „Czasopismo Techniczne. Architektura” 1-A/2/2012, z. 1 r. 109.
• 8. Charles D. (2015), From technopoles to science cities: characteristics of a new phase of science cities. Making 21st century knowledge complexes: technopoles of the world revisited, Routledge, London.
• 9. Węcławowicz-Bilska E. (2012), Miasto przyszłości – tendencje, koncepcje, realizacje, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, 1-A/2/2012 z. 1, r. 109.
• 10. Bryx M. (2013), Rewitalizacja przestrzeni akademickiej, „Problemy Rozwoju Miast”, nr 10/1.
• 11. Leźnicki M., Lewandowska A. (2014), Zielona architektura jako istotowo ważny element miasta zrównoważonego w: A. Kleśty i M. Terlecka (red.), Zrównoważony rozwój – idea czy konieczność? tom II, Wyd. Armagraf.
• 1. https://www2.gov.scot/Publications/2010/12/31110906/15
• 2. https://www.urbangreenbluegrids.com/projects/hammarby-sjostad-stockholm-sweden/
• 3. http://www.bryla.pl/bryla/1,85298,6986092,Masdar___samowystarczalne_miasto_przyszlosci.html
• 4. https://ogrodolandia.pl/masdar-city
• 5. https://www.rp.pl/artykul/227687-Eko-w-sluzbiebudowy-cywilizacji-.html
• 6. https://medium.com/kuudes/campuses-ofthe-future-bringing-life-and-lectures-together235af63803ee
• 7. https://inhabitat.com/energy-efficient-ivy-trimmedcampus-aarhus-n-officially-opens-in-denmark/
• 8. https://www.uj.edu.pl/wiadomosci/-/journal_content/56_INSTANCE_d82lKZvhit4m/10172/136955732
• 9. https://www.infoarchitekta.pl/artykuly:6-wydarzenia:1324-ekologiczny-kampus.html