Tetrahydrofuran. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Skowroń, J.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Tetrahydrofuran. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Autorzy

Skowroń J.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

Warianty tytułu

Tetrahydrofuran

Języki publikacji

Abstrakty

Tetrahydrofuran (THF) jest cieczą o zapachu acetonu, otrzymywaną m.in. przez katalityczne uwodornienie bezwodnika malonowego lub furanu czy katalityczne odwodnienie 1,4-butandiolu. THF jest stosowany jako rozpuszczalnik olejów, tłuszczów, naturalnych i syntetycznych żywic oraz polimerów, głównie polichlorku winylu. Używany jest w produkcji lakierów, klejów, atramentów, farb, w syntezach paliw, witamin, hormonów, farmaceutyków, syntetycznych perfum, insektycydów i kaset magnetycznych. Jest związkiem pośrednim w syntezach chemicznych. Informacje, dotyczące toksyczności THF u ludzi, są fragmentaryczne. Zatruć ostrych u ludzi nie stwierdzono. W narażeniu inhalacyjnym THF o małych stężeniach powoduje bóle głowy oraz podrażnienia błon śluzowych nosa i gardła. Podrażnienie oczu obserwowano po narażeniu na THF o stężeniu około 15 000 mg/m3, a po narażeniu na THF o stężeniu około 75 000 mg/m3 obserwowano ogólne znieczulenie, czemu towarzyszył spadek ciśnienia krwi i przyśpieszenie oddechu. Długotrwałe narażenie na THF może powodować zapalenia skóry. THF w doświadczeniach na zwierzętach wykazuje umiarkowaną toksyczność. Wartość DL50 dla zwierząt po podaniu dożołądkowym waha się w granicach 1650 ÷ 6210 mg/kg. Wartość medialnego stężenia letalnego dla niemal wszystkich gatunków, narażanych przez 3 h lub krócej, wynosi powyżej 61 740 mg/m3 (21 000 ppm). Jednorazowe inhalacyjne, krótkotrwałe (do 3 h) narażenie szczurów na THF o stężeniu 290 ÷ 14 700 mg/m3 wywoływało zwykle niewielkie miejscowe podrażnienie skóry i błon śluzowych. THF o stężeniach 24 000 ÷ 191 000 mg/m3 powodował u szczurów ospałość, spowolnienie oddechu, sinicę, zmiany w wątrobie, nerkach oraz śledzionie i płucach. Po wielokrotnym narażeniu szczurów na THF o stężeniach 294 ÷ 590 mg/m3 stwierdzono tylko niewielkie działanie drażniące na błony śluzowe nosa i tchawicy. THF o stężeniach 1000 ÷ 2000 mg/m3 powodował spadek masy ciała szczurów, niewielkie zmiany histologiczne i zmniejszenie ciśnienia krwi. Narażenie szczurów 12 ÷ 18-tygodniowych na THF o stężeniu około 2900 mg/m3 wywoływało, oprócz działania drażniącego, także zmiany w wątrobie, uszkodzenie nabłonka tchawicy oraz wzrost aktywności acetylocholinoesterazy w mięśniach. Narażenie szczurów na THF o stężeniach 5880 ÷ 8800 mg/m3 powodowało m.in. spadek masy ciała, zaburzenia funkcji wątroby, niewielkie zmiany histologiczne, leukocytozę, zmniejszenie ciśnienia krwi oraz zmiany w płucach. THF o stężeniu 14 700 mg/m3, największym stężeniu, na który narażano szczury przez 12 ÷ 13 tygodni, powodował, oprócz obserwowanych wcześniej skutków – także ataksję, uszkodzenie funkcji wątroby i płuc. THF nie wykazywał działania mutagennego, a dane o możliwości wystąpienia aberracji chromosomowych są niekompletne i niepewne. THF może być embriotoksyczny u myszy. Dane toksykokinetyczne są bardzo skąpe. Wiadomo, że THF wchłania się szybko w drogach oddechowych. Po inhalacyjnym narażeniu szczurów stwierdzano THF w mózgu i tkance tłuszczowej. Informacje o metabolizmie THF in vitro wskazują na możliwość hydroksylacji przy udziale enzymów mikrosomalnych oraz rozszczepienia pierścienia THF. Półokres eliminacji THF u ludzi wynosił 30 min. W dostępnej literaturze nie znaleziono informacji o mechanizmie działania toksycznego THF. Autorzy proponują zmniejszenie obowiązującej w Polsce wartości NDS THF z 600 mg/m3 do 150 mg/m3, a wartości NDSCh – z 750 mg/m3 do 300 mg/m3. Podstawą do zmiany wartości NDS są wyniki badań inhalacyjnych na zwierzętach, w których obserwowano po narażeniu na THF o stężeniach około 600 mg/m3 podrażnienie błon śluzowych.

Tetrahydrofuran (THF) is a liquid smelling of acetone; it is obtained by catalytic hydrogenation of malonyl anhydride or furane and catalytic dehydratation of 1,4-butandiole. THF is used as a solvent of oils, fats, natural and synthetic resins and polymers, especially vinyl polychloride. It is used to produce varnishes, inks, paints and glues, in synthesis of fuels, vitamins, hormones, pharmaceuticals, synthetic perfumes, insecticides and magnetic cassettes. It is an intermediary compound in chemical syntheses. Data concerning THF toxicity are scarce. In inhalatory exposition THF in low concentrations causes headaches and irritation of oral and nasal mucosa. Eye irritation has been observed after exposure to THF in concentrations approximating 15 000 mg/m3. Concentration of approx. 75 000 mg/m3 causes general anesthesia, accompanied by lowering of blood pressure and tachypnea. Prolonged exposure to THF may result in dermatitis. Acute poisonings in humans have not been observed. In experiments performed on animals it shows medium toxicity. DL50 value for animals after intragastrical administration varies between 1650 and 6210 mg/kg. The value of medial lethal concentration (CL50) for almost all species exposed for 3 hours or shorter is above 61 740 mg/m3 (21 000 ppm). Single inhalatory exposure (up to 3 hours) of rats to THF at concentrations between 290 and 14 700 mg/m3 has usually resulted in slight, local irritation of the skin and mucose membranes. Increasing concentrations to 24 000 ÷ 191 000 mg/m3 caused somnolence, reduced respiratory rate, cyanosis, changes in the liver, kidneys, spleen and lungs. After repeated exposure of rats to THF at concentrations between 294 and 590 mg/m3, insignificant irritating effect on mucous membranes of trachea and nose were detected. Concentration of 1000 ÷ 2000 mg/m3 caused loss in the rats’ bodyweight, slight histological changes and lowering of blood pressure. Exposure lasting for 12 ÷ 18 weeks at concentrations approximating 2900 mg/m3, apart from an irritating effect, resulted in changes in the liver, damage of trachea epithelium and increase in the activity of acethylcholinesterase in the muscles. Exposing rats to THF at concentrations between 5880 and 8800 mg/m3 caused, among others, loss in bodyweight, impairment of the liver functions, slight histological changes and leucocytosis, lowered blood pressure, as well as changes in the lungs. The highest concentration of THF (14 700 mg/m3) to which rats were exposed for 12 ÷ 13 weeks, apart from the effects mentioned before, also caused ataxia, impairment of the liver and lungs. THF did not display a mutagenic effect, and data concerning the possibility of chromosomal aberrations are not certain and not complete. THF might be embryotoxic in mice. Toxicokinetic data are very scarce. It is known that THF is quickly absorbed in the respiratory tract. After inhalatory exposure of rats, THF was detected in the brain and fat tissue. Data concerning THF metabolism in vitro suggest the possibility of hydroxylation by means of microsomal enzymes and the possibility of splitting the THF ring. THF half-life in humans was 30 minutes. No data about the mechanism of THF toxicity were found in literature. The authors of this study suggest reducing the MAC value accepted in Poland from 600 mg/m3 to 150 mg/m3, and the MAC (STEL) value from 750 mg/m3 to 300 mg/m3. The changes are suggested on the basis of inhalatory experiments on animals, where THF caused irritation of mucous membranes at concentrations of approx. 600 mg/m3.

Słowa kluczowe

tetrahydrofuran narażenie zawodowe działanie toksyczne

tetrahydrofuran occupational exposure toxicity

Wydawca

Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

Rocznik

2004

Tom

Nr 1 (39)

Strony

117--145

Opis fizyczny

Bibliogr. 107 poz., tab.

Twórcy

autor

Skowroń J.

Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8

Bibliografia

1. Abott M.G., McFee A.F., Tice R.R. (1991) Genotoxicity of four furan compounds tested in vivo. Environ. Mol. Mutag. (suppl), 5.
2. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (1991) Inc., Documentation of the threshold limit values and biological exposure indices. 6 ed., vol. I, II, III. Cincinnati, OH (cyt. za HSDB 2000).
3. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2000) 6 ed.
4. ACGIH, American Conference of Governmental Industrial Hygienists (2001) Guide to occupational exposure values.
5. Arimoto S. i in. (1982) Mutat. Res. 102, 105 (cyt. za Moody 1991).
6. Bamford D.G. i in. (1970) J.Pharm. Pharmac. 22, 694 (cyt. za Moody 1991).
7. BASF AG (1938) Abt. Toxikologie, Unveroeffentlichte Untersuchungen (E. Gross), 27.04.1938 (cyt. za IUCLID 2000).
8. BASF AG (1958) Abt. Toxikologie, Unveroeffentlichte Untersuchungen (H. Th. Hoffman, E. Schultze). 24.06.1958 (cyt. za IUCLID 2000).
9. Bretherick L. (1990) Bretherick’s handbook of reactive chemicals hazards. 4th ed. Butterworths, s. 466-468, 1746-1750 (cyt. za Cheminfo 2000).
10. Browning E. (1965) Toxicity and metabolism of industrial solvents. American Elsevier, New York (cyt. za HSDB 2000).
11. The Merck Index – Encyclopedia of chemicals, drugs, and biologicals (1989).(Red.) S. Budavari. NJ, Ranway, Merck and Co., Inc., 1452 (cyt. za HSDB 2000).
12. CFR 175.320 (4/1/86), (cyt. za HSDB 2000).
13. Cheminfo, Canadian Centre for Occupational Health and Safety (2000).
14. Chemminke K. i in. (1982) Gig. Truda Prof. Zabol. 26, 43-44 (cyt. za UICLID 2000).
15. Chernousov A.D. (1974) The allergenic properties of furanic compounds. Gig. Sanit. 39(6), 28-32.
16. Chhabra R.S. i in. (1990) Subchronic toxicity of tetrahydrofutan vapours in rats and mice. Fund. Appl. Toxicol. 14, 338-345.
17. Chhabra .S. (1998) Carcinogenesis studies of tetrahydrofuran vapors in rats and mice. Toxicol. Sciences 41, 183-188.
18. Commission Directive 2000/39/EC of 8 June 2000 establishing a first of indicative occupational exposure limit values in implementation of Council Directive 98/24/EC on the protection of the health and safety of workers from the risks related to chemical agents at work. Annex: Indicative occupational exposure limit values. Official Journal of the European Communities. L 142/49, 16.6.2000.
19. Cox R.D. (1994) Annals Emerg. Med. 23(4), 761-770 (cyt. za HSDB 2000).
20. DFG (Duetsche Forschungsgemeinschaft), (1996) List of MAK and BAT Values. Commission for the Investigation of Health Hazards of Chemical Compounds in the Work Area. Report No. 32, p. 87, 155.
21. Divincenzo G.D., Krasavage W.J. (1974) Serum ornithine carbamyl transferase as a liver response test for exposure to organic solvents. A. Ind. Hyg. Assoc. J. 35, 21-29.
22. Droz P.O., Berode M., Jang J.Y. (1999) Biological monitoring of tetrahydrofuran: contribution of a physiologically based pharmacokinetic model. J. American Industrial Hygiene Association 60, 243- 248.
23. DuPont Haskell Laboratory (1996a). Unpublished study (MR-13-97), (cyt. za IUCLID 2000).
24. DuPont Haskell Laboratory (1996b). Unpublished study (548-94), 7 May, (cyt. za IUCLID 2000).
25. Edling C. (1982) Interaction between drugs and solvents as a cause of fatty change in the liver. Br. J. Ind. Med. 39, 198-199.
26. Elovaara E., Pfäffli P., Savolainen H. (1984) Burden and biochemical effects of extended tetrahydrofuran vapour inhalation of three concentration levels. Acta Pharmacol. Toxicol. 54(3), 221-226.
27. Encyclopaedia of chemical technology (1983), (Red.) R.E. Kirk, D.F. Otmer 3 ed., Vols. 1-26, New York, Wiley, 1978-1984, V21 854 (cyt. za HSDB 2000).
28. Engel H. i in. (1938) Toxicologie und Hygiene der technischen Loesungmittel. (Red.) K.B. Lehmenn, F. Flury. Berlin, Springer-Verlag, 203-204 (cyt. za IUCLID 2000).
29. Fairhall L.T. (1957) Industrial toxicology. 2 ed., Baltimore, The Williams & Wilkins Company, 339- 340.
30. NFPA, National Fire Protection Association (1994) Fire protection guide to hazardous materials. 11th ed., 49-126, 491M-209 (cyt. za Cheminfo 2000).
31. Florin I. i in. (1980) Screening of tobacco smoke constituents for mutagenicity using the Ames’ test. Toxicology 18, 219-232.
32. Fujita T., Suzuoki Z. (1973) Enzymatic studies on the matabolism of the tetrahydrofuran mercaptan moiety of thiamine tetrahydrofurfuryl disulfide. III. Oxidative eleavage of the tetrahydrofuran moiety. J. Biochem. 74, 733-738 (cyt. za ACGIH 2000).
33. GAF Material Safety Data Sheet. GAF Chemicals Corporation, Wayne, N.Y. (cyt. za RTECS 2000).
34. Galloway S.M. i in. (1987) Environ. Mol. Mutag. 10, 1-175 (cyt. za IUCLID 2000).
35. Ullmann’s Encyclopedia of industrial chemistry (1985). (Red.) Gerhartz W. 5 ed., vol. A1, VCH Publishers, Deerfield Beach, FL, VA 3 528 (cyt. za HSDB 2000).
36. Gosselin R.E., Smith R.P., Hodge H.C. (1984) Clinical toxicology of commercial products. 5 ed., Williams and Wilkins, Baltimore, II-408 (cyt. za HSDB 2000).
37. Henderson V.E., Smith A.H.R. (1936) Anaesthetic effects of some furan derivatives. J. Pharmacol. Exp. Ther. 57, 394-398 (cyt. za Moody 1991).
38. Horiguchi S. i in. (1981) Experimental study of the effects of tetrahydrofuran exposure on nasal and tracheal epithelium in rats. Seikatsu Eisei, 25(4), 176-177 (cyt. za Moody 1991).
39. HSDB (Hazardous Substances Data Bank), (2000) National Library of Medicine, Bethseda, Maryland.
40. Ikeoka H. (1983) Experimental studies on the respiratory toxicity of tetrahydrofuran in a short-term exposure. 2. Effects on the ciliary activities and morphology at the tracheal mucousa epithelium. Sumimoto Sangyo Eisai 19, 113-119 (cyt. za ACGIH 1991).
41. Ikeoka H. i in. (1984) Effects of tetrahydrofuran exposure in the ciliary activity and morphology of tracheal epithelium in rabbits. Osaka City Med. J. 30, 53-67 (cyt. za Moody 1991).
42. IUCLID, International Uniform Chemical Information Database (2000) Data Sheet.
43. Jochmann W. (1961) Zur Frage der Schädigung von Leber und Niere durch Tetrahydrofuran. Arch. Gewerbepath. Gewerbehyg. 18, 698-717.
44. Juntunen J., Kaste M., Harkonen H. (1984) Cerebral convulsion after enfluran anaesthesia and occupational exposure to tetrahydrofuran. J. Neurol. Neurosur. Psych. 47, 1258-1259.
45. Kageyama M. (1988) Exposure of humans to inhalation of tetrahydrofuran, elimination through expiration and decay in alveolar air and blood. Osaka-shi Igakkai Zhasshi 37, 19-33 (cyt. za ACGIH 2000).
46. Katahira T. (1982) Jpn. J. Ind. Health 24, 485 (cyt. za Moody 1991).
47. Katahira T., Keiko T., Shun’ichi H. (1982a) Experimental studies on repeated inhalation toxicity of tetrahydrofuran in rats. W: Proceedings 10th Asian Conf. Occup. Hlth., 2(2), 793-798, Singapore (5-10 September), (cyt. za ACGIH 2000).
48. Katahira T., Teramoto K., Horiguchi S. (1982b) Experimental studies on the acute toxicity of tetrahydrofuran in animals. (Sangyo Igaku) Jpn. J. Ind. Health 24(4), 373-378 (cyt. za HSDB 2000).
49. Katahira T., Teramoto K., Horiguchi S. (1982c) Experimental studies on the toxicity of tetrahydrofuran administered to animals by repeated inhalation. (Sangyo Igaku) Jpn. J. Ind. Health, 24(4), 379-387 (cyt. za HSDB 2000).
50. Kawata F., Ito A. (1984) Experimental studies of effects on organic solvents in living body. Changes of tetrahydrofuran concentration in rat’s organes and biological observations after inhalation. Nippon Hoigaku Zasshi 38, 367-375 (cyt. za Moody 1991).
51. Kawata F., Shimizu T., Ozu S. (1986) Nippon Hoigaku Zasshi 40, 811 (cyt. za Moody 1991).
52. Kimmerle G. (1967) Unveroeffentlichte Untersuchungen der BAYER AG (cyt. za IUCLID 2000).
53. Kimura E.T., Ebert D.M., Dodge P.W. (1971) Acute toxicity and limits of solvent residue for sixteen organic solvents. Toxicol. Appl. Pharmacol. 19, 699-704.
54. Komsta E. i in. (1988) Results of a short-term toxicity study for three organic chemicals found in Niagara river drinking water. Bull. Environ. Contam. Toxicol. 41, 515-522.
55. Kozhukhov A.N., Germane S.K. (1984), Eksp. Klin. Farmakot. 13, 28-35 (cyt. za IUCLID 2000).
56. Kudo Y. i in. (1983) Sei Marianna Ika Daigaku Zasshi 11, 409 (cyt. za Moody 1991).
57. LaDou J. (1990) Occupational medicine. Appleton & Lange, Norwalk, Connecticut, San Mateo, California, p. 362, 1990. Abbott M.G., McFee A.F., Tice R.R.: Genotoxicity of four furan compounds tested in vivo. Environ. Mol. Mutag. (Suppl.) 5.
58. Lefaux R. (1968) Practical toxicology of plastics. CRC Press Inc., Cleveland, p. 117 (cyt. za HSDB 2000).
59. Lehmann K.B., Flury F. (1943) Toxicology of industrial solvents. Williams & Wilkins, Baltimore, 269-270 (cyt. za ACGIH 2000).
60. Hawley’s condensed chemical dictionary (1993), (Red.) R.J. Lewis. 12 ed., New York, Van Nostrand Reinhold Co., p. 1131( cyt. za HSDB 2000).
61. NIOSH/OSHA,Occupational Health Guidelines for Chemicals Hazards (1981) DHHS. (NIOSH) Publication No. 81-123 (3 Vols). Washington, U.S. Government Printing Office (cyt. za HSDB 2000).
62. Marcus R.J., Winters W.D., Hultin E. (1976) Neuropharmacological effects induced by butanol, 4-hydroxybutyrate, 4-mercaptobutyric acid thiolacetone, tetrahydrofuran, pyrrolidine, 2-deoxy-Dglucose and related substances in the rat. Neuropharmacology 15, 29-38.
63. Maron D., Katzenellenbogen J., Ames B.N. (1981) Compatibility of organic solvents with the Salmonella/microsome test. Mutat. Res. 88(4), 343-350 (cyt. za Mast i in. 1992).
64. Mast T.J. i in. (1992) Evaluation of the potential for developmental toxicity in rats and mice following inhalation exposure to tetrahydrofuran. Fund. Appl. Toxicol. 18, 255-265.
65. McMahon R.E., Cline J.C., Thompson C.Z. (1979) Cancer Res. 39, 682 (cyt. za Moody 1991).
66. Mirsalis J. i in. (1983) Indication of unscheduled DNA synthesis in hepatocytes following in vitro and in vivo treatment (cyt. za IUCLID 2000).
67. Moody D.E. (1991) The effect of tetrahydrofuran on biological systems: does a hepatotoxic potential exist? Drug Chem. Toxicol. 14(4), 319-342.
68. Mortelmans K. i in. (1986) Environ. Mutagen 8, 1-119 (cyt. za HSDB 2000).
69. NIOSH, National Occupational Hazard Survey (1979), (cyt. za Chemical Selection Working Group Profile # 446: Tetrahyrdofuran, cyt. za HSDB 2000).
70. NIOS, National Occupational Exposure Survey, NOES (1983), (cyt. za HSDB 2000).
71. NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (1990) Provisional data as of July 1, 1990 from the National Occupational Exposure Survey conducted 1981-1983. NIOSH, Cincinnati, OH (cyt. za ACGIH 2000).
72. NTP, National Toxicology Program (1979) Summary of data for chemical selection: tetrahydrofuran, p. 2 (cyt. za HSDB 2000).
73. NTP, National Toxicology Program (1984) Fiscal Year 1984a, Annual Plan, p. 75 NTP-84-023 (cyt. za HSDB 2000).
74. NTP, National Toxicology Program (1984b) Annual Plan. Fiscal Year (cyt. za IUCLID 2000). 73. NTP, National Toxicology Program (1998) Toxicology and carcinogenesis studies of tetrahydrofuran in F340/N rats and B6C3F1 mice (inhalation studies). NTP-working group. Technical report series 475, p. 244 (cyt. za TOXLINE 1995).
75. Ohashi Y. i in. (1982) Sumitomo Sangyo Esei (Sumitomo Industrial Health), No.1, 18, 89-93 (cyt. za RTECS).
76. Okumura E., Tokushima J. (1958) J. Exp. Med. 5, 8-38 (cyt. za IUCLID 2000).
77. Ong C.N. i in. (1991) Biological monitoring of occupational exposure to tetrahydrofuran. Br. J. Ind. Med. 48(9), 616-621 (cyt. za TOXLINE 1994).
78. Popov V.A. (1970) Hygienic assessment of thtrahydrofuran as an atmosphetic pollution. Gig. Sanit. 35, 16.
79. Pozdnyakova A.G. (1965) Tr. Leningr. Sanit. Gig. Med. Inst., 81, 91-96 (cyt. za IUCLID 2000).
80. Pozdnyakova A.G. (1969) Gigieniczeskoye normirowanye tetrahydrofurana w bodojemach. Gig. Sanit. 34(9), 114-115.
81. Rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 21 sierpnia 1997 r. Substancje chemiczne stwarzające zagrożenie dla zdrowia lub życia. Załączniki nr 1 i 2. DzU 105, poz. 671.
82. RTECS, Registry of Toxic Effects of Chemical Substances (2000) National Institutes for Occupational Safety and Health, Cincinnati.
83. Sax N.I. (1963) Dangerous properties of industrial materials. 2 ed., Reinhold Publishing Corporation, New York, 1231.
84. Sax N.I. (1984) Dangerous properties of industrial materials. 6 ed. New York, Van Nostrand Reinhold, p. 2533 (cyt. za HSDB 2000).
85. Sax N.I. (1986) Hazardous chemicals information annual. Vol. I, p. 640-644. New York, Van Nostrand Reinhold Information Services (cyt. za Mast 1992).
86. Shalanski H.A. (1946) Smyth laboratories (May 2), (cyt. za IUCLID 2000).
87. Shelby M.D., Witt K.L. (1995) Comparison of results from mouse bone marrow chromosome aberration and micronucleus tests. Environ. Mol. Mutag. 25, 302-313.
88. Sittig M. (1985) Handbook of toxic and hazardous chemicals and carcinogens. 2 ed. Noyes Data Corporation, Park Ridge (cyt. za HSDB 2000 lub 3 ed. Vol. 2 1536-1538, 1991, cyt. za ACGIH 2000).
89. Simonsen L. i in. (1994) Scan. J. Work Environ. Health 20(1), 1-12 (cyt. za HSDB 2000).
90. Solveig Wallis S.A. (1974) Chem. Biol. Interact. 9, 97-103 (cyt. za IUCLUD 2000).
91. SRI (cyt. za HSDB 2000).
92. Stasenkova K.P., Kochetkova T. (1963) Toksikol. Novykh. Prom. Khim. Verschestv 5, 21-35 (cyt. za Moody 1991).
93. Stasenkova K.P., Kochetkova T. (1968) Toksikol. Novykh. Prom. Khim. Verschestv 10, 35 (cyt. za Moody 1991).
94. Stoughton R.W., Robbins B.H. (1936) The anesthetic properties of tetrahydrofurane. J. Pharmacol. Exp. Ther. 58, 171-173 (cyt. za Moody 1991).
95. Sumitomo Sangyo Eisei (1984) Sumitomo Industrial Health 1, 20, 141 (cyt. za RTECS 2000).
96. The Merck Index. Encyclopedia of chemicals, drugs, and biologicals (1983), (Red.) M. Windholz., S. Budavari, 10 ed., Merck & Co. Inc., Rahway, USA, 1318.
97. Tomoda R. i in.(1986) Mutat. Res. 164, 203 (cyt. za Moody 1991).
98. TOXLINE (2001) [Baza bibliograficzna].
99. Ullrich V., Weber P., Wollenberg P. (1975) Tetrahydrofuran – an inhibitor for ethanol – induced liver microsomal cytochrome P-450. Biochem. Biophys. Res. Commun. 64, 808-813 (cyt. za ACGIH 2000).
100. USITC (Unites States International Trade Commission), (1985). Synthetic Organic Chemicals – United States Production and Sales, p. 29 (cyt. za HSDB 2000). 101. USITC (Unites States International Trade Commission), (1994). Synthetic Organic Chemicals – United States Production and Sales, 1993, USITC Publication 2810, Nov. 1994, Washington, p. 3-169 (cyt. za HSDB 2000).
102. USEPA (1979) Chemical hazard information profile: tetrahydrofuran 254 (cyt. za HSDB 2000).
103. Valencia R. i in. (1985) Chemical mutagenesis testing in Drosophila. III. Results of 48 coded compounds tests for the national toxicology program. Environ. Mutagen 7. 325-348 (cyt. za Mast 1992).
104. Veith G.D., Call D.J., Brooke L.T. (1983) Can. J. Fish. Aquat. Sci. 40, 743 (cyt. za Moody 1991).
105. Verschueren K. (1983) Handbook of environmental data of organic chemicals. 2 ed., Van Nostrand Reinhold Co., New York (cyt. za HSDB 2000).
106. Zapp J.A. Jr. (1957) Personal communication to TLV Committee from Haskell Laboratory, E.I. du Pont de Nemours & Co., Wilmington, DE (cyt. za ACGIH 2000).
107. Zeller H. i in. (1964) Zur Toxicatat von Tetrahydrofuran. Nauyn. Schmiedebergs Arch. Pharmakol. 247, 359-360 (cyt. za ACGIH 2000).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-880c9f5c-4aa0-4190-80db-e7f83a967986