Quo vadis polska obrono powietrzna?

• Autorzy: Radomyski A. , Materak W.

Warianty tytułu

EN

Quo vadis Polish Air Defence?

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

W niniejszym artykule autorzy koncentrują się na problematyce rozwoju systemu obrony powietrznej w Polsce. Przedstawione przez nich wnioski z przeprowadzonych badań wskazują na potrzebę zmiany dotychczasowej filozofii przy tworzeniu nowoczesnego systemu obrony powietrznej. W tym względzie wskazują główne słabości obecnego stanu obrony powietrznej oraz proponują przyjęcie nieco innej metodyki planowania efektywnego systemu obrony powietrznej, który posiadałby zdolności do skutecznego niszczenia szerokiej gamy środków napadu powietrznego, w tym także rakiet balistycznych. Autorzy zwracają również uwagę na rosnącą rangę obrony powietrznej w systemie bezpieczeństwa państwa nie tylko w okresie wojny, ale również w czasie pokoju i wystąpienia sytuacji kryzysowych. Wskazują na przebieg współczesnych konfliktów zbrojnych oraz sytuację na Ukrainie. Szczególnie duża wagę przywiązują do właściwej organizacji obrony powietrznej obiektów militarnych i cywilnych, które mają największe znaczenie dla bezpieczeństwa państwa i jego sił zbrojnych, ponieważ to właśnie one będą najczęściej osłanianie przez specjalistyczne środki obrony powietrznej jak samoloty myśliwskie i naziemne systemy obrony przeciwlotniczej.

EN

In this article, the authors focus on the issues of the development of the air defence system in Poland. They will present the findings of the study which indicate a need to change the philosophy of the creation of a modern air defence system. In this regard, the authors indicate the main weaknesses of the current state of air defence and propose to adopt a slightly different methodology for planning an effective air defence system, which would have the ability to effectively destroy a wide range of air attack measures including ballistic missiles. They also point to the growing importance of air defence in the state security system, not only during war but also in peacetime and crisis situations. This subject could indicate the course of present armed conflicts and the situation in Ukraine. The authors pay particularly high importance to the proper organisation of the air defence of military and civilian objects, which are of utmost importance for the security of the State and its armed forces, because it is they who will be especially protected by using specialist means of air defence just like fighters and ground-based air defence systems.

Słowa kluczowe

PL

obrona powietrzna; system obrony powietrznej; samoloty myśliwskie; przeciwlotnicze systemy rakietowe; rakiety balistyczne; zagrożenie powietrzne; modernizacja techniczna; planowanie strategiczne; wizja

EN

air defence; air defence systems; fighter aircraft; anti-missile systems; ballistic missiles; threat of air; technical modernization; strategic planning; vision

• Wydawca: Akademia Sztuki Wojennej
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe AON
• Rocznik: 2015
• Tom: nr 1(98)
• Strony: 104--121
• Opis fizyczny: Bibliogr. 22 poz., il., wykr.

Twórcy

autor

Radomyski A.

• Akademia Obrony Narodowej

autor

Materak W.

• Akademia Obrony Narodowej

Bibliografia

• 1. Czarnecki W., Czmur S., Przyszłość sił zbrojnych RP – miejsce Polski w Euroatlantyckich strukturach bezpieczeństwa, materiały z konferencji naukowej „Polska wizja przyszłego pola walki. Wymagania i potrzeby”, Warszawa 2004.
• 2. Czmur S., Zasadnicze problemy rozwoju sił powietrznych, „Zeszyty Naukowe AON”, nr 2 (47) A, Warszawa 2002.
• 3. Dęga Cz., Uzbrojenie i pole walki wojsk lądowych do 2020 roku, Warszawa 1995.
• 4. FM3-01.11., Air Defense Artillery Reference Handbook, Department of the Army, Washington, DC, October 2000.
• 5. Informacja o planowanych zmianach dyslokacyjnych wynikających z programu rozwoju sił zbrojnych RP w latach 2007–2012 oraz jego aneksów, SG WP, Warszawa, listopad 2009.
• 6. Jastrzębowska E., Rzym w czasach „Quo vadis”, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001.
• 7. Kościuk L., Przełom w transformacji, „Bellona”, 2010, nr 4.
• 8. Kuriata R., Obrona przeciwlotnicza wojsk w strategicznej operacji obronnej, AON, Warszawa 1998.
• 9. Marciniak M., Podstawy teoretyczne budowania struktur organizacyjnych sił powietrznych, [w:] Współczesne siły powietrzne – misje, zadania, tendencje rozwoju, „Zeszyty Naukowe AON”, nr 2 (47) A – specjalny, Warszawa 2002.
• 10. Obłój K., Zarządzanie strategiczne, UW, Warszawa 1987.
• 11. Ojrzanowski M., Kierunki rozwoju sił zbrojnych – podejście polskie, [w:] Profesjonalizacja Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej, materiały z konferencji naukowej, „Zeszyty Naukowe AON”, numer specjalny 2 (71) A, Warszawa 2008.
• 12. Ojrzanowski M., Przełom w myśleniu, „Polska Zbrojna”, nr 16 (534) z 15 kwietnia 2007.
• 13. Pająk J., Środki lekkiej obrony przeciwlotniczej w osłonie pododdziałów wojsk lądowych, „Zeszyty Naukowe WSOWL”, nr 3, Wrocław 2009.
• 14. Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Ossolineum, Wrocław 1967.
• 15. Radomyski A., Wojska obrony przeciwlotnicze SZ RP wobec nowych wyzwań militarnych, „Zeszyty Naukowe AON”, nr 1, Warszawa 2008.
• 16. Radomyski, A. Dobija K., Przygotowanie sił obrony przeciwlotniczej do udziału w misjach stabilizacyjnych, AON, Warszawa 2010.
• 17. Rutkowski C., Zarządzanie strategiczne na drodze ku nowej filozofii i nowym paradygmatom, AON, Warszawa 2004.
• 18. Stoner J.A.F., Wankel Ch., Kierowanie, PWE, Warszawa 1996.
• 19. Strategia bezpieczeństwa narodowego RP, Warszawa 2003.
• 20. Strategia bezpieczeństwa narodowego RP, Warszawa 2007.
• 21. Szpyra R., Środowisko przyszłej walki powietrznej na tle globalnych zmian cywilizacyjnych na progu XXI wieku, opracowane studyjne…, s. 37.
• 22. Wizja Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej – 2030, Wyd. Ministerstwo Obrony Narodowej, Warszawa 2008.