Paramagnetyzm upigmentowanych grzybów glebowych Cladosporium herbarum

• Autorzy: Zdybel M. , Pilawa B. , Buszman E. , Witoszyńska T. , Brotoń B.

Warianty tytułu

EN

Paramagnetism of pigmented soil fungi Cladosporium herbarum

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

Zbadano właściwości centrów paramagnetycznych upigmentowanych grzybów glebowych Cladosporium herbarum metodą EPR. Stwierdzono stabilny paramagnetyzm Cladosporium herbarum wynikający z obecności w próbce głównie eumelaniny. W widmach EPR obserwowano dominującą linię eumelaniny oraz dodatkowo linię feomelaniny o niewielkiej amplitudzie. o-Semichinonowe wolne rodniki (~10/17spin/g) odpowiadają za paramagnetyzm Cladosporium herbarum.

EN

Properties of paramagnetic centers in pigmented soil fungi Cladosporium herbarum were studied by EPR method. Stable parmagnetism of Cladosporium herbarum, mainly resulted from existence of eumelanin in the sample, was stated. Dominant line of eumelanin and additionally line of pheomelanin with the low amplitude were observed in EPR spectra. o-Semiquinone free radicals (~10/17spin/g) are mainly responsible for paramgnetism of Cladosporium herbarum.

Słowa kluczowe

PL

paramagnetyzm; wolne rodniki; melanina; Cladosporium herbarum; EPR

EN

paramagnetism; free radicals; melanin; Cladosporium herbarum; EPR

• Wydawca: Polish Society for Biomaterials in Cracow
• Czasopismo: Engineering of Biomaterials
• Rocznik: 2009
• Tom: Vol. 12, no. 89-91
• Strony: 172--174
• Opis fizyczny: Bibliogr. 9 poz., rys., wykr.

Twórcy

autor

Zdybel M.

• Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Katedra i Zakład Biofizyki, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, Polska

autor

Pilawa B.

• Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Katedra i Zakład Biofizyki, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, Polska

autor

Buszman E.

• Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Katedra i Zakład Chemii i Analizy Leków, ul. Jagiellońska 4, 41-200 Sosnowiec, Polska

autor

Witoszyńska T.

• Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Katedra i Zakład Chemii i Analizy Leków, ul. Jagiellońska 4, 41-200 Sosnowiec, Polska

autor

Brotoń B.

• Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Katedra i Zakład Biofizyki, ul. Jedności 8, 41-200 Sosnowiec, Polska

Bibliografia

• [1] Martini H, Weidenbörner M, Adams S, Kunz B. Increased antifungal activity of 3- and 7-hydroxyflavone against Cladosporium herbarum and Penicillium glabrum through ester formation. Mycoll Res 1997; 101: 920-922
• [2] Gibka J. Wykorzystanie melaniny i procesu melanogenezy w kosmetyce. Pol J Cosmetol 2000; 3: 164-176.
• [3] Sarna T. Badanie struktury i właściwości centrów aktywnych melanin. Zagad Biof Współ 1981; 6: 201-219.
• [4] Pilawa B, Buszman E, Latocha M, Wilczok T. EPR studies of melanin from Cladosporium cladosporioides. Pol J Med Phys Eng 1996; 2: 59-65.
• [5] Matuszczyk M, Buszman E, Pilawa B, Witoszyńska T, Wilczok T. Cd2+ effect on free radicals in Cladosporium cladosporioides–melanin tested by EPR spectroscopy. Chem Phys Letters 2004; 394: 366-371.
• [6] Buszman E, Pilawa B, Zdybel M, et al. EPR examination of Zn2+ and Cu2+ binding by pigmented soil fungi Cladosporium cladosporioides. Sci Total Environ 2006; 363: 195-205.
• [7] Hegedus ZL. The probable involvement of soluble and deposited melanins, their intermediates and the reactive oxygen side-products in human diseases and aging. Toxicology 2000; 145: 85-101.
• [8] Chodurek E, Czyżyk D, Pilawa B, Wilczyński S. EPR studies of paramagnetic centers in melanin from Sepia officinalis. Engineering of Biomaterials 2009; 86:28-32.
• [9] Binns F, Chapman RF, Robson NC, Swan GA, Waggot A. Studies related to the chemistry of melanins. Part VIII. The pyrrolecarboxylic acids formed by oxidation or hydrolysis of melanin derived from 3,4-dihydroxyphenethylamine or 3,4-dihydroxyphenylalanine. J Chem Soc C 1970: 1128-1134.

Uwagi

Zakres stron na podstawie wersji drukowanej