Prawnokarna regulacja nierespektowania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. Uwagi na tle teorii i praktyki stosowania prawa. Cz. 2

• Autorzy: Kania A.

Warianty tytułu

EN

Penal regulation of the failure to comply with disqualification from driving. Remarks in view of the theory and practice of application of the law. Part 2

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację rozważań poświęconych prawnokarnej regulacji, dotyczącej nierespektowania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. W tej części artykułu autorka poświęca uwagę dalszym ustawowym znamionom czynu, stypizowanego w art. 178a § 4 in fine k.k. W zamyśle autorki, rozważania te powinny służyć prawidłowej interpretacji wskazanego przepisu. W podjętych analizach autorka odnosi się również do niektórych problemów związanych z sędziowskim wymiarem kary za omawiany typ czynu zabronionego. Dokonane w tym zakresie ustalenia skłoniły autorkę do wysunięcia wniosku, że – zgodnie z nową filozofią karania – ustawowe zagrożenie wynikające z art. 178a § 4 in fine k.k. może ulec istotnej modyfikacji, do której przyczyniło się wprowadzenie art. 37a k.k. i uchylenie art. 58 § 4 k.k.

EN

This study is a continuation of the reflections on the penal regulation of the failure to comply with disqualification from driving. The second part of the article focuses on further statutory criteria of the offence defined in Article 178a (4) in fine of the Penal Code. In the author’s opinion these analyses should be used for the purpose of the correct interpretation of the given provision. The conducted analyses also refer to selected issues related to judicial sentence for the discussed type of offence. The findings on the matter lead to the conclusion that – pursuant to the new philosophy of penalties – the statutory penalty range arising out of Article 178a (4) in fine of the Penal Code may be significantly modified because of the implementation of Article 37a of the Penal Code and the revocation of Article 58 (4) of the Penal Code.

Słowa kluczowe

PL

zakaz prowadzenia pojazdu; sądowy wymiar kary; nierespektowanie sądowego zakazu prowadzenia pojazdów

EN

disqualification from driving; judicial sentencing; a failure to comply with disqualification from driving

• Wydawca: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych
• Czasopismo: Paragraf na Drodze
• Rocznik: 2017
• Tom: Nr 2
• Strony: 39--52
• Opis fizyczny: Bibliogr. 33 poz.

Twórcy

autor

Kania A.

• Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Zielonogórskiego, Katedra Prawa Karnego i Postępowania Karnego

Bibliografia

• 1. Andrejew, I. (1978). Ustawowe znamiona czynu. Typizacja i kwalifikacja przestępstw, Warszawa.
• 2. Bojarski, T. (1982). Odmiany podstawowych typów przestępstw w polskim prawie karnym, Warszawa.
• 3. Giezek, J. (2012). (w:) J. Giezek, N. Kłączyńska, G. Łabuda, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa.
• 4. Drajewicz, D. (2012). Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. WZ 53/10, Prok. i Pr. Nr 6.
• 5. Gubała, W. (2001). Ocena stanu nietrzeźwości na podstawie obliczeń teoretycznych, Paragraf na Drodze, nr 9.
• 6. Huminiak, T. (2005). Pojęcia „środek działający podobnie do alkoholu” i „środek odurzający”. Kolejne uwagi, Paragraf na Drodze, nr 5.
• 7. Huminiak, T. (2004) Stan „pod wpływem środków odurzających” i stan „po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu” u kierującego pojazdem, Paragraf na Drodze, nr 3.
• 8. Kaczmarek, T. (1980). Ogólne dyrektywy wymiaru kary w teorii i praktyce sądowej, Wrocław.
• 9. Kaczmarek, T. (1994). Spory wokół pojęcia czynu i ich znaczenie dla systemowego objaśnienia struktury przestępstwa. (w:) Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci profesora Kazimierza Buchały, red. Z. Ćwiąkalski, St. Waltoś, A. Zoll, Kraków.
• 10. Kała, M. (2004). Środki działające podobnie do alkoholu w organizmie kierowcy, Paragraf na Drodze, nr 11.
• 11. Krajewski, K. (2003). Pojęcie środka odurzającego na gruncie k.k., PiP, nr 11.
• 12. Kunicka-Michalska, B. (2010). (w:) O. Górniok, W. Kozielewicz, E. Pływaczewski et al., Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz do art. 222–316, t. II, red. A. Wąsek, R. Zawłocki, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
• 13. Leciak, M. (2009). Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. II KK 254/08, WPP, nr 4.
• 14. Małecki, M. (2013). Przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k. Uwagi de lege lata, Paragraf na Drodze, nr 10.
• 15. Nowak, P. (2013). Wykładnia znamion „stan pod wpływem środka odurzającego” oraz „stan po użyciu środka działającego podobnie do alkoholu” w świetle konstytucyjnego wzorca kontroli, Paragraf na Drodze, nr 1.
• 16. Paprzycki, L.K. (2012). Stan po użyciu i stan pod wpływem środka odurzającego, Paragraf na Drodze, nr 1.
• 17. Pawlik, R. (2014). Znamię stanu pod wpływem środka odurzającego w świetle projektu nowelizacji Kodeksu karnego, Kwartalnik Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, zeszyt specjalny, nr 13.
• 18. Pracki, H. (1975). Wpływ znamion i okoliczności czynu na wymiar kary, NP, nr 10-11.
• 19. Sienkiewicz, Z. (2005). (w:) O. Górniok, S. Hoc, M. Kalitowski, et. al., Kodeks karny. Komentarz, t. I, Art. 1-116, red. O. Górniok, Gdańsk.
• 20. Skowron, A. (2004). Jeszcze raz krytycznie o środkach działających podobnie do alkoholu, Paragraf na Drodze, nr 11.
• 21. Skowron, A. (2006). O potrzebie zmian w określeniu znamion przestępstwa i wykroczenia związanych z używaniem środków działających podobnie do alkoholu, Paragraf na Drodze, nr 2.
• 22. Spotowski, A. (1976). Pozorny (pomijalny) zbieg przepisów ustawy i przestępstw, Warszawa.
• 23. Stefański, R.A. (2009). Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. II KK 254/08, Prok. i Pr., nr 7-8.
• 24. Stefański, R.A. (2013). Kilka uwag na kanwie artykułu M. Małeckiego „Przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k. – uwagi de lege lata”, Paragraf na Drodze, nr 11.
• 25. Stefański, R.A. (1993). Nowe określenie „stanu nietrzeźwości” i „stanu po użyciu alkoholu”, Przegląd Sądowy, nr 2.
• 26. Stefański, R.A. (1999). Prawna ocena stanów związanych z używaniem środków odurzających w ruchu drogowym, Prok. i Pr., nr 4.
• 27. Stefański, R.A. (1999). Prawnokarna ocena stanu nietrzeźwości w ruchu drogowym, Prok. i Pr., nr 3.
• 28. Stefański, R.A (2006). Przymusowe poddanie kierującego pojazdem badaniu na zawartość alkoholu w organizmie a nietykalność osobista osoby korzystającej z immunitetu krajowego, Paragraf na Drodze, nr 9.
• 29. Stefański, R.A. (2005). Wykroczenia drogowe. Komentarz, Kraków.
• 30. Razowski, T. (2014). (w:) J. Giezek, D. Gruszecka, N. Kłączyńska, et al., Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa.
• 31. Tyszkiewicz, L. (2012). (w:) J. Bojarski, M. Bojarski, M. Filar, et al., Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa.
• 32. Wolter, W. (1972). Z rozważań nad kwalifikowanymi typami przestępstw, PiP, nr 7-8.
• 33. Wróblewski, B. (1948). Język prawny i prawniczy, Kraków.