Ocena możliwości degradacji WWA z wykorzystaniem mikroorganizmów pozyskanych z cieczy nadosadowych

• Autorzy: Włodarczyk-Makuła M. , Wiśniowska E.

Identyfikatory

DOI

10.2429/proc.2018.12(2)062

Warianty tytułu

EN

Evaluation of degradation possibility of pahs by miroorganisms obtained from reject waters

• Konferencja: ECOpole’18 Conference (10-13.10.2018 ; Polanica Zdrój, Poland)
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem badań było ustalenie zdolności mieszanych populacji mikroorganizmów heterotroficznych, bezwzględnych oraz względnych tlenowców wyizolowanych z cieczy nadosadowych, do wykorzystywania wybranych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) jako jedynego źródła węgla organicznego. Określono również, czy mikroorganizmy te są w stanie rozkładać WWA w obecności łatwo przyswajalnego źródła węgla organicznego. Inokulum uzyskano z cieczy nadosadowej oddzielonej z osadów surowych. Osady wytrząsano z wodą destylowaną (4:1) przez pół godziny, a następnie dekantowano. Znad osadu pobierano 1 cm3 cieczy nadosadowej, materiał ten rozcieńczano w soli fizjologicznej, a następnie metodą płytek tartych posiewano na odpowiednie podłoże (agar-agar lub agar wzbogacony). Do próbek wprowadzono wzorcową mieszaninę WWA. W próbach tych WWA stanowiły jedyne lub dodatkowe źródło węgla organicznego. Próbki inkubowano w cieplarce laboratoryjnej w temp. 20 °C przez 48 h, a następnie 24 h w temp. 37 °C. Inkubację mikroorganizmów prowadzono w warunkach tlenowych. Wyniki badań wskazują, że bakterie wyizolowane z cieczy znad osadu surowego przy 72 h czasie inkubacji, w podanych powyżej warunkach, wykorzystywały niskocząsteczkowe WWA jako podstawowe źródła węgla organicznego. Stopień usunięcia tych związków z próbek był jednak na poziomie 20-30 %.

EN

The aim of the study was to evaluate ability of mixed cultures of heterotrophic microorganisms, both strict and relative aerobes, separated from sewage sludge, to use selected polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) as the sole source of organic carbon. Also in the presence of other organic compounds in the environment. Inoculum was prepared based on supernatant separated from raw sewage sludge. Sludge was mixed with distilled water (4:1) and then shaken for half an hour and decanted. 1 cm3 of supernatant was taken and diluted in saline solution. The microorganisms were inoculated on Petri dishes filled with proper medium. Medium were agar-agar and enriched agar. Control samples were the ones with enriched agar and inoculums. To the samples standard solution of PAHs was spiked as sole and additional organic carbon source. Samples were incubated in laboratory incubator at 20 °C for 48 h, and then for 24 h at 37 °C under aerobic conditions. Based on the results it was stated that bacteria separated from raw sludge did not use PAHs as a sole organic carbon source during 72 hours incubation.

Słowa kluczowe

PL

wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne; ciecze osadowe; biodegradacja; kometabolizm

EN

polycyclic aromatic hydrocarbons; reject water; biodegradation; cometabolism

• Wydawca: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
• Czasopismo: Proceedings of ECOpole
• Rocznik: 2018
• Tom: Vol. 12, No. 2
• Strony: 599--610
• Opis fizyczny: Bibliogr. 26 poz., rys., wykr., tab.

Twórcy

autor

Włodarczyk-Makuła M.

• Katedra Chemii, Technologii Wody i Ścieków, Politechnika Częstochowska, ul. J.H. Dąbrowskiego 69, 42-200 Częstochowa, tel. [phone]

autor

Wiśniowska E.

• Katedra Chemii, Technologii Wody i Ścieków, Politechnika Częstochowska, ul. J.H. Dąbrowskiego 69, 42-200 Częstochowa, tel. [phone]

Bibliografia

• [1] Regulation (EC) NO 850/2004 of the European Parliament and of the Council of 29 April 2004 on persistent organic pollutants and amending Directive 79/117/EEC, OJ L 158, 30.4.2004, p. 7-49. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:32004R0850&from=PL.
• [2] Stockholm Convention. The POPs. Genève; 2008. chm.pops.int/TheConvention/ThePOPs/tabid/673/Defsult.aspx.
• [3] Włodarczyk-Makuła M. Roczn Ochr Środ. 2010;12:559-573. http://ros.edu.pl/images/roczniki/archive/pp_2010_032.pdf.
• [4] Sengupta D, Agrahari S, editors. Modelling Trends in Solid and Hazardous Waste Management. Singapure: Springer Verlag; 2017. ISBN: 10981102409X.
• [5] Kuhad R, Singh A. Biotechnology for Environmental Management and Resource Recovery. New Deli: Springer India; 2013. ISBN: 9788132208761.
• [6] https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov.
• [7] Pannu JK, Singh A, Ward OP. Can J Microbiol. 2003;49:508-513. DOI: 10.1139/w03-068.
• [8] Kwapisz E. Biotechnologia. 2006;2(73):166-188. http://www.pfb.info.pl/files/kwartalnik/2_2006/Kwapisz.pdf.
• [9] Włodarczyk-Makuła M. Physical and Chemical Fates of Organic Micropollutants. Saarbrucken: Scholar Press; 2015. ISBN: 9783639859300.
• [10] Ghosal D, Ghosh S,Dutta TK, Ahn Y. Front Microbiol. 2016;7:1369. DOI: 10.3389/fmicb.2016.01837.
• [11] Agteeren MH, Keuning S, Janssen DB. Handbook on Biodegradation and Biological Treatment of Hazardous Organic Compounds. Dordrecht. Boston. London: Kluwer Academic Publishers; 1998. ISBN: 079234989X.
• [12] Pepper I, Gerba C, Gentry T. Environmental Microbiology. Tucson: Academic Press; 2014. ISBN: 9780123946263.
• [13] Falås P, Wick A, Castronovo S, Habermacher J, Ternes TA, Joss A. Water Res. 2016;95:240-249. DOI: 10.1016/j.watres.2016.03.009.
• [14] Khan SA, Hamayun M, Bibi N, Sherwani SK. American-Eurasian J Agric Environ Sci. 2015;5:800-812. DOI: 10.5829/idosi.aejaes.2015.15.5.93218.
• [15] Rittman B. J Environ Eng. 2010;136(4):348-353. DOI: 10.1061/(ASCE)EE.1943-7870.0000140.
• [16] Gullotto A, Branciamore S, Duchi I, Caño MF, Randazzo D, Tilli S, et al. Bioresour Technol. 2008;99:8353-8359. DOI: 10.1016/j.biortech.2008.02.054. Epub 2008 Apr 14.
• [17] Prest EI, Hammes F, van Loosdrecht MCM, Vrouwenvelder JS. Front Microbiol. 2016;7(45):1-24. DOI: 10.3389/fmicb.2016.00045.
• [18] Włodarczyk-Makuła M, Wiśniowska E, Turek A, Obstój A. Desal Water Treat. 2016;57(3):1262-1272. DOI: 10.1080/19443994.2014.996012.
• [19] Diez MC. J. Soil Sci Plant Nutr. 2010;10(3):244-267. DOI: 10.4067/S0718-95162010000100004.
• [20] Agathos SN, Reineke W. Biotechnology for the Environment: Wastewater Treatment and Modelling, Waste Gas Handling. Dordrecht: Springer Science + Business Media; 2003. ISBN: 9789401709323. DOI: 10.1007/978-94-017-0932-3.
• [21] Lyu Y, Zheng W, Zheng T, Tian Y. PLoS One. 2014; 9(7):e101438. DOI: 10.1371/journal.pone.0101438.
• [22] Chang BV, Chang SW, Yuan SW. Adv Environ Res. 2003;7(3):623-628. DOI: 10.1016/S1093-0191(02)00047-3.
• [23] Sponza DT, Gök Q. Bioresour Technol. 2010;101(3):914-924. DOI: 10.1016/j.biortech.2009.09.022.
• [24] Manoli E, Samara C. Environ Pollut. 2008;151477-485. DOI: 10.1016/j.envpol.2007.04.009.
• [25] Włodarczyk-Makula M, Sulkowski, Popenda A, Robertson LW. Fres Environ Bull. 2003;12(4):338-342. www.prt-parlar.de/?wpfb_dl=90.
• [26] Mezzanotte V, Anzano M, Collina E, Marazzi FA, Lasagni M. Polycyclic Aromat Hydrocarb. 2016;36:213-228. DOI: 10.1080/10406638.2014.957409.

Uwagi

PL

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).