Identyfikatory
Warianty tytułu
Chlorodifluorometan
Języki publikacji
Abstrakty
Chlorodifluorometan (freon 22, CF22) jest bezbarwnym, bezwonnym, niepalnym gazem. Stosowany jest jako czynnik chłodzący w urządzeniach i systemach chłodniczych (np. w lodówkach, chłodniach i klimatyzatorach). Chlorodifluorometan powstaje w reakcji chloroformu i fluorowodoru w obecności katalizatorów. Jest gazem o małej toksyczności zarówno przy ostrych, jak i przewlekłych narażeniach. Chlorodifluorometan o dużych stężeniach, powyżej 177 g/m3 (50 000 ppm), może powodować lekkie bóle i zawroty głowy oraz zadyszkę. CF22 nie wykazuje działania mutagennego, rakotwórczego ani teratogennego. W dużej liczbie prac wskazano na możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca u ludzi w wyniku narażenia na CF22. Niemniej jednak przedstawione zależności między występowaniem arytmii a wielkością narażenia nie były jednoznaczne. Zespół Ekspertów zaproponował, podczas ustalania wartości NDS chlorodifluorometanu oprzeć się na wynikach przewlekłego inhalacyjnego badania na zwierzętach. U szczurów narażonych na CF22 o stężeniach 3,54 i 35,4 g/m3 5 h dziennie, 5 dni tygodniowo przez 118 tygodni (samice) i 131 tygodni (samce) nie stwierdzono żadnych skutków narażenia. Natomiast narażenie na związek o wyższym stężeniu 177 g/m3 spowodowało u samic istotny wzrost masy nerek, nadnerczy i przysadki. Według EPA stężenie 35,4 g/m3 chlorodifluorometanu przyjęto za wartość NOAEL działania układowego tego freonu. Proponuje się przyjąć wartość NDS CF22 na poziomie 3000 mg/m3. Wartość ta powinna jednocześnie zabezpieczyć pracowników przed potencjalnymi skutkami działania kardiotoksycznego. Nie ma podstaw do wyznaczenia wartości NDSCh chlorodifluorometanu.
Chlorodifluorometan (CF22) is a colorless, nonflammable gas with very low toxicity. FC22 is used as an aerosol Extremely high vapors concentrations (177 g/m3) may cause headache, nausea and shortness of breath. Some epidemiological reports have shown excess irregular heartbreakin exposed population.Based on the NOAEL value obtained in an experimental study (35400 mg/m3) and appropriate uncertainty factors, a TLV has been calculated and proposed at 3000 mg/m3.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
19--35
Opis fizyczny
Bibliogr. 40 poz., tab.
Twórcy
autor
- Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
autor
- Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
Bibliografia
- 1. ACGIH (1999) Documentation of the TLV. Chlorodifluoromethane. 6th ed. Cincinnati.
- 2. Antti-Poika M., Heikkila J., Saarinen L. (1990) Cardiac arrhythmias during occupational exposure to fluorinated hydrocarbons. Br. J. Ind. Med. 47, 138-140.
- 3. Aviado D.M., Belej M.A. (1974) Toxicity of aerosol propellants on the respiratory and circulatory systems. I. Cardiac arrythmias in the Mouse. Toxicology 2, 31-42.
- 4. Bales R.E. (1978) Fluorocarbons – workers exposure in four facilities. National Technical Information Service, Washington DC.
- 5. Belej M.A., Smith D.G., Avaido D.M. (1974) Toxicity of aerosol propellants in the respiratory and cilculatory systems. Cardiotoxicity in the monkey. Toxicology 2, 381-395.
- 6. Campbell D.D. i in. (1986) health effects among refrigeration repair workers exposed to fluorocarbons. Br. J. Ind. Med. 43, 107-111.
- 7. CHEMINFO (1998) Canadian Centre for Occupational Health and Safety, 98-4.
- 8. Clark D.G., Tinston D.J. (1982) Acute inhalation toxicity of some halogenated and non-halogenated hydrocarbons. Hum.Toxicol. 1, 239-247.
- 9. Directive Commission 96/94 Occupational Exposure Limits.
- 10. Division of safety research (1991) NIOSH, US, Report No FACE-91-13.
- 11. Edling C. i in. (1990) Cardiac arrhythmia in refrigerator repairmen exposed to fluorocarbons. Br. J. Ind. Med. 47, 207-212.
- 12. Environmental health criteria (1991) t.126. Genewa, WHO.
- 13. Guide to occupational exposure values (1998) Compiled by the American Conference of Governmental Industrial Hygienists.
- 14. IARC monographs on the evaluation of the carcinogenic risk of chemicals to humans (1986) T. 41, Some halogenated hydrocarbons and pesticide exposures. 237-252.
- 15. IUCLI (1995) Data Sheet.
- 16. Kintz P. i in. (1996) Headspace GC/MS testing for chlorodifluoromrthane in two fatal cases. Forensic. Sci. Int. 82, 171-175.
- 17. Knox Smith J., Case M.T. (1973) Subacute and chronic toxicity studies of fluorocarbon propellants in mice, rats and dogs. Toxicol. Appl. Pharmacol. 26, 438-443.
- 18. Lee I.P., Suzuki K. (1981) Studies in the male reproductive toxicity of Freon 22. Fundam. Appl. Toxicol. 1, 266-270.
- 19. Leuschner F., Neumann B.M., Huebschner F. (1983) Report on subacute toxicological studies with several fluorocarbons in rats and dogs by inhalatio. Arzzneimittelforschung 33, 1475-1476.
- 20. Litchfield M.H., Longstaff E. (1984) The toxicological evaluation of chlorodifluorocarbon 22 (CFC22). Food Chem.Toxicol. 22, 465-475, 1984,
- 21. Longstaff E. i in. (1984) Genotoxicity and carcinogenicity of fluorocarbons. Assessment of short-term in vitro tests and chronic exposure in rats. Toxicol. Appl. Pharmacol. 72, 15-31.
- 22. MAK Documentation (1986) Deutsche Forschungsgemeinschaft.
- 23. Maltoni C., Ciliberti A., Carretti D. (1982) Experimental contributors in identifying brain potential carcinogens in the petrochemical insustry. Ann. N. Y. Acad. Sci. 381, 216-249.
- 24. Mullin L.S. (1975) Cardiac sensitization. Wilmington, Delaware, Du Pont de Nemours and Co, Haskell laboratory (Report No 707-775). 35
- 25. Pantaleoni G.C., Luzi V. (1975a) Cardiotoxicity of monochlorodifluoromethane. Note 3, Rass. Med. Sper. 22, 265-269.
- 26. Pantaleoni G.C., Luzi V. (1975b) Cardiotoxicity of monochlorodifluoromehane. Note 4, Rass. Med. Sper. 22, 270-274.
- 27. Peter H. i in. (1986) Different pharmacokinetics of dichlorodifluoromethane (CFC210 and chlorodifluoromethane (CFC22). Arch. Toxicol. 58, 282-283.
- 28. Proctor N.H., Hughes J.P., Fischman M.L. (1988) Chemical hazards of the workplace. (Red.) J. B. Lippincott, 2nd ed., 135-136, New York.
- 29. Raport Hoechst AG (1990) Sicherheitsdatenblatt.
- 30. Reinhardt C.F. i in. (1971) Cardiac arrhytmias and aerosol „sniffing”. Arch. Environ. Health 22, 265.
- 31. RTECS (1997) Registry of Toxic Effects of Chemical Substances .
- 32. Quevauvillier A., Schrenzel M., Huyen V.N. (1964) Local tolerance to chlorofluorohydrocarbons by the animal. Therapie 19, 247-263.
- 33. Sakata M. i in. (1981) Acute toxicity of fluorocarbon-22: toxic symptoms, lethal concentration and its fate in rabbit and mouse. Toxicol. Appl. Pharmacol. 59, 64-70.
- 34. Salmon A.G. i in. (1979) Arcton 22: metabolism study in vitro in rats and in vivo. Central Toxicology Laboratoty (Report CTL/P/438) Alderley Park, Cheshire.
- 35. Smart B.E. (1980) Fluorine compounds, organice. W: Kirk-Othmer encyclopedia of chemical technology. (Red.) M. Grayson, D. Eckroth. Wiley, New York, t.10.
- 36. Speizer F.E., Wegman D.H., Ramirez A. (1975) Palpitation rate associated with fluorocarbon exposure in a hospital setting. N. Eng. J. Med. 292, 624-626.
- 37. Tinston D.J. i in. (1998) Chlorodifluoromethane (CF22): long term inhalation study in the rat. Report No. CTL/P/548. Imperial Chemical Industries Limited, Central Toxicology Laboratory, Alderley Park, Cheshire, UK (cyt. za IRIS on CD, sierpień 1998).
- 38. Weigand W. (1971) Investigation into the inhalation toxicity of fluorine derivatives of methane, ethane and cyclobutane. Zentrabl. Arbeitsmed. 21, 149-156.
- 39. Woollen B.H. i in. (1992) Human inhalation pharmacokinetics of chlorodifluoromethane (HCF22). Int. Arch. Occup. Environ. Hlth. 64, 383-387.
- 40. Van Stee E.W., McConnell E.E. (1977) Studies of the effects of chronic inhalation exposure of rabbits to chlorodifluoromethane. Environ. Health Perspect. 20, 246 (Abstrakt).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-816c9689-689d-4178-84e5-82720b6ae7e3