Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. V KK 372/15, w sprawie uprzedniego skazania za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, jako warunku obostrzającego odpowiedzialność karną sprawcy

• Autorzy: Pawelec K. J.

Warianty tytułu

EN

Commentary on the judgement of the Supreme Court of 19 January 2016, Ref. V KK 372/15, on the previous conviction for drunk driving or driving under influence of other intoxicating agent, as a condition tightening the perpetrator’s criminal liability

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Jest to glosa aprobująca wyrok Sądu Najwyższego, którego teza brzmi: „Warunkiem poniesienia przez sprawcę czynu polegającego na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości surowszej odpowiedzialności, przewidzianej w art. 178a § 4 k.k. jest, aby sprawca tego czynu był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, albo za przestępstwo określone w art. 173, art. 174, art. 177 lub art. 335 § 2 k.k., popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się tego czynu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za to przestępstwo”. Zmieniający się ustawicznie stan prawny powoduje trudności interpretacyjne, ważne zwłaszcza dla praktyki. Zmieniające się przepisy dotyczą m.in. tak ważnych kwestii, jak przedawnienie karalności oraz zatarcie skazania. Interpretacja nowych przepisów może mieć poważne konsekwencje, albowiem reguła stosowania przepisów względniejszych dla sprawcy nie zawsze jest przez ustawodawcę przestrzegana. Bywa to niedostrzegane w praktyce, a powoduje konieczność dokonywania korekt nietrafnych orzeczeń w drodze nadzwyczajnych środków odwoławczych. Temu zagadnieniu, na przykładzie konkretnego przypadku, poświęcona jest niniejsza glosa.

EN

This is a commentary approving the ruling of the Supreme Court whose thesis is worded as follows: “The condition for the perpetrator committing the act of driving a mechanical vehicle in the state of drunkenness to bear more severe responsibility stipulated in art. 178a § 4 Penal Code is for the perpetrator of this act to have been previously finally sentenced for driving under the influence of alcohol or another intoxicating agent, or for the offence stipulated in art. 173, art. 174, art. 177 or art. 335 § 2 Penal Code, committed in the state of drunkenness or under the influence of another intoxicating agent, or committed the offence in the period of driving ban sentenced for this offence.” The continuously changing legislation results in confusing interpretations especially important for the practice. The changing provisions concern such significant issues as the statute of limitations of punishability and erasion of convictions from records. The interpretation of new law may result in severe consequences for the perpetrator since the principle of the application of more considerate provisions is not always applied by the legislature. This is sometimes overlooked in actual practice and makes it necessary to correct inappropriate court decisions by way of extraordinary legal remedies. This is the problem, illustrated by an actual case, the present commentary addresses.

Słowa kluczowe

PL

przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego; przepisy intertemporalne; zatarcie skazania; przedawnienie karalności; zasada stosowania przepisów względniejszych

EN

offence of driving under influence of alcohol or other intoxicating agent; inter-temporal law; erasion of conviction; statute of limitations; principle of more considerate provisions application

• Wydawca: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych
• Czasopismo: Paragraf na Drodze
• Rocznik: 2018
• Tom: Nr 5
• Strony: 57--61
• Opis fizyczny: Bibliogr. 1 poz.

Twórcy

autor

Pawelec K. J.

• Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach

Bibliografia

• 1. Buchała, K., Zoll, A. (1998). Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Kraków.