Buddhist Attitude towards Sustainable Development

• Autorzy: Prakash Gyan

Warianty tytułu

PL

Postawa buddyjska a zrównoważony rozwój

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Religion plays a significant role in Human Action. Buddhism is one of the most important religions of India. There is an argument that, Buddha places emphasis upon a logical understanding of the cause of human suffering. He explains ignorance as the root link in the causal chain and, thus, shows the way towards Nirvana. Human suffering is not due to the devaluation of nature. It is due to the pain that is associated with the cycle of birth and rebirth. Hence, Buddhist philosophy is dysteleological in its nature. That’s why it is hard to discuss sustainable development within the framework of Buddhist philosophy. In this paper, I have argued that Buddhist philosophy places a substantial emphasis upon sentient as well as non-sentient beings. Essentially, as per the Buddhist concept of Buddha-nature, I have argued that Buddha-nature is present in all sentient and non-sentient beings.

PL

Religia odgrywa znaczącą rolę w kierowaniu ludzka aktywnością. Buddyzm jest jedną z najważniejszych religii w Indiach. Budda kładzie nacisk na logiczne zrozumienie przyczyny ludzkiego cierpienia. Wskazuje na ignorancję jako źródło w łańcuchu przyczynowym, a tym samym wskazuje na drogę do Nirwany. Ludzie cierpienia nie wynika z dewaluacji natury. Jest spowodowane bólem związanym z cyklem narodzin i odrodzenia. Stąd filozofia buddyjska ma charakter dysteleologiczny. Dlatego trudno dyskutować o zrównoważonym rozwoju w ramach filozofii buddyjskiej. W tym artykule przedstawiam argumenty za tym, że filozofia buddyjska kładzie istotny nacisk tak na bytu czujące, jak i nie-czujące. Zasadniczo, zgodnie z buddyjską koncepcją natury Buddy, Budda-natura jest obecny we wszystkich bytach czujących i nie-czujących.

Słowa kluczowe

EN

Buddhist Philosophy; sustainable development; Buddha-nature; rebirth

PL

filozofia buddyjska; rozwój zrównoważony; Budda-natura; odrodzenie

• Wydawca: Lublin University of Technology
• Czasopismo: Problemy Ekorozwoju
• Rocznik: 2018
• Tom: Vol. 13, nr 1
• Strony: 217--220
• Opis fizyczny: Bibliogr. 12 poz., fig.

Twórcy

autor

Prakash Gyan

• Department of Humanities and Social Sciences IIT (ISM) Dhanbad, Dhanbad-826004, India

Bibliografia

• 1. BAKER S., 2006, Sustainable Development, Routlege, Taylor & Francis Group, New York.
• 2. EDELGLASS W., MACY J., 2009, The Ecological Self, in: Buddhist Philosophy: Essential Readings, eds. Edelglass W. and Garfield J.L., Oxford University Press, New York.
• 3. GYATO TENZIN (His Holiness, the Dalai Lama), 2007, Universal responsibility and the environment, https://www.dalailama.com/messages/environment/universal-responsibility, (05.09.2017).
• 4. HARRIS I., 1995, Getting to Grips with Buddhist Environmentalism: A Provisional Typology, in: Journal of Buddhist Ethics, vol. 2, p. 173-190.
• 5. HARRIS I., 1994, Causation and //Telos//: The Problem of Buddhist Environmental Ethics, in: Journal of Buddhist Ethics, vol. 1, p.45-56.
• 6. GETHIN R., 1998, The Foundations of Buddhism, Oxford University Press, Oxford.
• 7. HARVEY P., 2013, An Introduction to Buddhism: Teaching, History and Practices, Cambridge University Press, New Delhi.
• 8. HABITO R.L.F., 2017, Environment or earth sangha: Buddhist perspectives on our global ecological well-being, in: Contemporary Buddhism: An Interdisciplinary Journal, 8:2, p. 131-147.
• 9. SCHMITHAUSEN L., 1997, The Early Buddhist Tradition and Ecological Ethics, in: Journal of Buddhist Ethics, vol. 4, p. 1-74.
• 10. SWEARER D.K., 2001, Principles and Poetry, Places and Stories: The Resources of Buddhist Ecology, in: Daedalus 130 (4), p. 225-241.
• 11. WILLIAMS P., 2009, Mahayana Buddhism: The Doctrinal Foundations, Routledge Taylor & Francis, New York.
• 12. WHITE L. Jr., 1967, The Historical Roots of Our Ecologic Crisis, in: Sciences, vol. 155, p. 1203-1207.