Autentyzm a XIX-wieczna odbudowa katedry w Angoulême

• Autorzy: Łużyniecka E.

Warianty tytułu

EN

Authenticity and the 19 th-century restoration of the cathedral in Angoulême

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

W artykule opisano XIX-wieczną odbudowę francuskiej katedry w Angoulême i na tej podstawie zaprezentowano ówczesne traktowanie elementów autentycznych w obiektach zabytkowych. Konserwacja katedry została przeprowadzona pod kierunkiem francuskiego architekta Paula Abadiego, ucznia Eugène’a Viollet-le-Duca. Budowla miała być jednorodna stylistycznie i nawiązywać jedynie do gotyku – wszelkie inne nawarstwienia i style były nieistotne. Odbudowując katedrę, bazowano także na przeświadczeniu, że istnieją rozwiązania „idealne”, powielane w poszczególnych obiektach. W efekcie wyburzono wiele nowożytnych fragmentów budowli i wzniesiono nowe, które nigdy wcześniej nie istniały. Patrząc na te decyzje projektowe z dystansu, można stwierdzić, że doktryna konserwatorska propagowana przez Viollet-le-Duca i jego uczniów nie przetrwała próby czasu. Od początku była poddawana ostrej krytyce, a obecnie jest uznawana za zbyt daleko posuniętą i często niszczącą.

EN

The article deals with the 19th century reconstruction of the French cathedral in Angoulême and on this basis it presents the then approach to authentic elements in historical buildings. The restoration of the cathedral was carried out under the supervision of the French architect Paul Abadie, a disciple of Eugène Viollet-le-Duc. The building was supposed to be stylistically uniform and refer only to Gothic – all other layers and styles were insignifi cant. When reconstructing the cathedral it was believed that there existed ‘ideal’ solutions to be duplicated in the particular buildings. As a result, many modern fragments of the building were demolished and new ones were erected which had never existed before. When we look at these design decisions from a certain distance, we can conclude that the restoration doctrine popularised by Eugène Viollet-le-Duc and his disciples did not stand the test of time. From the very beginning it was the subject of sharp criticism, while nowadays it is considered to be far-reaching and often even destructive.

Słowa kluczowe

PL

konserwacja; katedra; Angoulême; Francja

EN

restoration; cathedral; Angoulême; France

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 4(36)
• Strony: 43--51
• Opis fizyczny: Bibliogr. 11 poz., rys.

Twórcy

autor

Łużyniecka E.

• Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej/Faculty of Architecture, Wrocław University of Technology

autor zdjęć

Łużyniecka E.

Bibliografia

• [1] George J., Les églises de France. Charente, Librairie Letouzey et Ané, Paris 1933, 9–13.
• [2] Darras Ch., La cathédrale d’Angoulême, Chef-d’æuvre monumental de Girard II, Imprimerie H. Corignan & J. Lachanaud, Angoulême 1942.
• [3] Dubourg-Noves P., La cathédrale d’Angoulême, [w:] Congrès archéo logique en France, Charente, Société Française d’Archéologique, Paris 1999, 37–67.
• [4] Berland J.M., Les cryptes de Charente, [w:] Mémoires pour l’Année 1971, Société Archéologique et Historique de La Charente, An goulême 1972, 26.
• [5] Crépin-Leblond T., Le palais épiscopal d’Angoulême, [w:] Congrès archéologique en France, Charente, Société Française d’Archéologique, Paris 1999, 27–35.
• [6] Notes sur la cathédrale d’Angoulême, Imprimerie de la Bonne Presse du Midi Vaison (Vaucluss), 1924.
• [7] Leniaud J.-M., Violet-le-Duc ou les délires du système, Menges, Paris 1994.
• [8] Viollet-le-Duc E., Dictionnaire raisonné de l’archiecture française du XIe au XVIe siècle, A. Morel Éditeurs, Paris 1854–1868.
• [9] Viollet-le-Duc E., Dictionnaire raisonné du mobilier français de l’epoque carolingienne à la Renaissance, J. Hetzel Éditeurs, Paris 1858–1875.
• [10] Iconographie de la cathédrale d’Angoulême de 1575 à 1880, Société Archéologique et Historique de La Charente, 1973.
• [11] Jubilé de la cathédrale d’Angoulême, Cathédrale Musée Mu nicipal, Angoulême 1978.