Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie kulturowe. Hiperpowierzchnia i interaktywność

• Autorzy: Januszkiewicz K.

Warianty tytułu

EN

The area as new cultural conditioning. Hypersurface and interactivity

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Dla społeczeństwa informacyjnego, zdominowanego przez media elektroniczne, powierzchnia staje się nowym interfejsem między tym co fizyczne, a tym co wirtualne. Z jednej strony ujawnia się zacieranie różnic między kulturą a komercją, a z drugiej wyłania się nowy substrat intelektualny oparty na wiedzy i badaniach naukowych. Przedstawia się dwa aspekty istotne dla filozofii kultury współczesnej, a to hiperpowierzchnię i interaktywność w odniesieniu do architektury jako nośnika wartości kulturowych. W prowadzonym dyskursie sięga się do kultury mediów i kultury architektury projektowanej w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych. Przywołuje się koncepcję hiperpowierzchni, na której Stephen Perella odnalazł obszar doznań między tym co realne a wirtualne. Jednak kategorie te, jako aparat poznawczy, nie są dziś wystarczające, gdyż technologie cyfrowe wytwarzają nowe heterogeniczne, interaktywne strefy ludzkiego doświadczenia. Interaktywność zaś rozpatruje się jako zasadniczy katalizator zasad, które rozwarstwiają współczesną komunikację kulturową. Przedstawia się przykłady ukazujące jak multimedialne interaktywne projektowanie wchodzi do strefy publicznej i życia prywatnego. Jak następuje zacieranie się granic między pracą a zabawą, wyszukiwaniem informacji a ich wykorzystywaniem. W konkluzji rozwija się spostrzeżenie, że media cyfrowe i interaktywność powiązane z fizyczną naturą budynku wprowadzają architekturę na nowy poziom złożoności w percepcji jej wartości kulturowych.

EN

For an information society, dominated by electronic media, the surface becomes a new interface between what is physical and what is virtual. On the one hand, the blurring of differences between culture and commercialism is being revealed, and on the other - new intellectual substrate is emerging, based on knowledge and research. Two aspects significant for the philosophy of contemporary culture are being presented, i.e. hypersurface and interactivity in relation to architecture as a carrier of cultural values. In the conducted discourse, the culture of media and the culture of architecture designed in synthetic digital spaces are referred to. Reference is made to the concept of hypersurface, on which Stephen Perella found an area of sensations between the real and the virtual. However, these categories as a cognitive apparatus are insufficient today, because digital technologies create new heterogeneous, interactive areas of human experience. Interactivity is considered to be an essential catalyst for the principles that delaminate contemporary cultural communication. Examples demonstrating how interactive multimedia design enters the area of public and private life have been provided. The blurring of the boundaries between work and play, finding information and its use have been presented as well. In conclusion, it is remarked that digital media and interactivity related to the physical nature of the building bring architecture to a new level of complexity in the perception of its cultural values.

Słowa kluczowe

PL

kultura; architektura; hiperpowierzchnia; interaktywność; media elektroniczne

EN

culture; architecture; hypersurface; interactivity; electronic media

• Wydawca: Wydawnictwo Archivolta Michał Stępień
• Czasopismo: Archivolta
• Rocznik: 2014
• Tom: nr 1
• Strony: 46--55
• Opis fizyczny: Bibliogr. 9 poz., fot., rys.

Twórcy

autor

Januszkiewicz K.

• Wydział Architektury, Politechnika Poznańska

Bibliografia

• [1] G. Deleuze, Różnica i powtórzenie, tłum. B. Banasiak, K. Matuszewski, Warszawa, 1997, 20.
• [2] S. Perrella, Hypersurface Theory: Architecture-Culture, AD, August, 1998, 7–15.
• [3] P. Zeller, Hybrid Space, Rizzzoli, New York, 1999.
• [4] R. B. Fuller. World Game. How it came about, 50 Years of the Design Science Revolution, Carbondale, World Resources Inventory/Southern Illinois University, 1969.
• [5] D. Z. Saltz, The Art. Of Interaction; Interactivity, Pervormativity, and Computer, The Journal of Aesthetics and Art Criticism, Vol. 55, No. 2, 1997, 117–127.
• [6] R. W. Kluszczyński, Film, video, multimedia. Sztuka ruchomego obrazu w erze elektronicznej, Instytut Kultury, Warszawa, 1999.
• [7] K. Dytham, ICE Bloomberg Headquarters, AD, Vol. 75, No. 1–2, 2005, 12–13.
• [8] A. Saggio, Interactivity at the Centre of Avant-Garde Architectural Research, AD, Vol. 75, No 1–2, 2005, 23–37.
• [9] M. L. Tramontin, Textile Tectonics: An Interview with Lars Spueybroek, AD, Vol. 76, November–December 2006, 56 (52–59).