EDC – substancje zaburzające gospodarkę hormonalną

• Autorzy: Stradecka A.

Warianty tytułu

EN

EDC – endocrine disrupting chemicals

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Artykuł przybliża aktualny stan wiedzy na temat związków zaburzających gospodarkę hormonalną (EDC). Substancje te mogą wpływać zarówno na stan populacji zwierząt dziko żyjących, jak i zdrowie ludzi. W artykule opisano przykłady negatywnego oddziaływania EDC na środowisko, a także przedstawiono różne punkty widzenia na problematykę wpływu tych związków chemicznych na zdrowie ludzi.

EN

The following article introduces the subject of indoor air quality. Described are sources and types of pollutants commonly found in indoor air as well as their influence on human health and wellbeing. Furthermore, methods of indoor air quality improvement are given and discussed.

Słowa kluczowe

PL

substancja zaburzająca gospodarkę hormonalną; EDC; BPA; DDT

EN

indoor air; volatile organic compounds (VOC); particulate matter (PM); filtration; phytoremediation

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Przegląd Techniczny : Gazeta Inżynierska
• Rocznik: 2017
• Tom: nr 16-17
• Strony: 29--30
• Opis fizyczny: Bibliogr. 13 poz.

Twórcy

autor

Stradecka A.

Bibliografia

• [1] Kabir E. R., M. S. Rahman, I. Rahman. 2015. „A review on endocrine disruptors and their possible impacts on human health”. Environ. Toxicol. Pharmacol 40 (1): 241–258.
• [2] Bergman Å., J. Heindel, S. Jobling, K. Kidd, R. T. Zoeller. 2012. „State of the science of endocrine disrupting chemicals, 2012”.
• [3] Miyagawa S., T. Sato, and T. Iguchi. 2015. „Endocrine disruptors”. W Handbook of Hormones, 571–572. Elsevier Inc.
• [4] Miyagawa S., T. Sato, and T. Iguchi. 2016. Subchapter 101C. Bisphenol A. W Handbook of Hormones, 577–578. Elsevier Inc.
• [5] Miyagawa S., T. Sato, and T. Iguchi. 2016. „Subchapter 101D. Dichlorodiphenyltrichloroethane”. W Handbook of Hormones, 579–580. Elsevier Inc.
• [6] Manahan S. E. 2003. „Toxicological Chemistry and Biochemistry”. Wyd. 3. Londyn: Lewis Publishers CRC Press LLC.
• [7] Ketata I., X. Denier, A. Hamza-Chaffai, C. Minier. 2008. „Endocrine-related reproductive effects in molluscs. Comp. Biochem. Physiol. – C Toxicol. Pharmacol147 (3): 261–270.
• [8] Bredhult C., B. M. Bäcklin, A. Bignert, M. Olovsson. 2008. „Study of the relation between the incidence of uterine leiomyomas and the concentrations of PCB and DDT in Baltic gray seals,” Reprod. Toxicol. 25 (2): 247–255.
• [9] Michałowicz J. 2014. „Bisphenol A – Sources, toxicity and biotransformation”. Environ. Toxicol. Pharmacol 37 (2): 738–758.
• [10] Bednarek-Tupikowska G. 2012. „Wstęp do diagnostyki chorób tarczycy”. W Endokrynologia kliniczna. Podręcznik dla studentów. Wyd. 2. Ed: A. Milewicz. Wrocław: Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich: 19–28.
• [11] Romano M. E., G. M. Webster, A. M. Vuong, R. Thomas Zoeller, A. Chen, A. N. Hoofnagle, A. M. Calafat, M. R. Karagas, K. Yolton, B. P. Lanphear, J. M. Braun. 2015. „Gestational urinary bisphenol A and maternal and newborn thyroid hormone concentrations: The HOME Study”. Environ. Res. 138: 453–460.
• [12] Nohynek G. J., C. J. Borgert, D. Dietrich, K. K. Rozman. 2013. „Endocrine disruption: Fact or urban legend?” Toxicol. Lett 223 (3): 295–305.
• [13] Lamb J. C., P. Boffetta, W. G. Foster, J. E. Goodman, K. L. Hentz, L. R. Rhomberg, J. Staveley, G. Swaen, G. Van Der Kraak, A. L. Williams. 2014. „Critical comments on the WHO-UNEP State of the Science of Endocrine Disrupting Chemicals – 2012.” Regul. Toxicol Pharmacol. 69 (1): 22-40.