Dyeing of Textile Fabrics with Bio-dyes

• Autorzy: Sójka-Ledakowicz J. , Olczyk J. , Polak J. , Grąz M. , Jarosz-Wilkołazka A.

Warianty tytułu

PL

Barwienie wyrobów włókienniczych przy wykorzystaniu biobarwników

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

EU directives define in detail guidelines which modern industrial technologies should meet in order to eliminate or minimise their share in contaminating the natural environment. Reducing energy and water consumption, and restricting the use of hazardous substances in the environment are the basic criteria that should characterise new technologies. Due to restrictions in the use of azo dyes, especially of those which can be reduced to amino products (Directive 2002/61/EC), the dyestuff industry is constantly looking for new colouring substances. Particular emphasis is placed on the implementation of new technologies of synthesis which have a minimal impact on the environment and at the same time decrease manufacturing costs by reducing the consumption of raw materials and energy and reduce waste. Industrial processes belonging to white biotechnology successfully exploit the potential of natural biological systems in industrial processes, making industrial activity more environmentally friendly. Bio-dyes obtained in this way are durable, environmentlly friendly, and have interesting and fast colours. The process of bio-dye synthesis occurs during processes applying enzymes or fungi with precursors that are used to synthesise chemical dyes. This paper presents newly synthesised bio-dyes. In their synthesis enzymes or fungi were used. During the research work, the dyeing properties of the bio-dyes were tested as well as the colour fastness of textiles made of protein and synthetic fibres. The resulting colours obtained after bio-dye application are more uniform than in the case of chemical dyes and have good colour fastness.

PL

Dyrektywy unijne szczegółowo określają wytyczne, które powinny spełniać nowoczesne technologie przemysłowe tak aby wyeliminować lub zminimalizować ich udział w zanieczyszczeniu wszystkich elementów środowiska naturalnego. Zmniejszenie zużycia energii i wody oraz ograniczenie stosowania substancji niebezpiecznych dla środowiska naturalnego to podstawowe kryteria, którymi powinny się charakteryzować nowe technologie. Ze względu na ograniczenia w stosowaniu barwników azowych (Dyrektywa 2002/61/WE), przemysł farbiarski ciągle poszukuje nowych substancji barwiących. Szczególny nacisk kładzie się na wdrażanie nowych technologii syntezy z minimalnym wpływem na środowisko i jednoczesnym obniżeniem kosztów wytwarzania poprzez zmniejszenie zużycia surowców i energii oraz redukcję odpadów. Procesy przemysłowe zaliczane do tzw. „białej biotechnologii”, z powodzeniem wykorzystują naturalny potencjał biologicznych systemów w procesach przemysłowych, czyniąc aktywność przemysłową bardziej przyjazną dla środowiska. Otrzymane w ten sposób biobarwniki są trwałe, przyjazne dla środowiska, posiadają ciekawe, trwałe barwy. Sam proces syntezy biobarwników zachodzi przy wykorzystaniu procesów enzymatycznych lub grzybowych z zastosowaniem prekursorów, które stosuje się do otrzymywania barwników syntetycznych. W publikacji przedstawiono nowo otrzymane biobarwniki wykorzystując do ich syntezy enzymy lub grzyby, sprawdzono ich właściwości barwiące oraz odporności wybarwień wyrobów z włókien proteinowych i syntetycznych. Uzyskane wybarwienia przy wykorzystaniu biobarwników charakteryzują się większą równomiernością niż jest to w przypadku barwników syntetyzowanych chemicznie oraz dobrymi opornościami wybarwień.

Słowa kluczowe

EN

bio-dyes; dyes synthesis; dyeing; textile materials; laccase; fungi; colour fastness

PL

bio-barwniki; synteza biobarwników; materiały tekstylne; enzymy; grzyby; trwałość kolorów

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Łódzki Instytut Technologiczny
• Czasopismo: Fibres & Textiles in Eastern Europe
• Rocznik: 2015
• Tom: Vol. 23, no. 1 (109)
• Strony: 120--125
• Opis fizyczny: Bibliogr. 18 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Sójka-Ledakowicz J.

• Textile Research Institute, Łódź, Poland

autor

Olczyk J.

• Textile Research Institute, Łódź, Poland

autor

Polak J.

• Faculty of Biology and Biotechnology, Maria Curie Skłodowska University, Lublin, Poland

autor

Grąz M.

• Faculty of Biology and Biotechnology, Maria Curie Skłodowska University, Lublin, Poland

autor

Jarosz-Wilkołazka A.

• Faculty of Biology and Biotechnology, Maria Curie Skłodowska University, Lublin, Poland

Bibliografia

• 1. Kalkbrenner K, Körner A, Höcker H, Rivett DE. In: 8th International Wool Textile Research Conference, Christchurch, 1990.
• 2. Fraser RDB, Macrae TP, Rogers GE. Nature 1962; 193: 1052. 3. Zahn H. Zur Rolle von Mohair in der Keratinforschung. Melliand Textilberichte 1991;; 11: (926-931.
• 4. Treigiene R, Musnickas J. Solvent Pretreated Wool Fabric Permanent Set and Physical Properties. In: 10th International Wool Textile Research Conference, Aachen, Germany, November 26 – December 1, 2000.
• 5. Jones DC, Carr CM, Cooke WD, Lewis DM. Textile Research Journal 1998; 116: 266-272.
• 6. Forte S, Polak J, Valensin D, Taddei M, Basosi R, Vanhulle S, Jarosz-Wilkołazka A, Pogni R. Journal of Molecular Catalysis B: Enzymatic 2010; 63: 116-120.
• 7. Polak J, Jarosz-Wilkołazka A. Process Biochemistry 2012; 47, 9: 1295-1307.
• 8. Polak J, Jarosz-Wilkołazka A. Microbial Cell Factories 2010; 9: 51.
• 9. Brzeziński S. Wybrane zagadnienia z chemicznej obróbki włókna. t. II, Ed. WPŁ, Bielsko-Biała, 1999.
• 10. Urbańczyk GW. Nauka o włóknie. Ed. WNT, Warsaw, 1985.
• 11. Przygocki W, Włochowicz A. Structure of wool fibres (in Polish). Przegląd Włókienniczy 1983;, 5: 279-283.
• 12. Włochowicz A, Pielesz A. The structure of wool fibers in the light of current research (in Polish). . Przegląd Włókienniczy 1997; 4: 4-8.
• 13. Treigiene R, Musnickas J. Solvent Pretreated Wool Fabric Permanent Set and Physical Properties. In: 10th International Wool Textile Research Conference. November 26 - December 1, Aachen, Germany, 2000.
• 14. Mielicki J. Zarys Chemicznej Obróbki Wyrobów Włókienniczych. Ed. WNT, Warsaw, 1991.
• 15. Brzeziński S. Wybrane zagadnienia z chemicznej obróbki włókna, t. II, Ed. WPŁ, Bielsko-Biała, 1999.
• 16. Rippon J. Journal of the Society of Dyers and Colorists 1984; 101: (298.
• 17. Mielicki J. Zarys wiadomości o barwie, ISBN-83-908049-0-5.
• 18. Luterek J, Gianfreda L, Wojtaś- Wasilewska M, Rogalski J, Jaszek M, Malarczyk E, Dawidowicz A, Ginalska G, Leonowicz A, Finks-Boots M. Acta Biochimica Polonica 1997; 46: 297–311.