Osady paleogenu i neogenu w wielkoskalowych strukturach glacitektonicznych Wzgórz Dylewskich

Słodkowska, B.; Gałązka, D.

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Osady paleogenu i neogenu w wielkoskalowych strukturach glacitektonicznych Wzgórz Dylewskich

Autorzy

Słodkowska B. , Gałązka D.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

Warianty tytułu

Paleogene and Neogene sediments in mega-scale glaciotectonic structures of the Dylewskie Hills

Języki publikacji

Abstrakty

Badawczy otwór wiertniczy w Wysokiej Wsi, zlokalizowany w centrum Wzgórz Dylewskich (NE Polska), osiągnął głębokość prawie 490 m, z czego na ponad 400 m przewiercono utwory paleogenu i neogenu. W wyniku badań palinologicznych 47 próbek wyróżniono 13 zespołów palinomorf (sporomorfy, fitoplankton i zoomorfy) i datowano osady. Stwierdzono dwu- i trzykrotne powtarzanie się podobnych zespołów palinomorf w paleogeńskim i neogeńskim odcinku profilu, co wskazuje na silne glacitektoniczne zaburzenie osadów. Udokumentowana w wyniku badań palinologicznych skomplikowana budowa geologiczna odnacza się kilkoma strefami odkłucia i przemieszczenia pakietów skalnych. Najniższy, paleogeński kompleks znajduje się w położeniu pierwotnym, datowano w nim zespoły pyłkowo-fitoplanktonowe: D3–D4 – środkowy paleocen, utwory górnego paleocenu w facji lądowej i D8 – dolny eocen. Na głębokości ok. 455 m występuje pierwsza powierzchnia nieciągłości, gdzie w osady paleogeńskie został wprasowany ponad 100-metrowej miąższości pakiet osadów środkowego miocenu z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VI, VIII, IX, XI. Kolejną powierzchnię odkłucia stwierdzono na głębokości ok. 339 m. Na osadach mioceńskich ponownie występuje ok. 60-metrowej miąższości pakiet utworów paleogeńskich, stratygraficznie młodszych od leżących w spągu, datowanych na podstawie poziomów pyłkowo-fitoplanktonowych – górnoeoceński poziom D12 i wykształcone w facji lądowej utwory dolnego oligocenu. W te paleogeńskie osady jest wprasowana kilkumetrowej miąższości seria osadów mioceńskich reprezentująca poziom sporowo-pyłkowy IX. Na głębokości ok. 240 m znów pojawiają się osady środkowomioceńskie ok. 150-metrowej miąższości z poziomami sporowo-pyłkowymi V, VII i IX. Stwierdzone mozaikowe następstwo warstw odzwierciedla skomplikowane procesy glacitektoniczne, które doprowadziły do powstania łusek glacitektonicznych budujących jądro moreny spiętrzonej Wzgórz Dylewskich. W wyniku badań palinologicznych uzyskano unikatowe dane, pozwalające na lokalizację stref odkłuć glacitektonicznych. Brak osadów czwartorzędowych w jądrze moreny spiętrzonej wskazuje na wczesnoplejstoceński wiek deformacji.

The Wysoka Wieś borehole located in the center of Dylewskie Hills (NE Poland) reached a depth of almost 490 metres, with more than 400 metres of the Paleogene and the Neogene deposits. Palynological studies were designed to determine whether this huge Paleogene and Neogene sedimentary complex is located in situ or it has been glacitectonically redeposited. Forty-seven samples were analysed for all palynological matter components, i.e. palynomorphs (sporomorphs, phytoplankton, zoomorphs), palynoclasts (phytoclasts) and inorganic debris. Among the palynomorphs, 13 assemblages have been distinguished. Describing these assemblages from the bottom to the top of the section, dual or triple repetition of the same palynomorph zones indicates a strong glacitectonic deformation of the sediments. Palynological data evidence several disengagement zones and displacement of rock packages. The lowest sedimentary complex occurs in the primary position and it contains the pollen and phytoplankton assemblage D3–D4 of the Middle Paleocene to the Upper Paleocene (terrestrial facies), and the Lower Eocene assemblage D8. At a depth of ca. 455 m there is the first discontinuity zone, along which the over 100-metres thick package of Middle Miocene sediments, containing pollen zones V, VI, VIII, IX and XI, became intruded/ pressed into the Paleogene deposits. The next disengagement zone occurs at a depth of ca. 339 m, where the Miocene sediments are overlain by a about 60-metres thick package of Paleogene deposits dated with the stratigraphically younger pollen and phytoplankton zones D12 of the Upper Eocene and Lower Oligocene (terrestrial facies). These Paleogene deposits were intruded by the Miocene series, a few metres thick, representing pollen zone IX. Then, at a depth of 240 m, occurs the Middle Miocene sedimentary complex, ca. 150 m thick, with pollen zones V, VII and IX. The complicated glacitectonic processes caused such mosaic succession, reflecting the slice structure of glaciotectonic thrust moraines. Palynological studies provided unique data to define the glaciotectonic disengagement zones. The absence of Quaternary deposits in the internal moraine structure indicates the Early Pleistocene age of deformation.

Słowa kluczowe

palinologia glacitektonika paleogen neogen Wzgórza Dylewskie

palynology glaciotectonics Paleogene Neogene Dylewskie Hills

Wydawca

Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

Rocznik

2015

Tom

nr 461

Strony

251--293

Opis fizyczny

Bibliogr. 132 poz., 2 tabl., zdj., rys., tab.

Twórcy

autor

Słodkowska B.

barbara.slodkowska@pgi.gov.pl

Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa

autor

Gałązka D.

dariusz.galazka@pgi.gov.pl

Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa

Bibliografia

1. BENTZ A., 1926 — Beiträge zur Geologie der Umgegent von Rosenberg. Jb. preuss. geol. Landesanst., 46: 206–209.
2. BITNER K., 1956 — Nowe stanowiska trzech plejstoceńskich flor kopalnych. Biul. Inst. Geol., 100: 247–262.
3. CHURSKI Z., 1961 — The Drwęca Valley near Nowe Miasto. W: Guide book of excursion. From the Baltic to the Tatras. Part 1. North Poland. VIth INQUA Congress, Poland, August–September 1961 (red. R. Galon): 95–97. PWN, Łódź.
4. CIUK E., 1968 — Utwory trzeciorzędowe i czwartorzędowewokolicy Orłowa na północ od Nidzicy (woj. olsztyńskie). Biul. Państw. Inst. Geol., 208: 67–93.
5. CIUK E., 1972 — Sprawozdanie z badań utworów trzeciorzędowych i poszukiwań złóż węgli brunatnych w rejonie Kisielic, woj. olsztyńskie. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
6. CIUK E., 1982 — Sprawozdanie z badań geologiczno-poszukiwawczych złóż węgla brunatnegowokolicy Stękin, woj. olsztyńskie. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
7. ERDTMAN G., 1954 — An introduction to pollen analysis. Chron. Bot. Comp., Waltham Mass., USA.
8. GALON R., 1931 — Morfologia doliny Drwęcy. Bad. geogr. nad Polską półn.-zach., 6–7.
9. GALON R., 1937 — Geologia i morfologia Prus wschodnich. W: Słownik geograficzny Państwa Polskiego. T. 1: 30–42. Warszawa.
10. GALON R., 1947 — Przeglądowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:300 000, ark. Toruń. Wydanie A. Państw. Inst. Geol., Warszawa.
11. GALON R., 1953 — Opis ziemi. W: Warmia i Mazury (red. S. Zajchowska, M. Kiełczewska-Zaleska). T. 4. Cz. 1: 13–34., Inst. Zach., Poznań.
12. GALON R., 1957 — Zagadnienie ostatniego zlodowacenia w Polsce. Kosmos, 3: 219–236.
13. GALON R., 1967 — Czwartorzęd Polski Północnej.W: Czwartorzęd Polski (red. R. Galon, J. Dylik): 106–166. PWN, Warszawa.
14. GALON R., 1968 — Przebieg deglacjacji na obszarze Peribaltikum. W: Ostatnie zlodowacenie skandynawskie w Polsce. Pr. Geogr. Inst. Geogr. PAN, 74: 201–206.
15. GALON R., 1981 — Wybrane zagadnienia stratygrafii i chronologii Vistulianu w Polsce. Prz. Geol., 29, 9: 445–452.
16. GALON R., PACOWSKA J., 1953 — Przeglądowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:300 000, ark. Toruń. Wydanie B. Państw. Inst. Geol., Warszawa.
17. GALON R., ROSZKÓWNA L., 1961 — Extents of the Scandinavian glaciations and of their recession stages on the territory of Poland in the light of an analysis of the marginal forms of inland ice. Prz. Geogr., 33: 347–364.
18. GALON R., ROSZKÓWNA L., 1967 — Zasięgi zlodowaceń skandynawskich i ich stadiów recesyjnych na obszarze Polski. W: Czwartorzęd Polski (red. R. Galon, J. Dylik): 18–38. PWN,Warszawa.
19. GAŁĄZKA D., 2003a — Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, ark. Iława (210). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
20. GAŁĄZKA D., 2003b — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski wskali 1:50 000, ark. Iława (210). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
21. GAŁĄZKA D., 2005 — Weichselian till petrography in the south-western Mazury Lakeland, Northern Poland. W: The Sixth Baltic Stratigraphical Conference, 23–25.08.2005, St. Petersburg. Abstracts (red. T. Koren i in.): 27–30. BSA, VSEGEI, St. Petersburg Univ., St. Petersburg.
22. GAŁĄZKA D., 2006a — Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, ark. Lubawa (211). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
23. GAŁĄZKA D., 2006b — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Lubawa (211). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
24. GAŁĄZKA D., 2009a — Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, ark. Rybno (249). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
25. GAŁĄZKA D., 2009b — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Rybno (249). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
26. GAŁĄZKA D., 2010 — Dokumentacja geologiczna otworu badawczego Szyldak PIG 1. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
27. GAŁĄZKA D., MARKS L., 1997a — Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, ark. Dąbrówno. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
28. GAŁĄZKA D., MARKS L., 1997b — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Dąbrówno. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
29. GAŁĄZKA D.,MARKS L., 2001a — Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, ark. Gierzwałd. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
30. GAŁĄZKA D., MARKS L., 2001b — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Gierzwałd. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
31. GAŁĄZKA D., SŁODKOWSKA B., 2006 — Budowa geologiczna moreny miedzylobowej wzgórz Dylewskich. W: Plejstocen południowej Warmii i zachodnich Mazur na tle struktur podłoża. Materiały XIII Konferencji Stratygrafia Plejstocenu Polski, Maróz, 4–8 września 2006: 168–170. Państw. Inst. Geol., Warszawa.
32. GAŁĄZKA D., RYCHEL J., KRYSIAK Z., 2009 — Struktury glacitektoniczne a dynamika lądolodu zlodowacenia Wisły na zachodnim skłonie Garbu Lubawskiego. Pr. Państw. Inst. Geol., 194: 27–34.
33. GAWOR-BIEDOWA E., 1973 — Stratygrafia paleocenu z otworu Iława na podstawie badań mikropaleontologicznych. Kwart. Geol., 17, 1: 124–130.
34. GAWOR-BIEDOWA E., 1974 — Opracowanie mikropaleontologiczne próbek z wiercenia Nowy Dwór i Prabuty. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
35. GAWOR-BIEDOWA E., 1976 — Opracowanie mikropaleontologiczne próbek z wiercenia Nowiny, Prabuty, Zieleń, Urnowo. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
36. GAWOR-BIEDOWA E., 2001 — Badania mikropaleontologiczne osadów podłoża czwartorzędu z otw. Nowy Dwór-1 i Krzemieniewo-3. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
37. GIEL M.D., 1971 — Wstępne informacje o mikrofaunie warstw poznańskich rejonu Olsztyna. Prz. Geol., 19, 6: 304–305.
38. GIEL M.D., 1972 — Charakterystyka mikrofauny paleoceńskiej z rejonu olsztyńskiego. Kwart. Geol., 16, 4: 1032–1033.
39. GIEL M.D., 1975 — Występowanie otwornic ciepłolubnychwpaleoceńskich osadach rejonu Kisielic. Prz. Geol., 23, 12: 603–610.
40. GIEL M.D., 1991 — Wyniki badań mikropaleontologicznych próbek z wierceń Obrzynowo OBR-I i Grabowiec GRA-I. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
41. GIEL M.D., PIWOCKI M., 1996 — Opracowanie stratygrafii utworów trzeciorzędowych i stropu kredy w rejonie Elbląga, Grudziądza i Ostródy. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
42. GRABOWSKA I., 1971 — Palinologiczno-stratygraficzne opracowanie osadów węglowych z rejonu olsztyńskiego. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
43. GRABOWSKA I., 1974 — Stratygrafia osadów paleogeńskich na Niżu Polskim w świetle badań mikroflorystycznych. Biul. Instyt. Geol., 281: 67–90.
44. GRABOWSKA I., 1983 — Palinoflora i plankton paleogeński z NW Polski. Prz. Geol., 31, 7: 420–425.
45. HALICKI B., 1951 — Pozycja stratygraficzna osadów eemskich nad dolną Wisłą. Rocz. Pol. Tow. Geol., 20: 313–318.
46. JAGODZIŃSKI A., KALITIUK R., JAGODZIŃSKA B., 2001 — Dokumentacja badań geoelektrycznych, temat: SMGP w skali 1:50 000, ark. Gierzwałd (212). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
47. JAGODZIŃSKI A., KALITIUK R., JAGODZIŃSKA B., 2002 — Dokumentacja badań geoelektrycznych, temat: SMGP w skali 1:50 000, ark. Iława (210). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
48. JAGODZIŃSKI A., KALITIUK R., JAGODZIŃSKA B., 2003 — Dokumentacja badań geoelektrycznych, temat: SMGP w skali 1:50 000, ark. Lubawa (211). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
49. JAGODZIŃSKI A., KALITIUK R., JAGODZIŃSKA B., 2006 — Dokumentacja badań geoelektrycznych, temat: SMGP w skali 1:50 000, ark. Rybno (249). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
50. KABULSKI P., 1999 — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Susz. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
51. KIEŁCZEWSKA-ZALEWSKA M., 1953 — Geografia. W: Warmia i Mazury (red. S. Zajchowska, M. Kiełczewska-Zaleska). T. 4. Cz. 2: 120–150. Inst. Zach., Poznań.
52. KÖTHE A., PIESKER B., 2007 — Stratigraphic distribution of Paleogene and Miocene dinocysts in Germany. Rev. Paleob., 26: 1–39.
53. KRAUS E., 1925 — Geologischer Führer durch Ostpreussen. Gebr. Borntraeger, Berlin.
54. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1985a — Opracowanie sytuacji geologicznej osadów jeziornych stanowiska Losy, etap I: wstępna charakterystyka osadów jeziornych stanowiska Losy oraz roślinności w profilu Losy 1. Spraw. Bad. Nauk. Kom. Bad. Czwart. PAN, 6: 115–122.
55. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1985b — Stanowisko interglacjalne w Losach koło Lubawy na Pojezierzu Mazurskim (komunikat wstępny). Kwart. Geol., 29, 1: 67–79.
56. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1986 — Interglacial sediments at Losy, Mazury Lakeland. Bull. Pol. Acad. Sci. Earth Sci., 34: 375–386.
57. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1987 — Opracowanie sytuacji geologicznej osadów jeziornych stanowiska Losy, etap I: szczegółowa charakterystyka osadów stanowiska Losy oraz pobranie prób do badań palinologicznych. Spraw. Bad. Nauk. Kom.Bad. Czwart. PAN, 7: 53–63.
58. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1989 — Ustalenie wieku i rozprzestrzenienia osadów plejstoceńskich w rejonie stanowiska jeziornych osadów interglacjalnych w Losach koło Lubawy. Spraw. Bad. Nauk. Kom. Bad. Czwart. PAN, 8: 28–34.
59. KRUPIŃSKI K., MARKS L., 1991 — Odsłonięcie jeziornych osadów interglacjalnych w Losach koło Lubawy. W: Sympozjum „Ochrona i funkcje zabytków przyrody nieożywionej jako elementów środowiska naturalnego Polski”. Kraków: 31–33.
60. LICHWA M., WEŁNIAK A., 2005 — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Skarlin. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
61. LINDNER L., 1991 — Główne jednostki podziału plejstocenu Polski. Ser. Geogr. UAM, 50: 519–530.
62. LINDNER L., MARKS L., 1995a — Correlation of glacial episodes of the Wisła (Vistulian) Glaciation in the Polish Lowland and mountain regions, and in Scandinavia. Bull. Pol. Acad. Sci.Earth Sci., 43: 5–15.
63. LINDNER L., MARKS L., 1995b — Zarys paleogeomorfologii obszaru Polski podczas zlodowaceń skandynawskich. Prz. Geol., 43, 7: 591–594.
64. ŁYCZEWSKA J., 1958 — Stratygrafia paleogenu i neogenu Polski północnej. Kwart. Geol., 2, 1: 127–160.
65. MAKOWSKA A., 1976a — Stratigraphy of tills exposed along the valley of the Lower Vistula area. W: Till – its genesis and diagenesis. Zesz. Nauk. UAM, Geografia, 12: 239–242.
66. MAKOWSKA A., 1976b — Mapa Geologiczna Polski w skali 1:200 000, ark. Iława. Wydanie A. Wyd. Geol., Warszawa.
67. MAKOWSKA A., 1978 — Mapa Geologiczna Polski w skali 1:200 000, ark. Iława. Wydanie B. Wyd. Geol., Warszawa.
68. MAKOWSKA A., 1980 — Objaśnienia do Mapy Geologicznej Polski w skali 1:200 000, ark. Iława. Wyd. Geol., Warszawa.
69. MAŃKOWSKA A., SŁOWAŃSKI J., 1978 — Mapa Geologiczna Polski w skali 1:200 000. A – mapa utworów powierzchniowych, ark. Olsztyn. Inst. Geol., Warszawa.
70. MAŃKOWSKA A., SŁOWAŃSKI J., 1980 — Mapa Geologiczna Polski w skali 1:200 000, ark. Olsztyn, Wyd. B. Inst. Geol., Warszawa.
71. MARKS L., 1979 — Foreland influence on ice sheet movement during the Vistulian (Würm) Glaciation the case of the Lubawa Elevation (Mazury Lakeland). Bull. Acad. Pol. Sci., Sci. Terre, 26: 203–213.
72. MARKS L., 1980 — Podłoże i stratygrafia osadów czwartorzędowych w SW części Pojezierza Mazurskiego. Kwart. Geol., 24, 2: 361–374.
73. MARKS L., 1984 — Zasięg lądolodu zlodowacenia bałtyckiego w rejonie Dąbrówna i Uzdowa (zachodnia część Pojezierza Mazurskiego). Biul. Geol. Uniw. Warsz., 28: 133–176.
74. MARKS L., 1988 — Relation of substrate to the Quaternary paleorelief and sediments, western Mazury and Warmia (northern Poland). Kwart. AGH Geologia, 14: 1–76.
75. MARKS L., 1989 — Konferencja terenowa „Sytuacja geologiczna i flora interglacjalna stanowiska Losy na Pojezierzu Mazurskim”. Spraw. Bad. Nauk. Kom. Bad. Czwart. PAN, 8: 97–98.
76. MARKS L., 1990—Middle and late Pleistocene glacial episodes in western Mazury and Warmia, northern Poland. LUNDQUA Rep., 32: 23.
77. MARKS L., 1991 — Zasięgi lądolodów zlodowacenia Wisły w środkowej i wschodniej Polsce. Geografia UAM, 50: 531–538.
78. MARKS L., KRUPIŃSKI K., CIEŚLA A., 1987 — Opracowanie sytuacji geologicznej osadów jeziornych stanowiska Losy, etap III: opracowanie stratygrafii osadów stanowiska Losy w oparciu o badania palinologiczne i geologiczne. Spraw. Bad. Nauk. Kom. Bad. Czwart. PAN, 7: 64–74.
79. MARZEC M., 1973 — O nowym stanowisku paleocenu w Iławie, woj. olsztyńskie. Kwart. Geol. 17, 1: 118–121.
80. NECHAY W., 1927 — Utwory lodowcowe Ziemi Dobrzyńskiej. Spraw. Państw. Inst. Geol., 4: 61–144.
81. NIEWIAROWSKI W., 1968 — Morfologia i rozwój pradoliny i doliny dolnej Drwęcy. Stud. Soc. Sci. Torunensis, Sect. C, Geogr. Geol., 6: 1–132.
82. PACHUCKI C., 1961 — Moreny czołowe ostatniego zlodowacenia na obszarze Peribalticum. Rocz. Pol. Tow. Geol., 31: 303–315.
83. PASIERBSKI M., 1984 — Struktura moren czołowych jako jeden ze wskaŹników sposobu deglacjacji obszaru ostatniego zlodowacenia w Polsce. UMK, Toruń.
84. PILACIŃSKI T., 1985 — Dokumentacja badań elektrooporowych – Lubawa. Arch. BIPROMEL, Warszawa.
85. PILACIŃSKI T., 1987 — Dokumentacja badań elektrooporowych – Ostróda – część południowa. Arch. BIPROMEL, Warszawa.
86. PIWOCKI M., 1970 — Sprawozdanie z poszukiwań złóż węgli brunatnych wykonanych w rejonie Ostróda-Północ, woj. olsztyńskie, 1968 r. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
87. PIWOCKI M., ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., 1995 — Litostratygrafia i poziomy sporowo-pyłkowe neogenu na Niżu Polskim. Prz. Geol., 43, 11: 916.
88. POWELL A.J., 1992 — Dinoflagellate cysts of the Tertiary System. W:Astratigraphic index of Dinoflagellate cysts (red. A.J. Powell): 155–251. Chapman & Hall, London, New York.
89. POŻARYSKA K., 1977 — Upper Eocene foraminifera of East Poland and their palaeogeographical meaning. Acta Palaeont. Pol., 22: 3–54.
90. POŻARYSKI W., 1974 — Podział obszaru Polski na jednostki tektoniczne. W: Budowa geologiczna Polski. T. 4. Tektonika. Cz. 1. Niż Polski (red. W. Pożaryski): 24–34. Wyd. Geol., Warszawa.
91. RINTERKNECHT V.R., MARKS L., PIOTROWSKI J.A., RAISBECK G.M., YIOU F., BROOK E.J., CLARK P.U., 2005 — Cosmogenic 10Be ages on the Pomerania Moraine, Poland. Boreas, 34: 186–191.
92. ROSZKO L., 1955 — Moreny czołowe zachodniego Pojezierza Mazurskiego. Stud. Soc. Sci. Torunensis, Sect. C, Geogr. Geol., 2: 1–111.
93. ROSZKO L., 1956 — Zagadnienia zasięgu stadium pomorskiego nad dolną Wisłą. Stud. Soc. Sci. Torunensis, Sect. C, Geogr. Geol., 3: 1–22.
94. ROSZKO L., 1961 — Outwash at Przezmark, Eemian fauna in secondary bed.W: Guide-Book of Excursion from the Baltic to the Tatras (red. R. Galon), VI congr. INQUA, Poland. Vol. 1: 93–94. PWN, Łódź.
95. ROSZKO L., 1968 — Recesja ostatniego lądolodu z terenu Polski. Pr. Geogr. Inst. Geogr. PAN, 74: 65–96.
96. SŁODKOWSKA B., 1993 — Wyniki badań sporowo-pyłkowych i fitoplanktonowych osadów trzeciorzędowych z profilu Gągławki (ark. Olsztyn, 1:50 000). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
97. SŁODKOWSKA B., 1994 — Wyniki analiz palinologicznych próbek osadów z profili Wały i Nowy Las (ark. Muszaki, 1:50 000). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
98. SŁODKOWSKA B., 1998 — Wyniki analiz palinologicznych próbek osadów trzeciorzędowych z profilu Bobrowniki 1 (ark. Bolimów, 1:50 000). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
99. SŁODKOWSKA B., 2001a — Wyniki badań palinologicznych próbek osadów trzeciorzędowych z kopalni glinek keramzytowych w Mszczonowie. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
100. SŁODKOWSKA B., 2001b — Wyniki badań palinologicznych z profilu Osieczek K-1, ark. SMGP Książki (284). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
101. SŁODKOWSKA B., 2002a — Palinostratygrafia utworów formacji poznańskiej w środkowej części Niżu Polskiego. Prz. Geol., 50, 3: 261.
102. SŁODKOWSKA B., 2002b — Wyniki badań palinologicznych próbek osadów trzeciorzędowych z ark. SMGP Boguchwały (136), profile: Pojezierce K-1, Brzeźno K-2 i Konradowo K-3. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
103. SŁODKOWSKA B., 2002c — Wyniki badań palinologicznych osadów trzeciorzędowych z ark. SMGP Iława (210), profile: Szczepkowo-1, Smolniki-2 i Mątyki-3. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
104. SŁODKOWSKA B., 2004 — Palinostratygrafia osadów paleogenu w profilu otworu Yantarnyy P-1 i w kopalni „Primorskoye” – bruzda 224. W: Korelacja utworów trzeciorzędowych północnej Polski i Okręgu Kaliningradzkiego (Rosja) ze szczególnym uwzględnieniem osadów bursztynonośnych (red. Kramarska i in.). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
105. SŁODKOWSKA B., 2005a — Profil osadów trzeciorzędu Polski północno-wschodniej w świetle najnowszych badań i w aspekcie praktycznego wykorzystania. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
106. SŁODKOWSKA B., 2005b — Wyniki badań palinologicznych próbek osadów z profili Wygoda (WH 183) i Kaczeniec (WH 197), ark. SMGP Lubawa (211). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
107. SŁODKOWSKA B., 2006 — Wyniki badań palinologicznych osadów trzeciorzędowych z ark. Lubawa (211). W: Badania litologiczno-petrograficzne osadów czwartorzędowych dla Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski w skali 1:50 000, dla arkusza Lubawa SMGP (red. J. Przasnyska). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
108. SŁODKOWSKA B., 2007 — Badania palinologiczne.W: Rozpoznanie struktury wewnętrznej linijnej strefy pogranicza plejstoceńskich prowincji paleogeograficznych warmińskiej i mazurskiej (red. W. Morawski). Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
109. SŁODKOWSKA B., 2008a — Osady najwyższego neogenu w Łęczycach koło Lęborka w zapisie palinologicznym.W: Osady z pogranicza czwartorzędu i neogenu, paleogenu Źródłem informacji o wpływie podłoża na litologię osadów na Niżu Polskim (red. K. Kenig): 28. Państw. Inst. Geol., Warszawa.
110. SŁODKOWSKA B., 2008b — Palynostatigraphy of Paleogene deposits from the Yantarnyy P-1 profile (Sambian Peninsula, Russia). W: Abstract volume: 12th International Palynological Congress and 8th International Organisation of Palaeobotany Conference (Bonn, August 30–September 5, 2008). Terra Nostra– Schr. GeoUnion Alfred-Wegener Stift., 2008/2: 259–260.
111. SŁODKOWSKA B., 2009 — Palynology of the Palaeogene and Neogene from the Warmia and Mazury areas (NE Poland). Geologos, 15: 219–234.
112. SŁODKOWSKA B., 2010a — Palynostratigraphic record of Paleogene deposits from Sambian Peninsula (Yantarnyy P-1 profile and Primorskoye Quarry).W: Amber Mining and Processing in Sambia. Theses of the reports from the International Scientific Symposium (Kaliningrad, May 12th–14th, 2010): 64–66. Russian State I. Kant University Press, Kaliningrad.
113. SŁODKOWSKA B., 2010b — Palynological record of Paleogene and Neogene as a tool for solving the problem of the glacitectonic origin of Dylewska Mountain (NE Poland).W: Program and Abstracts. 8th European Palaeobotany – Palynology Conference 2010. 6–10 July 2010 Budapest, Hungary: 227. Hungarian Natural History Museum, Hungary.
114. SONNTAG P., 1919 — Geologie von Westpreußen. Gebrüder Borntraeger, Berlin.
115. STUCHLIK L., ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., KOHLMAN-ADAMSKA A., GRABOWSKA I., SŁODKOWSKA B., WAŻYŃSKA H., SADOWSKA A., 2009 — Atlas of pollen and spores of the Polish Neogene. Vol. 3. Angiosperms (1) : 3–233. W. Szafer Inst. Bot., Pol. Acad. Sci., Kraków.
116. STUCHLIK L., ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., KOHLMAN-ADAMSKA A., GRABOWSKA I., SŁODKOWSKA B., WOROBIEC E., DURSKA E., 2014 — Atlas of pollen and spores of the Polish Neogene. Vol. 4. Angiosperms (2): 1–466. W. Szafer Inst. Bot., Pol. Acad. Sci., Kraków.
117. STUCHLIK L., ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., KOHLMAN-ADAMSKA A., GRABOWSKA I., WAŻYŃSKA H., SADOWSKA A., 2002 — Atlas of pollen and spores of the Polish Neogene. Vol. 2. Gymnosperms: 3–237. W. Szafer Inst. Bot., Pol. Acad. Sci., Kraków.
118. STUCHLIK L., ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., KOHLMAN-ADAMSKA A., GRABOWSKA I., WAŻYŃSKA H., SŁODKOWSKA B., SADOWSKA A., 2001 — Atlas of pollen and spores of the Polish Neogene. Vol. 1. Spores: 5–158. W. Szafer Inst. Bot., Pol. Acad. Sci., Kraków.
119. TORNQUIST A.J.H., 1910 — Geologie von Ostpreussen. Gebrüder Borntraeger, Berlin.
120. TYLMANN K., WYSOTA W., 2011 – Geneza i transformacja rzeźby morenowejwpółnocno-zachodniej części Garbu Lubawskiego (Polska północna). Prz. Geol., 59, 11: 739–750.
121. UBERNA T., 1974a — Osady pogranicza kredy i trzeciorzędu w wybranych otworach wiertniczych z rejonu Warszawy, Iławy, Kwidzynia i Malborka. Kwart. Geol., 18, 4: 879–880.
122. UBERNA T., 1974b—Sytuacja utworów paleogeńskich w północnej części Niżu Polskiego na tle ukształtowania powierzchni podłoża utworów kenozoicznych. Biul. Inst. Geol., 281: 93–105.
123. UNIEJEWSKA M., 2000 — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Kisielice. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
124. WAHNSCHAFFE F., SCHUCHT F., 1921 — Geologie und Oberfläengestaltung der Norddeutschen Flachlandes. J. Engelhorns nachf., Stuttgart.
125. WEŁNIAK A., 2005 — Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, ark. Nowe Miasto Lubawskie. Narod. Arch. Geol. PIG-PIB, Warszawa.
126. WIŚNIEWSKI E., 1971 — Struktura i tekstura sandru ostródzkiego oraz doliny górnej Drwęcy. Inst. Geol. PAN, Pr. Geogr., 83: 1–86.
127. WOLDSTEDT P., 1921 — Studien an Rinnen und Sanderflächen in Norddeutschland. Jb. preuss. geol. Landesanst., 42: 1–49.
128. WOLDSTEDT P., 1950 — Norddeutschland und angrenzende Gebiete im Eiszeitalter. K.F. Koehler, Stuttgart.
129. WOLDSTEDT P., 1954 — Das Eiszeitalter. Bd. 1. Die allgemeinen Erscheinungen des Eiszeitalters. Enke, Stuttgart.
130. ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., 1998 — Climatic phases and spore-pollen zones. W: Palynology and palaeogeography of the Neogene in the Polish Lowlands (red. H. Ważyńska). Pr. Państw. Inst. Geol., 160: 12–16.
131. ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., GRABOWSKA I., KOHLMAN-ADAMSKA A., SKAWIŃSKA K., STUCHLIK L., SŁODKOWSKA B., WAŻYŃSKA H., SADOWSKA A., 1994a — Taxonomical revision of selected pollen and spores taxa from Neogene deposits. Acta Palaeobot. Suppl., 1/1994: 5–30.
132. ZIEMBIŃSKA-TWORZYDŁO M., GRABOWSKA I., KOHLMAN-ADAMSKA A., SKAWIŃSKA K., STUCHLIK L., SŁODKOWSKA B., WAŻYŃSKA H., SADOWSKA A., 1994b —Checklist of selected genera and species of spores and pollen grains ordered in morphological system. Acta Palaeobot. Suppl., 1/1994: 31–56.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-74d9f757-7cdc-4193-83d7-7451f02b778d